SZTUKA
BIZANTYJSKA 286R
– Cesarz Dioklecjan dobiera sobie współrządcę dla prowincji
wsch. Maksymiliana. 324r-
Cesarz Konstantyn zakłada w miejscu dawnej kolonii greckiej
Bizancjum – nowa stolica to Konstantynopol. 395r-
powstają dwa cesarstwa zachodnie w Rzymie i wschodnie w
Konstantynopolu. 476r-
Upadek Cesarstwa Rzymskiego 572-565
r- okres rozkwitu za panow. Justyniana 726-842r-okres
ikonoklazmu 867-
1204r-tzw. Renesans macedoński 1261-1453r-tzw.
Renesans paleologów. W
początkowym okresie występuje tradycyjna forma bazyliki stropowej.
Równolegle wykształca się typ budowli charakt. Dla Bizancjum-
bazylika Kopułowa.
Bogactwo wnętrza , marmurowe kolumny , mozaiki. Architektura
bizantyjska łączy w sobie cechy bazyliki podłużnej i budowli
centralnej. Bardzo popularne w archit. Bizant. Były mozaiki ale
nie przetrwały okresu ikonoklazmu. Po upadku ikonoklazmu
rozpoczęto ponowne dekorowanie kościołów mozaikami.np mozaiki
Hagia Sophia ( Chrystus Pantokrator) W sztuce bizantyjskiej
występują drobne formy rzeźbiarskie – kamienne ikony. POCZĄTKI
SZTUKI CHRZEŚCIJAŃSKIEJ Sztuka
chrześcijańska pojawia się dość póżno. Wynika to z
opozycji do pogaństwa oraz ze starotestamentowego zakazu
przedstawiania posąg ów uczynionych ręką ludzką z obawy
przed Bałwochwalstwem
. Najstarsze zabytki dotyczą biżuterii . Sztuka chrześcijańska
rodzi się w katakumbach , które są miejscem grzebania
zmarłych . Sztuka chrześcijańska zrodziła się jako
inicjatywa prywatna w celu ozdobienia grobów. Czerpała
inspiracje z form motywów pogańskic Motywy mitologiczne
wracają w baroku. PREFIGURACJE-
tematy starotestamentowe , popularne w katakumbach motywy
portretowe IV w- pojawiają się wizerunki świętych będące
świadectwem rodzącego się w kościele kultu męczenników .
Rzeżba ma charakter związany z pogrzebem ( sarkofagi).
Popularny motyw w rzeżbie sarkofagowej to motyw Dobrego
Pasterza. II
poł. IV w – sceny chrystologiczne Formy
chrześcijańskie i pogańskie funkcjonowały obok siebie (
przykład to katakum by Via latina ).W malarstwie katakumbowym
odnajduje się także przedstawienia portretowe Następnie w
póżniejszym okresie pojawiają się sceny o charakterze
oficjalnym. Czyli przedsta- wienie Chrystusa na tronie. . Po
ogłoszeniu chrześcijaństwa religią panującą zmienia się
charakter sztuki sakralnej. Z prywatnej staje się sztuką
oficjalną , która musi sprostać oczekiwa niom dworu
cesarskiego. Wzorem stają się rzymskie bazyliki publiczne. (
Bazylika św. Piotra w Watykanie).Betlejem –Bazylika Narodzenia
z grotą obudowaną formą centralnego wieloboku