Praca z psychologii doc

Paulina Zofia Sadowiak



Osobowość człowieka oraz czynniki decydujące o osobowości”



W psychologii ostatniego półwiecza przyjął się nowy model zachowania jednostki, dający się ująć w schemat: R = f(S, O) bądź S – O – R. Podkreśla się tutaj, że reakcja organizmu zależy nie tylko od działających bodźców (S), ale i od czynników tkwiących w organizmie (O). Czy będziemy przez nie rozumieli zmienne pośredniczące według Tolmana, siłę nawyku bądź popędu, o których mówi Hull, cechy układu nerwowego według Pawłowa, id czy ego w ujęciu Freuda i jego następców – we wszystkich tych koncepcjach akcentuje się fakt, że zachowanie jednostki jest nie tylko funkcją bodźców (sytuacji), lecz również pewnych właściwości organizmu, nabytych bądź wrodzonych. Właśnie owo „O”, różnie rozumiane, stało się przedmiotem badań psychologów osobowości.

Czy osobowość określa to, co indywidualne, czyli to, co różni nas od innych, czy też to, co sprawia, że ludzie zachowują się podobnie? W niektórych zakresach jesteśmy podobni, w wielu różnimy się i to decyduje o niepowtarzalności istot ludzkich.

Ciekawe jest przy tym, że na siebie patrzymy łagodniej, znajdując wyjaśnienia dla własnych, czasem nieoczekiwanych zachowań w różnych sytuacjach, podczas gdy osobowość innych traktujemy jako pewną stałą, niezmienną całość, niezależną od tych samych sytuacji. W często błędnej ocenie innych ludzi bardzo poważną rolę odgrywa zasada stałości i dysonans (rozdźwięk) poznawczy.



TEORIA OSOBOWOŚCI WEDŁUG ALLPORTA, OPARTA NA KONCEPCJI CECH

Gordon W. Allport



Gordon Allport stworzył podwaliny jednego z głównych nurtów psychologii osobowości, opartego na teorii cech. Allport traktował osobowość jednostki jako niepowtarzalną strukturę cech, którym przypisywał właściwości motywacyjne. Według Allporta „ […] osobowość to dynamiczna organizacja wewnątrz jednostki, obejmująca te układy psychofizyczne, które decydują o specyficznych dla niej sposobach przystosowania do środowiska”.

Traktując osobowość jako realną organizację psychofizyczną, Allport zdefiniował cechę jako „strukturę neuropsychiczną mającą zdolność dostarczania wielu bodźców funkcjonalnie równoważnych oraz inicjowania i ukierunkowania równoważnych (spójnych znaczeniowo) form zachowania adaptacyjnego”.

Dla lepszego zrozumienia pojęcia cechy można ją przeciwstawić pojęciu nawyku i postawy.

W odróżnieniu od nawyku cecha ma charakter bardziej ogólny; dotyczy to zarówno zakresu sytuacji, które ją aktualizują, jak i zakresu reakcji, w których się wyraża. Z kolei o ile postawa dotyczy nastawień wobec określonych aspektów środowiska (ludzi, grupy, kultury, przyrody) i wiąże się z oceną obiektu, którego dotyczy, o tyle cecha ma charakter ogólniejszy, a ponadto nie podlega ocenie w kategoriach dobra i zła jak to ma miejsce w odniesieniu do postawy. W codziennym języku do opisu cech operujemy przymiotnikami, przysłówkami i rzeczownikami.

Wśród dyspozycji stanowiących specyficzne dla jednostki, zgeneralizowane struktury neuropsychiczne Allport, biorąc pod uwagę stopień ich ogólności, wyróżnił trzy następujące kategorie: dominujące, centralne i wtórne.


Dyspozycja dominująca charakteryzuje się tym, że w zasadzie wpływa na całe zachowanie. Występuje ona rzadko, a jej przykładem jest osobowość autorytarna czy makiawelistyczna.

Dyspozycje centralną łatwo rozpoznać , ponieważ ujawniają się najczęściej w działaniu. Chodzi o takie charakterystyki, jak: pewność siebie, grzeczność, towarzyskość. Ich liczba waha się, według Allporta, od kilku do dziesięciu i w tym poglądzie autor zbliżył się do współczesnych tendencji, redukujących liczbę czynników osobowości do trzech bądź pięciu.
Dyspozycja wtórna dotyczy wąskiego zakresu bodźców i reakcji, w związku z czym są one mało istotne dla opisu osobowości.

Aby uniknąć nieporozumień, należy podkreślić, że pojęcie dyspozycji osobistej także ma status cechy, z tą różnicą, że chodzi o cechę typową dla danej jednostki. Podział dyspozycji na trzy kategorie – dominujące, centralne i wtórne – rozciąga się również na cechy nomotetyczne, jak to ilustruje rycina.


CECHA (cecha nomotetyczna)

DYSPOZYCJA OSOBISTA

(cecha idiograficzna)











Opis osobowości w kategoriach cech według Allporta.




Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Praca psychoterapeutyczna z DDA wykład SWPS
Praca z psychologii
praca psychologia USY6TXSUERE5JYZCM4Y6JQYLYZDKS4BMRLZ5DPQ
praca psychologia tłumu
497 , PRACA Z PSYCHOLOGII
497 , PRACA Z PSYCHOLOGII
praca z psychol. trudnosci wychowawcze, szkoła, psychologia
Pomoc psychologiczna dla dzieci z rodzin alkocholików- praca, Psychologia USWPS Warszawa, Dziecko ja
inteligencja emocjonalna praca z psychologii MZ7VKCJTNZCMGMDKUCWOQMF7W2VKABH43FSG5UY
praca psychologa z rodzicami ucznia jakajacego sie
(497) Praca z psychologii wieku dorastania
9. Psychologia Wywierania Wpływu praca, psychologia
praca z psychologii sem., PSYCHOLOGIA
Praca z psychologii, Psychologia
praca psychologa z rodzicami ucznia jakajacego sie
Adolescencja PRACA PSYCHOLOGIA
Praca z psychologii wieku dorastania, Prace z socjologii, pedagogiki, psychologii, filozofii
Wywiad-psychologiczny--praca, Psychologia, Wywiad i Obserwacja
PRACA Z PSYCHOLOGII2, Studia, STUDIA PRACE ŚCIĄGI SKRYPTY

więcej podobnych podstron