Wyższa Szkoła Bankowa w Poznaniu Wydział Ekonomiczny w Szczecinie
Studia Podyplomowe
Kadry i płace
Analiza pracy
i wartościowanie stanowisk pracy
Prowadzący:
Wojciech Sekulski
2
Wyższa Szkoła Bankowa w Poznaniu Wydział Ekonomiczny w Szczecinie
OPIS STANOWISKA PRACY
Opis stanowiska pracy to zbiór informacji na temat konkretnego stanowiska
pracy w danej organizacji. Poprzez stanowisko pracy należy tu rozumieć grupę
etatów, które są bardzo podobne z uwagi na zakres ich głównych zadań. Może
być więc w firmie opis stanowiska sprzedawcy (takich etatów zwykle jest wiele)
czy głównego księgowego (taki etat jest tylko jeden). Pamiętajmy, jest to
określenie jednolitego standardu (wzorca) dla danego stanowiska, bez
względu na to, kto aktualnie tą pracę wykonuje. Nie jest to więc opis pracy
konkretnej osoby z jej zaletami i wadami, a uniwersalny model dla różnych
osób, z różnymi kwalifikacjami i charakterami, spełniającymi w zakładzie tę
samą funkcję.
Wiele zakładów pracy, zwłaszcza mniejszych lub nowych, nie posiada
formalnych opisów stanowisk. Charakterystyki pracy są najczęściej w głowach
właścicieli lub szefów. l często to wystarczy. Opisy stanowisk pracy (spisane w
odpowiednich arkuszach) muszą być bowiem przede wszystkim przydatne w
codziennej pracy, a nie tylko „sztuką dla sztuki”. Dlatego też tworzenie arkuszy
z opisami stanowisk pracy w firmie powinno być powodowane potrzebą
wewnętrzną a nie modą lub na pokaz. Jeżeli jesteś przekonany, że opisy
stanowisk pracy spełnią w twojej organizacji lub twojej komórce organizacyjnej,
przynajmniej częściowo, poniższe cele, to nie szczędź sił by je wykonać.
Najczęściej opisy stanowisk pracy wykorzystujemy do potrzeb:
•
porównywania stanowisk w celu badania poziomu płac (opis stanowiska to
bardzo pomocne narzędzie przy wartościowaniu czy chociażby
porównywaniu stanowisk pracy),
•
zobiektywizowania i usprawnienia rekrutacji i selekcji (dokładnie wiemy kogo
i do czego szukamy),
•
diagnozowania i usprawniania podziału pracy (przede wszystkim poprzez
analizę zakresów czynności),
•
oceny pracowników (mamy z czym porównać stan faktyczny, wiemy co od
pracownika należy wymagać),
3
Wyższa Szkoła Bankowa w Poznaniu Wydział Ekonomiczny w Szczecinie
•
oceny potrzeb szkoleniowych (chociażby poprzez porównanie tego co
pracownik umie i wie, z tym co powinien umieć czy wiedzieć),
•
opracowywania planów sukcesji i rozpatrywania awansów.
Opisy stanowisk pracy mają postać standardowych dla danej organizacji
arkuszy. Nie obowiązuje żaden uniwersalny wzór, jednak zawsze powinny
znajdować się w nim te kluczowe elementy, które pozwalają wykorzystywać go
w do realizacji zakładanych celów.
Przykładowa struktura arkusza opisu stanowiska może wyglądać
następująco:
•
nazwa stanowiska,
•
komórka organizacyjna,
•
miejsce w strukturze organizacyjnej (przełożony, podwładni, uprawnienia do
zastępstw),
•
misja stanowiska (czyli w jednym zdaniu, po co to stanowisko istnieje),
•
zakres czynności (zadania, uprawnienia, odpowiedzialność),
•
kontakty wewnętrzne i zewnętrzne,
•
wymagania kwalifikacyjne (wykształcenie, umiejętności, doświadczenie,
cechy osobowości, itp.)
•
wskaźniki efektywności (najlepiej jeżeli są mierzalne, lecz dla wielu
stanowisk jest to trudne),
•
warunki pracy.
Aby opis stanowiska pracy spełniał swoją rolę musi być dobrze przygotowany, a
następnie okresowo aktualizowany. To, kto powinien to robić, z zaletami i
wadami różnych możliwości, prezentuje poniższa tabela. Wybór zawsze zależy
od konkretnych potrzeb, możliwości i warunków.
4
Wyższa Szkoła Bankowa w Poznaniu Wydział Ekonomiczny w Szczecinie
KTO PRZYGOTOWUJE ZAKRESY CZYNNOŚCI l OPISY STANOWISK
KTO?
ZALETY
WADY
Zajmujący dane
stanowisko
Najlepsza znajomość
stanowiska i wykonywanych
czynności
Niebezpieczeństwo
subiektywnej przeceny lub
niedowartościowania
czynności
Przełożony
Znajomość świadczeń
danego stanowiska pracy w
kontekście całego
przedsiębiorstwa
Niebezpieczeństwo
subiektywnej przeceny lub
niedowartościowania,
eksponowanie stanu
istniejącego lub idealnego
Dział kadr
Możliwość trafnego i
zintegrowanego
opracowania
Pominięcie istotnych
szczegółów, wynikające z
niepełnej znajomości realiów
Konsultant
zewnętrzny
Doświadczenie w tej
problematyce, bezstronność
Zbyt mała znajomość
specyficznych warunków
zakładu
Zespół pracow-
ników powiązanych
ze stanowiskiem
Obiektywizm, szansa na
stworzenie modelu pełnego,
bezkonfliktowego działania
Trudności komunikowania
się, większe koszty i czas,
przeciążenie pracą
Dlaczego w tytule powyższej tabelki rozdzielam zakres czynności i opis
stanowiska pracy, mimo, że zakres czynności jest częścią składową opisu?
Czynię tak dlatego, gdyż często nie ma w zakładzie sił, środków czy woli do
tworzenia pełnych opisów. Nie zaniedbujcie wtedy przynajmniej stworzenia
zakresu czynności dla danego stanowiska. Dlaczego to takie ważne? Spytajcie
samych siebie czy lepiej pracuje wam się wiedząc co macie robić i za co
będziecie rozliczani, czy lepiej polegać tylko na własnej intuicji i poleceniach
przełożonych. Pamiętajcie jednak, że zakresy czynność, to nie klapki na oczy, a
tylko wskazanie kierunku i wytyczenie drogi, po której ma dążyć innowacyjny,
świadomy swojej roli pracownik. To pomoc, a nie ograniczenie.
5
Wyższa Szkoła Bankowa w Poznaniu Wydział Ekonomiczny w Szczecinie
Poniżej kilka słów o korzyściach płynących z posiadania i właściwego
stosowania opisów stanowisk pracy.
Korzyści dla pracodawcy:
•
podniesienie efektywności rekrutacji pracowników,
•
możliwość eliminowania dublowania się zadań czy zadań bez „właściciela”,
•
możliwość obiektywnego kontrolowania realizacji zadań,
•
zwiększenie efektywności przepływu informacji (eliminacja szumu
informacyjnego, poprzez jasność do kogo z czym się zgłosić),
•
podniesienie efektywności szkolenia pracowników,
•
opisy są źródłem dodatkowych informacji przy ocenianiu i wyznaczaniu
ścieżek kariery pracownika,
•
są źródłem informacji dla systemu wynagradzania, wpływają na
obiektywizowanie ich wysokości, służą do prawidłowego wartościowania
stanowisk pracy,
•
minimalizują konflikty w firmie (mniej zdań „to nie moja sprawa”).
Korzyści dla pracownika:
•
pozwalają rozpoznać miejsce i rolę stanowiska pracy w całokształcie pracy
zespołu,
•
stwarzają jasność co do zakresu obowiązków,
•
umożliwiają zrozumienie stopnia trudności pracy,
•
umożliwiają planowanie samodoskonalenia,
•
pozwalają zrozumieć ocenianie pracy,
•
minimalizują występowanie konfliktów.
Korzyści dla przełożonego:
•
ułatwiają organizowanie i kontrolowanie pracy,
•
pomagają w procesie podejmowania decyzji i delegowania zadań,
•
ułatwiają ocenianie,
6
Wyższa Szkoła Bankowa w Poznaniu Wydział Ekonomiczny w Szczecinie
•
zmniejszają występowanie konfliktów.
WARTOŚCIOWANE STANOWISK PRACY
Tworzenie efektywnego systemu wynagrodzeń to cały proces, obejmujący
następujące etapy:
•
określenie celów polityki płacowej,
•
analiza systemu dotychczasowego,
•
przegląd lub stworzenie opisów stanowisk pracy,
•
wartościowanie stanowisk pracy,
•
przyjęcie kategorii zaszeregowania,
•
przyporządkowanie określonych wartości pieniężnych do poszczególnych
kategorii - stworzenie tabeli płac,
•
określenie zasad premiowania.
Aby wiedzieć ile komu płacić, współczesne firmy stosują tzw. wartościowanie
stanowisk pracy. Jest to proces analizy i oceny zmierzający do
uszeregowania stanowisk pracy według ich znaczenia dla
przedsiębiorstwa w oparciu o analizę treści (trudności) pracy na
poszczególnych stanowiskach. Celem podstawowym takiego działania jest
uszeregowanie stanowisk tak, by dać racjonalne podstawy dla zaprojektowania
struktury płac w przedsiębiorstwie. Wartościowanie pracy odnosi się tylko do
stanowisk pracy, a nie do zatrudnionych na tych stanowiskach pracowników.
Podstawowym celem wartościowania pracy jest określenie stopnia trudności
wykonywania pracy na konkretnych stanowiskach pracy, a w konsekwencji
stworzenie podstawy do konstrukcji sprawiedliwego systemu płac. Ale efekty
wartościowania stanowisk pracy mogą służyć także do:
•
obrony przed zarzutami prowadzenia dyskryminacyjnej polityki płac,
•
pomocy w rozwiązywaniu wątpliwości co do braku spójności czy
sprawiedliwości wynagradzania na różnych stanowiskach,
•
wykrycia niewłaściwego nazewnictwa stanowisk,
7
Wyższa Szkoła Bankowa w Poznaniu Wydział Ekonomiczny w Szczecinie
•
stwierdzenia braku równowagi między zakresem odpowiedzialności a
uprawnieniami na konkretnym stanowisku,
•
wykrycia błędów struktury organizacyjnej.
Metody wartościowania stanowisk pracy można generalnie podzielić na
sumaryczne i analityczne. Jak same nazwy wskazują, pierwsza grupa opiera
się na rozpatrywaniu stanowiska jako całości, a ocena opiera się na
subiektywnych opiniach, druga natomiast wymaga bardziej szczegółowego
badania wielu różnych aspektów pracy, co prowadzi do większego
zobiektywizowania oceny.
Wśród metod sumarycznych najczęściej stosowane to rangowanie stanowisk i
porównywanie parami. Natomiast najbardziej rozpowszechniona metoda
analityczna polega na określaniu wartości punktowej dla danego stanowiska
(metoda analityczno-punktowa). Te podstawowe metody wartościowani pracy
w praktyce mogą występować w różnych formach. Niektóre z nich zostały
opracowane przez firmy konsultingowe czy władze państwowe (w Polsce np.
dla służby cywilnej) i są używane w niezmienionej formie w wielu
przedsiębiorstwach i instytucjach. Inne są starannie dostosowywane lub wręcz
tworzone na potrzeby konkretnej organizacji.
Etapy procesu wartościowania stanowisk pracy metodą analityczno-
punktową:
1. Wybór sposobu wartościowania stanowisk pracy i określenie zespołu
wykonującego to zadanie.
2. Przygotowanie narzędzi wartościowania stanowisk (arkusz, regulamin,
przeszkolenie członków zespołu, określenie sposobów komunikowania z
pracownikami, itp.).
3. Analiza zakresu i przebiegu pracy na stanowiskach pracy (na bazie
opisów stanowisk pracy, obserwacji, konsultacji z pracownikami
zajmującymi te stanowiska oraz ich przełożonymi, itp.).
4. Punktowa ocena trudności pracy na badanych stanowiskach.
5. Dyskusja nad otrzymanymi wynikami prowadzona przez zespół
wartościujący, ewentualna korekta ocen punktowych.
8
Wyższa Szkoła Bankowa w Poznaniu Wydział Ekonomiczny w Szczecinie
6. Zaklasyfikowanie stanowisk pracy do określonej kategorii
zaszeregowania.
Literatura:
1. Poels F.: Wartościowanie stanowisk pracy i strategie wynagrodzeń – jak
wprowadzać efektywny system, Oficyna Ekonomiczna, Kraków 2000,
2. Armstrong M.: Zarządzanie zasobami ludzkimi, Oficyna Ekonomiczna,
Kraków 2001,
3. Borkowska S.: Strategie wynagrodzeń, Oficyna Ekonomiczna, Kraków
2006,
4. Czajka Z., Jacukowicz Z., Juchnowicz M.: Wartościowanie pracy a
zarządzanie płacami, Difin, Warszawa 1998,
5. Juchnowicz M., Sienkiewicz Ł.: Jak oceniać pracę? Wartość stanowiska i
kompetencji, Difin, Warszawa 2006,
6. Gick A., Tarczyńska M.: Motywowanie pracowników, Polskie
Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa 1999.
9