74.ZASADY KONSTYTUCJI KWIETNIOWEJ (23.04.1935)

Konstytucja składała się z 81 artykułów podzielonych na 14 rozdziałów:

1. podstawowe zasady ustroju

2. prezydent

3. rząd

4. sejm

5. senat

6. ustawodawstwo

7. budżet

8. siły zbrojne

9. wymiar sprawiedliwości

10. administracja państwowa

11. kontrola państwowa

12. stan zagrożenia

13. zmiany

14. przepisy końcowe

Zasady ustroju określało 10 artykułów I rozdziału, nazwano je dekalogiem. Nie było w niej wstępu invocatio dei.

• Konstytucja zachowała niezmienioną nazwę państwa

• Zachowała zasadę jednolitości państwa z ustępstwem na rzecz autonomii Śląska

• Państwo jest wspólnym dobrem wszystkich obywateli

• Prymat interesów zbiorowych nad indywidualnymi

• Koncentracja władzy państwowej w osobie prezydenta, który nie ponosił odpowiedzialności ani konstytucyjnej ani politycznej, spoczywał na nim odpowiedzialność wobec Boga i historii

• Rząd, sejm, senat, siły zbrojne, kontrola państwowa są pod zwierzchnictwem prezydenta

• Elitaryzm

• Współdziałanie obywateli z państwem dla realizacji dobra powszechnego; wierność państwu i praca dla niego; niewystępowanie przeciw prawom

Prezydent był źródłem i nosicielem władzy państwowej- zasada koncentracji władzy w jego osobie- art 2- „na czele państwa stoi prezydent RP, w jego osobie skupia sie jednolita i niepodzielna władza państwowa”- odrzucono zasadę podziału władzy i zwierzchnictwa narodu. Prezydent nie ponosił odpowiedzialności ani konstytucyjnej ani politycznej

Art.3- rząd, sejm, senat, siły zbrojne, sądy- kontrola państwowa- pozostają pod zwierzchnictwem prezydenta; mają określony w konstytucji zakres kompetencji

Prymat interesów zbiorowych nad indywidualnymi; państwo ma stanowisko nadrzędne w stosunku do społeczeństwa, możliwość ingerencji.

Utrzymanie dotychczasowej nazwy RP. Zasada jednolitości z ustępstwem na rzecz Śląska.

Odrzucenie państwa jako organizacji prawnej narodu i zastąpienie jej pojęciem państwa jako porządku prawnego będącego dobrem wspólnym.

Realizowało koncepcje państwa totalnego (autorytarnego)- reglamentacja obejmowało przejawy życia zbiorowego i ingerowało we wszystkie dziedziny życia przy pomocy zarządzeń odgórnych. Jednostka podporządkowana została państwu; społeczeństwo stało sie przedmiotem działania organów państwowych. Kierownictwo skupiało się w ręku jednostki (wódz) będącej jednocześnie szefem jedynej partii politycznej, która opanowywała cały aparat państwowy i nadawała kierunek politycznej jego działalności; uprawnienia obywatela do udziału w życiu publicznym uzależniała od jego zasług.

---