Rozedma płuc

(Emphysema pulmonum)

Rozedma płuc to przewlekła i nieodwracalna choroba rozwijająca się w wyniku pęknięcia ścian pęcherzyków płucnych. Pęcherzyki płucne pękają w wyniku utraty elastyczności ściany a to z kolei następuje w wyniku nadmiernego napełnienia płuc powietrzem (w zapaleniu oskrzeli, w astmie). Uszkodzone pęcherzyki zlewają się w większe strukturalnie pęcherze rozedmowe. Chory z rozwojem choroby traci powierzchnię oddechową.

Badania diagnostyczne

• Spirometria

• Zdjęcie rentgenowskie klatki piersiowej

• Tomografia komputerowa

• Badania genetyczne

Próbka tkanki płucnej barwiona hematoksyliną-eozyną od pacjenta z rozedmą płuc w końcowym stadium. Erytrocyty są uwidocznione na czerwono, jądra na fioletowo-niebiesko, a pozostałe elementy komórkowe i pozakomórkowe na różowo.

Odma opłucnowa

(Pneumothorax)

Odma to przedostanie się powietrza atmosferycznego lub innych gazów w obręb tkanek lub jam ciała, gdzie prawidłowo gazy te nie występują. Może wystąpić na skutek urazu, pojawić się samoistnie lub w trakcie zabiegu medycznego np. w gabinecie stomatologicznym przy wdmuchiwaniu powietrza podczas leczenia endodontycznego.

W zależności od położenia wyróżniamy:

odma opłucnowa

odma otrzewnowa

odma podskórna

odma śródczaszkowa

odma śródpiersiowa

Odma opłucnowa jest stanem, w którym dochodzi do przedostania się powietrza pomiędzy blaszki opłucnej. Powietrze przedostaje się przez uszkodzoną ścianę klatki piersiowej lub poprzez uszkodzoną tkankę płucną. W wyniku odmy płuca się zapadają, zaburzona jest wymiana gazowa, chory odczuwa silny ból.

Badania diagnostyczne

• Badanie kliniczne

• RTG przeglądowe klatki piersiowej

• Tomografia komputerowa

---