72. Omówić kantowskie imperatywy: kategoryczny i hipotetyczny.

Kant odróżniał imperatyw hipotetyczny (inaczej warunkowy) od imperatywu kategorycznego.

Imperatyw hipotetyczny nakazuje podjąć określone działania, aby osiągnąć pożądany cel (by osiągnąć cel należy spełnić jakiś warunek, np. Jeżeli chcesz być zdrowy, regularnie uprawiaj ćwiczenia fizyczne).

Imperatyw kategoryczny mówi, jak należy postępować, aby czyn był moralnie słuszny. Przyjmuje się go w czystej postaci, bez jakichkolwiek warunków. Imperatywy kategoryczne doskonale pokrywają się z wizją „etyki obowiązku" u Kanta. Wszystkie zalecenia moralne mają charakter imperatywów kategorycznych, a przeto powinny być spełniane bezwarunkowo, jako cele same w sobie. Imperatyw kategoryczny, będący bezwarunkowym nakazem moralnym, Kant ujął następująco: Postępuj wedle takiej tylko zasady, co do której mógłbyś jednocześnie chcieć, aby stała się prawem powszechnym.

Imperatywy hipotetyczne mają postać zdań warunkowych, imperatywy kategoryczne to nakazy działające zawsze, wszędzie, w każdych okolicznościach.