2015-03-24
1
Budowa i funkcje czaszki,
kręgosłupa i klatki piersiowej
Sylwia Krzętowska
Szkielet osiowy i obwodowy
Szkielet człowieka możemy podzielić na dwie
podstawowe części: szkielet osiowy oraz szkielet
obwodowy.
Szkielet osiowy tworzą:
a) kości czaszki,
b) kości kręgosłupa,
c) kości klatki piersiowej.
Na szkielet obwodowy składają się:
a) kości obręczy kończyn (barkowej i miednicznej),
b) kości kończyn (kończyny górnej i kończyny dolnej).
2015-03-24
2
Czaszka
Czaszka dzieli się na dwie części:
•
mózgoczaszkę
•
trzewioczaszkę
Czaszka
1. Mózgoczaszka
Jej rolą jest ochrona mózgu. W skład mózgoczaszki wchodzą
kości: czołowa, dwie ciemieniowe, potyliczna, dwie skroniowe,
oraz kości sitowa i klinowa, które tworzą jej wewnętrzną
podstawę.
U płodu i małych dzieci kości mózgoczaszki są połączone
łącznotkankowymi błonami tworzącymi tzw. ciemiączka.
Umożliwiają one wzrost czaszki. Największe ciemiączko
występuje między kością czołową i kośćmi ciemieniowymi.
Wewnątrz kości czołowej znajdują się puste przestrzenie
zwane
zatokami czołowymi. Są one połączone z jamą
nosową. Kość czołowa jest więc kością pneumatyczną.
U podstawy
kości potylicznej znajduje się otwór potyliczny
wielki
umożliwiający połączenie mózgowia z rdzeniem
kręgowym. Po obydwu jego stronach znajdują się kłykcie
potyliczne.
Są to wyrostki łączące czaszkę z kręgosłupem
(dokładnie z pierwszym kręgiem szyjnym).
2015-03-24
3
Czaszka
2. Trzewioczaszka
Stanowi ona szkielet twarzy, ochrania niektóre
narządy zmysłów i jest miejscem usytuowania
narządu żucia. Zbudowana jest z kości: parzystych
szczękowych, podniebiennych, jarzmowych i
nosowych oraz pojedynczej żuchwy. Żuchwa jest
jednocześnie jedynym ruchomym elementem
czaszki.
Czaszka
1.
Kość czołowa
2.
Kość ciemieniowa
3.
Kość skroniowa
4.
Kość potyliczna
5.
Kość jarzmowa
6.
Kość nosowa
7.
Szczęka
8.
Żuchwa
2015-03-24
4
Czaszka
I - kości mózgoczaszki; II
- kości trzewioczaszki 1 -
kość ciemieniowa; 2 -
skrzydło większe kości
klinowej; 3 - szew; 4 -
łuska kości skroniowej; 5 -
kość skroniowa; 6 - łuk
jarzmowy; 7 - kość
potyliczna; 8 - kość
jarzmowa; 9 - gałąź
żuchwy; 10 - trzon
żuchwy; 11 - szczęki; 12 -
jama nosowa; 13 - kość
nosowa; 14 - kość czołowa;
15 - kość sitowa.
Czaszka
2015-03-24
5
Czaszka
Kręgosłup
Stanowi główną podporę ciała, ponadto jego funkcją
jest ochrona rdzenia kręgowego. Zbudowany jest z
33-
34 kręgów. Typowy kręg składa się z trzonu i
przyrośniętego do niego od strony grzbietowej
pierścienia tworzącego łuk kręgowy. Otacza on
znajdujący się wewnątrz rdzeń kręgowy. Od łuku
kręgowego odchodzą wyrostki. Pomiędzy
sąsiednimi kręgami znajdują się elastyczne krążki
zbudowane z tkanki chrzęstnej tzw. dyski.
Poszczególne kręgi różnią się między sobą
wielkością. Te, które znajdują się niżej są większe i
masywniejsze od znajdujących się wyżej.
2015-03-24
6
Budowa kręgu
Budowa kręgu
1
2
3
4
5
1. wyrostek kolczysty
2. wyrostek stawowy górny
3. wyrostek poprzeczny
4. otwór kręgu
5. trzon kręgu
6. wyrostek stawowy dolny
5
1
2
6
3
2015-03-24
7
Budowa kręgu – porównanie budowy
Kręg prawdziwy
Kręg szczytowy (atlas)
Kręg obrotowy (axis)
Kręgosłup
Kręgosłup dzieli się na 5 odcinków:
- szyjny (C) -
7 kręgów. Pierwszy kręg szyjny - dźwigacz (atlas)
jest połączony stawowo z kłykciami potylicznymi czaszki. W
swojej budowie różni się od innych kręgów tym, że nie posiada
trzonu. Z kolei drugi kręg - obrotnik (axis) posiada na trzonie
ząb wchodzący w wolną przestrzeń w miejscu trzonu dźwigacza.
Taka budowa pozwala na wykonywanie obrotowych ruchów
głową.
- piersiowy (Th) -
12 kręgów
-
lędźwiowy (L )- 5 kręgów
-
krzyżowy (S) - 5 kręgów zrośniętych w kość krzyżową
- guziczny (ogonowy) - 4-
5 kręgów zrośniętych w kość guziczną.
Kręgosłup posiada naturalne krzywizny, jest esowato wygięty.
Odcinki szyjny i lędźwiowy wygięte są do przodu, odcinki
piersiowy i krzyżowy wygięte są ku tyłowi.
Wygięcie kręgosłupa do przodu nazywane jest lordozą, wygięcie
do tyłu - kifozą.
2015-03-24
8
Kręgosłup
1.
Odcinek szyjny
2.
Odcinek piersiowy
3.
Odcinek lędźwiowy
4.
Odcinek krzyżowy
Kręgosłup
2015-03-24
9
Dyski
Pomiędzy kręgami znajdują
się chrzęstne krążki
międzykręgowe zwane
dyskami.
Pełnią one funkcję
amortyzacyjną w przypadku
wstrząsów i urazów
kręgosłupa.
Umożliwiają również
wykonywanie ruchów w
różnych płaszczyznach np.
zgięcia, obroty tułowia
DYSK
Klatka piersiowa
Stanowi ochronę dla płuc i serca, umożliwiając
jednocześnie wykonywanie ruchów oddechowych. W jej
skład wchodzą:
-
odcinek piersiowy kręgosłupa
-
12 par żeber, z czego:
•
7 par to
żebra prawdziwe, ich chrząstki łączą się
bezpośrednio z mostkiem
•
3 pary to
żebra rzekome, zrośnięte z parą żeber
położonych powyżej
•
2 pary to
żebra wolne, niezrośnięte z mostkiem;
przednia część żeber zbudowana jest z chrząstki, co
nadaje im elastyczność i umożliwia ruchy klatki
piersiowej
- mostek
2015-03-24
10
Klatka piersiowa
Budowa żebra
Ma dwa końce, koniec tylny
kręgosłupowy, koniec przedni
mostkowy, pomiędzy nimi jest
trzon żebra. Na końcu tylnym
występuje głowa, szyjka i
guzek. Głowa ma
powierzchnie stawową dla
połączenia z trzonem kręgu
piersiowego i od 2 do 10
żebra głowa jest podzielona
przebiegającym poziomo
grzebieniem głowy. Guzek
żebra ma powierzchnię
stawową dla połączenia z
wyrostkiem poprzecznym
kręgu piersiowego. Guzek nie
występuje na żebrze 11 i 12.
2015-03-24
11
Mostek
Nieparzysta kość przedniej
ściany klatki piersiowej
Łączy się z obojczykiem i
chrząstkami żeber
prawdziwych
Składa się z następujących
elementów:
rękojeść mostka, trzon
mostka, wyrostek
mieczykowaty
Klatka piersiowa
1 – rękojeść mostka, 2 –
wcięcie szyjne, 3 –
szczelina stawu mostkowo
obojczykowego, 4 – kąt
mostka, 5 – trzon mostka,
6 – żebro drugie
7 – łuk żebrowy, 8 – kąt
podmostkowy, 9 –
wyrostek mieczykowaty
2015-03-24
12
Mechanika klatki piersiowej
Klatka piersiowa mimo lekkiej budowy jest mocna i
odporna. Jest to możliwe dzięki dużej sprężystości
pierścieni żebrowych, gdzie każdy pierścień składający
się z jednej pary żeber poprzecznie połączonych z
mostkiem, stanowi napiętą sprężynę, a napięcie to
dodatkowo nasilają mięśnie międzyżebrowe. Szczególnie
korzystnie zbudowana jest ściana przednia, gdzie za
pośrednictwem mostka, każdy ciężar czy uderzenie
rozkłada się na szereg obustronnych pierścieni
żebrowych. Złamania ściany przedniej są więc wyjątkowo
rzadkie. Częściej występują złamania ścian bocznych,
gdzie uderzenie trafia na jedno lub kilka żeber. Ściana
tylna jest mocniejsza, ale mniej sprężysta