TEORIA ZDARZEŃ AKTYWNYCH - w reakcji dwucząsteczkowej Pomiędzy A i B liczba zderzeń Z jest proporcjonalna do liczby Tych cząstek zawartych w jednostce objętości. (n_A i n_B)Z = τn_An_B Liczba cząstek Q obdarzonych energią nie mniejsze niż energia aktywacji E jest równa iloczynowi liczby zderzeń i tzw. WSPÓŁCZYNNIK BOLTZMANA Q== τn_An_Be^-Ea/RT=n_Be^-Evb/RT Ea-energia aktyw cząstek A Eb- --||--B Gdy stężenia reagentów jest jednostkowe wartość Q równa jest stałej szybkości reakcji k. Oznaczając Ea+Eb=E Otrzymuje się: k=Ze^-E/RT W praktyce liczba zderzeń efektywnych jest jeszcze pomniejszona przez wpływ tzw. Współczynnika Sferycznego aby cząstki mogły przereagować muszą być Względem siebie w określony sposób zorientowane .Więc k=P*2e^-E/RT=Ae^-E/RT Jeżeli substraty w określonych Warunkach dysponują pewnym średnim poziomem energii To w reakcji mogą wziąśc udział tylko te cząsteczki których Energia jest większa od wartości zwanej poziomem Energetycznym zespołu aktywnego. Opory na jakie natrafia reakcja w związku z przekształceniem Starych wiązań w nowe jest możliwe bezpośrednie przejście Od poziomu energetycznego substratów do poziomu produktów. Różnica pomiędzy obydwiema energiami aktywacji równa się Efektowi energetycznemu reakcji. ΔE=Δh=A1-A2Przeciętna wartość energii aktywacji jest rzędu 80-180 kj/mol Można z tego wnioskować iż dla pokonania bariery energetycznej Reakcji nie jest potrzebne całkowite rozerwanie wiązań, REAKCJE ŁAŃCUCHOWE PRZEBIEGAJĄ W 3 ETAPACH: 1-InicjowaniePoprzedzone stosunkowo długim okresem indukcyjnym. W tym etapie tworzą się aktywne cząsteczki mogą zapoczątkować proces łańcuchowy. 2 - powstanie kolejnych ogniw łańcucha Etap przebiegający z dużą szybkości w którym cząsteczki aktywne O wysokim poziomie energetycznym ulegają dalszym przemianom3- reakcja przerywająca łańcuch: cząsteczki Tracją nadmiar energiiI przestają być aktywne. Takie cząsteczki pozostające w Stanie rodnikowym mogą powstać w wyniku rozkładu termicznego Działanie światła, promieniowanie UV lub jonizującego oraz Innych czynników. Reakcje łańcuchowe są specyficzne pod CH-CZNE CECHY PROCESÓW ŁAŃCUCHOWYCH: - czułość na obecność Domieszek, -wyraźnie hamujący wpływ obecności powierzchni ciał stałych -występowanie z wielu przypadków okresu indukcji- możliwe nie kontrolowanie dużej szybkości reakcji .I etap a)Cl₂+hw Cl⁺+Cl⁺ b) Cl^*+H₂ HCl+H^* c) H^*+Cl₂ HCL+Cl^* Gdy nastąpi zerwanie łańcuszka może wystąpić reakcja rekombinacji H^*+H^* H₂ Cl^*+Cl^* Cl₂ H^*+Cl^* HCl Zakończenie łańcucha Może nastąpić za sprawą zderzeń rodników ze ściankami naczynia i cząsteczkami stałych zanieczyszczeń. Przebieg reakcji może Osiągnąć niekontrolowane szybkości szczególnie w przypadku Tz. Łańcuchów rozgałęzionych. REAKCJE KATALITYCZNE: Katalizatory Są to substancję których obecność w układzie reagującym wywiera Wpływ na szybkość reakcji, a nie biorą udziału w reakcji .Cechą jest możliwość ich oddziaływania w stężeniach Niewspółmiernie małych w porównaniu z masą reagentu. Może się zdążyć że reagenty zwiążą się bardzo silnie z Katalizatorem tak iż bariera reakcji katalizowanej okaże Się wyższa niż dla reakcji bezpośredniej. Takie zjawisko Nazywa się katalizą ujemną, zaś katalizator ujemny czyli Inhibitor ma zdolność opóźniania reakcji. Łączenie się Rodników z inhibitorami powoduje zawsze znaczne Opóźnienie reakcji. Schemat działania katalizatora: A+XAX, AX+BBX+A BXB+X Kataliza jest Ściśle związana z zjawiskiem adsorpcji. Ogólnie Cząsteczka zaadsorbowana na powierzchni wymaga Najmniejszej energii aktywacji czyli jest bardziej Zdolna do adsorpcji ponieważ: - wydziela w procesie adsorpcji Większą ilość energii niż cząsteczka nieaktywna, - w czasie adsrorbcji zachodzi osłabienie i deformacja Wiązań chem. FOTOCHEMIA: W reakcji fotochemicznej kwant promieniowania jest pochłonięty przez cząsteczkę reagenta co prowadzi do jej Wzburzenia. Pochłonięcie 1 kwantu promieniowania Spowodowało przereagowanie trzech cząstek tlenu: O₂+hwO₂, O₂+O₂O₃+O, O₂+OO₃ Stosunek Liczby cząstek N, które wzięły udział w reakcji do Liczby pochłoniętych kwantów n nazywa się wydajnością Fotochemiczną η. Na przebieg procesu chemicznego ma Wpływ jedynie ta część promieniowania która została Przez układ pochłonięta. Promieniowanie odbite przepuszczone lub rozproszone nie ma żadnego wpływu na przebieg Reakcji. Ilość produktu reakcji fotochemicznej: 6CO₂+6H₂OhwC₆H₁₂O₆+6O₂ jest proporcjonalna Do iloczynu natężenia promieniowania przez czas naświetlaniaO ile1 kwant powoduje przereagowanie 1 cząsteczki to do Przereagowania 1 mola potrzeba N kwantów. Fotochemia zajmuje się zagadnieniem adsorpcji promieniowania przez ośrodki materialne. PRAWIE LAMBERTA-BERA odnosi się do adsorpcji promieniowania w r-rzeJ=Jo*e^-kcl Inna postać tego równania to logJo/J=kCl=A A=-logT POJĘCIE PRZEPUSZCZALNOŚCI T jest to stosunek promieniowania Przepuszczonego do natężenia promieniowania padającego. NEFELOMETRY - urządzenia do mierzenia mętności Cx=Co*l₀/l_xCo-znane stężenie r-ru wzorcowego, l_o-wysokośc słupa r-ru o stężeniu CoL_x--||- CHEMIA RADIACYJNA- Nukleony= protony+ neutrony Między nukleonami w jadrze działają siły spójności zdolne do pokonania sił Elektrostatycznego odpychania pomiędzy protonami. Te siły działają Na niewielkich odległościach. Udział energii odpychania rośnie w jadrach Ze wzrostem liczby protonów, dlatego dla ciężkich jąder en. Ta staje Się porównywalna z en. Sił jądrowych. Dla jąder ciężkich char-ny jest Wzrost stosunku liczby neutronów do protonów zaś jądra takie są Ogólnie mniej trwałe od jader lekkich. Reakcje jądrowe to Wszystkie przemiany podczas których następuje zamiana liczby A na Z lub obu jednocześnie. Takimi cząstkami mogą być: -zjonizowane jądraHelu He -strumień elektronów, -promieniowanie elektromagnetyczne, -protony - neutrony i inne. Szybkość rozpadu promieniotwórczego Jest zgodna z równaniem kinetycznym nieodwracalnej reakcji I-go rzędu. W wyniku przemian jądrowych otrzymać można w sposób sztuczny Wszystkich izotopów tak zwanych znaczonych atomów wykorzystywanych w technice nauce, medycynie. RÓWNANIE EINSTEINA E=mc² Izotopy wodoru zachowują się tak samo w reakcjach chemicznych różnią Się pod względem własności fizycznych. 4 etapy promieniowania w chemii Radiacyjnej: - ciężkie cząstki naładowane, -strumienie elektronów i pozytonów- fotony o wysokich energiach, -neutrony, Promieniowanie wysokiej Energii może mieć naturę korpuskularną lub falową. Znaczący wpływ na układy biologiczne mają również produkty rozpadu wody. a w szczególności aktywne rodniki OH. Duże znaczenie ma chemia radiacyjna Polimerów. Dzięki zdolności generowania rodników przez promieniowanie Może ono służyć do inicjowania polimeryzacji. Podatność na uleganie Zmianom pod wpływem promieniowania wiąże się z budową chem. Makrocząstek. ZJAWISKA POWIERZCHNIOWE: Tworzenie takiej warstwy drogą Pochłaniania pewnych substancji z otoczenia przez wymienione powierzchnie Nosi nazwę Adsrobcji. Pochłanianie przez całą masę ciała nazywa się Absorbcją Pochłanianie do sorpcja. Substancję pochłaniające powierzchniowo to adsorbent, Substancja pochłaniana to adsorbat. Proces adsorpcji jest wynikiem dążenia warstwy powierzchniowej do skompensowania niezrównowarzonych sił i tym samym do osiągnięcia min energii powierzchniowej. Zależenie od Sił jakie działają pomiędzy powierzchnią adsorbenta a cząsteczkami adsorbatu rozróżnić można adsorpcję fizyczna, chemiczną czyli chemisorpcję Adsrop. Fiz opiera się na działaniu sił międzycząsteczkowych zwana Adsorpcją Vanderwalsowską. Określenie rzeczywistej powierzchni adsorbenta Napotyka na duże trudności eksperymentalne, stosuje się specjalne metody m.in. z użyciem barwników. Adsropcja gazu na powierzchni ciała stałego. Zasadniczym parametrem przy ilościowym ujęciu tego zjawiska jest masa lub objętość gazu zaadsorbowanego przez stały adsorbent. RÓWNANIE FREUDLICHA: x/m=kp^1/n Langmuir przyjął ze siły działające pomiędzy powierzchnią absorbneta A cząsteczkami zaadsorbowanego gazu maleją tak szybko z odległością Na powierzchni osądzić się może… α=2(l-q) w stanie równowagi Α*b*p(l-q)=β*q stad q=αbp/β+αbp=p/B+p gdzie B=β/α+p=const W rezultacie otrzymuje się wzór: a=a_op/B+p. Ilość substancji Zabsorbowanej wyrażana jest zwykle w mol/kg absorbenta lub w kg/kg Adsorbenta. Oznaczamy tą wielkość jako a i jest proporcjonalna do Stopnia pokrycia q. W skrajnych przypadkach równanie Langmura może mieć formę 1) gdy p jest niskie wtedy: a=a_o*p/Bczyli a staje się liniową funkcją ciśnienia 2) gdy p jest bardzo duże wtedy: a=a_p=const. Adsorpcja i kondensacja kapilarna może zachodzić poniżej temp. Krytycznej gazu. Adsorbent nasycony gazem słabiej pochłanianym a umieszczony w atmosferze gazu o większej zdolności do adsorpcji może wymieniać gaz zaabsorbowany uprzednio na nowy. Zjawisko to nazywa się adsorpcją wymienną. Przyczyną kondensacji kapilarnej jest fakt obniżenia prężności pary nad powierz. Silnie zakrzywioną jaką w tym przypadku stanowi menisk cieczy w kapilarze. Kondensacja zachodzi wtedy gdy ciecz absorbatu zwilża ścianki kapilary. Kondensacja kapilarna znika jednak w kapilarach bardzo cienkich ponieważ nie tworzy się w nich menisk. Zwykła adsorpcja fizyczna maleje ze wzrostem temperatury. Odmienność adsorpcji chem. Polega na udowodnionych faktach tworzenia się wiązań chemicznych w tym procesie podczas gdy adsorpcja fizyczna polega na działaniu Sił międzycząsteczkowych.

ADSORPCJA SKŁADNIKÓW r-ru na powierzchni ciał stałych przebiega podobnie do adsorpcji gazów i par, jednak jej rozmiary są mniejsze, ponieważ równocześnie z subst. rozpuszczoną adsorbow. jest rozpuszczalnik.

Szybkość adsorpcji z r-rów jest jednak mniejsza, ponieważ w r-rach jest mniejsza dyfuzja niż w gazach. Adsorpcja sub.. rozpuszczonej w różnych rozpuszczalnikach jest tym lepsza, im mniejsza jest rozpuszczalność tej substancji co oznacza, że istnieje odwrotna zależność pomiędzy adsorpcją a rozpuszczalnością. Na adsorpcję wpływa rodzaj adsorbenta, decyduje jego porowatość.

MOŻNA ROZPATRYWAĆ 3 PRZYPADKI WPŁYWU CZĄSTECZEK SUBST. ROZPUSZCZONEJ (S) NA NAPIĘCIE POWIERZCHNIOWE Δ R-RU (R) :

1)oddziaływanie (przyciąganie) S-R jest identyczne, jak R-R, zmiana δ nie zachodzi

2)przyciąganie S-R jest większe niż R-R. cząsteczki typu S są wtedy wciągane w głąb roztworu i ubożeje w nie warstwa powierzchniowa, δ zwiększa się. Jest to przypadek tzw. Adsorpcji ujemnej!!!!

3)przyciąganie S-R jest mniejsze niż R-R . cząsteczki S są wypychane do warstwy powierzchniowej, następuje obniżenie wartości δ . Tak zachowują się substancje powierzchniowo czynne (SPC)

Adsorpcji z r-ru będą ulegać te subst. , które są w nim powierzchniowo czynne, a więc obniżają napięcie powierzchniowe. Cząsteczki S skupiać się będą w warstwie powierzchniowej dając r-r o bardzo dużym stężeniu w tej warstwie. W skrajnym przypadku SPC może utworzyć na powierzchni rozpuszczalnika zwartą błonkę. Tak zachowują się m.in. kw. tłuszczowe (wyższe), które rozprzestrzeniają się na powierzchni wody cienką, jednocząsteczkową warstwę.

RYSUNEK:

W zasadniczo różny sposób przebiega adsorpcja elektrolitów na siatce jonowej trudno rozpuszczalnych soli. Tutaj spotykamy się z adsorpcją jednego tylko rodzaju jonów czyli z adsorpcją polarną.Jon jest adsorbowany przez siatkę krystaliczną wtedy, gdy tworzy zw. Nierozpuszczalny z jonem siatki o przeciwnym znaku.Adsorbenty majace zdolność wymieniania jonów nazywamy JONITAMI ( anionitami i kationitami).Wymieniacze jonowe są sztuczne np. zeolity w postaci żeli np. krzemiany i naturalne np. permutyty np. dolomity. Są także organiczne i nieorganiczne.

CHROMATOGRAFIA jest to metoda rozdzielenia mieszanin w celach analitycznych, preparowanych w wyniku zróżnicowania szybkości przemieszczania się poszczególnych składników mieszaniny wywołanego przepływem cieczy lub gazu przez ośrodki porowate albo pod działaniem prądu elektrycznego.W skład wchodzą: -faza stała; -faza ruchoma; -sub. rozpuszczone w fazie ruchomej.

CHROMATOGRAFIA ADSORPCYJNA CHROM. ŻELOWA GPC, SEC (RYSUNEK) W CH. ŻELOWEJ , w której wykorzystuje się właściwości rozpuszczonych makrocząst. Największe z nich nie mogące się zmieścić w porach wypełnienia kolumny przepływają przez kolumnę najszybciej, natomiast cząst. mniejsze przez możliwość wnikania w pory żelowego adsorbenta zatrzymywane są w kolumnie dłużej (dłuższy czas retencji)

CHEMIA FIZYCZNA C_P >C_V ; Q_V= C_V ∙ΔT ( ciepło pod stałą obj.) ; Q_P =C_P ∙ΔT ( ciepło pod stałym ciśnieniem);

CIEPŁO jest równoważne pracy!(rysunek)Ciepło reakcji zależy od temperatury.

P. KKIRCHOFFA pozwala obl. ciepło reakcji w dowolnej temp. Gdy w przedziale temp. który z reagentów podlega przemianie fazowej, to uwzgl.. w obl. ciepło przemiany i całkować od temp. przemiany fazowej do temp. T_2.

C_P∙ΔT-C_V∙ΔT =PΔV ; (C_P-C_V)ΔT =PΔV ; PΔV=RΔT ; C_P-C_V=R R- stała gazowa

Procesy odwracalne i nieodwracalne . Dowolny uk. może być przeprowadzony od stanu początkowego do stanu końcowego w sposób nieodwracalny lub odwracalny. Ilustrację tego np. jest izotermiczne rozprężanie gazu. Praca objętościowa jest w tym przypadku równa: δL=-pdv Proces można podzielić na 2 sposoby:

1 załóżmy, że 1 mol gazu doskonałego rozpreza się przeciwko stałemu ciśnieniu zewnętrznemu.

Aby zachodziło rozprężanie musi być spełniony warunek warunek wewn> p atm .w równaniu na pracę objętościową p oznacza zawsze ciśnienie, przeciwko któremu wykonana jest praca, w rozpatrywanym przypadku jest to p atm , ponieważ jest ono stałe praca rozpszeszczenia się 1 mol gazu od obj początkowej v1 do v2 i wynosi α=-p∫dv= -p(v2-v1) 2. Załóżmy że rozpreżanie prowadzi się w taki sposób ze ciśnienie zewnętrzne w każdej pozycji tłoka jest równa ciśnieniu wewnętrznemu. Szybkość takiego procesu będzie prawie równa zeru, a sam proces staje się ciągiem kolejnych stanów równowagi cieśn.. zewn. Przeciwko któremu gaz samo jak cisn wewn, malejące przy wzroście objętości od v1 do v2. Dla cieśn. Niezbyt wysokich: p= RT/v L=-pdv=- RT dv/v Po scałkowaniu:α=-Rtln*(v2/v1)

2 ZASADA TERMODYNAMIKI możemy wyprowadzić przez wyprowadzenie funkcji termodynamicznej entropi.(funkcja stanu, dla nieskończenie małych zmian układu posiada właściwości. ds.=>δ_Q/T) przy czym znak równowagi odnosi się do procesów odwracalnych.

Jeżeli uk wymienia z otoczeniem ciepło δ_Q w procesie odwracalnym to: d s ukł=δ_Q/T ds ukł= -δ_Q/T ds ukł+dotoczenia=ds. przyrody=0

Procesach odwracalnych entropia przyrody nie zmienia się a więc ile entropi traci układ , tyle zyskuje otoczenie i na odwrót. Inaczej jest w procesie nieodwracalnych tutaj dsukł+dotocz>0

Zmaiana entropi w procesie złożonym równa jest sumie zmian entropii w poszczególnych etapach procesu. Gdy ciało zmienia stan skupienia przy zachowaniu stałej temp. Zmiane entropi obl się jako Δs=Q/T Q- molowe ciepło przemiany Zmiana entropi podczas mieszania dwóch gazów doskonałych doskonałych stałej temp może być s=-R(x1lnx1+x2lnx20 w którym x1,x2 oznaczają ułamki molowe odpowiednich gazów

Dla gazów doskonałych przy założeniu że ciepła molowe Cp i Cv nie zależą od temp zmianę entropi Δs dla 1 mola przy przejściu od dowolnego stanu początkowego do końcowego tzn. p1, v1,T1 do Ls= Cv*ln( T2/T1) -R ln (v2/V1) Δs=Cv*ln(p2/p1)+ Cp ln (V2/v1)

Gdy gazy się zmierzają ze sobą to entropia będzie większa bo nie uporządkowanie będzie większa.entopia zawsze wzrasta. Zgodnie z 1 zasadą termodynamiki δQ=dU-δL łącząc 1i 2 zasadę dynamiki otrzymujemy ds.-(dU-δl/T)=>0

Nierówność ta obejmująca obie zasady termodynamiki jest szczególnie wygodna do opisywania procesów izotermicznych.

Dla t=const dU-Tds=<δL nazwijmy U-Ts+F zatem dt=<δL U i s są funkcjami stanu T- parametr stanu

O ile w układ wykonana jest praca objętościowa i inna δL=-pdv+δLe Le- praca innego typu

dt=< - pdv+δLe Do najczęściej spotykanych procesów izotermiczno-izobarycznych T=const p=const można zapisać d(F+pv)=δ*Le nazwijmy (F+pv)=G zatem G=U-T s+pv=H-Ts

gdy δLe=0 dG=<0 Wyprowadzona funkcja G również funkcja stanui nazwano ją entalpią swobodną lub potencjałem termodynamicznym Δv=ΔF+TΔS oraz ΔH=ΔG+TΔS (wzory Gibbsa-Helnholtza) Wyznacz ważny związek pomiędzy Δv.ΔF,ΔGiΔS dla każdej skończonej przemiany izotermicznej zachodzącej w układzie

IloczynTΔS nazywamy energią związaną układu. Przedstawia on tę cześć ΔU lubΔH, która układ w postaci ciepła wymienia z otoczeniem w przemianie izotermicznej i odwracalnej tej części energii swobodnej i entalpi, która w takim procesie wymieniana jest w postaci pracy.

Samorzutny przebieg ma miejsce wtedy gdy procesowi towarzyszy zmiejszenie zasobówentalpi swobodnej ΔF<C

Proces przebiega w stałej temp pod stałym ciśnieniem wyłącznie gdy

ΔG<0 Jeżeli ΔF=ΔG=0 to oznacza ze reakcja nie przebiega w ogóle( układ jest w równowadze)

Zmiana potencjału termodynamicznego ΔG jest miarą pracy użytecznej jaką można uzyskać z przemiany zachodzącej w układzie, przy czym jest to praca maksymalna , odpowiadająca skrajnemu, idealnemu, przypadkowi przemiany odwracalnej. W rzeczywistych procesach praca użyteczna jest mniejsza od ΔG.ΔG=vd jeżeli rozpatruje się przemianę izotermiczną gazu doskonałego to równanie ma postać V=RT/P, ΔG=RT*ln(P2/P1).Wielkość potencjału termodynamicznego ΔG jest miarą tzw. Powinowactwa chemicznego G=G^o+RT*ln p, analizujemy reakcję ΔG=(Go+Gp)-(G_A-G_B), po podstawieniu odpowiednich równań: ΔG=ΔGo+RT*ln [(pc*p_D)/(p_A*p_B)]. Wartość ΔG^o określana jest jako powinowactwo normalne. Reakcja jest w stnie równowagi czyli nie zachodzą żadne zmiany zatem ΔG=0, ΔG^o=-RT* ln [(pc*p_D)/(p_A*p_B)]=-RTlnKp, Kp=ln [(p_Gr*p_Dr)/(p_Ar*p_Br)], Kp-stała równowagi wyrażona za pomocą ciśnienia G=RT*lnKp+RT*ln[(pc*p_D)/(p_A*p_B)] za pomocą tego równania możemy ocenić -jeżeli ΔG<0 reakcja przebiega z lewa na prawo, ΔG>0 z prawa na lewo, ΔG=0reakcja nie przebiega.

RÓWNOWAGA CHEMICZNA-określa tzw prawo działania mas, które orzeka iż w stanie równowagi w określonej temp stosunek iloczynów prężności par cząstkowych podniesionych do odpowiednich potęg, których wykładniki odpowiadają stechiometrycznym współczynnikom reakcji ma wartość stałą. Jeżeli stałe równowagi odnosić do obu kierunków reakcji odwracalnej np A⇔B to oczywiście Kp=pB/pA dla reakcji biegnie z lewa na prawo, zaś Kp'=pA/pB dla reakcji z prawa na lewo, zatem Kp jest odwrotnością Kp'. Jeżeli ogólne ciśnienie w układzie będzie równe P, to prężności cząstkowe poszczególnych składników będą wynosić PN2O4=[(1-α)/(1-α)]p, PNO2=[(2α)/(1+α)]p, stała równowagi Kp=PNO2/PN2O4=(4α²/1-α²)p, wyznaczamy zależność α=√[Kp/(4P+Kp)] a więc skład mieszaniny gazowej w stanie równowagi zależy od ciśnienia. Im wyższe P tym niższe α, tak więc podwyższanie ciśnienia wywołuje w tym przypadku obniżenie st dysocjacji czyli przesuwa równowagę reakcji na lewo.

REGUŁA PRZEKORY (LE CHATELIER, BRAUN) jeżeli na układ wywiera się działanie, to układ dąży do zminimalizowania tego działania. Jeżeli reakcja chemiczna przebiega w rozcieńczonym roztworze to do wyrażenia na stałą równowagi wprowadza się zamiast ciśnienia- stężenia reagentów aA+bB....⇔mM+nN...stała równania ma postać Kc=(C^m_M* Cⁿ_N)/ (C^a_A* C^b_B)stała równowagi zależy tylko od temperatury. Zależność temperaturową stałej równowagi podaje równanie Van't Hoffa dlnKp/dT=ΔH/RT² , po scałkowaniu ln(K_pT2/K_pT1)= ΔH/R(1/T1+1/T2). Do dysocjacji elektrolitycznej można zastosować prawo działania mas to dla reakcji rozpadu na jony elektrolitu AB⇔A^-+B⁺ K=( C^-_A* C⁺_B)/ C_AB=(α²*c)/(1-α) zależność ta jest słuszna dla elektrolitów słabych. Pojęcie stopnia i stałej dysocjacji traci sens dla elektrolitów mocnych (kwasy, zasady, sole org) elektrolity mocne wskutek wzajemnego oddziaływania jonów zachowują się tak jakby stężenie jonów w roztworze było mniejsze od rzeczywistego. Im mniejsze jest stężenie tym to oddziaływanie jest mniejsze. Wobec małego stopnia dysocjacji kwasu całe stężenie jonu (np octanowego) można w przybliżeniu utożsamić ze stężeniem soli (octanu sodu) w mieszaninie zaś stężenie niezdysocjowanego kwasu ze stężeniem ogólnym kwasu K_HAc=C_H⁺[sól]/[kwas] a więc stężenie jonów wodorowych a zatem i pH r-ru nie zależą od bezwzględnych stężeń kwasu i soli, a tylko od ich stosunku. Rozcieńczenie takiego r-ru nie prowadzi do zmiany jesgo pH, bo stosunek kwasu/sól zostaje zachowany. Takie roztwory (stałe pH przy rozcieńczeniu) nazywa się roztworami buforowymi.

HYDROLIZA SOLI- zobojętnienie mocnego kwasu mocną zasadą (lub odwrotnie) różni się od zobojętniania słabego kwasu mocną zasadą lub słabej zasady mocnym kwasem. Tak więc neutralizuje się słaby kwas równoważną ilością mocnej zasady, nie otrzymuje się w wyniku r-ru całkiem obojętny jakby to wynikało ze stechtiometrii, ale r-r w którym pozosta

PRAWO ZACHOWANIA ENERGII -ogólna suma energii w układzie zamkniętym pozostaje niezależna od przemian, jakim ulegają różne rodzaje energii.

Układ myślowo wyodrębniony z przestrzeni za pomocą osłony bilansowej, która jest powierzchnią zamkniętą.

Gdy do izolowanego układu dostarczymy energię w jakikolwiek sposób to gromadzi się ona w tym układzie zmieniając jego stan. Sugeruje to istnienie energii wewnętrznej układu związanej z jego stanem

W stanie równowagi układu energia wewnętrzna U jest jednoznaczną funkcją jego niezależnych parametrów (p,V,t) czasem tez liczba moli reagujących składników gdy w czasie przemiany zachodzi w układzie reakcja.

Zmiana energii wewnętrznej ΔU

ΔU=Q+L -praca dostarczona lub wykonana przez układ

Q+L - suma ciepła wymienianego z otoczeniem

Jeżeli układ pobiera pracę L>0

Gdy układ pobiera ciepło z otoczenia Q>0

Jednostka pracy w układzie SI [J]

ΔU jako suma wymienionej przez układ pracy i ciepła jest wartością stałą. Podział tej sumy na pracę i ciepło zależy od drogi przemiany.

CIEPŁO MOLOWE -ogrzanie 1 mola substancji od temperatury x do y

Na ogrzanie pewnej masy ciepła o 1K należy zużyć określoną ilość ciepła( zależy od rodzaju ciepła ogrzewanego to pojemność cieplna) pojemność cieplna odmierzona od 1 mola substancji - ciepło molowe.( jednostka to [J/K * mol]

RZECZYWISTE CIEPŁO MOLOWE-stosunek nieskończenie małej ilości ciepła używanej na ogrzanie 1 mola substancji do nieskończenie małego przyrostu temp.

ŚREDNIE CIEPŁO MOLOWE ilość ciepła potrzebna do podwyższenia temp substancji w ilości 1 mola o 1K w pewnych granicach temp T₁ do T₂

Ciepło molowe gazów zależy od temp i ciśnienia dla pozostałych ciał tj cieczy i ciał stałych

PRAWO DZIAŁANIA MAS A DYSOCJACJA ELEKTROLITYCZNA

Dla reakcji rozpadu na jony elektrolitu ABA^-+B⁺

Dotyczy tylko elektrolitów słabych bo elektrolity mocne zachowują się taj jakby stężenie jonów w roztworze było mniejsze od rzeczywistego. Im mniejsze stężenie tym to oddziaływanie jest mniejsze.

---