Orędzie Fatimskie i problem fałszywego posłuszeństwa

The Fatima Message and the Problem of False Obedience

Ks. Nicholas Gruner, B.Comm., S.T.L., S.T.D. (Kanada) [† 2015]

Wprowadzenie

Jestem bardzo wdzięczny za możliwość napisania na ten temat. Gdyby więcej katolickich publikacji otworzyło się na badanie prawdy o tym czym jest, w posoborowym nastroju, naj-bardziej „niepoprawny politycznie” temat: Orędzie Fatimskie i jego związek z obecnym kry-zysem w Kościele i na świecie.

Tematami niniejszego artykułu są: (1) ewidentne tłumienie tekstu Trzeciej Tajemnicy Fatimskiej, która tłumaczyłaby i towarzyszyła wizji "biskupa w bieli" upublicznionej pod auspi-cjami (dość dziwnie) watykańskiego sekretarza stanu 26 czerwca 2000. (2) Drugi temat to oczywiście niedokonane poświęcenie Rosji, o czym kard. Bertone zakazał nam mówić.

Ale moim celem nie jest tu badanie wszystkich dowodów, które doprowadziły Antonio Socci, katolickiego luminarza we Włoszech, który był zdeterminowany by obalić istnienie te-go tekstu, "poddać się" jak to ujął, i dojść do wniosku z tymi których wczesniej odrzucał jako "fatymistów" – "że na pewno jest część Tajemnicy nie ujawniona i uważana za "niewyobra-żalną". [1]

Dla dobra czytelnika załączam do tego artykułu podsumowanie kluczowych faktów, które eliminują wszelkie uzasadnione wątpliwości, że, jak pisze Socci, "wybuchowa część 'Trzeciej Tajemnicy Fatimskiej' istnieje i jest dobrze ukrywana…" Faktycznie, Socci pomógł stworzyć historię pisząc książkę na ten temat, która zasadniczo oskarża watykańskiego Se-kretarza stanu o tłumienie słów Matki Bożej.

Zamiast dokonania przeglądu dowodów, skupię się tu na wielkiej przeszkodzie w wy-konaniu nakazów Orędzia Fatimskiego: fałszywym posłuszeństwie. [2] Pozwólcie mi krótko naszkicować kontekst w jakim powstała ta przeszkoda.

_______________________________________________________________________

[1] Antonio Socci, Il Quarto Segreto di Fatima [Czwarta Tajemnica Fatimska] Mediolan: Rizzoli, 2006, wyd. ang. s. 162; powszechne s. 111; włoskie s. 172-173.

[2] Obowiązek wszystkich katolików – łącznie z papieżem – wierzenia i słuchania wszystkich nakazów naszego Pana i Matki Bozej w Orędziu Fatimskim, zob. także eseje ks. Nicholasa Grunera "Najważ-niejszy obowiązek" i "Ducha nie gaście, proroctwa nie lekceważcie! zawartych w książce Fatimski ksiądz (Pound Ridge, Nowy Jork: Good Counsel Publications, 1997), księga II ("Jego własnymi sło-wami"), Rozdz. 5-6, wyd. I s. 275-301; wyd. II, s. 262-288; http://www.fatimapriest.com/bIIch5.html i http://www.fatimapriest.com/bIIch6.html. Zob. także ks. Joseph de Sainte-Marie, OCD, REFLEKSJE o akcie poświęcenia w Fatimie papieża Jana Pawła II – 13 maja 1982 [“REFLECTIONS on the Act of Consecration at Fatima of Pope John Paul II on 13th May 1982”] w Zniewolenie świata lub pokój… to zalezy od papieża [World Enslavement or Peace ... It’s Up to the Pope] (Fort Erie: The Fatima Crusa-der, 1988), Sekcja XV, s. 534-582; oryg. wyd. Marianum (Rome: Ephemerides Mariologiae, 1982), Annus XLIV, Fasc. I-II, No. 128, s. 88-142.

Rola fałszywego posłuszeństwa w posoborowym kryzysie

Od II SW istnieje bezprecedensowy podział w Kosciele na wojujące obozy, które wymachują swoimi flagami za nie do pokonania fortyfikacjami. Pojawienie się tych obozów jest bezpo-średnim rezultatem rzekomej "nowej orientacji" Kościoła od mirażu Soboru, oczywiście, ale takim który wywołał straszną szkodę w Kościele. Samo istnienie wcześniej niesłyszanej róż-nicy między Novus Ordo i "tradycyjnymi" katolikami mówi, że "reformy" II SW wywołały kata-strofalną quasi-schizmę w samym Kościele.

Teraz, "tradycjonaliści" to po prostu katolicy którzy się nie zmienili, podczas gdy lide-rzy członków Novus Ordo bronią nowości ostatnich 40 lat, jakby one były zdefiniowanymi dogmatami wiary, mimo że papież Benedykt zdemaskował absolutny fałsz tej postawy dekla-rując, że starej Mszy "nigdy nie unieważniono", i że jej odprawianie przez każdego księdza w Kościele jest "zawsze zezwolone".

Narzucenie tych nowości na Kościół, przez co "oficjalna" opozycja wobec Orędzia Fa-timskiego zależała dokładnie od fałszywej koncepcji posłuszeństwa wobec władzy kościel-nej. Nikt inny jak obecny papież sam zdemaskował tę fałszywą koncepcję kiedy jeszcze był kard. Ratzingerem:

Papież nie jest monarchą absolutnym którego wola jest prawem, a jest strażnikiem prawdziwej tradycji, i dlatego głównym gwarantorem posłuszeństwa… To dlatego, z szacunkiem do liturgii, ma zadanie ogrodnika, a nie inżyniera który buduje nowe ma-szyny, a stare rzuca na złom…

Tu kard. Ratzinger komentował to co nawet głosi nowy Katechizm: "Nawet najwyższy autory-tet w Kościele nie może dowolnie zmieniać liturgii; może to czynić jedynie w posłuszeństwie wiary i w religijnym szacunku dla misterium liturgii". [3] (KKK Nr 1125, s. 228)

I to co obowiązuje papieża, że jego władzę i autorytet ogranicza posłuszeństwo wiary, tym bardziej obowiązuje jego podwładnych. Ale w ich szeregach posłuszeństwo wiary w epo-ce posoborowej szeroko zastąpiło posłuszeństwo wobec ich władzy dla ich własnego dobra. Pozytywizm (moja wola jest prawem) i nominalizm (co ja chcę jest dobre bo ja tego chcę) dokonały inwazji na Kościół, ukrywając nadużywanie przez nich cnoty posłuszeństwa, co wydaje się być jedyną cnotą wymaganą przez władze kościelne.

Nie jest przypadkiem to, że ta inwazja pozytywizmu i nominalizmu na Kościół zbiega się z "inwazją na Kościół przez światowe myślenie", nad czym lamentował Paweł VI, ale zbyt późno, bo "otwarcie się na świat" już zaczęło wywoływać niewyobrażalne szkody, i "dym sza-tana" nad którym również poniewczasie lamentował, już wszedł do Kościoła "szczelinami" które zauważył dopiero po wejściu tego dymu.

Prawdziwe posłuszeństwo: posłuszeństwo wierze

Oczywiście, to co dotyczy liturgii dotyczy wszystkiego innego w Kościele: w nim posłuszeń-stwo wierze jest wyżej od posłuszeństwa ludziom, wyżej nawet niż posłuszeństwo papieżowi, jak zauważył rządzący papież. Jak zauważył także pierwszy papież: "Trzeba bardziej słuchać Boga niż ludzi". (Dzieje 5:29)

___________________________________________________________________________

[3] Sobór Trydencki, Sesja VII, Kanon 13 "Ogólnie o sakramentach", postanawia, ze żaden pasterz, nawet papież, nie może zmienic liturgii na nowe obrzędy Mszy. Tekst Kanonu 13:

"Gdyby ktoś mówił, że przyjęte i uznane obrzędy Kościoła katolickiego, zwyczajowo stosowane przy uroczystym udzielaniu sakramentów, mogą być lekceważone lub dowolnie i bez grzechu pomijane, lub zmieniane na inne nowe przez jakiegokolwiek pasterza kościołów - niech będzie wyklęty".

Faktycznie, wszelka władza pochodzi od władzy boskiej, bo gdyby nie było Boga, nie byłoby podstawy na której każdy człowiek mógłby sprawować władzę nad drugim, a tylko różne "umowy społeczne" oparte na "przyzwoleniu". Wszelka władza na ziemi, doczesna i ducho-wa, od rodzica do policjanta do polityka, od księdza do prałata do papieża, ostatecznie po-chodzi od władzy boskiej. Wszyscy sprawujący jakąkolwiek władzę, nawet władzę papieską, muszą sprawować ją zgodnie z wolą Bożą. I wszyscy którzy są posłuszni jakiejkolwiek wła-dzy muszą najpierw być posłuszni Bożej władzy.

Fiasko nie uznawania i rozpoznawania posłuszeństwa, które jest absolutnie należne Bogu ponad ludzką władzą, jest tym co jest złe w nowoczesnej koncepcji władzy. To odpo-wiada za współczesny chaos moralny, polityczny i społeczny. I ten sam chaos, jak zbyt póź-no lamentował Paweł VI, zainfekował nawet ludzki element Kościoła, wywołując paradoksal-na sytuację wymogu poszanowania "władzy", która jest sprzeczna z podstawami wszelkiej prawdziwej władzy: Bożej woli dla człowieka.

Teraz, skoro wszelka władza pochodzi od Boga, jesteśmy posłuszni człowiekowi dla-tego – i tylko dlatego – że jego władza ostatecznie opiera się na władzy Bożej. I to posłu-szeństwo, jeśli nie jest sprzeczne z prawem Bozym, jest faktycznie aktem sprawiedliwości, oddawaniem innemu, i w końcu Bogu, co się należy. Ale Bóg nie daje żadnemu człowiekowi władzy nakazywania, ani nikomu prawa posłuszeństwa wobec nakazu, który jest sprzeczny z przykazaniami jakie nam dał, łącznie z Dekalogiem i prawem Ewangelii, które jest "pozytyw-nym prawem" Chrystusa Króla.

Ponadto wszelką władzę na ziemi ogranicza Boży dekret. Nawet papież nie ma nieo-graniczonej władzy. I wiemy o ograniczeniu władzy papieża z Objawienia, Pisma Świętego, Tradycji i nauk prawdziwego magisterium, zarówno zwykłych jak i powszechnych, jak rów-nież Nadzwyczajnego Magisterium poprzez definicje dogmatyczne.

Posłuszeństwo wierze i Orędziu Fatimskiemu

Oczywiście, jak mówi św. Augustyn – "Bóg oznacza porządek" [God is order?]. I dlatego ist-nieje hierarchia władzy. I nakaz wyższej władzy, kiedy jest w zakresie jego kompetencji, za-stępuje nakaz władzy niższej. Istnieje hierarchia aniołów, hierarchia bycia w przyrodzie i hie-rarchia władzy w Kościele. Władza Matki Bożej, po tej Jej Boskiego Syna, jest najwyższą władzą w Kościele i na świecie. Trzeba zauważyć, że Najświętsza Panna Maryja, jako Królo-wa Niebios i Matka wszystkich, ma władzę macierzyńską i królewską nad każdym z nas, każ-dym członkiem ludzkości, a szczególnie nad każdym katolikiem, łącznie z każdym księdzem, biskupem i kardynałem, i w końcu nad samym papieżem.

13 października 1917 Królowa Nieba i Ziemi rozkazała słońcu, i nawet ono Jej posłu-chało. Tak samo muszą posłuchać Ją dzieci, bez względu na ich stanowisko w Kosciele. Orędzie Fatimskie, z jego nakazami dla Kościoła, jest dokładnie sprawowaniem Jej władzy nad całym Kościołem, łącznie z papieżem. I to jest niemożliwe dla bezgrzesznej i i zawsze Dziewicy Matki Boga, obdarzonej uszczęśliwiającą wizją w wyjątkowy i niezrównany sposób, nadużywania ani przekraczania Jej władzy. Dlatego kiedy Ona nakazuje, musimy Jej posłu-chac. Nawet papież musi Jej posłuchać. Stąd posłuszeństwo wobec Orędzia Fatimskiego, co oznacza posłuszeństwo wierze obowiązujące nawet papieża do działania dla wiary, dla zba-wienia dusz, ponad wszystko inne. Co prowadzi mnie do pytania szczególnie o Trzeciej Ta-jemnicy i jej stosunku do kwestii fałszywego posłuszeństwa.

Posłuszeństwo wierze vs. fałszywe posłuszeństwo Trzeciej Tajemnicy

Teraz wiemy na pewno, że brakujący tekst Tajemnicy, ten "dobrze ukrywany" w Watykanie zawiera słynne słowa Matki Bożej zapisane w Czwartym dzienniku s. Łucji: "W Portugalii dogmaty wiary zawsze będą zachowane itd." I wiemy, że austriacki jezuita, ks. Joseph Schweigl, wysłany z misją przez Piusa XII na przepytanie s. Łucji odnośnie treści Tajemnicy w 1952, ujawnił, że Tajemnica "ma dwie części: jedna dotyczy papieża. Druga, logicznie, choć nie wolno mi nic powiedziec, musiała być kontynuacją słów: 'W Portugalii dogmaty wia-ry zawsze będą zachowane'". [4]

Tym sposobem wiemy, że tekst zawierajacy brakującą drugą część Trzeciej Tajem-nicy zapisuje cenne słowa Dziewicy, w miejsce których s. Łucja napisała "itd."

Ale watykański sekretarz stanu, kard. Bertone, dalej podtrzymuje fikcję, ze "niełatwa do rozszyfrowania" [5] wizja "biskupa w bieli", która dostała galimatias sprzecznych interpre-tacji, jest wszystkim co jest w Trzeciej Tajemnicy Fatimskiej. Wytrwale i najbardziej wymow-nie odmówił zapytania s. Łucji co do znamiennego "itd.", mimo że miał wszystkie okazje to zrobić w ciagu 5 lat kontrowersji szalejącej od czasu ujawnienia wizji w 2000, do szerokiego sceptycyzmu o kompletności, aż do śmierci s. Łucji w 2005. A może zapytał i jest w posiada-niu informacji którą uznał za celowe by jej nie ujawniać.

Ale teraz zwolennicy fałszywego i ślepego posłuszeństwa wobec władzy radzą nam byśmy zapomnieli słowa Matki Bożej, bo watykański urzędnik uznał je za zbędne. Jeden taki rzecznik, Antonio Borelli [6] z Tradycji, Rodziny i Własności (TFP), który uznaje się za czem-piona Matki Bożej Fatimskiej, deklaruje, ze słowa obejmujące znamienne "itd." "na zawsze pozostaną niewytłumaczalną tajemnicą", i że "jest to wielki zawód, ze niemożliwe było roz-wiązac sprawy 'itd.', ale musimy zająć się tym konkretnym nieuchronnym faktem". Naprawdę? A dlaczego?

Zdaniem p. Borelli odpowiedź jest taka: tylko dlatego że tak chce ludzka władza. Po-nadto ludzka władza która nie ma żadnych uprawnień w tej sprawie, bo watykański Sekre-tariat Stanu jest tworem ludzkim a nie Boga, i w żaden sposób nie jest częścią boskiej kon-stytucji Kościoła. Faktycznie Pius XII zrezygnował z tego urzędu kiedy był papieżem.

_________________________________________________________________________

[4] Frère Michel de la Sainte Trinité, Cała prawda o Fatimie [The Whole Truth About Fatima] - t. III: The Third Secret (Buffalo: Immaculate Heart Publications, 1990, wyd. wznowione 2001), s. 710.

[5]Jak kard. Ratzinger nazwał to w Orędziu Fatimskim [The Message of Fatima], s. 32.

[6] Cała odpowiedź na refleksję Antonio Borelli o Trzeciej Tajemnicy Fatimskiej, tutaj: Christopher A Ferrara, Przyjazne refleksje? [“Friendly Reflections?”] tutaj:

http://www.fatima.org/news/newsviews/ferraraexpose.pdf.

To miało miejsce kiedy służył jako sekretarz stanu za Piusa XI, że przyszły Pius XII wygłosił tę uderzającą i proroczą uwagę:

Martwią mnie przekazy Panny Najświętszej dla małej Łucji z Fatimy. Ta uporczywość Maryi o niebezpieczeństwach grożących Kościołowi jest boskim ostrzeżeniem prze-ciwko samobójstwu zmiany wiary, jego liturgii, jego teologii i jego duszy… Wszędzie wokół mnie słyszę innowatorów chcących rozłożyć Najświętszą Kaplicę, zgasić pow-szechny płomień Koscioła, odrzucić jego ozdoby, i sprawić by miał poczucie winy za swoją przeszłość historyczną. [7]

Nadejdzie dzień kiedy cywilizowany świat zaneguje swojego Boga, kiedy Kościół zwątpi tak jak zwątpił Piotr. Będzie kuszony by wierzyć, że człowiek stał się Bogiem. W naszych kościołach chrześcijanie na próżno będą szukać czerwonej lampki gdzie oczekuje ich Bóg. Jak Maria Magdalena, szlochając przed pustym grobem, będą py-tać "Dokąd Go zabrali?" [8]

Wydaje się bardziej niż prawdopodobne, ze ta sama katastrofa jaką przepowiedział Pius XII jest przepowiedziana bardzo szczegółowo słowami Dziewicy Fatimskiej w tym kłopotliwym "itd." Ale zwolennicy fałszywego posłuszeństwa twierdzą, ze musimy wyrzucić tę sprawę z naszych umysłów by pasowała życzeniom kard. Bertone, i wszystkim tym którzy nie mają żadnego uprawnienia do ukrywania żadnej części Orędzia Fatimskiego.

Fałszywe posłuszeństwo przeciwko poświęceniu Rosji

W podobny sposób oni opowiadają się za ślepym i fałszywym posłuszeństwem wobec ludz-kiej władzy nakazując albo wydają się kazać nam przestać petycjonować papieża [9] o po-święcenie Rosji Niepokalanemu Sercu, które Matka Boża zaleciła za pokój na świecie i zba-wienie dusz w naszych czasach. Oni robią to tylko dlatego, że władza ludzka zadeklarowała substytut tego o co prosiła Królowa Niebios.

Zamiast poświęcenia Rosji, dano nam poświęcenie świata i "wszystkich narodów" w 1984. Papież, słuchając swoich wszystkich zbyt omylnych ludzkich doradców, uniknął wszel-kiej wzmianki Rosji z obawy przed obrazą rosyjskiej Cerkwi poprzez naruszenie protokołu "ekumenicznego". [10] I dlatego papież, którego życia uratowała Dziewica, jak sam powie-dział publicznie w Fatimie w 1982, poświęcił świat i "wszystkie narody" dokładnie żeby to nie okazało się iż poświęca się konkretnie Rosję. Został nakłoniony do tego żeby uniknąć obrazy ludzi, odchodząc wtedy od prośby Dziewicy, później lamentując (jak poinformował

L’Osservatore Romano), ze "próbował zrobić wszystko co mógł w konkretnej sytuacji". [11]

_______________________________________________________________________

[7] Mgr. Georges Roche, Pie XII Devant L’Histoire (Paryż: Editions Robert Laffont, 1972), s. 52.

[8]Ibid., s. 53.

[9] Każdy członek wiernych Kościoła katolickiego ma prawo, ustanowione przez II Sobór w Lyons i I SW, zwracac się do papieża w sprawach dotyczących jurysdykcji kościelnej.

Zob. Dz. 466 (D.S. 861), Dz. 1830 (D.S. 3063) and Dz. 1831 (D.S. 3064).

[10] Zob. czasopismo Inside the Vatican magazine, listopad 2000.

[11] L’Osservatore Romano, 19.05.1982.

Opierajac się na "poświęceniu Rosji" które odmówiło wymienienia Rosji, ludzka władza – nie papież, a watykański urzędnik, wtedy abp Bertone – oświadczył w połączeniu z upublicznie-niem wizji w 2000, że "każda dalsza dyskusja albo prośba" o poświęcenie Rosji "jest bezpod-stawna". [12] Każda dalsza dyskusja albo prośba! Człowiek z Watykanu, który nie ma żadnej realnej władzy w tej sprawie, każe nam zaprzestać nawet dyskusji o tym co Matka Boża, wy-powiadając się również jako Matka Koscioła, nakazała Kościołowi zrobić dla zbawienia dusz i pokoju na świecie. Mamy milczeć!

Co więcej, przez to "oficjalne" oświadczenie każe się nam de facto przestać korzystać z danego nam przez Boga prawa, zdefiniowanego przez II Sobór w Lyons i I SW, szukać w pełni wiążącego i autorytatywnego orzeczenia papieża w tej sprawie.

Orędzia Fatimskiego nigdy nie da się pogrzebać

W odpowiedzi na uzasadnione szemranie wiernych, którzy nie będą "milczeć", 8 paździer-nika 2000 watykańska biurokracja zaproponowała inny ludzki substytut tego o co poprosiła Matka Boża: papieskie "zawierzenie" Maryi praktycznie każdego i na powierzchni ziemi oprócz Rosji. Ten pomysł "zawierzenia" w przeciwieństwie do poświęcenia o które poprosiła Matka Boża, był "zmianą" zalecenia Niebios tak by pasowało obiekcji pewnych ludzkich władz na poświęcenie wszystkiego Niepokalanemu Sercu, które uważają za teologicznie nieuzasadnione. Ta pogarda wobec poświęcenia Rosji Niepokalanemu Sercu Maryi odzwier-ciedla pogardę wobec wydarzenia fatimskiego ogólnie przez tych, którzy dążą do "nowej orientacji" Kościoła, i chcą skończyć z Fatimą raz na zawsze, kiedy, oczywiście, chcą spra-wiać wrażenie że traktują je poważnie żeby udobruchać "prostych wiernych", jak ich nazy-wają.

Ale tego nie da się zrobić z Fatimą, bo Orędzie Fatimskie jest od Boga.

Papież po papieżu potwierdzili nadprzyrodzony charakter objawień i szczególnie Orę-dzia Fatimskiego. Nawet papież Benedykt, który będąc kardynałem poparł kampanię Sekre-tariatu Stanu by przekonać wiernych, że wydarzenia przepowiedziane w Fatimie w Trzeciej Tajemnicy "należą do przeszłości", [13] odwrócił się i zaczął mówić o Fatimie jako niebiańs-kim znaku drogowym wskazującym nadal na przyszłość, przyszłość w której triumf i tragedia są w równowadze. W Betlejem w 2009 Benedykt odniósł się do Triumfu Niepokalanego Ser-ca jako wydarzenia, które jeszcze ma się wydarzyć:

Obiecałaś trójce dzieci w Fatimie, że "w końcu moje Niepokalane Serce zatriumfuje". Niech tak się stanie! Niech miłość zatriumfuje nad nienawiścią, solidarność nad po-działem, i pokój nad każdą formą przemocy! Niech miłość jaką dałaś Twojemu Syno-wi nauczy nas miłości do Boga całym naszym sercem, siłą i duszą. Niech Bóg Wszechmogący pokaże nam swoje miłosierdzie, wzmocni nas swoją siłą, i wypełni nas każdą dobrą rzeczą. (Cf. Lk 1:46-56)

13 maja 2010 w Fatimie, papież modlił się o to żeby Triumf Niepokalanego Serca Maryi zrealizował się przed 2017 AD.

_________________________________________________________________________

[12] "Wprowadzenie", Orędzie Fatimskie [The Message of Fatima] (2000), www.vatican.va/roman_curia/congregations/cfaith/

documents/rc_con_cfaith_doc_20000626_message-fatima_en.html.

[13] Ibid., "Komentarz teologiczny" [Theological Commentary].

W ten sposób papież Benedykt XVI sam odrzuca absurdalne twierdzenie ludzkiej "władzy" (takiej jak kard. Bertone), że ceremonia w 1984 była "poświęceniem Rosji" [14] o które po-prosiła Matka Boża, i że to co widzimy dzisiaj w Rosji - neostalinowską dyktaturę i trzema aborcjami na każdą kobietę, i że to co widzimy dzisiaj na swiecie to upadek moralny, ducho-wy, społeczny, polityczny i ekonomiczny – to jest Triumfem Niepokalanego Serca który obie-cała po poświęceniu Jej Rosji.

To że Orędzie Fatimskie jest od Boga jest powodem tego, że jak pewien katolicki pi-sarz tak trafnie to ujął, Fatima ciagle wychodzi na powierzchnię jak korek z pod wody. Co pewni ludzie, którzy przekraczają swoja władzę, próbuja zatopić – Fatimę – podnosi się raz za razem, kiedy sam papież niszczy ich starania milczenia o niej.

Żaden człowiek nie może uciszyć Boga

"Powiadam wam: Jeśli ci umilkną, kamienie wołać będą". (Łuk 19:40) Tak odpowiedział nasz Pan faryzeuszom kiedy zażądali by uciszył swoich uczniów, którzy głosili: "Błogosławiony Król, który przychodzi w imię Pańskie". (Łuk 19:38) Faryzeusze którzy wkrótce zorganizują egzekucję Pomazanca, na którego czekają oni i naród żydowski, najpierw próbowali celowy kompromis: słuchajcie nas, waszych religijnych zwierzchników. Milczcie, jak żądamy, i zo-stawimy was w spokoju.

Ale milczenie nie było możliwe, bo żaden człowiek nie może uciszyć Boga. Gdyby każdego z Jego uczniów zmuszono do milczenia faryzejskim naruszaniem władzy, to kamie-nie na ziemi głosiłyby Ewangelię zamiast nich. I biada tym którzy doradzali milczenie w imię posłuszeństwa wobec ludzkiej władzy. Wkrótce po tym spotkaniu z faryzeuszami, dotarłszy do Jerozolimy, nasz Pan wypowiedział swój przerażający wyrok na tych którzy nie słuchali Ewangelii:

"Powiadam wam: Jeśli ci umilkną, kamienie wołać będą". Gdy był już blisko, na widok miasta zapłakał nad nim i rzekł: "O gdybyś i ty poznało w ten dzień to, co służy poko-jowi! Ale teraz zostało to zakryte przed twoimi oczami. Bo przyjdą na ciebie dni, gdy twoi nieprzyjaciele otoczą cię wałem, oblegną cię i ścisną zewsząd. Powalą na ziemię ciebie i twoje dzieci z tobą i nie zostawią w tobie kamienia na kamieniu za to, żeś nie rozpoznało czasu twojego nawiedzenia". (Łuk 19:40-43)

Nie wolno uciszyć Fatimy

I tak samo jest z Orędziem Fatimskim, które zawiera "rzeczy które służą pokojowi, a teraz są zakryte przed twoimi oczami", to znaczy przed oczami tych ludzi którzy maja obowiązek słu-chać i je szerzyć, tak jak faryzeusze, którzy żądali milczenia uczniów mieli obowiązek słucha-nia Mesjasza.

To nie jest, oczywiście, twierdzenie, że Orędzie Fatimskie jest Ewangelią, a raczej, że sama Ewangelia zobowiązuje Kościół do słuchania go jako prawdziwego proroctwa: "Ducha nie gaście, proroctwa nie lekceważcie!". [15]

___________________________________________________________________________

[14] 25 marca 1984, papież Jan Paweł II również odrzucił to absurdalne twierdzenie mówiąc po po-święceniu: "Oświeć szczególnie narody na których poświęcenie i zawierzenie przez nas sama jeszcze czekasz", jak poinformował L’Osservatore Romano 26-27.03.1984. Zob. fotografię w Ostatniej bitwie szatana ks. Paula Kramera, wyd. II (Buffalo: The Missionary Association, 2010), Ap. I; cf. Ostatnia bi-twa szatana, wyd. I (2002), s. 274. Zob. także reprodukcję zdjęciową L’Osservatore Romano artykułu z podobnymi słowami papieża wypowiedzianymi w publicznej modlitwie 3 godziny później, w Ostatniej bitwie szatana, wyd. II, 1-tomowe s. XVI; wersja 2-tomowa s. 287.

[15]1 Tes 5:19-20.

Jak przypomina św. Tomasz z Akwinu, Bóg zsyła nam proroków w każdej epoce: "nie po to by głosili nową doktrynę, a żeby kierować ludzkimi działaniami". [16]

Orędzie Fatimskie dano Kościołowi dokładnie by kierować ludzkimi działaniami w na-szych czasach: poświęcenie Rosji, nabożeństwa Pierwszych Sobót łącznie z Komunią wy-nagradzającą, poświęcanie się za grzeszników i żarliwe odmawianie Różańca. I jakie mogły-by być większe kwalifikacje niż te Matki Bożej i Cudu Słońca, największy publiczny cud od Zmartwychwstania, który Ona zaplanowała żeby zdobyć reakcję na szydzących z Niej ludzi, żeby "wszyscy mogli zobaczyć i uwierzyć".

Trzeba stwierdzić z całą szczerością, że jesteśmy ofiarami nadużywania władzy przez niektórych duchownych, którzy gardzą proroctwem fatimskim (całym Orędziem Fatimskim), mimo że sami papieże uznali je za obowiązujące dla Kościoła. Tu jest jedno papieskie wyjaś-nienie Jana Pawła II z 1982 wygłoszone na miejscu objawień fatimskich. Sam papież po-twierdził to co tu piszę: że obowiązek posłuchania Fatimy pochodzi z Ewangelii i świętej tra-dycji, dwóch źródeł Objawienia:

Wołanie zawarte w orędziu Maryi z Fatimy jest tak głęboko zakorzenione w Ewangelii i w całej Tradycji, że Kościół czuje, iż orędzie to nakłada na niego obowiązek wysłu-chania go. [17]

Antonio Socci tak dobrze to powiedział w książce, w której słusznie oskarża błędną ludzką władzę o ukrywanie części Trzeciej Tajemnicy i utrudnianie poświęcenia Rosji: "Wydarzenie fatimskie otrzymało ze strony Kościoła, który zawsze jest bardzo ostrożny w kwestii zjawisk nadprzyrodzonych, uznanie nie mające sobie równych w historii chrześcijaństwa… Napraw-dę niemożliwe jest, po tym wszystkim, dalej mówić o 'prywatnym objawieniu' i o względnym znaczeniu Orędzia". [18]

I tu muszę odnotowac niezwykły fakt, że papież Benedykt, po otrzymaniu książki Socci oskarżającej ludzką władzę o to prawdziwie faryzejskie nadużywanie władzy, podzię-kował mu za "uczucia które to zasugerowały", słowa które, zdaniem Socci, są "pocieszające zanim obelgi i prostackie oskarżenia" rzucił na niego Bertone. [19]

___________________________________________________________________________

[16]Summa Theologicae, II-II, Q. 174, Art. 6.

[17] Dalsze szczegółowe wyjaśnienie (oprócz tego artykułu) dlaczego Kościół ma obowiązek posłu-chania matki Bożej Fatimskiej, zob. moje różne eseje na ten temat, łącznie z "Orędzie Fatimskie na-rzuca na Kościół obowiązek" [The Message of Fatima Imposes an Obligation on the Church] (http://www.worldenslavementorpeace.com/e5cp2.asp), "Biskupi muszą posłuchac Matki Bożej Fatimskiej" [The Bishops Must Obey Our Lady of Fatima] (http://www.worldenslavementorpeace.com/e5cp3.asp) i "Pokój na swiecie zależy od katolickich bi-skupów i od Was" [World Peace Depends on the Catholic Bishops and You] (http://www.worldenslavementorpeace.com/e5cp5.asp) w książce Zniewolenie świata albo pokój… to zależy od papieża [World Enslavement or Peace ... It’s Up to the Pope], s. 84-111, 117-134.

[18]Antonio Socci, Il Quarto Segreto di Fatima [Czwarta Tajemnica Fatimska ] (Mediolan: Rizzoli, 2006), wyd. ang. s. 7-9; popularne s. 13-14; włoskie s. 17. Zob. także ks. Nicholas Gruner i inni eksperci fatimscy "Kościół (tzn. wierni, biskupi, papież) mają obowiązek posłuchania próśb Matki Bożej" [“The Church (That is the Faithful, the Bishops, the Pope) Have the Obligation to Obey Our Lady’s Requests”], Zniewolenie świata… Sekcja V, s. 83-157.

[19]Antonio Socci, "Drogi kard. Bertone: Kto – który z nas obu – celowo kłamie?" [Dear Cardinal Ber-tone: Who—Between You and Me—is Deliberately Lying?],12.05.2007, tutaj: http://www.antoniosocci.com/2007/05/caro-cardinal-bertone-chi-e’-–-fra-me-e-lei-–-che-mentesapendo-di-mentire-e-lasciamo-stare-la-massoneria…/

Obowiązek odmowy fałszywego posłuszeństwa i uszanowanie Fatimy

Więc co mamy robić? Musimy zrobić to co zrobili uczniowie kiedy skonfrontowano ich żąda-niem fałszywego i niemoralnego posłuszeństwa: z szacunkiem a stanowczo odmówić posłu-szeństwa. [20] Jak uczy św. Tomasz, mamy prawo, a nawet obowiązek nieposłuszeństwa wobec pewnych nakazów rządców Kościoła, i z tych samych powodów nie mamy obowiązku słuchać we wszystkim rządców politycznych.

Pierwsze – "dobroć" – mówi św. Tomasz – "jest większą cnotą niż posłuszeństwo". [21] Największą dobrocią jest zbawienie dusz. Matka Boża powiedziała: "Jeśli zrobi się to co mówię, uratuje się wiele dusz i nastanie pokój". [22] (13 lipca 1917) I jak naucza i wyznaje Kościół, jego pierwszym, najważniejszym prawem jest zbawienie dusz. (Kanon 1752) A za-tem, Orędzie Fatimskie odnosi się do pierwszego prawa Kościoła – prawa z którym muszą się zgadzać wszystkie inne prawa Kościoła.

Drugie – jest to sprawa zdrowego rozsądku, i nikt nie ma więcej zdrowego rozsądku niż św. Tomasz, że nawet rządcy Kościoła nie mają żadnej władzy od Boga by naruszać za-kres władzy, jak w przypadku Fatimy zrobił sekretarz stanu. Ani żadna władza Kościoła nie może żądać posłuszeństwa wobec niesłusznych nakazów wbrew wspólnemu dobru Kościoła i samego boskiego prawa, czy nawet tylko ludzkiego dobra, jeśli skutkiem miałaby być nieza-służona szkoda.

Na przykład, gdyby nawet papież miał wydać nakaz, że wszyscy katolicy muszą spać na podłodze do końca życia jako pokutę, można odmówić takiego nakazu tylko dlatego, że jest to nadmierny ciężar dla ludzkiego dobra i konieczności snu.

Trzecie – jak uczy św. Tomasz, są trzy rodzaje posłuszeństwa: posłuszeństwo wy-starczające do zbawienia, posłuszeństwo idealne albo przeobfite, i w końcu to co nazywa nierozważnym posłuszeństwem, które spełnia nawet sprawy nielegalne. A zatem, nieroz-ważnemu posłuszeństwu nigdy nie wolno się nam poddać. Nierozważne posłuszeństwo jest, bardzo prosto, grzechem.

Nawet mówiąc o uznających się za konsekrowanych, którzy mają największy obo-wiązek posłuszeństwa w Kościele, św. Tomasz uczy, że konsekrowani muszą słuchać zwierzchników tylko w zakresie rzeczy należących do trybu ich zakonnego życia, że ograni-czone posłuszeństwo wystarcza do zbawienia. Jeśli ktoś chce słuchać w innych sprawach, powinien wykazywać się przeobfitą cnotą posłuszeństwa. Ale takie przeobfite posłuszeństwo nie może być "wbrew Bogu czy wyznawanej przez nich zasadzie, bo posłuszeństwo w tych sprawach byłoby nielegalne". [23] Powtarzam: św. Tomasz uczy, że byłoby nielegalne nawet dla konsekrowanych, pod rygorem najostrzejszego ślubu posłuszeństwa, słuchac nakazu wbrew Bogu albo wyznawanej przez konsekrowanego zasadzie przed Bogiem.

Posłuchanie nakazu milczenia wydanego przez tych którzy gardzą proroctwem Matki Bożej Fatimskiej to pogarda samym proroctwem, wbrew nakazom Ewangelii, czyli wbrew Bogu. Jest to również wbrew zasadzie, którą wyznają wszyscy katolicy na Chrzcie i Bierz-mowaniu: zasadzie wiary, które nakazuje nam nie gardzić proroctwem, i odmawianiu słu-chania tych, którzy gardzą proroctwem.

__________________________________________________________________________

[20] Faktycznie, św. Robert Bellarmine, Suarez i Torquemada wszyscy uczą obowiązku sprzeciwu wobec nakazu sprzecznego z dobrem Kosicoła. (Vitoria: Obras, s. 486-487; Suarez: De Fide, disp. X, sek. VI, no. 16; św. Robert Bellarmine: De Rom. Pont., Ksiega 2, Rozdz. 29; Cornelius a Lapide: ad Gal. 2, 11, etc.)

[21] Summa Theologicae, II-II, Q. 104, Art. 3.

[22] Angielski przekład tekstu w Czwartym dzienniku s. Łucji, Fatima słowami Łucji [Fatima in Lucia’s Own Words] (Fatima: Postulation Centre, 1976), s. 162. Zob. także Frère Michel de la Sainte Trinité, Cała prawda o Fatimie [The Whole Truth About Fatima] - t. I: Nauka i fakty [Science and the Facts] (Buffalo: Immaculate Heart Publications, 1989), s. 182.

[23]Summa Theologicae, II-II, Q. 104, Art. 5.

Słuchanie gardzicieli proroctwa jest naprawdę nieposłuszeństwem najgorszego rodzaju, słu-chanie ludzi a nie Boga, doprowadzi do naszego zniszczenia nie mniej pewnie niż zniszcze-nie Jerozolimy. Jak ostrzega nas Matka Boża: "Jeśli posłucha się moich próśb, Rosja się na-wróci i zapanuje pokój, a jeśli nie, ona będzie szerzyć swoje błędy na świat, wywołując wojny i prześladowania Kościoła. Dobrzy będą męczeni, Ojciec Święty będzie wiele cierpiał, różne narody zostaną unicestwione'.

Czy wierzymy temu proroctwu, czy nie? Jeśli wierzymy, jak musimy, to milczenie lub bezczynność w obliczu prób zmiany albo pogrzebania go nie jest żadną opcją, dużo mniej obowiązkiem "posłuszeństwa", a grzechem zaniedbania. Dlatego naszym obowiązkiem jest nie słuchanie tych którzy skończyliby z Fatimą, a wręcz odwrotnie, nieustanne modlić się, petycjonować i żądać z należnym szacunkiem by wola ludzka poddała się woli boskiej, żeby trzecia Tajemnica, cenne przesłanie-ostrzeżenie dla Koscioła i całego świata zostało w pełni ujawnione, i żeby poświęcono Rosję Niepokalanemu Sercu Maryi.

Stojące przed nami konsekwencje

Jakie są konsekwencje dla duchownych nadal ignorujących nakaz Matki Bożej Fatimskiej? Dość proste: odpowiedzialność przed naszym Panem, Panną Najświętszą i ich braćmi za sprowadzenie kary z powodu nieposłuszeństwa. Zbadałem pełne implikacje tej odpowie-dzialności w innym artykule. [24]

Ale tutaj musimy tylko przemyśleć przykład króla Francji. Gdyby król Francji nie zale-żał od posłuszeństwa wobec Najświetszego Serca Jezusa kiedy dano mu nakaz poprzez św. Małgorzate Marię 17 czerwca 1689, poświęcenia Francji Najświętszemu Sercu, to nie byłoby uzasadnienia karania jego następcy Ludwika XVI, 17 czerwca 1789, dokładnie 100 lat póź-niej, kiedy Trzeci Stan obalił jego władzę i ogłosił się Zgromadzeniem Narodowym, tym sa-mym rozpoczynając rewolucję francuską, która doprowadziła do egzekucji Ludwika w 1793.

I podobnie, gdyby papież i biskupi nie mieli obowiązku posłuszeństwa wobec Naj-świętszej Panny Maryi i Jej próśb przekazanych w Orędziu Fatimskim, to kara papieża i bis-kupów przepowiedziana w wizji "biskupa w bieli" zabijanego przez bandę żołnierzy poza na pół zrujnowanym miastem, nie byłaby uzasadniona z powodu ich fiaska poświecenia Rosji czy ujawnienia w całości Trzeciej Tajemnicy.

A jeszcze dokładnie ten brak posłuszeństwa króla w pierwszym przypadku, i papieża i biskupów w drugim, woła o zesłanie na ich głowy boskiej kary.

Jak sam Pan napomniał s. Łucję w Rianjo: "powiedz moim pasterzom, że jeśli pójdą za przykładem króla Francji i będą opóźniać wykonanie mojego nakazu, to również pójdą ich śladem do nieszczęścia".

Jeśli papież chce słuchać omylnych doradców zamiast Matki Bożej, to jak król Francji, będzie musiał zapłacić cenę. I podobnie, jeśli biskupi poprzez swoje lenistwo, bunt albo fał-szywe rady, będą upierać się w utrudnianiu wykonania nakazów dla Kościoła wyłożonych w Fatimie, to znajdą się na tym wzgórzu poza zrujnowanym miastem w wizji, razem z "bisku-pem w bieli", zabitym zanim oni zostaną zabici.

__________________________________________________________________________

[24] Zniewolenie lub pokój… oraz inne artykuły w tych przypisach.

I niech Bóg zlituje się nad nami wszystkimi! Bo jeśli zaniedbamy wykonanie naszej części wyznaczonej nam zgodnie ze stanowiskiem w Kościele, to będziemy uczestniczyć w słusznej karze za nierozpoznanie naszego momentu łaski i przebaczenia i czasu naszego "nawiedze-nia" [Łuk 19:43], który szybko ucieka. Jak Ewangelia, z powodu Ewangelii, Orędzie Fatimskie musimy wykrzykiwać z dachów. Nie kamienie na ziemi, a katolicy na całym świecie muszą głosić Orędzie Fatimskie, Aż boskie nakazy zostaną usłyszane i wykonane przez nieobli-czalnych liderów Kościoła, którzy doprowadzili do bezprecedensowego kryzysu. Tylko wtedy Kościół i świat będą mogli uniknąć losu przed którym zostali ostrzeżeni przez największego ze wszystkich proroków po naszym Panu: Jego bezgrzeszną Matkę, Pośredniczkę wszel-kich łask, łącznie z łaską Fatimy.

APENDYKS [25]

Poniżej 33 fakty dowodzące istnienie drugiego tekstu odnoszącego się do Trzeciej Tajem-nicy Fatimskiej, zawierającego słowa Dziewicy wyjaśniające już upublicznioną wizję "biskupa w bieli":

1. S. Łucja ujawniła, że tekst Tajemnicy jest w formie listu do biskupa Leiria, ale tekst wizji nie jest listem.

2. Ci którzy przeczytali Tajemnicę ujawnili, że ona mówi o madchodzącym stanie apostazji w Kościele, ale tekst wizji nic o tym nie mówi.

3. Matka Boża wyraźnie miała więcej do powiedzenia po znamiennej deklaracji "W Portugalii dogmaty wiary zawsze będą zachowane itd.", co jasno rozpoczyna kolejną, a więc trzecią część wielkiej tajemnicy, ale tekst wizji nie zawiera ani jednego Jej słowa.

4. Matka Boża wyjaśnia wszystko w oczywistej wizji piekła zawartej w pierwszej części wiel-kiej tajemnicy, ale przekonuje się nas byśmy wierzyli, że nie ma absolutnie żadnego Jej wy-jaśnienia dotyczącego tekstu wizji w trzeciej części, czyli Trzeciej Tajemnicy. Prosi się nas także byśmy uwierzyli, że mimo iż różni komentatorzy wykazali, że to wyjaśnienie musi ist-nieć, bo ich własne "interpretacje" są w konflikcie ze sobą, a Matka Boża nie mogłaby uwa-żać, że Kościół będzie wiecznie podzielony przez spory o tym co oznacza wizja.

5. Ks. Schweigl, wysłany przez Piusa XII na przepytanie s. Łucji, ujawnił, że Trzecia Tajem-nica ma 2 części: jedną dotyczącą papieża, i drugą "logicznie, choć nie wolno mi nic powie-dziec, musiałaby być kontynuacją słów "W Portugalii dogmaty wiary zawsze będą zachowa-ne itd.", ale tekst wizji nie zawiera tej logicznej kontynuacji słów Madonny.

6. Zainicjowana przez Watykan informacja prasowa z 1960, ogłaszająca tłumienie Trzeciej Tajemnicy, nazywa tłumiony tekst "listem" który 'nigdy nie zostanie otwarty", zawierający słowa powierzone przez Matkę Bożą trójce małych pastuszków…", a tekst wizji nie jest lis-tem i nie zawiera żadnych słów powierzonych przez Madonnę jako tajemnica.

________________________________________________________________________

[25] Christopher A. Ferrara, "Przyjazne refleksje?" [Friendly Reflections?]

http://www.fatima.org/news/newsviews/ferraraexpose.pdf.

7. Kard. Ottaviani, który przeczytał i strzegł Tajemnicy po tym kiedy Pius XII nakazał przeka-zanie jej do Watykanu w 1957, ujawnił, że była to "kartka papieru" z 25 linijkami tekstu zapi-sującego "to co Matka Boża powiedziała jej [Łucji] by przekazała Ojcu Świętemu…", ale tekst wizji rozciąga się na 62 linijki, i w nim Madonna nie mówi s. Łucji absolutnie niczego.

8. Kard. Bertone przyznał, ze Ottaviani oświadczył "kategorycznie tekst na 25 linijkach", i nie mógł obalić świadectwa, proponując jedynie wyraźnie nie dającą się uznać "próbę" wyjaśnie-nia, że "być może [!]" Ottaviani popełnił "błąd".

9. Tekst Trzeciej Tajemnicy przechowywano w papieskim apartamencie za pontyfikatów Piusa XII, Jana XXIII i Pawła VI, i co najmniej na początku pontyfikatu Jana Pawła II, mimo że "oficjalna wersja" Bertone mówi tylko o tekście w archiwum Świętego Oficjum.

10. Jan XXIII przeczytał tekst Tajemnicy, który było mu tak trudno rozszyfrować, że wymagał włoskiego tłumaczenia z portugalskiego, ale czytał również inny tekst, w roku następnym, który mógł idealnie zrozumieć bez przekładu.

11. Tekst wizji nie zawiera żadnych szczególnie trudnych portugalskich wyrażeń.

12. Istnieją dwa różne przekłady włoskie Tajemnicy: jeden przygotowany dla Jana XXIII, i ten przygotowany w 1967, z których żadnego pozwolono nam zobaczyć.

13. Trzej papieże (Jan XXIII, Paweł VI i Jan Paweł II) przeczytali teksty Trzeciej Tajemnicy w dwu latach ich odpowiednich pontyfikatów, ale wszystkie trzy z tych drugich czytań są tajem-niczo pominięte w "oficjalnej wersji" Bertone.

14. Naciskany o wyjaśnienie który tekst Trzeciej Tajemnicy rzekomo przeczytał Jan Paweł II w 1978, biorąc pod uwagę twierdzenie Bertone, że Jan Paweł nie przeczytał Tajemnicy aż do 1981, Bertone stosował uniki i w końcu powiedział tylko, że "według mnie" Jan Paweł nie czytał tekstu w 1978, kiedy byłaby to prosta sprawa ustalenia jego "opinii" jako faktu tylko konsultując niezliczone źródła do jego dyspozycji, łącznie z samym papieżem, pominięcie wyraźnie sugerujące, że Bertone wiedział iż raport był prawdziwy, i że jego "opinia" była fałszywa.

15. Abp Capovilla, osobisty sekretarz Jana XXIII, potwierdził, że tekst Tajemnicy trzymany w apartamencie papieskim był w "kopercie Capovilla", na której napisał swoje nazwisko, nazwi-ska wszystkich którzy przeczytali jej zawartość, i osąd Jana XXIII, że on "zostawi innym ko-mentowanie i zdecydowanie" co zrobić z tekstem.

16. 27 czerwca 1963, dwa lata przed "oficjalną wersją" że przeczytał Trzecią Tajemnicę, pa-pież Paweł VI otworzył kopertę Capovilla, którą wyjęto z biurka Barbagio Jana XXIII, przeczy-tał jej zawartość, zapytał Capovilla o notatkach na niej, ponownie zakleił kopertę i nie powie-dział nic więcej o niej do Capovilla.

17. Zapytany przez Solideo Paolini w 2006 czy są dwie różne koperty i dwa różne teksty Trzeciej Tajemnicy – "koperta Bertone" i "koperta Capovilla" – Capovilla potwierdził Paolini: "Dokładnie tak!"

18. Capovilla nigdy nie wycofał się z tego oświadczenia do Paolini, mimo że miał wszelką możliwość to zrobić.

19. Bertone nawet nie poprosił Capovilla by zdementował to co powiedział Paolini, a raczej demonstracyjnie unikał nawet wzmianki o Paolini.

20. Bertone nie pokazał i odmówił pokazania otwartej i ponownie zaklejonej koperty Capovilla, mimo że w końcu przyznał, że istnieje.

21. Ale Bertone, pod narastająca presją opinii publicznej, ujawnił w programie TV Porta a Porta, że są dwie identyczne zaklejone koperty Łucji, z napisem "wyraźny nakaz Matki Bożej", że treść miała być upubliczniona dopiero w 1960, mimo ze przez 7 lat mówił, że jest tylko jedna koperta, choć fałszywie twierdził, że Łucja "wyznała", że nigdy nie otrzymała żad-nego nakazu od Madonny wiążącego Tajemnicę z 1960, i zakazującego ujawnienia go do tego czasu.

22. Bertone pokazał także na Porta a Porta trzecią kopertę Łucji, niezaklejoną i zaadreso-waną do bpa da Silva, razem z zewnętrzną kopertą biskupa, co oznacza, że w sumie są cztery koperty, i mamy wierzyć, że wszystkie stworzono tylko dla jednego tekstu Tajemnicy.

23. Ale kiedy biskup pomocniczy Venâncio trzymał zewnętrzną kopertę bpa da Silva pod mocne światło w 1957, widział tylko jedna kopertę wewnątrz, i dokładnie zmierzył kopertę i pojedyńczą kartkę papieru w niej, na której było 20-25 linijek tekstu, jak oświadczył kard. Ottaviani.

24. Pomiary koperty i kartki papieru pobrane przez bpa Venâncio są zupełnie inne od wy-miarów koperty i kartki papieru pokazanej przez Bertone na Porta a Porta.

25. Sam Bertone ujawnił, kilka tygodni przed występem w Porta a Porta, w książce Ostatnia wizjonerka fatimska, że w kwietniu 2000 s. Łucja "potwierdziła" kartki (fogli) papieru odnoszą-ce się do tekstu Tajemnicy, mimo że na Porta a Porta Bertone pokazał tylko jedną kartkę, tę zawierającą tekst wizji.

26. W Ostatniej wizjonerce Bertone ujawnił także, że była również zewnętrzna koperta, nie Łucji, z notatką "trzecia część Tajemnicy", ale tej koperty nigdy nie pokazano publiczności.

27. Skonfrontowany z narastającą ilością dowodów o ukrywaniu, Bertone przyjął linię wielo-krotnego odwoływania się do "prawdziwego" tekstu Tajemnicy, "prawdziwej" koperty, i jednej kartki jaka istnieje w archiwach Świętego Oficjum", kiedy dobrze wie, że problemem jest tekst i koperta w papieskim apartamencie, tym sposobem sugerując (jak zauważa Socci), że drugi tekst Tajemnicy uznaje za "nieprawdziwy".

28. Wezwany przez Bertone bp Seraphim z Fatimy, który rzekomo był świadkiem potwier-dzania tekstu przez Łucję w kwietniu 2000, wygłosił nawet bardziej dopracowaną deklarację, że "Tajemnica Fatimska została ujawniona w sposób prawdziwy i integralny", odmawiając potwierdzić prosto, że Trzecia Tajemnica Fatimska została ujawniona w całości, i że nic nie ukryto.

29. W nagraniu dźwiękowym z kolejnego spotkania z Solideo Paolini, abp Capovilla dalej ujawnił, że istnieje "załącznik" do tekstu wizji, którego nigdy nie pokazano.

30. Bertone nigdy nie zaprzeczył istnieniu tego "załącznika", mimo że prominentny dziennik włoski Il Giornale reklamował jego istnienie i zadeklarował, że on "potwierdziłby tezę o ist-nieniu drugiej kartki papieru z interpretacją Tajemnicy".

31. Bertone nie zapytał i odmówił zadania s. Łucji albo abpowi Capovilla jednego pytania, które wniknęłoby w serce każdej z tych spraw, które wie iż stanowią kontrowersję, zwłaszcza unikał jak zarazy wszelkich pytań o "itd.", tekście w papieskim apartamencie, świadectwie Solideo Paolini na temat potwierdzeń abpa Capovilla, nigdy nie pokazanej kopercie Capovilla i tajemniczym nagłym pojawieniu się wielu kopert nigdy nie wspominanych wcześniej.

32. Do dnia dzisiejszego Watykan nie wydał żadnego oficjalnego dementi o niszczących za-rzutach w książce Socci, mimo że ten dosłownie oskarża Bertone o ukrywanie słów Matki Bożej.

33. Wręcz odwrotnie, papież Benedykt XVI wysłał Socci notkę "dotyczącą mojej książki, dzię-kującą mi za 'uczucia które ją zasugerowały'", bez najmniejszej wskazówki o jakimś błędzie w książce.

Uwaga: Zalecana lektura

Christopher A. Ferrara, Tajemnica nadal ukrywana (2008)

Ks. Paul Kramer, Ostatnia bitwa szatana (2010);

Obszerna odpowiedź dla Antonio Borelli z TFP, "Przyjazne refleksje?" [Friendly Reflections?] (2010), i jej podsumowanie "Podsumowanie krytyki" [A Summary of the Critique] (2010)

Ks. Nicholas Gruner i inni eksperci fatimscy Zniewolenie świata albo pokój… to zależy od papieża (1988)

Ks. Joseph de Sainte-Marie, O.C.D., "REFLEKSJE o akcie poświęcenia w Fatimmie papieża Jana Pawła II 13 maja 1982" [REFLECTIONS on the Act of Consecration at Fatima of Pope John Paul II on 13th May 1982], in Marianum (Rzym: Ephemerides Mariologiae, 1982), Annus XLIV, Fasc. I-II, No. 128, s. 88-142.

Ks. Joseph de Sainte-Marie, O.C.D., "Obowiązek Kościoła w kwestii Orędzia Fatimskiego" [The Church’s Duty in the Face of the Fatima Message], in The Fatima Crusader, No. 9-10 (październik-grudzień 1982), s. 9-10;

Bp Rudolph Graber, "Dlaczego ten całun milczenia odnośnie Fatimy?" [Why this Pall of

Silence Regarding Fatima?, in The Fatima Crusader, No. 19 (luty-kwiecień 1986), p. 4-5

Ks. Paul Kramer, Samobójstwo zmiany wiary w liturgię [The Suicide of Altering the Faith in the Liturgy] (2006).

Te źródła dostępne w The Fatima Center, oraz

http://www.secretstillhidden.com

http://www.ilsegretoancoranascosto.it

http://www.osegredoporrevelar.pt

http://www.elsecretotodaviaocultado.es

http://www.devilsfinalbattle.com [2010]

http://www.fatima.org/news/newsviews/ferraraexpose.pdf

http://www.fatimaperspectives.com/ts/perspective602.asp

http://www.worldenslavementorpeace.com

http://www.fatimacrusader.com/cr09/cr09pg09.asp http://www.fatimacrusader.com/cr19/cr19pg04.asp

http://www.alteringliturgy.com

źródło: http://www.fatima.org/news/newsviews/newsviews090910.pdf