Biografia Williama Szekspira
William Szekspir urodził się w 1564 roku w miasteczku Stratford jako trzecie z ośmiorga dzieci. Rodzice dali mu staranne, choć tylko podstawowe wykształcenie. Mając osiemnaście lat ożenił się ze starszą od siebie o siedem lat Anne Hatheway. Z tego małżeństwa urodziło mu się troje dzieci.
Wkrótce opuścił rodzinne miasteczko i zaczął grywać w teatrach. Pisywał sztuki i poematy. W Londynie spotkał się z nowym rodzajem teatru, tworzonym w stylu elżbietańskim. W 1576 roku związał się z pierwszym publicznym teatrem, jaki założono w Londynie. Po jego pożarze związał się z kolei z założonym w 1599 roku również w Londynie przez braci Burbage teatrem The Globe. W 1596 roku Szekspirowi nadano tytuł szlachecki. Zmarł w 1616.
Napisał trzydzieści sześć dramatów, cztery poematy, sonety, oraz prawdopodobnie czternaście innych sztuk, co do autorstwa których występują wątpliwości.
Ponadczasowość twórczości Szekspira
Dzieła Szekspira do dzisiaj stanowią nieocenione źródło motywów literackich i zaliczane są do klasyki teatru. Nieśmiertelność jego utworów opiera się na konstrukcji charakterologicznej postaci. Szekspir ukazuje bowiem ludzkie problemy i dylematy tak uniwersalne, iż nie dezaktualizują się one w żadnej epoce, są stałe dla każdego człowieka, bez względu na panujące obyczaje, mody, bez względu na okres dziejów. Bohaterami targają wielkie namiętności i równie wielkie złudzenia - zdrada, miłość, żądza władzy, chciwość, nienawiść, zazdrość, egoizm. Szekspir precyzyjnie analizuje morderstwa, zdrady, walkę o władzę i motywy tych działań.
Najczęstszym motywem dylematów i problemów występujących w szekspirowskich dramatach jest kwestia władzy, jej niszczącej i demoralizującej siły. Szekspira intryguje sam mechanizm władzy, dążenia do niej, zaślepienia, obiektu pragnień i przedmiotu namiętności.
Jednocześnie Szekspir jest dramaturgiem nowatorskim, zmodyfikował on klasyczny dramat antyczny, czerpiąc jednocześnie z bogatej tradycji i przetwarzając ją.
Szekspir wobec tradycji
Ponad trzydzieści dzieł Szekspira, które napisał w ciągu swego życia, opartych jest na wcześniejszej literackiej tradycji i pomysłach. Ten wielki dramaturg nie obawiał się korzystać z dorobku i pomysłów innych twórców. Wiedział doskonale, iż stanowią one bezdenne źródło inspiracji i problematyki do wykorzystania w kolejnych dziełach.
Korzystał więc z królewskich kronik przy pisaniu dzieł historycznych - np. Henryka VI, Ryszarda III., a także z kronik opisujących historię starożytną do napisana np. Juliusza Cezara czy Antoniusza i Kleopatry.
Tematy, które odnajdywał w tychże kronikach, kontynuował w swych dziełach. Tak też uczynił w przypadku Hamleta, dla którego podstawą były kroniki duńskie. Nie gardził również dawniejszą nowelistyką, komediami oraz folklorem i ludycznymi motywami.
Wszystkie te elementy wzbogacił własnym, nowatorskim wkładem - pogłębił obraz psychologiczny postaci, wprowadził filozoficzne refleksje, zmodyfikował samą formę dramatu.
Ważne dzieła Szekspira to:
Romeo i Julia - 1597 r.
Hamlet - 1603 r.
Makbet - 1623 r.
Otello
Król Lear
Król Jan
Ryszard II
Edward II
Ryszard III
Król Henryk IV
Juliusz Cezar
Antoniusz i Kleopatra
Sen nocy letniej
Burza
Poskromienie złośnicy
Wieczór trzech króli
Miarka za miarkę