Żylna choroba zakrzepowo-zatorowa
w ciąży – kiedy podejrzewać
i jak leczyć?
Magdalena Celińska-Löwenhoff
Ryzyko zakrzepowe w ciąży
• Ciąża i okres połogu są uznanymi czynnikami
ryzyka żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej
(ŻChZZ).
• Ryzyko ŻChZZ u kobiet ciężarnych jest 4–50 razy
większe w porównaniu z kobietami niebędącymi
w ciąży.
• Częstość incydentów zakrzepowych wynosi
1 na 500 do 2000 ciąż.
• Zatorowość płucna (ZP) jest najczęstszą przyczyną
zgonu w okresie ciąży i połogu w krajach
rozwiniętych.
Zmiany w układzie krzepnięcia w ciąży
• Zwiększenie stężenia czynników krzepnięcia: II, VII, VIII,
IX, X i XII oraz czynnika von Willebrandta
• Prawie dwukrotne zwiększenie stężenia fibrynogenu
• Zmniejszenie stężenia czynnika XI, XIII
• Zwiększenie stężenia rozpuszczalnej trombomoduliny
w zaawansowanej ciąży
• Aktywność białka C nie zmienia się, ale ciąża wiąże się
z nabytą opornością na aktywowane białko C
(APC resistance)
• Stężenie antytrombiny nie zmienia się
• Stopniowe zmniejszenie stężeń całkowitego i wolnego
białka S w I i II trymestrze
Brenner B.: Haemostatic changes in pregnancy. Throm. Res., 2004; 114: 409–414
Zmiany w układzie fibrynolizy w ciąży
• Aktywność fibrynolityczna osocza jest
zmniejszona w ciąży, pozostaje mała podczas
porodu i wraca do normy krótko po porodzie
• Zmniejszenie aktywności tPA (prawdopodobnie
w wyniku zwiększenia aktywności inhibitorów)
• Stopniowe zwiększanie stężenia PAI-1 i PAI-2
(stwierdzany tylko w ciąży) przez cały okres ciąży
(normalizacja pod koniec połogu)
• Stężenie TAFI – aktywowanego trombiną
inhibitora fibrynolizy – zwiększa się/pozostaje bez
zmian?
Czynniki ryzyka ŻChZZ w ciąży wiążące się
z >3% ryzykiem ŻChZZ po porodzie
Duże czynniki ryzyka (OR >6): ≥1 czynnik
ryzyka sugeruje >3% ryzyko po porodzie
•
Unieruchomienie (rygorystyczne leżenie
w łóżku przez ≥tydzień w ciąży)
•
Krwotok poporodowy z utratą ≥1 l krwi
i konieczność interwencji chirurgicznej
•
Przebyta ŻChZZ
•
Stan przedrzucawkowy lub zahamowanie
wewnątrzmacicznego wzrostu płodu
•
Trombofilia (niedobór antytrombiny,
czynnik V Leiden (homozygota lub
heterozygota), mutacja genu protrombiny
G20210A (homozygota lub heterozygota)
•
Choroby współistniejące: toczeń
rumieniowaty układowy, choroba serca,
niedokrwistość sierpowatokrwinkowa
•
Przetoczenie krwi
•
Zakażenie poporodowe
Mniejsze czynniki ryzyka (OR >6, jeśli
występują łącznie): ≥2 lub ≥1 przy pilnym
cięciu cesarskim sugeruje >3% ryzyko
•
BMI >30 kg/m
2
•
Ciąża mnoga
•
Krwotok poporodowy z utratą >1 l krwi
•
Palenie >10 papierosów/d
•
Zahamowanie wewnątrzmacicznego
wzrostu płodu (wiek ciążowy +
urodzeniowa masa ciała z poprawką
na płeć <25. centyla)
•
Trombofilia: niedobór białka C lub S
•
Stan przedrzucawkowy
Kiedy podejrzewać zakrzepicę u kobiety
w ciąży?
• Typowe objawy:
- może przebiegać bezobjawowo (zwłaszcza dystalna
ZŻGKD)
- najczęściej ból łydki podczas chodzenia, obrzęk łydki
lub całej kończyny (różnica w obwodzie łydki ≥2 cm)
- tkliwość, bolesność uciskowa, dodatni objaw Homansa
- ocieplenie kończyny
- poszerzenie żył utrzymujące się przy uniesieniu
kończyny pod kątem 45°
- w ZŻG kończyn górnych: ból i obrzęk kończyny
- jedyną manifestacją może być zatorowość płucna
Zatorowość płucna w ciąży
• Objawy podmiotowe (często o nagłym początku):
- duszność (ok. 80%)
- ból w klatce piersiowej (ok. 50%)
- suchy kaszel (ok. 20%)
- rzadziej: zasłabnięcie, omdlenie, krwioplucie
Objawy przedmiotowe:
- tachypnoë, tachykardia, dysfunkcja prawej komory
z poszerzeniem żył szyjnych, zwiększenie głośności
składowej płucnej II tonu serca, szmer niedomykalności
zastawki trójdzielnej, hipotensja, wstrząs…
Rozpoznanie ŻChZZ w ciąży
• Zakrzepica żył głębokich: ultrasonograficzny test uciskowy
(CUS) – podstawowa metoda rozpoznania zakrzepicy
proksymalnej
• ZP u kobiet w ciąży:
- rozpoczynamy od USG ŻGKD, w przypadku uwidocznienia
skrzeplin można wdrożyć leczenie przeciwkrzepliwe, bez
konieczności wykonywania dalszych badań
- badania z promieniowaniem jonizującym zarezerwowane
dla kobiet z dużym podejrzeniem ZP przy ujemnym wyniku
USG
- scyntygrafia perfuzyjna płuc i angio-TK uważanie są za
badania bezpieczne dla płodu i powinny być wykonywane w
celu weryfikacji podejrzenia ZP
Znaczenie diagnostyczne stężenia D-dimeru
• Obecność D-dimeru w osoczu świadczy
o równoczesnej aktywacji układu krzepnięcia
i fibrynolizy. Są to fragmenty fibryny
pochodzące z włóknika stabilizowanego
wiązaniami krzyżowymi, który ulega
proteolizie pod wpływem plazminy. Test ten
ma przede wszystkim
negatywną wartość
predykcyjną (ok. 100%)
.
Znaczenie diagnostyczne stężenia D-dimeru
• U kobiet w ciąży i w połogu bardzo ograniczone…
• W ciąży obserwujemy stopniowe, „fizjologiczne”
zwiększenie stężenia tego parametru do czasu
porodu, a największe stężenia stwierdzane są
w okresie połogu (w zależności od rodzaju
porodu: przy cięciu cesarskim są większe).
• Laboratoryjna górna granica normy nie ma
zastosowania w ciąży i połogu.
Kawaguchi S. i wsp.: Changes in D-dimer levels in pregnant women according to
gestational week. Preg. Hyper.: Int. J. Women's Card. Health, 2013. Artykuł w druku
Znaczenie diagnostyczne stężenia D-dimeru
• Badaniem objęto 1185 kobiet w ciąży
• Stężenie D-dimeru oznaczano 4 razy: pomiędzy
4.–13., 14.–27. 28.–35. oraz 36.–42. tyg. ciąży
• Mediana oraz 95. percentyl dla poszczególnych
okresów wynosiły odpowiednio: 0,54 i 2,41;
1,22 i 5,03; 1,81 i 6,18 oraz 2,13 i 5,85 μg/ml
Kawaguchi S. i wsp.: Changes in D-dimer levels in pregnant women according to
gestational week. Preg. Hyper.: Int. J. Women's Card. Health, 2013. Artykuł w druku
Znaczenie diagnostyczne stężenia D-dimeru
• U 9 kobiet stężenie D-dimeru >14,0 μg/ml
(powyżej 99. percentyla)
• U 3 kobiet w tej grupie rozpoznano ŻCZZ
(z czego u 2 ciężarnych rozpoznano niedobór
antytrombiny, u 3. była ciąża bliźniacza)
• U 1182 ciężarnych zakrzepica nie wystąpiła
(dodatkowe badania wykonano w sumie u 17
kobiet)
• Konieczne jest ustalenie nowego, wyższego
punktu odcięcia dla stężenia D-dimeru w ciąży
Kawaguchi S. i wsp.: Changes in D-dimer levels in pregnant women according to
gestational week. Preg. Hyper.: Int. J. Women's Card. Health, 2013. Artykuł w druku
Profilaktyka ŻChZZ w ciąży
• ZŻG w wywiadzie:
- u wszystkich kobiet odpowiednio dobrane pończochy
o stopniowanym ucisku w ciąży, podczas porodu i w połogu
- bez trombofilii przebyty 1 epizod ŻChZZ związany z przejściowym
czynnikiem ryzyka:
- w ciąży: obserwacja i diagnostyka w przypadku podejrzenia ZŻG
lub ZP
- po porodzie: poporodowe leczenie przeciwkrzepliwe:
heparyna
drobnocząsteczkowa (HDCz)
w dawce profilaktycznej
(dla enoksaparyny 40 mg/d, dla dalteparyny 5000 j.m./d,
dla nadroparyny 2850 j.m./d) lub
heparyna niefrakcjonowana (HNF)
w dawce profilaktycznej (5000 j.m. co 12 h) lub
antagonista
witaminy K (VKA)
w dawce utrzymującej INR w przedziale 2–3 przez
4–6 tygodni.
Polskie wytyczne profilaktyki i leczenia żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej.
Aktualizacja 2012
Profilaktyka ŻChZZ w ciąży
- bez trombofilii przebyty 1 epizod ŻChZZ związany
z ciążą lub stosowanie estrogenów:
- w ciąży:
HDCz/HNF
w dawce profilaktycznej
- po porodzie: poporodowe leczenie przeciwkrzepliwe
- bez trombofilii przebyty 1 epizod samoistnej ŻChZZ
bez przewlekłego leczenia przeciwkrzepliwego:
- w ciąży
HDCz/HNF
w dawce profilaktycznej lub baczna
obserwacja kliniczna bez leczenia przeciwkrzepliwego
- po porodzie: poporodowe leczenie przeciwkrzepliwe
Profilaktyka ŻChZZ w ciąży
- trombofilia małego ryzyka (heterozygota czynnika
V Leiden, heterozygota mutacji G20210A,
niedobór białka C lub S) bez przebytej ŻChZZ:
- w ciąży: baczna obserwacja bez leczenia
przeciwkrzepliwego lub profilaktyka
HDCz/HNF
- po porodzie: baczna obserwacja bez leczenia
przeciwkrzepliwego lub poporodowe leczenie
przeciwkrzepliwe, jeśli występują dodatkowe
czynniki ryzyka (krewny 1. stopnia z epizodem
ŻChZZ przed 50. rż. lub inne: otyłość, przedłużone
unieruchomienie)
Profilaktyka ŻChZZ w ciąży
- trombofilia małego ryzyka i 1 epizod ŻChZZ w wywiadzie,
bez przewlekłego leczenia przeciwkrzepliwego:
- w ciąży
HDCz/HNF
w dawce profilaktycznej lub baczna
obserwacja kliniczna bez leczenia przeciwkrzepliwego
- po porodzie: poporodowe leczenie przeciwkrzepliwe
- trombofilia dużego ryzyka (niedobór antytrombiny,
homozygota czynnika V Leiden, homozygota mutacji
protrombiny G20210A, podwójna heterozygota
V Leiden/G20210A) bez przebytej ŻChZZ:
- w ciąży:
HDCz/HNF
w dawce profilaktycznej
- po porodzie: poporodowe leczenie przeciwkrzepliwe
Profilaktyka ŻChZZ w ciąży
- trombofilia dużego ryzyka i 1 epizod ŻChZZ w wywiadzie
bez przewlekłego leczenia przeciwkrzepliwego:
- w ciąży:
HDCz/HNF
w dawce profilaktycznej lub w dawce
dostosowywanej (HNF s.c. co 12 h utrzymująca APTT
w przedziale terapeutycznym, enoksaparyna 1 mg/kg s.c. co
12 h, dalteparyna 200 j.m./kg s.c. co 24 h lub 100 j.m./kg
s.c. co 12 h, nadroparyna 86 j.m./kg s.c.)
- po porodzie: poporodowe leczenie przeciwkrzepliwe lub
HDCz/HNF
w dawce dostosowywanej przez 6 tygodni
(intensywność leczenia co najmniej taka jak w ciąży)
Profilaktyka ŻChZZ w ciąży
- trombofilia lub bez trombofilii i przebyte ≥2 epizody
ŻChZZ bez przewlekłego leczenia przeciwkrzepliwego:
- w ciąży:
HDCz/HNF
w dawce profilaktycznej lub
dostosowywanej
- po porodzie: poporodowe leczenie przeciwkrzepliwe
lub
HDCz/HNF
w dawce leczniczej przez 6 tygodni
- trombofilia lub bez trombofilii oraz przebyte ≥2 epizody
ŻChZZ i przewlekłe leczenie przeciwkrzepliwe:
- w ciąży:
HDCz/HNF
w dawce dostosowywanej
- po porodzie: przywrócenie przewlekłego leczenia
przeciwkrzepliwego
Profilaktyka u kobiet stosujących metody
wspomaganego rozrodu
• Nie zaleca się rutynowej profilaktyki
zakrzepicy
• U kobiet z ciężkim zespołem nadmiernej
stymulacji jajników:
HDCz
w dawce
profilaktycznej przez 3 miesiące po ustąpieniu
objawów zespołu
Profilaktyka u kobiet ciężarnych poddawanych
cięciu cesarskiemu
• U kobiet poddawanych cięciu cesarskiemu, nieobciążonych
dodatkowymi czynnikami ryzyka zaleca się niestosowanie
dodatkowej profilaktyki, a jedynie szybkie uruchomienie
• Podczas hospitalizacji po porodzie przez cięcie cesarskie u kobiet
z ≥1 dużym czynnikiem ryzyka i ≥2 małymi –
HDCz
w dawce
profilaktycznej
• Przy przeciwwskazaniach do leczenia farmakologicznego:
profilaktyka mechaniczna PSU lub PUP
• U kobiet obciążonych bardzo dużym ryzykiem i z licznymi
dodatkowymi czynnikami ryzyka ŻChZZ, które utrzymują się
w okresie połogu:
HDCz
w dawce profilaktycznej z jedną z metod
mechanicznych
• U wybranych kobiet z przedłużającymi się czynnikami ryzyka
po porodzie – przedłużenie profilaktyki do 6 tygodni
Postępowanie u kobiet ciężarnych zagrożonych
utratą ciąży
• Powikłania ciążowe w wywiadzie (poronienie,
stan przedrzucawkowy, zahamowanie
wewnątrzmacicznego wzrostu płodu,
przedwczesne odklejenie łożyska) – sugeruje
się
niewykonywanie badań przesiewowych
w kierunku wrodzonej trombofilii
• Powikłania ciążowe w wywiadzie i wrodzona
trombofilia –
sugeruje się niestosowanie
profilaktyki przeciwzakrzepowej w ciąży
Postępowanie u kobiet ciężarnych zagrożonych
utratą ciąży
• U kobiet z ≥2 poronieniami i bez przeciwciał
antyfosfolipidowych (APLA)* lub trombofilii
zaleca się niestosowanie profilaktyki
przeciwzakrzepowej
• Poronienia nawykowe (≥3 poronienia
przed 10. tygodniem ciąży) zaleca się badania
przesiewowe w kierunku zespołu
antyfosfolipidowego (APS)
Postępowanie u kobiet ciężarnych zagrożonych
utratą ciąży
• Poronienia nawykowe (≥3 poronienia przed
10. tygodniem ciąży), śmierć morfologicznie
prawidłowego płodu po 10. tygodniu ciąży:
u kobiet spełniających laboratoryjne i kliniczne
(niepowodzenia położnicze) kryteria
rozpoznania APS zaleca się w okresie ciąży
HDCz
w dawce profilaktycznej łącznie
z
aspiryną (ASA)
w małej dawce 75–100 mg
albo HNF w dawce profilaktycznej
Postępowanie u kobiet ciężarnych zagrożonych
utratą ciąży
• Kobiety obciążone ryzykiem stanu
przedrzucawkowego – zaleca się ASA w małej
dawce w okresie ciąży począwszy od II
trymestru
• *Dodatni antykoagulant toczniowy i/lub
zwiększone miano przeciwciał
antykardiolipinowych i/lub przeciwko
β
2
-glikoproteinie I w klasie IgG i/lub IgM
Polskie wytyczne profilaktyki i leczenia żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej.
Aktualizacja 2012
Ciąża u kobiet leczonych przewlekle
przeciwzakrzepowo
• Kobiety przewlekle przyjmujące VKA i planujące ciążę –
zaleca się częste wykonywanie testu ciążowego i z chwilą
zajścia w ciążę zamianę VKA na HDCz.
Nie zaleca się
zamiany na HDCz przed zajściem w ciążę (większość kobiet
nalega na zamianę na HDCz przed ciążą!).
• Kobiety przewlekle leczone przeciwkrzepliwie z powodu
ŻChZZ – w ciąży zaleca się leczenie HDCz w I, II i III
trymestrze oraz pod koniec ciąży, blisko terminu porodu.
• Należy dążyć do zakończenia ciąży w sposób planowy, przy
czym nie ma preferencji dla porodu siłami natury lub przez
cięcie cesarskie. HDCz lub HNF s.c. należy wstrzymać
na 24 h przed planowaną indukcją porodu lub cięciem
cesarskim.
Ciąża u kobiet leczonych przewlekle
przeciwzakrzepowo
• Podczas ciąży zaleca się ograniczenie stosowania
fondaparynuksu i bezpośrednich inhibitorów
trombiny oraz podawanie ich tylko u kobiet, które
przebyły ciężką reakcję alergiczną
na heparynę (łącznie z HIT) i nie mogą
otrzymywać danaparoidu.
• U kobiet w ciąży zaleca się unikanie podawania
doustnych bezpośrednich inhibitorów trombiny
(dabigatran) i czynnika Xa (rywaroksaban,
apiksaban).
Ciąża u kobiet leczonych przewlekle
przeciwzakrzepowo
•
Kobiety z wszczepioną mechaniczną zastawką serca pragnące zajść w ciążę
lub będące w ciąży powinny zostać skierowane do specjalistycznego
ośrodka.
•
Zaleca się jedną z poniższych opcji postępowania
(decyzja powinna być
podjęta indywidualnie)
:
1) HDCz w dawce dostosowywanej 2 x dziennie w czasie ciąży. Sugeruje się
dostosowanie dawki tak, aby uzyskać maksymalną określoną przez
producenta aktywność anty-Xa 4 godziny po podaniu HDCz s.c.
2) HNF w dawce dostosowywanej podawanej przez całą ciążę s.c. co 12 h
tak, aby utrzymać APTT w przedziale terapeutycznym 2 x wartość
referencyjna lub osiągnąć aktywność anty-Xa 0,35-0,7 j.m./ml.
3) HNF lub HDCz (jw.) do 13. tyg., a następnie zamiana na VKA do okresu
blisko rozwiązania, kiedy należy przywrócić HDCz lub HNF.
U kobiet z wszczepioną sztuczną zastawką obciążonych bardzo dużym
ryzykiem ŻChZZ zaleca się dodanie do powyższego leczenia małej dawki
ASA.
Leki przeciwkrzepliwe w ciąży
• HDCz i HNF
nie przechodzą przez łożysko, a zatem nie
powodują wad rozwojowych ani krwawienia u płodu.
Preferowana jest
HDCz
.
• VKA
przechodzą przez łożysko. W przypadku stosowania
w okresie od 6. do 12 tygodnia ciąży mogą wywołać
chondrodysplazję punktową i niedorozwój nosa. Mogą
wywołać wady układu nerwowego w każdym okresie ciąży.
Istnieją doniesienia o zwiększonym ryzyku poronień.
• ASA w małej dawce (≤150 mg) można bezpiecznie stosować
w II i III trymestrze ciąży.
• Nie zaleca się stosowania w ciąży
rywaroksabanu,
apiksabanu, dabigatranu oraz fondaparynuksu
, jeżeli nie
jest to bezwzględnie konieczne.
Leki przeciwkrzepliwe podczas laktacji
• Podczas laktacji można bezpiecznie stosować
HDCz, HNF, VKA, danaparoid i hirudynę
(desirudynę), ASA w małej dawce.
• Nie zaleca się stosowania fondaparynuksu,
bezpośrednich inhibitorów trombiny
i czynnika Xa.
Dziękuję za uwagę