Procedura:
Część szczegółowa
strona 1 z 2
87.172.201
a) sprzętu i materiału,
b) pacjenta,
c) personelu;
a) liczbę i rodzaj projekcji, z uwzględnieniem obszaru istotnego
klinicznie,
napięcie
65 – 85
ognisko
0,6 (≤ 1,3)
filtracja [mm Al]
Do 1 mm Al + 0,1 lub 0,2 mm Cu (lub równoważna)
FFD [cm]
115 (100 – 150)
komora AEC
środkowa
czułość błona/folia
400 – 800 (200) podobnie w zestawach CR
czas [ms]
< 50
c) zalecany protokół badania w tomografii komputerowej,
d) rodzaj osłon osobistych dla pacjenta jeżeli są wymagane;
3
4
określenie minimalnego czasu koniecznego do wykonania procedury
w odniesieniu do poszczególnych jej wykonawców;
b) zakres rutynowo wybieranych parametrów ekspozycji w
radiografii,
1
opis czynności przygotowawczych przed badaniem dotyczących:
2
zalecany sposób przeprowadzenia badania, w tym:
opis czynności po wykonaniu badania;
Zestaw do unieruchamiania i pozycjonowania pacjenta, komplet literek ołowiowych do oznaczania strony
badanej
Identyfikacja pacjenta. Sprawdzenie zgodności danych badanego ze skierowaniem i zgody na wykonanie
badania. Ogólne poinformowanie chorego o celu i sposobie wykonania badania, konieczności pozostania bez
ruchu podczas jego trwania. Przekazanie informacji o ryzyku związanym ze stosowaniem promieniowania
jonizującego. Usunięcie z obszaru istotnego klinicznie elementów mogących wpływać na jakość uzyskiwanego
obrazu.Usunięcie wszystkich metalowych elementów z obszaru badania takich jak kolczyki, łańcuszki, spinki
itp.
Współpraca z badającym- utrzymanie zalecanej pozycji
Technik elektroradiologii potwierdza zgodność danych personalnych dziecka i rodzaj procedury zgodnie z
danymi w skierowaniu, informuje dziecko i/lub jego opiekunów o przebiegu procedury, uzyskuje na piśmie
zgodę na wykonanie badania, układa dziecko we właściwej pozycji do badania, wykonuje zdjęcia, wypełnienia
kartę wewnętrzną, dołącza ją do skierowania.
W karcie wewnętrznej odnotowuje rodzaj badania, zużycie błon rentgenowskich i ich rozmiar, podaje
parametry badania oraz odnotowuje ewentualny udział w procedurze osób trzecich
Badanie wywołuje na błonie rentgenowskiej lub przenosi na nośnik cyfrowy (zapisany w formacie DICOM) i
oddaje do opisu lekarzowi
Lekarz radiolog zapoznaje się z treścią skierowania i danymi pacjenta, opisuje badanie.
Pacjent leży na plecach w linii środkowej stołu, kończyny górne wzdłuż tułowia, bródka maksymalnie
przyciągnięta; linia łącząca środek oczodołu i otwór słuchowy zewnętrzny prostopadła do stołu, górny brzeg
kasety 3 cm poniżej sklepienia czaszki;
projekcja skośna, promień centralny pada pod kątem 30º - 40 kaudalnie i trafia na nasadę włosów w
płaszczyźnie strzałkowej;
-
Fartuch ołowiowy
Zespół lekarzy radiologów - 10 minut
Zespół techników elektroradiologii - 10 minut
Procedura:
Część szczegółowa
strona 2 z 2
87.172.201
5
a) wykonanie dodatkowych projekcji,
b) ograniczenie lub zmiana warunków badania,
c) przerwanie badania,
d) modyfikację ilości podawanego środka kontrastowego,
e) sposób dokumentowania odstępstwa od procedury.
Nie dotyczy
Odstąpienie od procedury w przypadku całkowitego braku współpracy z dzieckiem lub towarzyszącym
rodzicem, opiekunem.
Odstąpienie następuje po porozumieniu z lekarzem radiologiem
kryteria prawidłowej formy przedstawienia wyniku badania i jego
opisu, w tym kryteria prawidłowo wykonanych zdjęć rentgenowskich;
6
warunki ewentualnego podawania środka kontrastowego (rodzaj,
ilość, sposób podania, nadzór nad pacjentem w czasie i po badaniu),
jeżeli dotyczy to procedury;
7
warunki odstępstwa od procedury w sytuacjach uzasadnionych
Nie dotyczy
Adnotacja prowadzących badanie lekarza lub technika w skierowaniu/karcie wewnętrznej i w opisie
Na zlecenie lekarza radiologa, celem lepszego uwidocznienia wątpliwych zmian , lub zalecenie wykonania
badania TK /MR
W przypadku braku możliwości przyciągnięcia brody ( np. pacjent nieprzytomny ) staramy się by linia łącząca
dolny brzeg oczodołu i otwór słuchowy zewnętrzny była prostopadła do stołu, a promień centralny pada
kaudalnie pod kątem od 37º do 55° i trafia na nasadę włosów w płaszczyźnie strzałkowej. Wielkość kata
padania związana jest z możliwością ułożenia pacjenta i zależna od tego, jakie struktury anatomiczne chcemy
uwidocznić - np. przy kącie 55 widoczne są przednie powierzchnie C1 i ząb obrotnika
Na kliszy/nośniku powinny znajdować się :
- imię i nazwisko dziecka, data urodzenia,
- data badania, numer badania i parametry badania
- dane identyfikujące zakład i jednostkę organizacyjną zakładu
- oznaczenie strony ( prawa – lewa)
Prawidłowo wykonany radiogram powinien zawierać następujące elementy:
- przy pochyleniu lampy pod kątem 30° kaudalnie uwidocznione są otwór wielki,: wyrostki pochyłe tylne,
grzbiet siodła i części skaliste kości skroniowych;
przy pochyleniu lampy pod kątem 37° kaudalnie, widoczne są również wyrostki pochyłe przednie
- odległość od zarysu brzegów czaszki do brzegów otworu wielkiego powinna być równa po obu stronach,
- symetrycznie ułożone części skaliste kości skroniowych,
- grzbiet siodła i wyrostki pochyłe tylne widoczne w rzucie otworu wielkiego
Opis pisemny powinien zawierać: ocenę patologii lub odmian stwierdzonych w uwidocznionych strukturach
kostnych oraz
- dane identyfikujące dziecko: nazwisko i imię, numer PESEL, data urodzenia,
- data i numer badania
- dane identyfikujące zakład i jednostkę organizacyjną zakładu,
- dane identyfikujące lekarza radiologa, technika elektroradiologii,
- dane identyfikujące lekarza kierującego na badanie,
- właściwy opis badania zakończony wnioskami, które są podsumowaniem opisu
Forma przekazywania dokumentacji medycznej zgodnie z aktualnie obowiązującym w tym zakresie prawem