Rzeczpospolita a Kozacy. Powstanie Chmielnickiego. podr. s.147 - 154, 159, 213 oprac. RM
mapy - podr., s. 140, 149
Kozacy - ludność przeważnie pochodzenia ruskiego (mogli znaleźć się wśród niej także zbiegowie z innych obszarów Rzeczpospolitej, np. chłopi - uciekinierzy ze wsi objętych poddaństwem osobistym i pańszczyzną) wyznania prawosławnego (dyzunici), osobiście wolna, zamieszkująca południowo- wschodnie kresy Rzeczpospolitej (Zaporoże), zorganizowana wojskowo, uznająca zwierzchnictwo atamana, zajmująca się rolnictwem, łowiectwem, rybołówstwem i rozbojem, (o Kozakach w podr., opis pod il. s. 147)
Kozacy zaporoscy a Kozacy donieccy
Kozacy rejestrowi - czyli wpisani w tzw. rejestr (imienny spis Kozaków pełniących służbę wojskową dla Rzeczpospolitej), pełnili oficjalnie służbę wojskową dla Rzeczpospolitej, w celu obrony jej południowo- wschodnich granic, otrzymywali z tego tytułu żołd i mieli zagwarantowaną wolność osobistą
Rejestr kozacki - imienny spis Kozaków pełniących służbę wojskową dla Rzeczpospolitej, otrzymujących żołd i mających zagwarantowaną wolność osobistą (oznaczało to że, nie można ich było uznać za chłopów zobowiązanych do pańszczyzny)
Ataman - kozacki dowódca wojskowy (dowódca wojskowy Kozaków rejestrowych, polityczny przywódca kozackiej starszyzny)
Zaporoże - obszar nad dolnym Dnieprem (na południe od tzw. porohów - progów skalnych na Dnieprze), południowo - wschodnie kresy Rzeczpospolitej, zamieszkały przez Kozaków (zaporoskich)
Sicz - obozy kozackie zakładane na wyspach na dolnym Dnieprze (np. Sicz na wyspie Chortycy,
będąca siedzibą atamana)
- potocznie nazwa całego rejonu osadnictwa Kozaków zaporoskich (czyli Zaporoże)
„królewięta” - magnaci ze wschodnich obszarów Rzeczpospolitej, posiadający niekiedy wojska prywatne, dążący do narzucenia Kozakom poddaństwa osobistego i pańszczyzny
1. Powstania kozackie przed powstaniem Chmielnickiego (np. powstanie Krzysztofa Kosińskiego 1591 - 1593,
powstanie Semena Nalewajki 1594 - 1596, powstanie Tarasa Fedorowicza 1630) krwawo tłumione
2. Przyczyny powstań kozackich w Rzeczpospolitej (m.in. powstania Chmielnickiego)
ekspansja ekonomiczna magnaterii polskiej na południowo - wschodnich kresach Rzeczpospolitej (zakładanie i powiększanie latyfundiów magnackich na Ukrainie)
wyzysk chłopów ukraińskich (ruskich) przez polską lub spolonizowaną szlachtę (zwł. przez magnaterię)
próby narzucania Kozakom pańszczyzny i poddaństwa osobistego przez szlachtę(zwł. przez magnaterię)
spór o rejestr między szlachtą a Kozakami (Kozacy dążyli do powiększania rejestru, szlachta do jego ograniczenia), Kozacy wpisani w rejestr mieli zagwarantowaną wolność osobistą, oznaczało to że nie można ich było uznać za chłopów zobowiązanych do pańszczyzny
dyskryminacja ludności ruskiej wyznania prawosławnego na południowo wschodnich kresach Rzeczpospolitej
▪ konflikt etniczny na południowo - wschodnich kresach Rzeczpospolitej: dyskryminacja ludności ruskiej, dominacja
polskiej lub spolonizowanej szlachty
▪ konflikt wyznaniowy na południowo - wschodnich kresach Rzeczpospolitej: dyskryminacja ludności wyznania
prawosławnego (dyzunitów)
poczucie krzywdy i osobiste urazy niektórych atamanów kozackich wobec Rzeczpospolitej i jej
urzędników (np. w przypadku Bohdana Chmielnickiego, zob. opis pod il., podr., s. 148)
- niezadowolenie Kozaków spowodowane odrzuceniem przez sejm planów Władysława IV wojny z
Turcją (wojna wiązałaby się z powiększeniem rejestru i wzrostem znaczenia Kozaków)
3. I etap powstania Chmielnickiego (I - X 1648) - bitwy nad Żółtymi Wodami, pod Korsuniem (do
niewoli dostał się hetman wielki koronny Mikołaj Potocki), pod Piławcami, objęcie przez
Chmielnickiego zasięgiem powstania ogromnych obszarów południowo - wschodniej
Rzeczpospolitej (ponad jedna trzecia terytorium państwa), wsparcie militarne Chanatu Krymskiego
dla Chmielnickiego
4. Śmierć króla Władysława IV w 1648 r. (już po rozpoczęciu powstania Chmielnickiego), wolna
elekcja i wybór nowego króla -Jana Kazimierza
5. Dwie opcje polityczne w Rzeczpospolitej wobec powstania Chmielnickiego
zwolennicy ugody z Chmielnickim: kanclerz Jerzy Ossoliński, wojewoda bracławski Adam Kisiel
przeciwnicy ugody z Chmielnickim, zwolennicy stłumienia powstania „ogniem i mieczem”: wojewoda kijowski Jeremi Wiśniowiecki (o Jeremim Wisniowieckim, podr., s. 150)
6. II etap powstania Chmielnickiego (1649 - 1652)
oblężenie Zbaraża przez wojska Chmielnickiego wspierane przez Chanat Krymski, obrona Zbaraża przez Jeremiego Wiśniowieckiego, odsiecz Zbaraża przez króla Jana Kazimierza (1649)
ugoda zborowska (1649): wyodrębnienie trzech ukraińskich województw (kijowskiego, czernihowskiego, bracławskiego) mających pozostać pod władzą Chmielnickiego, urzędy i godności na tym obszarze maja należeć do starszyzny kozackiej oraz szlachty ruskiej wyznania prawosławnego, zwiększenie rejestru kozackiego do 40 tys. tytuł hetmana dla Chmielnickiego, dostęp do senatu prawosławnego metropolity kijowskiego, ugoda zborowska nie weszła w życie, gdyby weszła w życie doszłoby do powstania Rzeczpospolitej Trojga Narodów
bitwa pod Beresteczkiem w 1651 r. 28 - 30 VI: zwycięstwo wojsk królewskich Jana Kazimierza nad wojskami Chmielnickiego (największa bitwa lądowa w Europie XVII w.), podr.,s.149 - 150
ugoda w Białej Cerkwi w 1651r. : zmniejszenie rejestru do 20 tys., zmniejszenie obszaru kontrolowanego przez Chmielnickiego do województwa kijowskiego, nie weszła w życie
bitwa pod Batohem w 1652 r.: zwycięstwo wojsk Chmielnickiego nad wojskami Rzeczpospolitej
7. Rozruchy chłopskie na Podhalu (pod wpływem powstania Chmielnickiego) w 1651 r.: powstanie chłopskie
(górali) pod przywództwem pułkownika Stanisława Kostki Napierskiego
8. III etap powstania Chmielnickiego (1652 - 1658)
bitwa pod Batohem w 1652 r.
ugoda perejasławska w 1654 r.: B. Chmielnicki wraz z Kozakami uznał zwierzchnictwo cara Rosji Aleksego Michajłowicza
wojna Rzeczpospolitej z Rosją 1654 - 1656, zajęcie przez wojska carskie Smoleńska, Mińska, Wilna, Grodna, rozejm w Niemierzy w 1656 r.
traktat w Radnot w 1656 : sojusz z Chmielnickiego z królem Szwecji Karolem X Gustawem i księciem Siedmiogrodu Jerzym Rakoczym, elektorem brandenburskim Fryderykiem Wilhelmem i księciem Bogusławem Radziwiłłem w sprawie rozbioru Rzeczpospolitej
śmierć Chmielnickiego w 1657 r.
ugoda w Hadziaczu w 1658 r.: porozumienie Rzeczpospolitej z nowym kozackim hetmanem Janem Wyhowskim - zwolennikiem ugody z Rzeczpospolitą (tekst źródłowy w podr., s. 154), ugoda w Hadziaczu „przewidywała utworzenie Księstwa Ruskiego z województw kijowskiego, czernihowskiego i bracławskiego, z własnymi urzędnikami, prawosławną hierarchią kościelną i wolnościami szlacheckimi dla starszyzny kozackiej” (podr.,151), nawiązywała zatem w pewnym stopniu do ugody zborowskiej, nie weszła w życie z powodu obalenia przez Kozaków hetmana Wyhowskiego, gdyby ugoda w Hadziaczu weszła w życie, doszłoby do powstania Rzeczpospolitej Trojga Narodów
9. Skutki i znaczenie Powstania Chmielnickiego
pogłębienie antagonizmu polsko - ruskiego (ukraińskiego)
polityczne osłabienie Rzeczpospolitej, którego skutkiem będzie np. potop szwedzki
polityczne osłabienie Rzeczpospolitej wobec Rosji
utrata przez Rzeczpospolitą znacznego obszaru ziem ruskich (w tym większości obszaru zamieszkałego przez Kozaków)
wciągnięcie Rzeczpospolitej do kolejnych wojen z Rosją w latach 1654 - 1655 i 1660 - 1667, a w konsekwencji utrata na rzecz Rosji (na mocy rozejmu w Andruszowie w 1667 r.) znacznego obszaru ziem ruskich (w tym większości obszaru zamieszkałego przez Kozaków - Ukrainy Zadnieprzańskiej i Zaporoża)
powstanie Chmielnickiego w tradycji historycznej Ukraińców jest powstaniem narodowo- wyzwoleńczym , zaś Bohdan Chmielnicki ukraińskim bohaterem narodowym
powstanie Chmielnickiego jako historyczny kontekst pierwszej części Trylogii H. Sienkiewicza
(powieści Ogniem i mieczem)
10. Wojna Rzeczpospolitej z Rosją w latach 1660 - 1667 i znaczenie rozejmu w Andruszowie w
1667 r.
zwycięstwa hetmana Jerzego Lubomirskiego nad wojskami rosyjskimi w bitwach pod Połonką i Cudnowem w 1660 (odzyskanie przez Rzeczpospolitą na krótko prawie całego obszaru Zaporoża i obszarów woj. kijowskiego i czernihowskiego)
rozejm Rzeczpospolitej z Rosją w Andruszowie w 1667: utrata przez Rzeczpospolitą ziemi smoleńskiej, czernihowsko - siewierskiej oraz Ukrainy Zadnieprzańskiej (Zadnieprze - Ukraina lewobrzeżna) wraz z Kijowem i większością Zaporoża
znaczenie rozejmu w Andruszowie z 1667 r.
▪ większość obszaru zamieszkałego przez kozaków zaporoskich (Ukraina lewobrzeżna) weszła
w skład państwa rosyjskiego (większość Kozaków stała się poddanymi cara Rosji, do czasów
Katarzyny II będą posiadali autonomię w Rosji)
▪ Rzeczpospolita utraciła na rzecz Rosji znaczącą część ziem wschodnich
▪ granica między Rzeczpospolitą a Rosją wytyczona na mocy rozejmu w Andruszowie (1667)
przetrwała aż do I rozbioru Polski w 1772 r.
▪ postanowienia rozejmu w Andruszowie zostały potwierdzone w traktacie pokojowym w 1686 r
(zwanym pokojem Grzymułtowskiego).
11. Uznanie zwierzchnictwa Turcji przez kozackiego hetmana prawobrzeżnej Ukrainy Piotra
Doroszenkę (na obszarze, który po rozejmie w Andruszowie pozostał w granicach Rzeczpospolitej - Podole, Bracławszczyzna),
w okresie panowania Michała Korybuta Wisniowieckiego, podr., s. 159
12. Rola hetmana kozackiego Iwana Mazepy w okresie III wojny północnej (1700 - 1721):
w wojnie między carem Rosji Piotrem I Wielkim a królem Szwecji Karolem XII, Iwan Mazepa - dążąc do stworzenia na Ukrainie
niepodległego państwa - stał się sojusznikiem króla Szwecji , podr. s. 213
Najważniejsze bitwy Kozaków z wojskami Rzeczpospolitej w okresie powstania Chmielnickiego.
Miejsce bitwy |
Rok |
Wynik dla Rzeczpospolitej, zwycięstwo +, klęska - |
Żółte Wody |
1648 |
- |
Korsuń |
1648 |
- |
Piławce |
1648 |
- |
Zbaraż |
1649 |
+ |
Beresteczko |
1651 |
+ |
Batoh |
1652 |
- |
Ugody Kozaków z Rzeczpospolitą
Miejsce zawarcia ugody |
Rok zawarcia |
Hetman kozacki |
Zborów |
1649 |
Bohdan Chmielnicki |
Biała Cerkiew |
1651 |
Bohdan Chmielnicki |
Hadziacz |
1658 |
Jan Wyhowski |
Układy Kozaków z przeciwnikami Rzeczpospolitej
Miejsce zawarcia układu |
Rok zawarcia |
Z kim i z jakimi państwami Kozacy zwarli ten układ |
Ugoda w Perejasławiu |
1654 |
Rosja, car Aleksy Michajłowicz |
Traktat w Radnot |
1656 |
król Szwecji Karol X Gustaw, książę Siedmiogrodu Jerzy Rakoczy, elektor brandenburski Fryderyk Wilhelm, książę Bogusław Radziwiłł |
Stosunki Rzeczpospolitej z Rosją w II połowie XVII w.
Rozejm w Niemierzy |
1656 |
Bitwy pod Połonką i Cudnowem, wojskami Rzeczpospolitej dowodził hetman Jerzy Lubomirski |
1660 |
Rozejm w Andruszowie |
1667 |
Pokój Grzymułtowskiego |
1686 |
4