Paleogen w Wielkopolsce

Wielkopolska znajdowała się w strefie brzeżnej osadów eocenu i paleocenu

Zmiany w granicach zasięgów osadów w Wielkopolsce w poszczególnych latach:

Aren(57-64)

Walkiewicz(1984)

Vinken - stworzył mapy paleologiczno - facjalne(1988r)

Piwocki(2001,2004)

W Wielkopolsce nie wyróżnia się osadów starszych niż oligocen(formacje mosińskie, czempińska, leszczyńska); sedymentacja rozpoczęła się u schyłku eocenu; przyjmuje sie się ze formacja leszczyńska powstała w środowisku brakicznym (wodach pośrednich pomiędzy słonymi a słodkimi - np. w morzy przy ujściach rzek)

Największe miąższości paleogenu:

Rów Krosin (około 200m), rów Lubstowa (140m), rów Mosiny(130m)

Skład poszczególnych formacji:

• formacja mosińska dolna - niemal 100% piaski

• formacja czempińska - 50% piaski, nieco powyżej 50% mułki, mułowce, 1% węgiel

• formacja mosińska górna -95% piaskowce, 5% muły i iły, węgiel około (+/- 0,8%)

Konin

Nie sięga tam neogen (morze).

Osady paleogenu oznaczono w 6 miejscach (dzięki studentom którzy przypadkiem wydłubali małże i ślimaki) - jest to dowód paleontologiczny.

Znaleziono ślady po prądach wstępujących i zstępujących (struktura jodełkowa) - dowód sedymentologiczny .

Turek

W żwirach występują skały ciemne i jasne. Cciemne to m. in. lidyty - występujące bardzo rzadko (góry Świętokrzyskie i Sudety), jasne to różnobarwne kwarce (najważniejsze niebieskawe - bo na niżu polskim występują tylko we wschodnich Sudetach)

Wniosek - Sudety są obszarem alimentacyjnym, czyli źródłem żwirów, prawdopodobnie transportowanych przez rzeki.

Linia występowania nie musi pokrywać się z linia zasięgu!

(tzn. to, że granice powinny być prawdopodobnie nieco dalej, ale osady z powodu bardzo małej miąższości nie przetrwały do dziś

---