System edukacji w Belgii
Wpisany przez klubadmin
Sobota, 18 Czerwiec 2005 18:55
System edukacyjny w Belgii
Belgijski system edukacji - choć osadzony w wielowiekowej tradycji 
permanentnie boryka się z trudnościami organizacyjnymi i programowymi. Duża
różnorodność kraju wynikająca z odrębności administracyjnej, kulturowej i
językowej nie sprzyja podwyższaniu wydajności kształcenia.
Nauczanie obowiązkowe
W Belgii nie ma jednolitego scentralizowanego systemu edukacji. Tamtejsze
szkolnictwo kierowane jest przez dwóch ministrów edukacji. Jeden odpowiada za
szkoły francuskojęzyczne, drugi zaś za szkoły realizujące program po
flamandzku. Duży wpływ na programy oraz funkcjonowanie poszczególnych
placówek oświatowych mają władze regionalne. Sporą swobodę pozostawia się
również dyrektorom. Konieczność posyłania dzieci do szkoły w całej Belgii
rozpoczyna się od 6 roku życia i trwa przez 9 kolejnych lat.
Pierwszym obowiązkowym i bezpłatnym etapem w belgijskim szkolnictwie są
tzw. szkoły początkowe  będące odpowiednikiem naszych podstawówek. W
ramach tego typu szkół można wyróżnić trzy dwuletnie bloki edukacyjne. Każdy
z nich odpowiedzialny jest za realizacje konkretnego materiału, jednak
nauczyciele mają obowiązek dostosować wymagania do indywidualnych potrzeb
i zdolności dzieci w danej klasie. W pierwszej fazie nauki obowiązują oceny
opisowe. W wielu szkołach wprowadzane są obok przedmiotów obowiązkowych
także zajęcia fakultatywne, które służą rozwijaniu zainteresowań. Coraz więcej
szkół wdraża również model pedagogiczny, w myśl którego klasy tworzone są w
oparciu o umiejętności, a nie rocznik. Uczniowie kończący pierwszy etap
kształcenia otrzymują dyplom umożliwiający im kontynuowanie nauki w szkole
średniej lub zawodowej.
Szkolnictwo średnie
1 / 3
System edukacji w Belgii
Wpisany przez klubadmin
Sobota, 18 Czerwiec 2005 18:55
W Belgii uczęszczanie do szkół średnich jest obowiązkowe do 15 roku życia w
przypadku, gdy dany uczeń zdecyduje się na kształcenie w ramach szkół
prowadzących zajęcia w pełnym wymiarze godzinowym. Natomiast w przypadku
szkół wieczorowych lub dla młodzieży pracującej obowiązek ten automatycznie
wydłuża się do osiemnastego roku życia.
Szkoły zawodowe w Belgii dzielą się na dwa kierunki: stricte zawodowy oraz
techniczny. Istniej także możliwość kształcenie w trybie wieczorowym.
Uczniowie, którzy zdecydowali się na szkołę średnią przygotowującą do podjęcia
studiów wyższych zobligowani są przystąpić do matury. Świadectwo maturalne
poza tradycyjnymi ocenami zawiera także krótką opinię o uczniu. Egzamin
maturalny jest jednocześnie przepustką na studia. Z racji tego, że wstęp na
uczelnie wyższe jest w zasadzie wolny, to prawdziwa selekcja następuje po
pierwszym roku.
Szkolnictwo wyższe
Belgia posiada bogatą 600-letnią tradycję akademicką. Z legislacyjnego punktu
widzenia  podobnie jak w przypadku szkół podstawowych i
ponadpodstawowych  w Belgii istnieją dwa zupełnie oddzielne systemy
szkolnictwa wyższego: flamandzki i społeczności francuskojęzycznej.
W obu tych systemach dodatkowo można wyróżnić dwa tradycyjne sektory, czyli
uniwersytecki i pozauniwersytecki. Pierwszy z nich obejmuje swym zasięgiem 9
uniwersytetów francuskich i 8 flamandzkich. Jest to stosunkowo dużo, jak na tak
mały kraj. Jednakże wielkość uniwersytetów jest znacznie zróżnicowana, a wśród
nich są też takie, które w ramach wszystkich kierunków i roczników kształcą
zaledwie kilkuset studentów. Największy, najstarszy, a zarazem najbardziej
prestiżowy belgijski uniwersytet to Uniwersytet Katolicki Leuven, który
nieprzerwanie istnieje od 1425r, a obecnie kształci ponad 25 tys. studentów.
Podstawowe studia uniwersyteckie obejmują dwa cykle kształcenia. Pierwszy z
nich trwa zwykle 2-3 lata i kończy się uzyskaniem stopnia zbliżonego do
bacheler. Drugi cykl studiów obejmuje kolejne 2-3 lata nauki  w przypadku
2 / 3
System edukacji w Belgii
Wpisany przez klubadmin
Sobota, 18 Czerwiec 2005 18:55
medycyny 4  i prowadzi do nadania tytułu licencjata, który jest odpowiednikiem
polskiego magistra. Niektóre kierunki zamiast licencjata przyznają tytułu
inżyniera określonej specjalności. Z punktu widzenia dydaktyki różnice w
porównaniu z Polską są niewielkie. Tak samo nauka rozłożona jest na ćwiczenia
i wykłady, które kończą się egzaminem, zwykle pisemnym, rzadziej ustnym.
Istnieje także trzeci, zaawansowany cykl studiów, który prowadzi do doktoratu.
Jego uzyskanie trwa minimum dwa lata i poprzedza go publiczna obrona pracy.
Niektóre uniwersytety wymagają uczestnictwa w dodatkowym programie
doktorskim, obejmującym szereg specjalistycznych przedmiotów i seminariów.
Aby zostać wykładowcą akademickim wymagany jest stopień doktora.
W ramach uniwersytetów w Belgii funkcjonują cztery stałe stanowiska
akademickie są nimi: profesor zwyczajny, profesor nadzwyczajny, starszy
wykładowcy oraz asystent. Uniwersytety belgijskie mają strukturę wydziałową, a
każdy z nich dodatkowo dzieli się na inne mniejsze jednostki.
Drugi z sektorów obejmuje inne uczelnie wyższe, głównie o charakterze
zawodowym. Szkoły tego rodzaju za priorytet przyjmują przygotowanie
młodzieży do wykonywania określonych zawodów, a badania naukowe
pozostawiają na dalszym planie. Zarówno w systemie flamandzkim jak i
francuskojęzycznym istnieje ich w sumie niemal 60. Ponadto w Belgii działa
także 21 instytutów wyższego szkolnictwa artystycznego i architektury. Belgijskie
kolegia wyższego szkolnictwa zawodowego wzorują swą strukturę oraz formę
organizacji toku nauczania na uniwersytetach. Dzięki reformie z lat 90. ich
uprawnienia znacznie wzrosły. Kolegia oferują głównie programy na wyższym
poziomie zawodowym, obejmującym jeden cykl kształcenia. W systemie
flamandzkim zwykle trwa on 3 lata, a we francuskim rok dłużej. Po ukończeniu
kolegium studenci mogą rozpocząć studia uzupełniające, które w zależności od
kierunku trwają rok lub dwa.
3 / 3