Konrad Pawlak
Ćwiczenie nr. 2
Dwukanałowy licznik impulsów
1.Cel ćwiczenia
Celem ćwiczenia było zapoznanie się z działaniem dwukanałowego licznika impulsów.
2.Kalibracja układu
W celu kalibracji doprowadzono z generatora do kanału A licznika sygnał o częstotliwości 5MHz i dobierano liczbę cykli przy której otrzymywano wynik jak najbardziej zbliżony. Najlepszą dokładność osiągnięto dla 920953 cykli i wyniosła ona 4999999Hz. Kalibracji dla sygnału 1MHz nie przeprowadzono, bo licznik generuje sygnał o częstotliwości 5MHz i aby uzyskać 1MHz sygnał jest dzielony – powodowało by to dodatkowe błędy.
3.Pomiar częstotliwości
3.1.Podano sygnał o częstotliwości 1Mhz i uzyskano wynik 999950Hz, co daje błąd względny 0,005%. Czyli licznik wykazuje dość dużą skuteczność.
3.2.Pomiar
częstotliwości generatora RC. Podano z generatora sygnał o
częstotliwości ok. 191kHz i zebrano 100 próbek pomiarowych, celem
było sprawdzenie stabilności licznika. Średnia częstotliwość
wyniosła 191216Hz a odchylenie standardowe 9,73Hz, co świadczy o
dość dobrej stabilności i stosunkowo niewielkim rozrzucie.
Wyk.1. Rozkład częstotliwości generatora RC
3.3.Pomiar impulsów losowych generowanych przez licznik Geigera-Mullera.
Licznik Geigera-Mullera postawiono naprzeciwko promieniotwórczego talu, licznik wychwytuje emitowane przez tal elektrony i rejestruje je w postaci impulsów, impulsy te podawane są do układu formującego o regulowanym czasie trwania impulsu formowania i dopiero uformowane impulsy są podawane do naszego licznika. Pomiary przeprowadzono dla kilku czasów trwania impulsu formującego. Każda z serii składała się ze 100 pomiarów przeprowadzonych dla jednego czasu trwania impulsu. Wyniki pomiarów uśredniono w celu dalszej analizy i zebrano w poniższej tabeli.
Tab. Zależności częstotliwości od czasu trwania impulsu formującego.
Wyk.2.
Zależności częstotliwości od czasu trwania impulsu formującego.
4.Wnioski.
Generator RC okazał się być stabilnym generatorem, wynika to z faktu bardzo małego rozrzutu częstotliwości, co obrazuje histogram.
Z drugiej części ćwiczenia wynika, że otrzymany wynik pomiaru jest ściśle powiązany z czasem trwania impulsu formującego i powinien on być odpowiednio dobrany, by wyniki były zbliżone do wartości prawdziwych, inaczej w przypadku pomiaru tych samych sygnałów można otrzymać wartości różniące się nawet o 1000%.