Nadpobudliwość psychoruchowa u dzieci
Przyczyny:
' Jeżeli w fazie największego wzrostu mózgu występują jakieś przeszkody, mogą one
doprowadzić do zmniejszenia się liczby połączeń nerwowych oraz spowolnić niezbędne
biochemiczne procesy dojrzewania (patrz: Bednarska, Spionek).
' To może zaburzyć dynamikę procesów nerwowych, a tym samym wpłynąć na opóz
nienie
kształtowania się mowy, pisania, czytania oraz myślenia.
' Do innych przyczyn nadpobudliwości psychoruchowej możemy zaliczyć uszkodzenia
powstałe w życiu płodowym, w trakcie porodu, np. niedotlenienie mózgu, błędy
wychowawcze, a także nerwowy tryb życia dziecka.
' Naukowcy ze Stanów Zjednoczonych sądzą, że najbardziej niekorzystnie wpływają na
organizm pola magnetyczne o małych siłach (kuchenki mikrofalowe, światła fluorescencyjne,
komputery, wideo, telefony komórkowe, faksy, automatyczne sekretarki, suszarki do włosów,
koce elektryczne, systemy alarmowe itp.).
Nadpobudliwość może przejawiać się w trzech sferach: ruchowej, poznawczej i emocjonalnej.
Typowe objawy nadpobudliwości w sferze ruchowej:
- wzmożona ekspansja ruchowa,
- niepokój ruchowy,
- pobudzanie wzrasta, gdy dziecko przebywa w grupie (dlatego w domu może być spokojniejsze, a
podczas indywidualnej rozmowy nadpobudliwość może się nie ujawnić);
- niezręczność, niezborność, brak dokładności i precyzji, co sprawia, że dzieci te ciągle coś tłuką,
zrzucają, łamią i ulegają wypadkom;
- dodatkowe skurcze mięśni, tiki, wyładowania ruchowe;
- wykonywanie wielu drobnych, niepotrzebnych ruchów, np. bazgranie po zeszycie, obgryzanie
ołówka, skrobanie po ławce, niszczenie rzeczy znajdujących się wokół;
- wzrost emocjonalnego napięcia może doprowadzić do jąkania, nerwicy czy ruchów mimowolnych.
Typowe objawy nadpobudliwości w sferze poznawczej:
- niemożność skupienia się na jednej rzeczy,
- skłonność do rozproszeń,
- chaotyczność w wypowiedziach,
- czasami zaburzenia procesu myślenia przy stosunkowo dobrej koncentracji (brak przemyślenia,
pochopne wnioskowanie, brak głębszego zastanowienia się),
- często wzmożona wyobraz
nia (fantazjowanie).
Typowe objawy nadpobudliwości w sferze emocjonalnej:
- zwiększona wrażliwość na działające bodz
ce,
- intensywniejsze reakcje uczuciowe na różne zdarzenia czy sytuacje,
- konfliktowość, trudności w przystosowaniu się do wymagań otoczenia;
- drażliwość, tendencja do zachowań agresywnych, chwiejność nastroju (skłonność do szybkiego
przechodzenia od płaczu do śmiechu i odwrotnie);
- częste obrażanie się,
- czasem wzmożona lękliwość (niepokój, lęk, strach przed różnymi sytuacjami, zwłaszcza
szkolnymi; ten rodzaj nadpobudliwości może przejawiać się także w sferze uczuć wyższych, głównie
społecznych - dzieci nadpobudliwe przeżywają cudzą krzywdę, zamartwiają się, płaczą, są
egocentryczne, wtedy zbyt mocno przeżywają swoje niepowodzenia, nieporozumienia w domu czy
wśród rówieśników).
Opracowanie: mgr Magdalena Czernek :: Bielsko-Biała 2011