Konspekt katechezy dla I klasy Szkoły Podstawowej.

TEMAT: Czekamy na pomoc Boga (Adwent).

1. Cele katechetyczne

Wprowadzam dzieci w czas Adwentu, rozpoczynający nowy rok liturgiczny w Kościele. Uświadamiam dzieciom sens oczekiwania na Zbawiciela, który zawsze pomaga człowiekowi, nawet wtedy , gdy on czyni źle i burzy harmonię w pięknym dziele stworzenia. Ukazuje także trud i radość przygotowania się na przyjście obiecanego Zbawiciela.

2. Cele szczegółowe:

-Uczeń wie co to jest Adwent,

- wie co to jest wieniec adwentowy i roraty.

- uczeń wie, że w okresie Adwentu przygotowujemy się do świąt Bożego Narodzenia, oczekujemy na Jezusa.

Metody i środki:

Metoda opowiadania,

dialogu z dziećmi,

praca z podręcznikiem i z ćwiczeniami.

Wydrukowany lampion i wieniec adwentowy.

Przebieg katechezy:

A. Wprowadzenie do katechezy:

Witam się z uczniami, wspólnie odmawiamy modlitwę, a następnie powtarzamy co było na poprzedniej katechezie.

Pokazuje obrazy z widokiem pięknych ogrodów, kwiatów, krajobrazów, a następnie prowadzę dialog, nawiązując do doświadczeń samych dzieci związanych z z pobytem na wakacjach. Stawiam następujące pytanie:

Co możecie powiedzieć o tych widokach?

Podpowiadam dzieciom określenia.

- Jak czuje się człowiek, który przebywa w ich otoczeniu.

Na końcu ukazuje obraz pustyni. Dzieci opisują pustynię , mówią czego na niej brakuje.

B .Odkrywamy wezwanie Boże.

Nawiązuje do pięknych wyrażeń , o których mówiły dzieci. Wszystko, co widzieliście jest dziełem Boga. To Bóg stworzył taki piękny świat, a w nim bardzo szczęśliwych ludzi. Bóg podarował ludziom to wszystko, co było im potrzebne do szczęścia. Otrzymali piękny świat. Przebywali zawsze blisko Boga. Bóg pragnął, aby ludzie kochali Go i byli Mu wierni, bo tylko to może uczynić człowieka naprawdę szczęśliwym. Niestety ludzie nie uwierzyli Bogu, dali się skusić szatanowi i popełnili grzech.

Prowadzę z dziećmi pogadankę na temat zaufania do rodziców i tych, którzy je kochają i opiekują się nimi.

Gdyby dziecko nie uwierzyło rodzicom i na przykład wbrew zakazowi weszło do morza w czasie sztormu, zginęłoby na pewno.

Podkreślam, że grzech ludzki był takim właśnie brakiem zaufania, nieposłuszeństwem wobec Boga.

Stwórca nie zostawił człowieka bez pomocy. Pierwsi ludzie zniszczyli własne szczęście, odwrócili się od Boga, opuścili wspaniałe miejsce przebywania z Bogiem, ale Bóg obiecał im, że ześle na ziemię Zbawiciela, który sprawi, że człowiek będzie znów szczęśliwy. Przez wiele wieków ludzie czekali na Zbawiciela. Potrzebowali Bożej pomocy, tak jak ludzie , którzy wędrują przez pustynię i są bardzo spragnieni wody.

C. Odpowiadamy na wezwanie Boże.

Pokazuje dzieciom widok pustyni. Zachęcam , aby wyobraziły sobie, że wędrują przez pustynię, że brakuje im wody, jest gorąco, są bardzo zmęczeni, wyczerpani długą wędrówką. Już nie mają siły iść dalej, ale wiedzą , że pomoc jest blisko. Zatrzymują się i wołaniem usiłują sprowadzić jak najszybciej tę pomoc. Dzieci wołają słabym, zmęczonym głosem : pomocy, ratunku…

Ludzie, którzy oczekiwali na obiecanego Zbawiciela również wołali do Pana Boga o te pomoc następującymi słowami: „ Niebiosa, rosę spuście nam z góry, niech serca nawiedzi Zbawca nasz.”

Dzieci wstają wnoszą ręce do góry i powtarzają słowa.

Podkreślam, że my też czekamy na Zbawiciela, ponieważ pragniemy Jego pomocy, aby być coraz lepszymi.

To oczekiwanie na przyjście Pana Jezusa w tajemnicy Bożego Narodzenia nazywa się : Adwent.

Adwent trwa 4 tygodnie.

Mówię o wieńcu w którym są 4 świece., następnie taki oglądają w swoich ćwiczeniach.

( strona 43).

D. Utrwalenie- praca ucznia.

Do czego służy lampion? Co jest wewnątrz?

Lampion to lampa, której światło jest chronione z zewn. Specjalną obudową. Ma ona przypominać , że oczekujemy na Zbawiciela, który jest światłem rozświetlającym mroki nocy.

Dzieci kolorują lampion, który otrzymali wydrukowany, następnie wycinają go i wklejają do zeszytu.

Praca domowa

Polecam, aby w domu przy pomocy rodziców wykonali lampion i zabierali go na roraty do Kościoła.

---