Procedura:

Część szczegółowa

strona 1 z 3

87.170.201

a) sprzętu i materiału,

b) pacjenta,

c) personelu;

a) liczbę i rodzaj projekcji, z uwzględnieniem obszaru istotnego

klinicznie,

napięcie

65 – 85

ognisko

0,6 ≤ 1,3

filtracja [mm Al]

Do 1 mm Al + 0,1 lub 0,2 mm Cu (lub równoważna)

FFD [cm]

115
(100 – 150)

komora AEC

Środkowa

czułość błona/folia

400 – 800 (200) w systemach CR podobnie

czas [ms]

< 50

c) zalecany protokół badania w tomografii komputerowej,
d) rodzaj osłon osobistych dla pacjenta jeżeli są wymagane;

3

b) zakres rutynowo wybieranych parametrów ekspozycji w

radiografii,

1

opis czynności przygotowawczych przed badaniem dotyczących:

2

zalecany sposób przeprowadzenia badania, w tym:

opis czynności po wykonaniu badania;

Zestaw do unieruchamiana i pozycjonowania pacjenta, komplet literek ołowiowych do oznaczania strony
badanej
Identyfikacja pacjenta. Sprawdzenie zgodności danych badanego ze skierowaniem i zgody na wykonanie
badania. Ogólne poinformowanie chorego o celu i sposobie wykonania badania, konieczności pozostania bez
ruchu podczas jego trwania. Przekazanie informacji o ryzyku związanym ze stosowaniem promieniowania
jonizującego. Usunięcie z obszaru istotnego klinicznie elementów mogących wpływać na jakość uzyskiwanego
obrazu.Usunięcie wszystkich metalowych elementów z obszaru badania takich jak kolczyki, łańcuszki, spinki
itp.
Współpraca z badającym, utrzymanie zalecanej pozycji
Technik elektroradiologii potwierdza zgodność danych personalnych dziecka i rodzaj procedury zgodnie z
danymi w skierowaniu, informuje dziecko i/lub jego opiekunów o przebiegu procedury, uzyskuje na piśmie
zgodę na wykonanie badania, układa dziecko we właściwej pozycji do badania, wykonuje zdjęcia, wypełnienia
kartę wewnętrzną, dołącza ją do skierowania.
W karcie wewnętrznej odnotowuje rodzaj badania, zużycie błon rentgenowskich i ich rozmiar, podaje
parametry badania oraz odnotowuje ewentualny udział w procedurze osób trzecich.
Badanie wywołuje na błonie rentgenowskiej lub przenosi na nośnik cyfrowy (zapisany w formacie DICOM) i
oddaje do opisu lekarzowi
Lekarz radiolog zapoznaje się z treścią skierowania i danymi pacjenta, opisuje badanie.

Projekcja PA : dziecko leży na brzuchu, kończyny górne wzdłuż tułowia, głowa oparta czołem i nosem o stół, a
bródka przyciągnięta, linia oczodołowo – uszna środkowa prostopadła do stołu, zdjęcie można również
wykonać w pozycji stojącej lub siedzącej;
górny brzeg pola wiązki 3 – 4 cm powyżej sklepienia czaszki, płaszczyzna strzałkowa głowy wzdłuż linii
środkowej stołu;
projekcja prostopadła, promień centralny trafia na guzowatość potyliczną zewnętrzną w płaszczyźnie
strzałkowej;

-
Osłona tułowia fartuchem ołowianym lub półfartuchem

Procedura:

Część szczegółowa

strona 2 z 3

87.170.201

4

5

a) wykonanie dodatkowych projekcji,

określenie minimalnego czasu koniecznego do wykonania procedury
w odniesieniu do poszczególnych jej wykonawców;

Zespół lekarzy radiologów - 10 minut
Zespół techników elektroradiologii - 10 minut

Nie dotyczy

kryteria prawidłowej formy przedstawienia wyniku badania i jego
opisu, w tym kryteria prawidłowo wykonanych zdjęć rentgenowskich;

6

warunki ewentualnego podawania środka kontrastowego (rodzaj,
ilość, sposób podania, nadzór nad pacjentem w czasie i po badaniu),
jeżeli dotyczy to procedury;

7

warunki odstępstwa od procedury w sytuacjach uzasadnionych
klinicznie, w tym:

Na zlecenie lekarza radiologa, celem lepszego uwidocznienia wątpliwych zmian , lub zalecenie wykonania
badania TK lub MR

Na błonie /nośniku powinny znajdować się :
- imię i nazwisko dziecka, data urodzenia,
- data badania, numer badania i parametry badania
- dane identyfikujące zakład i jednostkę organizacyjną zakładu
- oznaczenie strony ( prawa – lewa)
Prawidłowo wykonany radiogram powinien odtwarzać symetrycznie czaszkę, oczodoły i kości skaliste
odległość bocznej granicy czaszki do bocznej granicy oczodołów równa po obu stronach
widoczny szczyt czaszki
części skaliste kości skroniowych widoczne w 1/2 dolnej oczodołów
zatoki przynosowe i struktura kości skroniowych uwidocznione zgodnie z wiekiem dziecka
ostro widoczna blaszka zewnętrzna i wewnętrzna kości pokrywy
uwidacznia szwy czaszkowe: węgłowy, strzałkowy, wieńcowy?
Opis pisemny powinien zawierać: ocenę patologii lub odmian stwierdzonych w uwidocznionych strukturach
kostnych
oraz
- dane identyfikujące dziecko: nazwisko i imię, numer PESEL, data urodzenia,
- data i numer badania
- dane identyfikujące zakład i jednostkę organizacyjną zakładu,
- dane identyfikujące lekarza radiologa, technika elektroradiologii,
- dane identyfikujące lekarza kierującego na badanie,
- właściwy opis badania zakończony wnioskami, które są podsumowaniem opisu. Forma przekazywania
dokumentacji medycznej zgodnie z aktualnie obowiązującym w tym zakresie prawem.

Procedura:

Część szczegółowa

strona 3 z 3

87.170.201

b) ograniczenie lub zmiana warunków badania,

c) przerwanie badania,

d) modyfikację ilości podawanego środka kontrastowego,

e) sposób dokumentowania odstępstwa od procedury.

Odstąpienie od procedury w przypadku całkowitego braku współpracy z dzieckiem lub towarzyszącym
rodzicem, opiekunem.
Odstąpienie następuje po porozumieniu z lekarzem radiologiem

7

Nie dotyczy

Adnotacja prowadzących badanie lekarza lub technika w skierowaniu/karcie wewnętrznej i w opisie

W przypadku braku możliwości wykonania projekcji PA ze względu na trudności ułożeniowe (wiek dziecka,
pobudzenie, ciężki stan kliniczny, miejsce urazu itp.) zaleca się wykonanie projekcji AP.
Wariant ułożenia-projekcja AP –
-pacjent leży na plecach w linii środkowej stołu
- kończyny górne wzdłuż tułowia
- głowa potylicą oparta o stół
- linia oczodołowo – uszna i płaszczyzna strzałkowa prostopadłe do stołu
- zdjęcie można wykonać również w pozycji stojącej lub siedzącej przy statywie
-górny brzeg kasety 3 – 4 cm powyżej sklepienia czaszki
-płaszczyzna strzałkowa w linii środkowej kasety
- projekcja prostopadła
- promień centralny trafia na nasadę nosa