Bankowość korporacyjna

Wykład 2 14.10.2011

Sfera realna :

• Zbyt

• Zaopatrzenie

• Produkcja

Sfera finansowania:

• Inwestowanie – kształtowanie struktury aktywów

• Finansowanie – kształtowanie struktury kapitału

Miejsce i zadania finansowania czyli zarządzanie strukturą kapitału w zarządzaniu finansami przedsiębiorstwa

Zarządzanie finansami przedsiębiorstwa:

• Zarządzanie aktywami trwałymi

• Obrotowymi

• Zarządzanie ryzykiem

• Zarządzanie przychodami i kosztami

• Zarządzanie strukturą kapitału

• Zarządzanie podatkami

-kształtowanie struktury przy uwzględnieniu zależności między zyskiem i ryzykiem

-kształtowanie poziomu kapitału

-kształtowanie struktury przy uwzględnieniu ryzyka operacyjnego i ryzyka finansowego

Pojęcie finansowania

Przez pojęcie finansowania rozumie się wszystkie przedsięwzięcia, które zapewniają przedsiębiorstwu kapitał, służą kształtowaniu optymalnej struktury kapitału oraz obniżaniu kapitału. Wyróżnia się :

• Finansowanie aktywne czyli lokowanie kapitału w inne przedsiębiorstwa

• Pasywne, czyli finansowanie własnego przedsiębiorstwa

Źródła finansowania można podzielić na 3 podstawowe grupy:

• finansowanie własne

• obce

• hybrydowe

Oprócz tego można wyróżnić surogaty kapitału które same nie są źródłami finansowania ponieważ nie zwiększają pasywów w bilansie przedsiębiorstwa natomiast powodują, że zapotrzebowanie na kapitał maleje.

Surogaty :

• Amortyzacja

• Faktoring wierzytelnościowy

• Forfaiting

• Sekurytyzacja aktywów

• Leasing operacyjny

Finansowanie dłużne :

• Krótkoterminowe (kredyty i pożyczki, emisja papierów dłużnych, krótkoterminowe zobowiązania, factoring zobowiązaniowy, factoring wierzytelnościowy, forfaiting)

• Długoterminowe (franczyza, leasing kapitałowy)

Finansowanie własne :

• Fundusze własne zewnętrzne (wpłaty na kapitał zakładowy, agio, dopłaty do kapitału kapitał podwyższonego ryzyka)

• Samofinansowanie (kapitalizacja zysku)

Finansowanie zewnętrzne obce

Podstawowe obszary współpracy przedsiębiorstwa z bankiem :

• Prowadzenie rachunku bankowe

• Efektywne zarządzanie nadwyżki środków pieniężnych

• Organizowanie finansowanie działalności bieżącej i inwestycyjnej przedsiębiorstwa

• Obsługa w zakresie realizacji rozliczeń pieniężnych

• Doradztwo finansowanie

Bariery korzystania z kredytów bankowych przez MSP

• Wysokość wymaganych zabezpieczeń

• Wysokość oprocentowanie kredytów

• Niechęć banków do udzielania kredytów ze względu na wyższe ryzyko

• Brak atrakcyjnej oferty dla MSP

• Wysokość prowizji

• Biurokracja związana z udzielaniem kredytu

40% przedsiębiorstw uważa kredyt za najlepsze źródło finansowanie inwestycji.

Kredyty dla MŚP w 2009 roku :

Banki kierowały się miedzy innymi historią firm

• Preferowane były przedsiębiorstwa o dłuższym stażu założone przed 1990r. – odsetek pozytywnie rozpatrzonych wniosków wyniósł 60%

• Założone między 1990 a 2000 – odsetek pozytywnie rozpatrzonych wniosków 57%

• Wśród firm działających krócej niż 10 lat – 37%

Średnie oprocentowanie w 2009 roku

• Było wyższe od oprocentowania w ubiegłym roku o 1,5pkt. Proc.

• Wyniosło 10,6%

• Średnie wśród mikro 12,2%

• Małe 8,3%

• Dla średnich 7,2%

W 2009 roku z kredytu bankowego korzystało 10,5% z MSP a w 2008 roku 23%

Z środków własnych korzystało w 2009 roku 69%

Z kwartału na kwartał banki zaostrzały kryteria udzielania kredytów dla przedsiębiorstw w 2009 roku

• Zaostrzenia te w największym stopniu dotknęły MSP ponieważ 65-70% banków zaostrzyła kryteria udzielenia im kredytów krótkoterminowych i długoterminowych

• Jedna trzecia banków w tym samym czasie zaostrzyła kryteria udzielania kredytów krótkoterminowych a połowa kredytów długoterminowych dla dużych przedsiębiorstw

Kredyt kupiecki jest droższy niż kredyt bankowy jeżeli przeliczy się na stopę roczną.

Ćwiczenia 14.10.2011

Kredyt:

• jest to pozostawienie do dyspozycji przedsiębiorstwa określonych środków pieniężnych,

• na określony czas,

• na określony cel,

• za opłatą,

• bank jako kredytodawca, tylko banki mogą udzielać kredytów

• może być zabezpieczony

• zawsze forma pisemna

• stawiamy do dyspozycji

• ustawa prawo bankowe ma zastosowanie

Pożyczka :

• bez celu

• nie musi być określony czas

• nie tylko bank może być pożyczkodawcą

• nie musi być za opłatą

• może być zabezpieczona

• do 500zł nie musi mieć formy pisemnej, powyżej jak nie mamy formy pisemnej nie powoduje to nieważności umowy i tak jest ważna ale trudniej nam będzie udowodnić.

• Nie musi być w formie pieniężnej

• Oddajemy na własność określoną kwotę lub rzecz a nie stawiamy do dyspozycji i potem pożyczkobiorca odda nam taką samą do gatunku rzecz

• Prawo cywilne ma zastosowanie nawet jeżeli jest udzielana przez banki

Umowa kredytowa:

• Wchodzi w życie w momencie podpisania

• Jest ściśle określone kiedy zostanie wykonana wypłata

• Jeżeli mamy promesę kredytową to pewnie przegramy jak nam nie wypłacą kasy ale jeżeli mamy umowę to muszą nam wypłacić.

• Ustawa prawo bankowe określa jej treść i charakter. Musi być termin muszą być określone podmioty, strony umowy, dwa egzemplarze,

• Określa oprocentowanie, sposób spłacania, terminy, sposoby zabezpieczenia

• Osoby reprezentujące

• Jest konsensualna czyli wchodzi w życie w momencie podpisania

• Jest dwustronnie zobowiązująca, bank zobowiązuje się do postawienia środków do dyspozycji a kredytobiorca zobowiązuje się do zwrócenia w określonym terminie wraz z oprocentowaniem prowizją i innymi opłatami.

Spółka cywilna nie może zaciągnąć kredytu. Wspólnicy spółki cywilnej zaciągają kredyt. Do zaciągnięcia kredytu zwykle wymagana jest zgoda współmałżonka bo zobowiązanie może być spłacane z całego majątku. W momencie kiedy mamy weksel wspólników to małżonkowie też muszą się podpisać chyba, że jest rozdzielność majątkowa.

Kredyt może zaciągnąć każda osoba fizyczna bądź prawna jeżeli posiada osobowość prawną. Osoba fizyczna musi mieć zdolność do czynności prawnych. Czyli np. osoba chora psychicznie taka jak Jarosław Kaczyński nie mogłaby zaciągnąć kredytu. Musi być pełnoletnia.

Bank może zawrzeć jedną umowę z wieloma podmiotami. Odpowiadają solidarnie, czyli nie ma podziału. Bank może ściągnąć całość z jednego podmiotu.

Podział kredytów:

• Ze względu na termin

• Ze względu na cel (inwestycyjne, obrotowe)

• Status deponenta (dla rezydentów i nierezydentów)

• Ze względu na podmioty ( dla przedsiębiorstw, osób fizycznych)

• Ze względu na jakość należności (regularne, pod obserwacją, zagrożone)

• Ze względu na sposób oprocentowania(stała stopa, zmienna stopa, sposób pobierania opłat)

• Ze względu na raty (stała, zmienna)

• Ze względu na metodę udzielenia ( w rachunku bieżącym, albo w rachunku kredytowym)

Kredyt sezonowy- najczęściej udzielany małym firmom prowadzącym działalność sezonową

Kredyty długoterminowe powyżej 3 lat w niektórych bankach powyżej 5 lat. Powyżej roku średnioterminowe. Do roku krótkoterminowe

Kredyt inwestycyjny – wyższe zabezpieczenie

Przy kredycie obrotowym pracochłonność obsługi jest wyższa niż przy inwestycyjnym.

Kredyt obrotowy :

• Krótkoterminowy

• Często jest w rachunku bieżącym

• Niższe oprocentowanie

Rodzaje ryzyka związane z udzielaniem kredytów

• Ryzyko kredytowe aktywne czyli, że nie spłaci

• Walutowe

• Ryzyko operacyjne czyli, że ktoś się pomyli przy ocenie zdolności, albo świadome działanie na szkodę banku

• Ryzyko płynności

• Ryzyko kredytowe pasywne – ryzyko poniesienie straty na skutek niekorzystnych zjawisk dotyczących źródeł refinansowania kredytów. Np. nagłe wycofanie depozytów, gwałtowna zmiana oprocentowania uzyskanych środków, problemy z uzyskaniem kredytu refinansowego.

Wykład 21.10.2011r.

Faktoring jako źródło finansowania działalności bieżącej

Przedsiębiorstwo współpracuje z dwiema grupami kontrahentów z odbiorcami i dostawcami.

Faktoring wierzytelnościowy – przedsiębiorstwo przelewa swoje wierzytelności na rzecz instytucji faktringowej i instytucja ta płaci od razu kasę przedsiębiorstwu. Współpraca jest długoterminowa. Usługi świadczone przez tą instytucję dzielimy na usługi związane z wierzytelnościami i usługi dodatkowe.

Faktoring jest złożoną niejednorodną usługą. Oznacza długookresową współpracę:

• Między dostawcą towarów bądź usług zwanym faktorantem oraz instytucją zwaną faktorem.

• Lub też między przedsiębiorstwem które kupuje towary produkty lub usługi korzystając z kredytu kupieckiego u swoich dostawców, zwanym faktorantem a instytucją zwaną faktorem.

• W ramach której dochodzi do:

*przelewu wierzytelności przez faktoranta na faktora i świadczeni na rzecz faktoranta szeregu usług związanych z przelewem wierzytelności oraz usług dodatkowych z samym przelewem niezwiązanych

*lub spłaty przez faktora bieżących zobowiązań handlowych faktoranta i wydłużenia okresu spłaty tych zobowiązań

• Najczęściej istotą factoringu jest nabywanie od przedsiębiorstw za określoną cenę wierzytelności przysługujących im w stosunku do dłużników oraz świadczenie usług na rzecz przedsiębiorców przez instytucje factoringowe.

Tam gdzie mamy przedmiot w postaci zobowiązań mamy do czynienia z faktoringiem zobowiązaniowym zwanym też faktoringiem odwrotnym.

W przypadku zobowiązaniowego transakcja opiera się na surogacji czyli wejściu w prawa zaspokojonego wierzyciela. Przedmiotem są wierzytelności krótkoterminowe do 210 dni.

Dzięki transakcji zobowiązaniowego przedsiębiorstwo może dłużej korzystać z finansowania. Okres kredytu kupieckiego to 30 dni a instytucja factoringowa będzie czekać 60 dni. W ten sposób zwiększa się poziom zobowiązań. Zobowiązania wobec dostawcy przekształcają się w zobowiązania w stosunku do instytucji factoringowej.

W wierzytelnościowym należności od odbiorów przekształcają się w należności od instytucji factoringowej.

Wierzytelnościowy to strona aktywna bilansu a zobowiązaniowy to strona pasywna

Częściej spotykaną formą jest wierzytelnościowy od zobowiązaniowego. Zobowiązaniowym to tylko 20%

Zobowiązaniowy jest dobry dla tych którzy udzielają kredytu kupieckiego ale zgodnie z umową nie można dokonywać cesji wierzytelności więc wtedy korzystają ze zobowiązaniowego żeby wydłużyć sobie okres spłaty.

Faktor – wyspecjalizowana instytucja finansowa ( bank, firma factoringowa, osoba fizyczna świadcząca zawodowo usługi factoringu)

Faktorant – przedsiębiorca, dostawca produktów, towarów bądź usług lub nabywca produktów, towarów lub usług na kredyt ( jest wtedy jednocześnie dłużnikiem factoringowym i faktorantem)

W transakcjach factoringu zobowiązaniowego występuje dodatkowo dostawca jako dotychczasowy wierzyciel, w którego prawa wchodzi faktor.

Umowa factoringowa jest dwustronna. Stronami umowy są Faktorant i faktor.

Prawa autorstwa nie mogą być przelane, jak i również wierzytelności cywilnoprawne.

Tylko wierzytelności pochodzące z obrotu gospodarczego mogą być przedmiotem factoringu.

Jeżeli przedsiębiorca kupi coś na własny użytek a nie przedsiębiorstwa to nie może to być przedmiotem factoringu.

Wierzytelności mogące być przedmiotem faktoringu:

• Pieniężne

• Z obrotu gospodarczego

• Krótkoterminowe

• Istniejące bądź przyszłe

• Bezsporne

• Nieprzedawnione

• Udokumentowane

• Zwykle niewymagalne

• Bez ograniczeń przelewu

Zobowiązania będące przedmiotem factoringu są zobowiązaniami:

• Pieniężnymi

• Pochodzącymi z obrotu gospodarczego

• Nieprzeterminowanymi

• Bezspornymi

• krótkoterminowymi

Faktorant czyli klient instytucji factoringowej jest jednocześnie dłużnikiem factoringowym

Factoring to cesja wierzytelności plus usługi. Jest pojęciem szerszym niż cesja wierzytelności. Faktoring jest usługą związaną z kredytem kupieckim

W niektórych państwach istnieje zakaz zakazu cesji czyli nie można ograniczać factoringu. U nas może zastrzec. A jak się nie zastrzeże przed zawarciem umowy factoringowej to nie można wtedy już zastrzec.

Nie musimy zawiadamiać dłużnika o factoringu. W przypadku tajnego dłużnik płaci faktorantowi i dopiero on płaci faktorowi. Faktor nie ma prawa wymagać spłaty od dłużnika. Może wymagać je od faktoranta.

Funkcje faktoringu :

• Funkcja finansowa- polega na finansowaniu faktoranta przez faktora.

• Funkcja administracyjna- polega na obsłudze przelanych wierzytelności lub obsłudze spłacanych zobowiązań

• Funkcja zabezpieczająca- polega na transferze ryzyka kredytowania kontrahentów na faktora lub w przypadku factoringu zobowiązaniowego na gwarantowaniu dostawcom faktoranta, że dostaną zapłatę

• Funkcja dodatkowa (usługowa) - polega na świadczeniu usług nie związanych bezpośrednio z przelewanymi na faktora wierzytelnościami lub spłacanymi zobowiązaniami.

Faktoring pełny – wtedy kiedy faktor przejmuje na siebie ryzyko nie spłacenia.

Szacuje się, że 10tyś firm korzysta z factoringu a 150tyś odczułoby korzyść z tego więc jest jeszcze duże pole do rozwoju rynku.

Głównie korzystają z niego duże i średnie przedsiębiorstwa, małe prawie wcale a to właśnie małe odczuwają największe korzyści.

Duże przedsiębiorstwa wykorzystują factoring po to żeby wyczyścić bilans. Możemy zwiększać skalę działalności bez zwiększania kapitału. Finansujemy się wykorzystując aktywa obrotowe które już mieliśmy. W dużych korporacjach wypłaca się premię co kwartał na podstawie wyników i kształtu bilansu. Faktoring jest do tego doskonały. Zadłużenie jest mniejsze, przedsiębiorstwo jest oceniane lepiej ma większa zdolność kredytową i zarząd dostaje premie.

Dla małych i średnich najważniejszą korzyścią jest funkcja finansowa i administracyjna. Małych przedsiębiorstw nie stać na zatrudnianie osób do zarządzania należnościami, więc nie zarządzają i potem upadają, ma to negatywny wpływ na całą gospodarkę. W całej gospodarce mamy zamrożone środki w należnościach, w należnościach przeterminowanych. Gdyby je uwolnić to można by tworzyć nowe miejsca pracy itd. Wszyscy odczuliby pozytywny skutek.

Funkcje zobowiązaniowego:

• finansowa i usług dodatkowych

• gwarancyjna wobec dostawców, czyli wierzycieli faktora (del credere)

• funkcja administracyjna

Faktoring restrukturyzowany –

Ćwiczenia 21.10.2011.

Faktor nie płaci od razu 100% z góry bo np. będzie faktura korygująca i okaże się, że zapłacił za dużo. Dlatego płaci zaliczkowo. 75% np.

Jak finansujemy 100% to nazywamy to factoringiem przyspieszonym. Jeżeli jakąś część to factoring zaliczkowy.

Wymagalnościowy - faktor płaci za przelane wierzytelności dopiero w terminie płatności jeżeli jest to pełny a jeżeli niepełny to dopiero wtedy kiedy zapłaci dłużnik.

Wymagalnościowy pełny – funkcja zabezpieczająca.

Niepełny – inaczej niewłaściwy albo factoring z regresem, w umowie musi być to zastrzeżone. Faktor nie bierze ryzyka wypłacalności dłużnika i obciąża nim faktoranta

Jak mamy cesje wierzytelności to cesjonariusz przejmuje ryzyko wypłacalności dłużnika

Pełny - jak faktor przejmuje ryzyko. Jak dłużnik nie zapłaci to faktor nie może wymagać płatności od faktoranta. Skutek jest podobny jak korzystanie z ubezpieczenia należności tylko, że tu nie ma oczekiwania na zwrot kwoty przez ubezpieczyciela.

W pełnym jeśli dłużnik nie zapłaci to z punktu widzenia przedsiębiorstwa nic się nie zdarzy ale w wypadku niepełnego faktor ma prawo a nie obowiązek wymagania płatności od faktoranta, może też dochodzić bezpośrednio od dłużnika. Faktor sobie decyduje od kogo będzie dochodził należności. Zwykle jest tak, ze faktor nie chce żeby faktorant stracił płynność więc ciśnie dłużnika.

Jeśli faktor wyznaczy faktorantowi czas na spłatę to i tak może wtedy cisnąć dłużnika.

Faktoring mieszany – to taki gdzie faktor przejmuje ryzyko ale tylko do pewnej wysokości a powyżej ryzyko obciąża faktoranta. Motywuje to faktoranta do prawidłowego dobierania klientów, żeby też ponosił jakieś ryzyko a nie ma to w dupie bo i tak faktor mu zapłaci i robi biznesy z byle kim.

Usługi związane z funkcją finansową :

• okres tolerancji – faktor zgadza się, żeby dłużnicy opóźniali się troszkę, bez konsekwencji, dłużnik o tym nie wie, że faktor na coś takiego pozwala. Koszty tego ponosi oczywiście faktorant.

• Pożyczki i kredyty dla faktoranta i dłużników jest stała długa współpraca więc faktor zna faktoranta i może szybko udzielić mu pożyczki a nie badać zdolność tak jak bank przez długi okres czasu

Funkcja administracyjna :

• Rozliczanie należności

• Tworzenie raportów dla przedsiębiorstwa

• Kontrola terminów

• Usługi związane z minimalizacją ryzyka (ocena zdolności kredytowej)

• Windykacja (monity, telefony, wpierdol)

Funkcja zabezpieczają, gwarancyjna, del credere

Albo w całości pełny albo wcale niepełny albo mieszany

Usługi dodatkowe

• Marketing

• Kojarzenie przedsiębiorstw ze sobą

• Usługi doradcze

• Usługi księgowe

• Doradztwo inwestycyjne, prawne

Rodzaje factoringu –kryterium powiadomienia dłużnika:

• Jawny

• Tajny

• Półotwarty – zawiadamiamy dłużnika ale dopiero wtedy kiedy zbliża się termin płatności. Żeby dłużnik nie miał czasu na negocjacje z faktorantem. Informuje go w ogóle, żeby zmniejszyć ryzyko faktora.

Podział ze względu na kraj działalności:

• Krajowy- faktor faktorant, dłużnik działają w tym samym kraju

• Zagraniczny – co najmniej jeden działa w innym

Importowy – faktor w kraju importera

Exportowy - faktor w kraju eksportera

Dwóch faktorów – jeden w kraju importera drugi w kraju eksportera

System 1,5 faktora- mamy faktora eksportowe importowego. Eksportowy ponosi ryzko i zajmuje się inkasem należności nieprzeterminowanych. Jeżeli dłużnik zapłaci na czas to importowy nie będzie nic robił. Jeżeli jednak dłużnik nie zapłaci to wtedy uaktywnia się importowy i inkasuje należności przeterminowane

Factoring back to back – dwóch faktorantów. Mamy spółkę matkę I spółkę córkę. Spółka dystrybucyjna za granicą sprzedaje towary, gdyby chciała podpisać umowę factoringową to miałaby kiepskie warunki więc mamy umowę trójstronną faktor spółka matka i spółka córka.

Koszty factoringu

• prowizja administracyjna, procentowo od obrotów factoringowych

• oprocentowanie z tytułu finansowania , może być pobierane w formie dyskonta z góry albo w okresach miesięcznych tak jak od kredytu w rachunku bieżącym

• prowizja przygotowawcza, kwartalnie, półrocznie albo rocznie

• prowizja z tytułu del credere czyli z tytułu gwarancji

Efekt racjonalizacji – skupienie sie na podstawowej działalności

Efekt czyszczenia bilansu

Wykład 28.10.2011

Rachunek bieżący jako podstawa rozpoczęcia współpracy z bankiem. Współpraca w zakresie realizacji krajowych operacji rozliczeniowych. Współpraca w zakresie realizacji zagranicznych operacji rozliczeniowych.

Forfaiting jako usługa wykorzystywana w rozliczeniach między kontrahentami zagranicznymi i krajowymi

Forfaiting opiera się na cesji wierzytelności.

• Potocznie forfaiting jest formą średnio i długoterminowego finansowania dostawców

• Forfaiting jest surogatem kapitału. Jest formą refinansowania średnio i długoterminowych należności przedsiębiorstw pochodzących z obrotu gospodarczego.

• Polega na zakupie terminowych wierzytelności przysługujących dostawcom produktów, towarów bądź usług przez wyspecjalizowane instytucje forfaitingowi.

• Nazwa forfaiting pochodzi od francuskiego słowa a forfait czyli kupić, sprzedać coś bez ryzyka, ryczałem

Forfaiter – którym jest nabywca wierzytelności, firma forfaitingowi lub bank

Farfaitysta – nazywany też forfetystą- zbywca wierzytelności nazywany też sprzedawcą, przedsiębiorcą, posiadaczem weksla,

Dłużnik – podmiot zobowiązany do dokonania zapłaty, czyli zaspokojenia wierzytelności pieniężnej, nazywany czasami płatnikiem, nabywcą, odbiorcą dóbr lub importerem.

W niektórych umowach mamy dodatkowo i

• inną instytucję forfaitingowi – pośredniczącą,

• podmiot zabezpieczający wierzytelność

Wierzytelności będące przedmiotem forfaitingu:

• Pieniężne

• Wekslowe

• Bez wekslowe

• Z umów dostawy, sprzedaży, wykonanie usług leasingowych

• Krajowe zagraniczne

• Objęte akredytywami

• Średnioterminowe, długoterminowe od 180 do 10 lat

Przelew wierzytelności – jest to przeniesienie wierzytelności na osoby trzecie. Przedmiotem przelewu może być każda wierzytelność jeśli zbyciu nie sprzeciwia się przepis ustawy, zastrzeżenie umowne itd.

Przepisy kodeksu cywilnego nie definiują wierzytelności ale definiują przeciwieństwo czyli zobowiązanie.

1. Między cedentem a dłużnikiem istnieje stosunek gospodarczy, z którego wynika wierzytelność

2. Cedent przelewa wierzytelność na cesjonariusza (bank)

3. Dłużnik nie jest stroną umowy przelewu wierzytelności ale na skutek tej umowy jest zobowiązany spełnić świadczenie na rzecz cesjonariusza

Rodzaje przelewu wierzytelności:

Kryterium odpłatności:

• Odpłatny (zawsze przy factoringu i forfaitingu)

• Nieodpłatny

Kryterium definitywnośći:

• Definitywne przejście wierzytelnośći

• Przelew powierniczy ( przelew wierzytelności na zabezpieczenie)

Kryterium umiejscowienia ryzyka:

• Z zachowaniem regresu do cedenta

• Bez prawa regresu do cedenta

Typy forfaitingu

Bieżąca obsługa forfaitingu

• Ocena okresowa zdolności kredytowej

• Analiza przez forfaitera umowy z której wynikają wierzytelności

• Zwrot forfaityście kwot jemu należnych

• Przeksięgowanie co miesiąc w dochody forfaitera część dyskonta przypadającą na dany okres

• Analiza spłacalności wykupionych wierzytelności

• Ustanowienie i aktualizacja zabezpieczeń

• Ponaglenia przy opóźnieniach w spłacie i windykacja

Ekonomiczne efekty korzystania z forfaitingu

• Poprawa płynności finansowej

• Obniżenie ryzyka współpracy z niewiarygodnym lub niewypłacalnym kontrahentem jako efekt oceny kontrahenta przez forfaitera

• Transfer ryzyka kredytu kupieckiego na forfaitera

• Transfer ryzyka kraju kontrahenta na forfaitera w transakcjach forfaitingu międzynarodowego

Czynniki brane pod uwagę przy ocenie wniosku forfaitingowego:

• Wiarygodność i wypłacalność dłużnika

• Wiarygodność i wypłacalność forfaitysty

• Warunki kontraktu, z którego wynika wierzytelność

• Wartość wierzytelności

• Okres płatności wierzytelności

• Rodzaje zabezpieczeń

• Ryzyko branży

• Ryzyko forfaitysty i dłużnika

Zabezpieczenie transakcji

• Ubezpieczenie transakcji

• Gwarancja bankowe lub gwarancja ubezpieczeniowa

• Gwarancja skarbu państwa

• Hipoteka na nieruchomości

• Zastaw lub przewłaszczenie

Opłaty przy forfaitingu :

• Marża banku

• Dyskonto

• Opłaty dodatkowe

• Podatki

• Koszty ustanowienia zabezpieczeń

Forfaiting tak jak i factoring jest w polskim prawie umową nienazwaną

Forfaiting jest często mylony z factoringiem

Podstawowe cechy rozróżniające forfaiting i factoring:

• Charakter współpracy – factoring to długookresowa, forfaiting to jednorazowa

• Rodzaj podmiotu świadczącego usługi – usługi factoringowe oferują banki i wyspecjalizowane spółki factoringowe a forfaitingowe tylko banki

• Funkcje jakie pełni transakcja – factoring może pełnić funkcję finansową, administracyjną zabezpieczającą i funkcję usług dodatkowych a zabezpieczająca nie jest regułą, Forfaiting pełni jedynie finansową i zabezpieczającą przy czym funkcja zabezpieczająca zwykle występuje.

• Charakter wierzytelności – w transakcjach factoringowych przedmiotem są krótkoterminowe wierzytelności, opiewająca na niewielkie kwoty i wynikają one z bieżącej a nie inwestycyjnej działalności. W transakcjach forfaitingowych przedmiotem są pojedyncze wierzytelności opiewające na wysokie kwoty

• Wysokość finansowania – w factoringu faktor zaliczkuje wierzytelności przed terminem ich płatności a w forfaitingu dochodzi do zapłaty za żałość od razu

• Liczba dłużników – w factoringu wielu, w forfaitingu jeden dłużnik

• Sposób zabezpieczenia transakcji – w przypadku factoringu zabezpieczeniem jest sama wierzytelność i nie jest wymagane dodatkowe zabezpieczenie rzeczowe. Transakcje forfaitingowi są zwykle pierwszorzędnie zabezpieczone

• Rodzaje ponoszonych opłat – w przypadku factoringu oprocentowanie może być ponoszone z góry w formie dyskonta lub w okresach miesięcznych, brak opłat dodatkowych w związku z okresem oczekiwania na dostarczenie dokumentów i brak opłat z tytułu ustanawianych zabezpieczeń. Występują natomiast opłaty z tytułu usług dodatkowych. W przypadku forfaitingu oprocentowanie jest pobierane zawsze z góry w formie dyskonta. Pobierana jest opłata za okres oczekiwania na dostarczenie kompletu dokumentów potrzebnych do uruchomienia transakcji. Opłaty z tytułu zabezpieczeń. Nie ma opłat za usługi dodatkowe bo one praktycznie nie występują.

Faktoring

• Wskazany praktycznie dla każdego przedsiębiorstwa

• Finansowanie zarówno obrotu krajowego jak i zagranicznego

• Niskie wymagania w stosunku do faktoranta brak konieczności zabezpieczenia wierzytelności prze co faktor sam musi liczyć się z możliwością straty

• Sporadycznie dotyczy obrotu wekslowego- przedmiotem wierzytelności z tytułu dostawy i sprzedaży towarów oraz świadczenia usług

• Wykup zbliżony do cesji globalnej – wykupuje się wiele wierzytelności od jednego lub wielu dłużników do wysokości pewnego limitu

• Duża liczba wierzytelności o niewielkich kwotach

• Wykupuje się jednorazowo ok. 80-90% wartości wierzytelności

• Usługi dodatkowe

• Może być finansowaniem z prawem regresu (niepełny)

• Tańszy niż forfaiting

Forfaiting

• Dla dużych przedsiębiorstw

• Finansowanie głownie należności eksportowych (obecnie nie tylko)

• Wysokie wymaganie wobec zbywcy wierzytelności i odnośnie jej zabezpieczenia, forfaiter może wykluczyć ryzyko straty

• Bardzo często dotyczy obrotu wekslowego wierzytelności objętych akredytywami i wynikających z umów leasingu

• Nabywa się poszczególne wierzytelności

• Przeważnie pojedyncze wierzytelności w wysokich kwotach

• Zawsze wykupywane jest 100% wartości wierzytelności

• Podstawową usługą jest finansowanie wierzytelności

• Forfaiting częściej jest bez regresu

• Drogi z powodu przejmowanego ryzyka i długiego okresu płatności wierzytelności

Rodzaje rachunków bankowych

Rachunek oszczędnościowo – rozliczeniowy dla osób fizycznych (ROR)

• Służy do przeprowadzania operacji rozliczeniowych i do gromadzenia oszczędności

Rachunek bieżący – służy do gromadzenia środków pieniężnych i przeprowadzania różnorodnych rozliczeń

• Na rachunku tym mogą być gromadzone środki na specjalne cele – rachunki wydzielone

• W rachunku tym mogą być udzielane kredyty i pożyczki

Rachunki pomocnicze – służące do przeprowadzania rozliczeń w innym banku lub w innych oddziałach tego samego banku niż bank prowadzący rachunek bieżący podstawowy.

Rachunki lokat terminowych – służą do gromadzenia i przechowywania nadwyżek pieniężnych w celu uzyskania odsetek w zamian za powierzone bankowi na określony czas środki pieniężne

Rachunek skonsolidowany (koncentryczny lub inaczej zintegrowany)

• służy przedsiębiorstwom o rozbudowanej strukturze, w skład której wchodzi wiele przedsiębiorstw, oddziałów lub placówek.

• Działa na zasadzie rachunku zbiorczego

Rachunek przejściowy – służy przedsiębiorstwu w fazie organizacji, niemającym uregulowanej sytuacji prawnej

Po uregulowaniu sytuacji prawnej przedsiębiorstwo może zwrócić się do banku o otwarcie rachunku bieżącego

Rachunek dla operacji zagranicznych -prowadzony w walutach zagranicznych, służy do rejestracji operacji związanych z obrotem międzynarodowym

Rachunek Nostro – rachunek który dany bank posiada w innym banku w kraju lub za granicą

Rachunek Loro – rachunek który bank otworzył i prowadzi dla innego banku

Elementy umowy rachunku:

• Strony umowy

• Czas trwania

• Opłaty za prowadzenie rachunku

• Warunki umowy

• Oprocentowanie

• Zasady kapitalizacji odsetek

• Dodatkowe usługi

• Dodatkowe finansowanie powiązane z rachunkiem

• Osoby upoważnione do korzystania z rachunku

• Maksymalna kwota wypłaty

• Numer rachunku

Formy rozliczeń w jakich uczestniczą banki:

• Przelewy

• Akredytywy

• Inkaso bankowe

• Inkaso dokumentowe

• Polecenie zapłaty

• Zlecenie stałe

• Gwarancja

Czynniki wpływające na wysokość opłat :

• saldo rachunku

• ilość operacji

• rodzaje usług z których będziemy korzystać

Wykład 18.11.11r.

Rodzaje inwestycji jakie przedsiębiorstwo może przeprowadzać

1. rzeczowe

• grunty

• budynki

• maszyny

• urządzenia

• wyposażenie

• środki transportu

2. Finansowe

• O charakterze długu innego niż handlowy (weksle obligacje)

• Typy wkładów do kapitałów innych firm (akcje, udziały)

3. Niematerialne

• Badania i rozwój

• Kształcenie pracowników

• Działalność socjalna

Podejmowanie decyzji inwestycyjnych:

• Kiedy inwestować?

• W co inwestować?

• Ile środków przeznaczyć na inwestycje?

• Jak Inwestować?

Etapy procesu podejmowania decyzji inwestycyjnej

• Określenie celów inwestycji zgodnie ze strategią firmy

• Poszukiwanie możliwości inwestycyjnych – analiza pomysłów

• Prognoza efektów inwestycji – przepływy pieniężne, wyniki finansowe, planowanie bilansu

• Wybór optymalnego wariantu inwestycji

• Wdrożenie inwestycji

• Kontrola realizacji inwestycji

Zapłata za dysponowanie gotówką to cena pieniądza. Cena pieniądza jest równa stopie procentowej.

Pieniądz dziś jest wart więcej niż jutro.

Aktualna wartość przyszłej płatności – wzór

Okres trwania inwestycji

• Jest związany z rodzajem inwestycji

• Im dłuższy tym wyższym ryzykiem jest obciążony projekt inwestycyjny

• Im dłuższy tym bardziej widoczny wpływ czasu na wartość pieniądza i wpływ inflacji

• Im dłuższy tym bardziej widoczne ryzyko rynkowe

• Im dłuższy, tym większy koszt inwestycji

Podstawowe kwestie dla badania opłacalności projektu inwestycyjnego:

• Oszacowanie przepływów pieniężnych

• Określenie poziomu stopy dyskontowej

• Określenie progu rentowności i analiza wrażliwości projektu inwestycyjnego

Strategia finansowania przedsiębiorstwa

Jest to zbiór kryteriów i reguł postępowania podporządkowanych realizacji strategicznego celu rozwoju przedsiębiorstwa, którymi kierują się osoby zarządzające…

Podstawowe obszary strategii finansowej:

• Strategia zarządzania majątkiem przedsiębiorstwa

• Strategia pozyskiwania kapitałów

• Strategia redystrybucji zysków

Inwestowanie a kapitał

Inwestowania w szerokim znaczeniu jest to lokowanie odpowiednich kapitałów w aktywa trwałe i obrotowe.

W ujęciu wąskim inwestowanie w kapitały trwałe

Etapy inwestowania

1. Inwestowania kapitału w przedsiębiorstwo przez właścicieli oraz wierzycieli (finansowanie działalności przedsiębiorstwa

2. ?

Leasing jest to branża która najszybciej reaguje na prognozy makroekonomiczne

Rynek leasingu

Około 200tyś umów w 2010 roku

W Niemczech 1,3mln

Istota leasingu

Leasing polega na

• Oddaniu przez właściciela w opłatne użytkowanie rzeczy, a warunki jakie muszą być spełnione przez dającego w użytkowanie i korzystającego z rzeczy są ustalane przez obie strony

Bank finansujący nazywany jest podmiotem popierającym.

Przedmiot zawsze jest własnością leasingodawcy.

Opłaty przy leasingu

• Opłata wstępna

• Prowizja

• Opłaty bieżące

• Prowizja

• Koszty ubezpieczenia

• Koszty ustanowienia zabezpieczeń

• I coś jeszcze

Zalety leasingu

• Możliwość sfinansowania całości nakładów inwestycyjnych

• Elastyczność finansowania inwestycji (różnorodność transakcji)

• Niskie obciążenia początkowymi nakładami inwestycyjnymi ( nie ma konieczności angażowania wysokich kapitałów własnych)

• Korzyści podatkowe

• Zwiększenie zdolności kredytowej przedsiębiorstwa

• Możliwości zmniejszenia kosztów całkowitych inwestycji

• Korzyści bilansowe (bilans się kurczy, ale tylko w operacyjnym)

• Dostęp do nowoczesnych technologii (leasing obrotowy) – przewiduje możliwość zamiany przedmiotu na nowy który pojawi się na rynku np. nowe oprogramowanie

• Nie wymaga dodatkowych zabezpieczeń rzeczowych

• Leasing jest łatwiej dostępny niż kredyt bankowy zwłaszcza dla przedsiębiorstw MSP

Wady leasingu

• Koszty transakcji – wyższe niż wartości początkowa przedmiotu leasingu

• Problemy z interpretacją leasingu (zwłaszcza podatkowe)

• Negatywny skutki niewywiązania się z umowy leasingowej przez leasingobiorcę (utrata przedmiotu leasingu, kary finansowe)

• Ryzyko cenowe i rzeczowe (brak możliwości korzystania z rzeczy na skutek jego wad nie zwalnia z obowiązku płacenia rat leasingowych)

Sekurytyzacja aktywów

Sekurytyzacja leżała u podstaw obecnego kryzysu finansowego. Pozwoliła ona na upłynnianie aktywów. Zamiast czekać na spływ należności wierzyciele pozbywali się wierzytelności i ryzyko transferowali na rynek kapitałowy.

Sama idea sekurytyzacji opierała się na dywersyfikacji. Uznano, że jest nieprawdopobne żeby przy tak rozproszonym ryzyku pojawił się problemy z wykupem wyemitowanych papierów wartościowych. Mamy nadzabezpieczenie w postaci niższej wartości wyemitowanych papierów od wartości należności z tytułu kredytów.

Jednym z założeń przy wymyślaniu sekurytyzacji było założenie, że ceny nieruchomości będą tylko rosnąć.

Kolejnym czynnikiem był nacisk władz USA na banki aby udzielały kredytów każdemu bo każdy zasługuje na własny dom czy mieszkanie. W efekcie wymogi były bardzo małe i osoby bez zdolności kredytowej dostawały kredyty.

Banki pozbyłby się ryzyka i przeniosło je na rynek kapitałowy i na państwo które gwarantowało . Stratę ponieśli inwestorzy i instytucje finansowe które udzielały zabezpieczeń oraz państwa które chciały ratować banki zaangażowane w procesy sekurytyzacyjne

Okazało się, że papiery wartościowe emitowane przez amerykańskie SPV były kupowane na całym świecie, miały dobry rating więc inwestorzy czuli, że mogą na tym tylko zarobić.

Mieliśmy gwałtowny wzrost zadłużenie osób fizycznych bo tani pieniądz łatwo pozyskiwany spowodował, że ludzie zyskali poczucie, że mogą stać się kapitalistami , jak sobie kupią kilka nieruchomości to mogą sobie zapewnić źródło utrzymania na wiele lat. Wiele nieruchomości z takich kredytów były kupowane w celach inwestycyjnych. W takiej sytuacji zupełnie inaczej ludzie do tego podchodzą. Jak mają stracić dach nad głową to się spinają i jakoś to ogarniają. A jak była to nieruchomość inwestycyjna no to trudno nie zarobię najwyżej.

Jak przestali spłacać to zaczęto odzyskiwać należności sprzedając nieruchomości, ale czym więcej było takich sytuacji to ceny nieruchomości spadały. W stanach kredytobiorcy nie odpowiadają całym majątkiem tylko zabezpieczeniem hipotecznym, nie mogą ściągać z całości jak u nas. W stanach zawsze prawo upadłościowe było bardzo liberalne które chroni bardziej dłużników niż wierzycieli. Ci którzy nie spłacali nie mieli motywacji do spłaty. Ceny spadały coraz bardziej więc jeszcze spadała motywacja. Okazało się, że jest problem z wykupem papierów wartościowych będących w obrocie na całym świecie. Pojawił się problem wypłacalności banków bo były one gwarantami.

Etapy sekurytyzacji :

1. Zastanowienie się czy jest w ogóle sens przeprowadzania sekurytyzacji

• cel,

• analiza wstępna (analiza wierzytelności, analiza dotychczasowej obsługi wierzytelności na podstawie danych informatycznych, analiza jakości towarów, analiza sytuacji ekonomiczno-finansowej przedsiębiorstwa

• wybór banku jako doradcy w procesie sekurytyzacji jednego sprzedawcy lub jako aranżera w procesie sekurytyzacji wielu sprzedawców

2. Sekurytyzacja

• tworzenie struktury transakcji,

• zbieranie i tworzenie dokumentacji umowy,

• nadanie ratingu, zawarcie umowy

3. Realizacja transakcji

• rewolwingowa sprzedaż wierzytelności (zanim dojdzie do przekazania wierzytelności to cześć zostanie już spłacona więc na ich miejsce wskakują jakieś inne)

• raportowanie na potrzeby inwestorów,

• raportowanie na potrzeby SPV lub funduszu sekurytyzacyjnego

• bieżący nadzór i kontrola

Sekurytyzacja charakteryzuje się tym, że można uzyskać wyższy rating papierów niż rating przedsiębiorstwa więc im gorszy rating przedsiębiorstwa to tym większa korzyść z sekurytyzacji.

Sekurytyzację opłaca się przeprowadzać jak wartość sekurytyzowanych aktywów przekracza 100mln euro.

Sekurytyzacja jest to proces którego celem jest emisja papierów wartościowych zabezpieczonych aktywami przedsiębiorstw finansowych banków lubi instytucji finansowych.

Tradycyjna Sekurytyzacja polega na :

• Przeniesieniu aktywów generujących przepływy pieniężne najczęściej wierzytelności, do spółki celowej

• Spółka specjalnego przeznaczenie emituje papiery wartościowe

• Są one zabezpieczone aktywami, które zostały przeniesione na SPV lub wpływami pieniężnymi z tytułu tych aktywów.

Sekurytyzacja może być traktowana jako sposób pozyskiwania finansowania niepowodującego wzrostu zadłużenia przedsiębiorstwa, oraz metoda zarządzania należnościami. Wynika to z faktu, że najczęściej aktywami które są przedmiotem sekurytyzacji są należności przedsiębiorstwa lub banku .

Podmioty biorące udział w procesach sekurytyzacyjnych to:

• Inicjator sekurytyzacji

• SPV albo fundusze sekurytyzacyjne których jedynym przeznaczeniem jest emisja papierów wartościowych zabezpieczonych aktywami nabywanymi od inicjatora procesu lub też sprzedaż certyfikatów uczestnictwa w funduszu którym zabezpieczeniem są sekurytyzowane aktywa. Spółki takie są prowadzone po najniższych kosztach. Często są zakładane w rajach podatkowych.

• Inwestorzy – kupujące papiery bądź certyfikaty uczestnictwa

• Administrator aktywów czyli agent serwisowy sekurytyzacji którym bardzo często jest firma windykacyjna lub inicjator.

• Agencja ratingowa

• Bank inwestycyjny jako agent emisji – czyli powiernik odpowiedzialny za organizację i obsługę emisji papierów wartościowych lub doradca emisji.

• Doradcy podatkowi i księgowi, którzy opracowują i proponują strukturę transakcji sekurytyzacji

• Podmioty związane z poprawą jakości emitowanych papierów wartościowych – banki i towarzystwa ubezpieczeniowe udzielające gwarancji.

W SPV lub funduszu

• Sekurytyzacja aktywów może odbywać się albo za pośrednictwem SPV albo poprzez fundusz

• W transakcja z udziałem SPV dochodzi do sekurytyzacji z udziałem jednego sprzedawcy

• ???

Tajemniczy mistrz – przedsiębiorstwo o globalnym zasięgu, nie jest największe, nie jest koncernem ale jest liderem w danej niszy. Niski poziom obecności w świadomości społeczeństwa

Przedmiotem sekurytyzacji w Polsce są najczęściej przeterminowane należności a na zachodzie regularne wierzytelności hipoteczne.

Wykład 25.11.11r.

Sekurytyzacja w swojej najprostszej formie jest metodą finansowania wierzytelności takich jak kredyty hipoteczne, karty kredytowe, wierzytelności leasingowe oraz inne kredyty, poprzez przekształcenie ich w dłużne papiery wartościowe zabezpieczone, a w efekcie końcowym, spłacane przez te wierzytelności

Sekurytyzacja jest pozabilansową metodą pozyskiwania kapitału na cele inwestycyjne polegającą na przekształceniu wyodrębnionych aktywów w papiery wartościowe, które mogą stać się…

Standardowy proces rozpoczyna się kiedy spółka/bank (inicjator) tworzy aktywa w wyniku procesu udzielania kredytów bądź przyjmowania ich a następnie sprzedaje je do spółki przeznaczenia (SPV). SPV kupuje aktywa po czym emituje dłużne papiery wartościowe oferowane inwestorom. Przepływy z zakupionych aktywów stanowią podstawę do spłaty kapitału i odsetek posiadaczom papierów wartościowych.

W wyniki transakcji powstają specyficzne papiery ABS. W ten sposób niepłynna aktywa trafiają w zmienionej, płynnej formie na rynki kapitałowe. Przepływy gotówkowe generowane przez daną pulę aktywów są przekazywane inwestorom przez pośrednika transakcji SPV a nie przez inicjatora. Zysk inwestora nie należy więc do inicjatora (podmiot kreujący aktywa) ale od samych aktywów generujących strumienie płatności.

• Zdywersyfikowana i homogeniczna pula aktywów

• Wysoka jakość puli aktywów (max 1% niespłacanych w terminie)

• Skala transakcji

• Wyizolowanie z bilansu banku (Sekurytyzacja tradycyjna)

• Emisja dłużnych papierów wartościowych, oddzielenie ryzyka emitowanych papierów od kondycji finansowej inicjatora

• Sekurytyzacja wierzytelności przyszłych

Aktywa ABS

Niepłynne płynne

Bez ratingu -- z ratingiem

W bilansie wyizolowane z bilansu

Portfel aktywów dzieli się na transze pod względem ryzyka.

• Class I AAA

• Class II: A

• Class !!! BBB

• Class IV N/R

Jeżeli przestaną spłacać to w pierwszej kolejności tracą Ci posiadający IV klasę. Inwestor posiadający Klasę I są najbardziej chronieni. Stracą w ostatniej kolejności.

Oprocentowanie klasy IV jest najwyższe bo odzwierciedla najwyższe ryzyko.

Sekurytyzacja na rynkach finansowych pojawiła się w 1970r. w Stanach Zjednoczonych i dotyczyła portfela kredytów hipotecznych.

W 1985 roku pojawiła się w Stanach Zjednoczonych pierwsza transakcja sekurytyzacyjne zabezpieczona aktywami innymi niż kredyty hipoteczne – kredyty samochodowe

W Europie po raz pierwszy przeprowadzono proces sekurytyzacji w 1998r. w Wielkiej Brytanii i dotyczył on kredytów hipotecznych.

Klasyfikacja typów sekurytyzacji

• Tradycyjna (true sale)

• Syntetyczna – bank nie pozbywa się aktywów a jedynie dokonuje samego czystego transferu ryzyka kredytowego

• Subpartycypacja – połączenie dwóch pierwszych typów, polega ona na tym żeby bank się zobowiązał do przekazywania świadczeń z tytułu wierzytelności ale ich nie sprzedaje.

Sekurytyzacja z założenia ma dotyczyć aktywów zdrowych.

True sale :

• Sekurytyzacja tradycyjna ma na celu odłączenie ryzyka kredytowego aktywów od ryzyka kredytowego inicjatora

• Sprzedaż aktywów do zewnętrznego podmiotu SPV lub funduszu sekurytyzacyjnego, emisja papierów dłużnych

• Wyizolowanie aktywów z bilansu

• Inicjator pozyskuje finansowanie

• Ryzyko inwestorów odnosi się jednie do jakości aktywów będących zabezpieczeniem papierów dłużnych

• Płatności na rzecz inwestorów pochodzą z przepływów generowanych przez pulę aktywów będącą podstawą transakcji

• Warunkiem transakcji jest posiadanie przez inicjatora…

• Opcja odkupu (clean up call) – możliwość wcześniejszego zakończenia transakcji w sytuacji ,gdy wartość portfela objętego sekurytyzacją spadnie poniżej określonego poziomu np. 10%

• Opcja rozwiązania umowy po osiągnięciu terminu płatności w lub po uzgodnionym okresie czasu – time call.

Syntetyczna :

• Sekurytyzacja syntetyczna nie zmienia sumy bilansowej banku

• Wykorzystuje derywaty kredytowe (kredytowy instrument pochodny)

• Bank nie transferuje aktywów do SPV a jedynie ryzyko kredytowe, przy wykorzystaniu kredytowej transakcji pochodnej swap’a kredytowego (Credit Default Swap) – pewnego rodzaju gwarancja, ubezpieczenie

• Transakcja powoduje uwolnienie kapitału regulacyjnego (uzależnione od ratingu instytucji przejmującej ryzyko portfela) i poprawę wskaźnika wypłacalności

• Definicja zdarzenia kredytowego

• Nie wpływa na płynność (bank finansowania)

• Nie wpływa na relację banku z klientami

• Syntetyczna Sekurytyzacja jest bardziej efektywnym sposobem redukcji ryzyka, prostszym gdyż pozbawionym wielu komplikacji prawnych oraz relacyjnych występujących w przypadku transakcji tradycyjnej „true sale”

• W przypadku transakcji syntetycznej regulacje prawne danego kraju odgrywają mniejszą rolę

• Kredytowy instrument pochodny CDS redukuje wagę ryzyka do poziomu ryzyka kontrahenta – wystawcy CDS.

• Okres odnawialny w ramach transakcji

*uzupełnianie portfela do pełnej wartości zdefiniowanej w ramach transakcji

*określona częstotliwość uzupełniania

*zdefiniowany okres przez jaki inicjator może uzupełniać portfel – dokonywać sprzedaży dodatkowych kredytów

• Zdefiniowane przesłanki powodujące przedwczesną amortyzację portfela – zakończenie okresu odnawialnego

*przesłanki oparte na jakości sekurytyzowanego portfela

- udział przeterminowanych wierzytelności w całym sekurytyzowanym portfelu

-udział wartości zdarzeń kredytowych w całym ustrukturyzowanym portfelu

-średnia ważona marża zysku generowana przez portfel

* przesłanki oparte na kondycji finansowej inicjatora

Z transakcją true sale wiąże się sporo problemów i barier natury prawnej a z syntetyczną nie.

• Opcja clean up call

Subpartycypacja

• Inicjator zatrzymuje w bilansie sekurytyzowane aktywa

• na SPV lub fundusz sekurytyzacyjne zostaje przeniesione jedynie prawo do części lub całości pożytków generowanych przez aktywa

• SPV płaci z góry za przyszłe płatności, a tym samym przejmuje ryzyko niewykonania zobowiązania przez kredytobiorcę.

• Bank uzyskuje finansowanie (poprawa płynności)

• Transakcja powoduje uwolnienie kapitału regulacyjnego (uzależnione od ratingu instytucji przejmującej ryzyko portfela) i poprawę wskaźnika wypłacalności

Nie można przenieść wierzytelności hipotecznej bez przeniesienia hipoteki co jest trudne bo trzeba iść do sądu wieczysto księgowego. Średni okres to około pół roku.

Formy emitowanych papierów :

• ABS (asset backed securities) – kredyty

• ABCP ( asset backed commercial papers) – np leaginsowe

ABCP

• Program emisji papierów komercyjnych zabezpieczonych aktywami

• Pośrednictwo wyspecjalizowanego podmiotu – conduit

• Transakcja „prywatna” – skierowana do konkretnego inwestora(ów)

• Elastyczność finansowania

• Mniejsze koszty i poziom skomplikowania

• Krótszy termin inwestycji – emisja papierów komercyjnych do roku lub krótszych

• Transakcje odnawialne

Rodzaje instrumentów sekurytyzacyjnych

• ABS

• MBS

• CMBS (commercial mortgage )

• RMBS (residential mortgage ) użytkownik zamieszkuje z zamiarem stałego pobytu

• CDO (collaterised debt obligations)

• CLO (loan )

• CLN (linked notes) z wbudowanym kredytowym instrumentem pochodnym

• CDS (credit defeault swap)

Asset backed securities

• Instrumenty dłużne emitowane przez SPV

• Wysoka granulacja portfela aktywów

MBS

• Aktywa zabezpieczona różnymi typami nieruchomości

CLO – dłużne papiery zabezpieczone portfelem kredytów

CBO – dłużne papiery wartościowe zabezpieczone portfelem obligacji

CDS

• W sensie ekonomicznym przypomina ubezpieczenie lub gwarancję

• Dokumentacja na podstawie standardów ISDA

• Definicja zdarzenia kredytowego

• Opcja terminowa – clean up call lub step up call