Historia wychowania to metody badań pedagogicznych i historycznych. Ukaże zmiany na przestrzeni wieków dotyczące wychowania i edukacji. Historyków wychowania interesuje umiejscowienie dziecka i nauczyciela w domu, szkole, w bardzo wielu aspektach relacji ubioru metod oddziaływania.
ŹRÓDŁO HISTORYCZNE wszelkie pozostałości psychofizyczne i społeczne, które będąc wytworem pracy ludzkiej, a zarazem uczestnicząc w rozwoju życia społeczeństwa, nabierają przez to zdolności odbijania tego rozwoju. ( Gerard Labuda 1916 / 2010 twórca tej definicji)
Innymi słowy źr hist to wytwór człowieka świadczący o czasie w którym ten czł. żył.
I Podział źródeł
A . źródło bezpośrednie to takie które informuje nas o autorze tego źródła ( pamiętnik, dziennik, list, ale także np. budowle
źródło pośrednie informacje przekazywane przez osoby pośrednie ( sprawozdania, kroniki szkolne, traktaty pedagogiczne)
II Podział źródeł
A . źródło niepisane tablice, sprzęty, zabawki, ale także legendy, tradycje, zwyczaje
źródło pisane listy, pamiętniki, ikonografia, portrety trumienne, zapisy nutowe )
literatura
Jędrzej Kitowicz(XVIII w) Pamiętniki „ Opis obyczajów Polsce za panowania Augusta III”
Hugo Kołłątaj „Stan oświecenia w Polsce w ostatnich latach panowania Augusta III”
WYCHOWANIE LUDÓW PIERWOTNYCH
Czym jest wychowanie? Najogólniej rzecz ujmując świadomym działaniem wychowawcy na wychowanka w celu wywołania stałych zmian u tego wychowanka.
U ludów pierwotnych, adekwatnie jak w czasach dzisiejszych, celem wychowania było przygotowania dziecka do samodzielności i dorosłości.
Czymś niespotykanym później w historii była reguła że za wychowanie częściowo odpowiadał, podczas nieobecności ojca, brat matki.
LP stworzyły także REPUBLIKI DZIECIĘCE Polegały one na nauce życia przy pomocy naśladownictwa dorosłych , w rozbiciu na płeć, I tak chłopcy naśladowali ojców, w zajęciach typowo męskich takich jak polowanie, walka, dostawali małe narzędzia. Natomiast dziewczynki naśladowały pracę mam > gotowanie, garbowanie skór.
I okres ludów pierwotnych CZAS RODOWY. Charakteryzował się brakiem podziału społecznego. Wszystkie dzieci były wychowywane tak samo.
Uwaga- wychowywanie dziecka jest uzależnione od sytuacji społeczno historycznej.
II okres ludów pierwotnych DEMOKRACJA WOJSKOWA. Następuje rozwarstwienie grupy na : szamani, magicy, urzędnicy, myśliwi. Wychowanie dziecka zależało od tego w jakiej rodzinie się urodził status quo społeczne, i tak było do XVII ? wieku.
Przejście dziecka w dorosłość odbywało się podczas procesu inicjacji.
1y poziom inicjacji MAGICZNY charakteryzował się obrządkiem śpiew, świętowanie, rytuały
2 i poziom inicjacji polegał na sprawdzeniu czy dziecko faktycznie dojrzało na tyle by uznać je za dorosłe. Próba polegała na samodzielnym wykonaniu obowiązków dorosłego. I tak chłopcy zostawali sami w lesie, musieli rozpalić ognisko , upolować zwierzę i wrócić do domu, a dziewczyny miały ugotować, ugarbować skóry
literatura
Ryszard Alt „Wychowanie Ludów Pierwotnych”