22
w w w . e l e k t r o . i n f o . p l
n r 4 / 2 0 0 4
23
w w w . e l e k t r o . i n f o . p l
W
dokumencie 64 (Austria) 49,
June 1994, zwrócono uwagę na
fakt, że wytyczne IEC 60364 wymagają
podstawowej dyskusji w zakresie struk-
tury i części technicznej, zwłaszcza
w odniesieniu do części 41 (Part 41
„Protection against electric shock”). Po
zaakceptowaniu tych propozycji przez
większość krajów członkowskich IEC
(Document 64/749/RVN, November
1994), powołano grupę roboczą (Wor-
king Group 30), która nie podołała jed-
nak postawionemu zadaniu. Prace nad
rewizją dokumentu IEC 60364-4-41
wznowiła kolejna grupa robocza (Wor-
king Group 9 of TC 64), wydając po
ośmiu latach trudnych dyskusji doku-
ment (64/1212/CD, November 2001),
w którym, mimo różnych obiekcji, zo-
stał osiągnięty znaczący postęp –
przede wszystkim w następujacych
kwestiach:
§
usunięto z IEC 364-4-41 (III wyda-
nie 1992 r.) podpunkt 411 „Protec-
tion against both direct and indi-
rect contact” (Równoczesna ochro-
na przed dotykiem bezpośrednim
i pośrednim);
§
wprowadzono nowy punkt 415 „Ad-
ditional protection” (Ochrona do-
datkowa – uzupełniająca);
§
usunięto niejasny termin „conven-
tional touch voltage limit” (umow-
na granica napięcia dotykowego).
Z drugiej strony jednak cofnię-
to się w rozwiązywaniu niektórych
punktów, np.:
§
zburzono logiczny porządek po-
działu środków ochrony przeciw-
porażeniowej „basic protection –
fault protection – additional pro-
tection” (ochrona podstawowa –
ochrona uszkodzeniowa – ochro-
na dodatkowa – określana w Polsce
jako „ochrona uzupełniająca”) przez
umieszczenie bardzo ważnej „ochro-
ny podstawowej” (basic protection)
w załączniku;
§
przy ustalaniu wymagań dla mak-
symalnych czasów wyłączania nie
wzięto pod uwagę faktu, że napięcia
uszkodzenia (fault voltages) są w sys-
temach TT przeciętnie dwa razy wyż-
sze niż w układach TN (o tym sa-
mym napięciu znamionowym);
§
dla systemów TT utrzymano stary
warunek dla samoczynnego wyłą-
czenia zasilania, chociaż właściwszy
byłby warunek odniesiony do mak-
symalnej wartości impedancji pę-
tli uszkodzeniowej (zwarciowej) Z
s
(fault loop impedance Z
s
);
§
obwody FELV sklasyfikowano jako
środek ochrony polegającej na sa-
moczynnym wyłączeniu zasilania,
zamiast jako środek ochrony ELV
(przez zastosowanie bardzo niskie-
go napięcia).
Zdaniem prof. Biegelmeiera, wpro-
wadzanie tylko małych zmian w do-
kumentach IEC nie prowadzi do usta-
lenia poprawnych przepisów ochro-
ny przeciwporażeniowej, wykorzy-
stujących w sposób kompleksowy naj-
nowszą wiedzę z dziedziny elektropa-
tologii, a nie tylko jej encyklopedycz-
ne szczegóły, jak to miało miejsce do-
tychczas. Ponadto nowe przepisy po-
winny być zredagowane tak, aby były
w pełni zrozumiałe i łatwe do stoso-
wania w praktyce. W tym właśnie celu
ESF-Vienna opracowała dla IEC propo-
zycję kompleksowej rewizji dotychcza-
sowych ustaleń [6].
systemy sieciowe
a środki ochrony
przeciwporażeniowej
Austria od wielu lat na forum IEC
zwracała uwagę na fakt, że wprowa-
dzona w latach 60. ubiegłego stu-
lecia klasyfikacja systemów siecio-
wych TN, TT oraz IT jest przestarza-
ła z punktu widzenia rozwoju tech-
nicznego, a w nawiązaniu do ochro-
ny przeciwporażeniowej prowadzi do
nieporozumień i błędów.
system IT
Jeszcze pięćdziesiąt lat temu sys-
temy sieciowe 3x220 V, izolowane
względem ziemi, jako systemy pu-
blicznych (komunalnych) sieci roz-
dzielczych w miastach były dość czę-
sto stosowane, mimo że stawało się
oczywiste, że będą zastąpione trój-
fazowym systemem uziemionym,
a dziś nie są już praktycznie stoso-
wane. Jednak w sposób problema-
tyczny próbuje się traktować system
ochronny. Poprzednio był on nazy-
wany systemem przewodów ochron-
nych, a później – siecią ochronną ze
stałą kontrolą stanu izolacji (protec-
tive insulation monitoring, PIM),
działającą przy pierwszym uszko-
dzeniu na sygnał (tylko w wyjąt-
kowych sytuacjach na wyłączenie)
jako system IT, włączając go w ten
sposób do grupy środków ochrony
przez zastosowanie samoczynnego
wyłączenia zasilania. Pod względem
merytorycznym jest to stwierdzenie
błędne, ponieważ podstawową zale-
tą systemu PIM, wykorzystywanego
głównie w przemyśle, jest to, że przy
pierwszym uszkodzeniu nie następu-
je przerwa w zasilaniu.
system TT
Samoczynne wyłączenie zasila-
nia w tym systemie, przy pierwszym
uszkodzeniu, może być dokonane za-
równo za pomocą urządzenia ochron-
nego przetężeniowego, jak i urządze-
nia ochronnego różnicowoprądowe-
go. Już w latach 60. ubiegłego stulecia
stało się oczywiste, że w przypadku
zastosowania (do samoczynnego wy-
łączenia zasilania) urządzeń ochron-
nych przetężeniowych, system TT
może być użyty tylko tam, gdzie ist-
nieje sieć dobrze przewodzących ru-
rociągów wodnych, łącząca uziemie-
nia systemu i uziemienia instalacji
Artykuł został opracowany na bazie licznych dokumentów przekazanych do Międzynarodo-
wej Komisji Elektrotechnicznej (IEC) przez ESF – Vienna – Electrical Safety w Austrii, opra-
cowanych przez zespół pod kierownictwem prof. Gottfrieda Biegelmeiera i stanowiących
propozycje podstawowych zmian i uzupełnień w zakresie przepisów ochrony przeciwpo-
rażeniowej. Przy pisaniu artykułu wzięto pod uwagę również najnowsze osiągnięcia z za-
kresu elektropatofizjologii, nauki o bezpieczeństwie i praktyki eksploatacyjnej [1÷6].
o c h r o n a
p r z e c i w p o r a ż e n i o w a
podstawowe kryteria
skuteczności ochrony
przeciwporażeniowej
wczoraj, dziś i jutro (część 1)
prof. dr hab. inż. Zdzisław Teresiak - Politechnika Wrocławska
n r 4 / 2 0 0 4
22
w w w . e l e k t r o . i n f o . p l
n r 4 / 2 0 0 4
23
w w w . e l e k t r o . i n f o . p l
odbiorczej. Ale wtedy nie występuje
separacja elektryczna tych uziemień,
co stanowi istotę tego systemu w sen-
sie IEC 60364.
W przypadku zastosowania wyłącz-
ników różnicowoprądowych, wyko-
rzystanie systemu TT może być nie-
realne, jeżeli znajdują się w otoczeniu
liczne inne uziomy sztuczne i natural-
ne, m.in. uziemienia urządzeń tech-
niki informacyjnej, tworzące za po-
średnictwem głównych przewodów
wyrównawczych uwikłaną sieć uzie-
mień, uniemożliwiającą prawidłowe
działanie urządzeń ochronnych róż-
nicowoprądowych.
system TN
Podział systemu TN na syste-
my: TN-C, TN-S i TN-C-S, wprowa-
dził pewien dalej idący zamęt. We-
dług definicji zawartej w publika-
cji IEC-60364, system elektroener-
getyczny stanowi wzajemne powią-
zanie źródła prądu – sieci rozdziel-
czej – instalacji odbiorczej. W prak-
tyce zdarza się niekiedy, że w syste-
mie TN w pewnej instalacji odbior-
czej (np. na końcu długiego odgałę-
zienia sieciowego) nie zastosowano
ochrony nazywanej dawniej „zerowa-
niem”, lecz tzw. „uziemienie ochron-
ne”. I dlatego należałoby tę formę
układu sieciowego określać jako wy-
dzielony system TT w systemie TN,
co wprowadza zamieszanie pojęcio-
we. Mylące jest również, jeśli w od-
Napięcie
dotykowe
Wartość impedancji Z
T
w omach dla kwantyli prawdopodobieństw
5% populacji
50% populacji
95% populacji
V
a
b
c
a
b
c
a
b
c
25
11125
5050
1795
20600
9350
2425
38725
17575
3275
50
7150
4100
1765
13000
7750
2390
23925
13700
3225
75
4625
3400
1740
8200
6000
2350
14750
10800
3175
100
3000
2800
1715
5200
4850
2315
9150
8525
3125
125
2350
2350
1685
4000
4000
2280
6875
6875
3075
150
1800
1800
1660
3000
3000
2245
5050
5050
3030
175
1550
1550
1525
2500
2500
2210
4125
4125
2985
200
1375
1375
1350
2200
2200
2175
3525
3525
2935
Objaśnienia: powierzchnia styczności elektrody 1000 mm
2
; a, b, c – stany skóry: suchy, mokry, mokry słony
Tab. 3.2 Impedancje ciała człowieka Z
T
na drodze rażenia ręka-ręka przy średnich powierzchniach styczności i różnych stanach skóry,
dla prądu przemiennego 50/60 Hz
Napięcie
dotykowe
Wartość impedancji Z
T
w omach dla kwantyli prawdopodobieństw
5% populacji
50% populacji
95% populacji
V
a
b
c
a
b
c
a
b
c
25
1750
1175
960
3250
2175
1300
6100
4100
1755
50
1375
1100
940
2500
2000
1275
4600
3675
1720
75
1125
1025
920
2000
1825
1250
3600
3275
1685
100
990
975
880
1725
1675
1225
3125
2950
1655
125
900
900
850
1550
1550
1200
2675
2675
1620
150
850
850
830
1400
1400
1180
2350
2350
1590
175
825
825
810
1325
1325
1155
2175
2175
1580
200
800
800
790
1275
1275
1135
2050
2050
1530
225
775
775
770
1225
1225
1115
1900
1900
1505
400
700
700
700
950
950
950
1275
1275
1275
500
625
625
625
850
850
850
1150
1150
1150
700
575
575
575
775
775
775
1050
1050
1050
1000
575
575
575
775
775
775
1050
1050
1050
Wartość
asymptot.
575
575
575
775
775
775
1050
1050
1050
Objaśnienia: powierzchnia styczności elektrody 10 000 mm
2
; a, b, c – stany skóry: suchy, mokry, mokry słony
Tab. 3.1 Impedancje ciała człowieka Z
T
na drodze rażenia ręka-ręka, przy dużych powierzchniach styczności i różnych stanach skóry, dla
prądu przemiennego 50/60 Hz
Napięcie
dotykowe
Wartość impedancji Z
T
w omach dla kwantyli prawdopodobieństw
5% popu-lacji
50% populacji
95% populacji
V
a
b
c
a
b
c
a
b
c
25
91250
39700
5400
169000
73500
7300
317725
138175
9855
50
74800
29800
5105
136000
54200
6900
250250
99725
9315
75
42550
22600
4845
74000
40000
6550
133200
72000
8840
100
23000
17250
4590
40000
30000
6200
70400
52800
8370
125
12275
12875
4330
22000
22000
5850
37850
37850
7900
150
7200
7200
4000
12000
12000
5550
20225
20225
7490
175
4000
4000
3700
6500
6500
5250
10725
10725
7085
200
3375
3500
3400
5400
5400
5000
8650
8650
6750
Objaśnienia: powierzchnia styczności elektrody 100 mm
2
; a, b, c – stany skóry: suchy, mokry, mokry słony
Tab. 3.3 Impedancja ciała człowieka Z
T
, na drodze rażenia ręka-ręka, przy małych powierzchniach styczności i różnych stanach skóry, dla
prądu przemiennego 50/60 Hz
24
w w w . e l e k t r o . i n f o . p l
n r 4 / 2 0 0 4
niesieniu do pewnej instalacji odbior-
czej w obwodzie gniazd wtykowych,
z oddzielnie prowadzonym przewo-
dem ochronnym, mówi się o syste-
mie TN-S, podczas gdy ewidentnie
chodzi o system TN-C-S.
propozycje ESF Vienna
Powyższe uwagi krytyczne, zda-
niem autorów projektu [6], świadczą
o tym, że dotychczasowa klasyfikacja
systemów wprowadza niepotrzebną
i mylącą komplikację w normach in-
stalacji elektrycznych. Można przecież
znacznie prościej sklasyfikować środki
ochrony przeciwporażeniowej z prze-
wodami ochronnymi PE (nazewnictwo
w języku polskim jest wyłącznie tłuma-
czeniem terminów anglo- i niemieckoję-
zycznych oraz nie stanowi propozycji au-
tora w tym zakresie), a mianowicie:
§
uziemienie przewodem ochron-
no-neutralnym (protective neutral
earthing, Neutralleiter – Schutzer-
dung), dawniej nazywane „zerowa-
niem” (Nullung);
§
uziemienie ochronne separowane
(protective separate earthing, Schut-
zleiter – Einzelerdung), dawniej na-
zywane „uziemieniem ochronnym”
(„Schutzerdung”);
§
system kontroli stanu izolacji (in-
sulation monitoring system, Isola-
tions-Überwachungssystem), daw-
niej nazywany „siecią ochronną”.
Trzeba stwierdzić, że propozycje te
w pewnym sensie przywracają daw-
niej stosowaną klasyfikację środków
ochrony w ramach określonych sys-
temów sieci zasilającej.
impedancje ciała człowieka
Pierwsze ustalenia Międzynarodo-
wej Komisji Elektrotechnicznej (IEC),
dotyczące impedancji ciała człowieka,
bazowały na badaniach Freibergera,
Sama i Osypki, i zostały opublikowane
w raporcie w 1974 r. (IEC – Raport 479,
First Edition 1974). Jednak już wkrót-
ce wiele luk i wątpliwości w tym do-
kumencie spowodowało konieczność
dalszych intensywnych badań. I tak
już w 1976 r. wykonano w Austrii po-
miary impedancji ciała żywych ludzi
na grupie 100 osób, przy napięciu do-
tykowym U
T
= 25 V, prądu przemien-
nego 50 Hz, a w odniesieniu do jednej
osoby (sam prof. Biegelmeier), także
przy napięciach wyższych - aż do 200 V
i istotnie ograniczonym czasie rażenia.
W innych krajach również prowadzo-
no w tym czasie interesujące badania
zarówno na ludziach żywych, jak i na
zwłokach oraz na zwierzętach. Wyni-
ki tych badań doprowadziły do istot-
nego rozszerzenia wiedzy w tej dzie-
dzinie, tak że w 1984 r. IEC opubliko-
wało drugie wydanie raportu (IEC – Ra-
port 60479 – Part 1, 1984, Second Edi-
tion). Na podstawie pomiarów na 100
żywych osobach , przy napięciu dotyko-
wym 25 V prądu przemiennego 50 Hz,
obliczono kwantyle prawdopodobień-
stwa 5%, 50% i 95% impedancji ciała
człowieka. Porównanie tych wyników
z pomiarami Freibergera na zwłokach
wykazało, że impedancje ciała ludzi
żywych są istotnie mniejsze niż zwłok
ludzkich, w głównej mierze ze względu
na wyższą temperaturę ciała ludzi ży-
wych. Ustalone wtedy wartości impe-
dancji ciała człowieka dla napięć dotyko-
wych wyższych uzyskano przy spekula-
tywnym (w sposób graficzny) wykorzy-
staniu nachylenia krzywych Z
T
= f(U
T
)
z pomiarów na zwłokach ludzkich
(wtedy jeszcze bez korekty temperatu-
rowej). Mimo że w drugim wydaniu ra-
portu IEC znalazło się znacznie więcej
informacji dotyczących impedancji cia-
ła człowieka, to brakowało w nim cią-
gle jeszcze istotnych zależności tej impe-
dancji od powierzchni styczności elek-
trod (jej wymiarów i stanu wilgotności
skóry), od częstotliwości prądu, a także
nie było danych dla prądu stałego. Lukę
tę postarał się wypełnić zespół pod kie-
runkiem prof. Biegelmeiera. W rezulta-
cie powstało w 1994 r. trzecie wydanie
raportu IEC (IEC – Raport 479-1, Third
Edition, 1994). Ale jednak i w tym do-
kumencie w analizie wyników badań
nie uwzględniono różnych temperatur
zwłok ludzkich i ciała żywego człowie-
ka. Wiele wyników badań dotyczyło cią-
gle jeszcze pomiarów tylko na jednym
człowieku (osoba prof. Biegelmeiera),
ponieważ pomiary przy wyższych na-
pięciach U
T
stwarzały duże ryzyko [2].
Celem kolejnych badań zespołu
prof. Biegelmeiera było przeprowa-
dzenie uzupełniających pomiarów na
większej liczbie ludzi i przy zastosowa-
niu elektrod o różnych powierzchniach
styczności (duża - 10 000 mm
2
, średnia -
100 mm
2
, mała - 10 mm
2
, bardzo mała
- 1 mm
2
) w stanie skóry suchym, zmo-
czonym wodą oraz wodą słoną, imitują-
cą pot ludzki. Innym celem było wpro-
wadzenie do wyników pomiarów na
zwłokach odpowiedniej korekty tem-
peraturowej. Ze względu na istnieją-
ce ryzyko szkodliwych skutków raże-
nia, wiele pomiarów ograniczono do
10 osób, a te o największym zagroże-
niu dotyczyły w dalszym ciągu jednej
osoby (osoba prof. Biegelmeiera). W re-
zultacie tych badań [2], przeprowadzo-
nych na niespotykaną dotąd skalę, po-
wstało w 2002 r. specjalne opracowa-
nie dla IEC (Proposal for a revision of
IEC 479-1, Technical Report – Type 2
– Third Edition 1994), wydane przez
ESF – Vienna [5], stanowiące projekt
rewizji dotychczasowych ustaleń. Pod-
stawowe wyniki zawarte w tym opra-
cowaniu zamieszczone są w
tabelach
3.1, 3.2, 3.3 i 3.4.
literatura
1. Antoni H., Biegelmeier G., Kieback
D., Conventional threshold values
of tolerable risks for the appearance
of ventricular fibrillation caused by
electric shacks with alternating cur-
rent 50/60 Hz and direct current re-
spectively. ESF, Technical Publication
Series, No. 3E. ESF, Vienna 2002.
2. Bachl H., Biegelmeier G., Hirtler R.,
Body impedances of living persons
for various contact areas in dry, wa-
ter –wet and salt-wet condition. ESF,
Technical Publication Series, No. 2E,
Second edition. ESF, Vienna 2003.
3. Biegelmeier G., Protection against
electric shock – Assessment of tole-
rable risks – Comparison of valen-
ces. ESF, Technical Publication Se-
ries, No. 4E. ESF, Vienna 2002.
4. Biegelmeier G., Mörx A., Ganzhe-
itsbetrachtungen und Grundregeln
für den Schutz gegen elektrischen
Schlag in Niederspannungsanla-
gen. Materiały Konferencji „Bezpie-
czeństwo elektryczne”, Politechnika
Wrocławska, Wrocław 2001.
5. IEC-Report 60479. Part t. Draft Fe-
bruary 2002: Effects of current on
human beings and live stock. ESF,
Vienna 2002.
6. IEC-Report 60364-4-41. Draft Sep-
tember 2002. Electrical installations
of buildings. Part 4-41: Protection
for safety. Protection against elec-
tric shock. ESF, Vienna 2002
Napięcie dotykowe
Wartość rezystancji R
T
na drodze rażenia ręka-ręka, przy dużych powierzchniach
styczności, w stanie suchym skóry, dla prądu stałego
V
5% populacji
50% populacji
95% populacji
25
2100
3875
7275
50
1600
2900
5325
75
1275
2275
4100
100
1100
1900
3350
125
975
1675
2875
150
875
1475
2475
175
825
1350
2225
200
800
1275
2050
225
775
1225
1900
400
700
950
1275
500
625
850
1150
700
575
775
1050
1000
575
775
1050
Wartość
asymptotyczna
575
775
1050
Tab. 3.4 Rezystancje ciała człowieka R
T
, na drodze rażenia ręka-ręka, przy dużych powierzchniach styczności, w stanie suchym skóry,
dla prądu stałego wartości progowe charakterystycznych reakcji patofizjologicznych
o c h r o n a
p r z e c i w p o r a ż e n i o w a