Scenariusz zajęć wychowawczych

Temat: Poznajemy się lepiej – zajęcia integracyjne.

CELE:

- integracja klasy poprzez lepsze poznanie siebie nawzajem,
- budowanie wzajemnego zaufania i otwartości,
- diagnoza stopnia integracji klasy; atmosfery i wzajemnej tolerancji panującej

tolerancji wśród uczniów,

PODSTAWOWE TREŚCI:

- zapoznanie z różnymi informacjami (fakty, preferencje, upodobania ) na ich temat,
- stymulowanie postawy tolerancji na wzajemną inność, odmienność między

uczniami,

SPODZIEWANE EFEKTY:

- uczeń lepiej zna swoich kolegów w klasie,
- uczeń ma możliwość wyrażenia swoich przekonań, upodobań w życzliwej

atmosferze,

- uczeń ma większe poczucie bezpieczeństwa jako członek klasy,

MATERIAŁY POMOCNICZE:

- kolorowe karteczki,
- „rozeta” (wycięty kwiatek z dużego arkusza papieru, którego liczba płatków

odpowiada liczbie uczniów w klasie)’

- karteczki samoprzylepne,

METODY:

- gry i zabawy,

PRZEBIEG ZAJĘĆ

Uczniowie siedzą w kręgu,

- co oznacza taki sposób siedzenia?
(wszyscy dobrze się widzimy, możemy na siebie patrzeć, nie dzielą nas ławki)

1.WSTĘP

- kiedy jest wam łatwiej wykonywać jakieś zadania, bawić się czy spędzać wolny

czas, wtedy gdy znacie dobrze swoich kolegów, czy wtedy gdy jesteście wśród
mniej znanych osób?

Zapoznanie uczniów z celami zajęć.

2. WIZYTÓWKI Z OBRAZKAMI

Uczniowie piszą na kolorowych kartkach swoje imię, obok rysują swój portret.

(wspólne oglądanie wykonanych portretów).Omówienie.

3. IMIĘ I GEST

Uczniowie mówią głośno swoje imię, pokazując przy tym dowolny gest czynności,
jaką lubią wykonywać – pozostali odgadują – jaka to czynność.
Podsumowanie i omówienie zabawy, wyliczenie wspólnych czynności.

4. ZABAWA „WSZYSCY, KTÓRZY...”

Uczniowie uważnie słuchają nauczyciela i wykonują polecenia według wskazówek:
- wszyscy, którzy mieszkają w Piotrkowie wstają,
- wszyscy, którzy mają białe skarpetki...
- wszyscy, którzy mają ciemne włosy...
- wszyscy, którzy lubią lody...
Uczniowie sami wymieniają kategorie, a wychowawca bierze udział w zabawie.

Omówienie: wyliczenie i zapamiętanie osób mających wspólne cechy,

5. „ROZETA”

Na przygotowanym papierowym kwiatku (na jego płatkach) uczniowie rysują lub
piszą odpowiedzi na pytania nauczyciela:
- co lubisz robić?
- co lubisz jeść najbardziej?
- jaki lubisz kolor?
- Jaki jest kolor twoich oczu ?
Omówienie: uczniowie sprawdzają co mają wspólnego,
- czy wiedzieliście do tej pory aż tyle o sobie ?
- czy podobała wam się zabawa ?
-

6. ZABAWA „KONFERENCJA PRASOWA”

Cała klasa jest grupą dziennikarzy, którzy mają 3 minuty na zadawanie pytań osobie,
która zdecyduje się zagrać rolę „ważnej figury”. Do zabawy wybierani są ochotnicy,
jedna osoba pilnuje czasu trwania konferencji.
Ważna figura siada na „eksponowanym miejscu” twarzą do klasy. Uczniowie na dany
sygnał zadają różnorodne pytania np.

o

jakie jest twoje ulubione zajęcie ?

o

jakiej muzyki słuchasz ? itp.

„Ważna figura” zgodnie z zasadami konferencji prasowej, ma prawo nie odpowiadać
na pytania. Może używać sformułowania „bez komentarza”.
Pierwszą osobą udzielającą wywiadu jest sam nauczyciel.

Ćwiczenie modeluje otwartość oraz prawo do stawiania graic poruszania osobistych
wzorów.

7. EWALUACJA – „GADAJĄCA ŚCIANA”

Uczniowie wypisują na karteczkach, czy podobały im się zajęcia, co się na nich
wydarzyło, czego się dowiedzieli.
Karteczki przyklejają do dużego arkusza na ścianie.

Scenariusz zajęć wychowawczych

Temat: Tworzymy naszą klasę – ważne wartości w życiu klasowym.

CELE:

- dokonanie „diagnozy” stopnia integracji klasy i trudności w komunikacji,
- określenie ważnych wartości i sposobów zachowania charakteryzujących zgraną

klasę,

- dokonanie „autodiagnozy” w klasie , czy nasza klasa jest zgrana,

PODSTAWOWE TREŚCI:

- komunikacja w grupie klasowej,
- wartości ważne w życiu klasowym,
- obraz klasy,

SPODZIEWANE EFEKTY:

- uczniowie umieją nazwać wartości ważne w życiu klasowym (również

społecznym), potrafią sformułować i wyrazić swoje potrzeby w tym zakresie,

- uczniowie potrafią w sposób otwarty opisać mocne strony klasy jak i obszary, w

których czują się mniej pewni,

MATERIAŁY POMOCNICZE:

- kartki,
- pisaki,
- kilka arkuszy dużego papieru,
- mazaki,

METODY:

- „burza mózgów”
- gry i zabawy,
- miniwykład,
- rysunek,

PRZEBIEG ZAJĘĆ

I. „RYSUNEK

Na kilku arkuszach papieru uczniowie wykonują duży rysunek klasy. Każdy uczeń
rysuje siebie, rysowani są również uczniowie nieobecni i wychowawczyni.
Po zamalowaniu całego arkusza, uczniowie przyglądają się rysunkowi i podpisują go.
Omówienie rysunku:
- co uczniowie narysowali i w związku z jakimi sytuacjami,
- uświadomienie uczniom, że są członkami społeczności klasowej,

II. MINIWYKŁAD – UMIEJĘTNOŚCI WAŻNE W KONTAKTACH Z INNYMI

LUDŹMI.

Dobre kontakty z innymi zależą od pewnych umiejętności, których człowiek

może się uczyć.

W kontaktach z innymi ludźmi ważnych jest kilka umiejętności:

1. ROZUMIENIE – co to znaczy rozumieć innych ?

Potrafię dostrzegać pragnienia i problemy innych ludzi, umiem sobie wyobrazić co
myślą w różnych sytuacjach, nie śmieją się z tego co mówią i co robią.
(przykłady konkretnych sytuacji).

2. ŻYCZLIWOŚĆ – co to znaczy być życzliwym ?

Umiem pokazać innym ludziom, że ich lubię i szanuję, potrafię sprawić komuś
przyjemność lub pomóc, gdy tego potrzebuje.
(przykłady konkretnych sytuacji).

3. AUTENTYCZNOŚĆ I OTWARTOŚĆ – co to znaczy być autentycznym i

otwartym ?

Umiem być sobą i nie ukrywać się za jakimiś maskami. Nie udaję kogoś innego
niż jestem. Umiem okazać co czuję i potrafię mówić to, co myślę. Nie muszę
ujawniać wszystkich swoich tajemnic, ale potrafię być szczery i otwarty.

4. ODWAGA – co to znaczy być odważnym ?

W życiu zdarzają się trudne sytuacje, w których człowiek ma prawo odczuwać
obawę, a mimo to nie ucieka. Potrafię przezwyciężać swój lęk, choć obawiam się
odrzucenia:

o

gdy trzeba powiedzieć prawdę;

o

gdy trzeba stanąć po stronie słabszego;

o

przyznać się do winy;

o

upomnieć się o swoje prawa;

5. TOLERANCJA – co to znaczy tolerować odmienność ?

Potrafię zrozumieć, że ludzie w różnych sprawach mogą mieć inne zdanie niż moje
i mogą postępować inaczej, niż ja bym to zrobił. Nawet, gdy mi się to nie podoba,
umiem akceptować innych ode mnie, pozwalam, by ludzie żyli po swojemu, jeśli
nie krzywdzą innych.

- wypisanie na tablicy 5 nazw umiejętności, ważnych w kontaktach z innymi,
- uczniowie zastanawiają się, których z pięciu umiejętności używa w naszej klasie

najczęściej, a której najrzadziej.

-

III.PLEBISCYT – „MAŁE KARTECZKI”

1.Na małych karteczkach uczniowie piszą odpowiedzi na następujące pytania:
- której z pięciu umiejętności używasz w klasie najczęściej ?
- której twoim zdaniem najczęściej używają inni ?
2. Zliczenie wyników z karteczek, zapis na tablicy.
Omówienie.

IV. EWALUACJA

Każdy uczeń pisze na kartce zdanie:

W najbliższym tygodniu postaram się być ...................................... .

Uczniowie zaklejają kartki i wkładają do Koperty Osobistych Postanowień.

UWAGI:

Scenariusz zajęć wychowawczych

Temat: Doskonalenie umiejętności komunikowania się.

CELE:

- pokazanie znaczenia precyzyjnego komunikowania się,
- dostarczanie podstawowych wiadomości na temat komunikacji interpersonalnej,
- analiza przyczyn zakłóceń w procesie komunikacji,

PODSTAWOWE TREŚCI:

Komunikacja interpersonalna:
- wyjaśnienie pojęcia,
- jasność wyrażania się,
- umiejętność słuchania,
- zwalczanie złości,
- bariery komunikacyjne – zyskiwanie zaufania,

SPODZIEWANE EFEKTY:

- uczeń wie na czym polega komunikacja interpersonalna,
- potrafi wyjaśnić na czym polega dobra komunikacja,
- potrafi zaproponować sposoby zapobiegania powstawania zakłóceń w

komunikacji,

MATERIAŁY POMOCNICZE:

- kartki z tekstem głuchego telefonu,
- duże arkusze papieru,
- pisaki,

METODY:

- „burza mózgów”
- miniwykład

PRZEBIEG ZAJĘĆ

1. MINIWYKŁAD NA TEMAT KOMUNIKACJI INTERPERSONALNEJ (ok.8 min.)

Komunikacja interpersonalna polega na słownym bądź bezsłownym

porozumiewaniu się. Sprawne porozumiewanie się pozwala na polepszenie stosunków
między ludźmi; wzajemne rozumienie jest podstawą sukcesów życiowych. Pozwala na
wyrażanie swoich myśli i uczuć oraz na odbieranie informacji od innych ludzi

Co to znaczy komunikacja ?

- jedna osoba coś mówi (przekazuje informacje)
- druga osoba odpowiada (otrzymuje informacje)
Komunikujemy się za pomocą słów, ale również możemy przekazywać informacje za
pomocą gestów, mimikę, spojrzenia, intonacji.

2. ZABAWA „GŁUCHY TELEFON”

Uczniowie siadają obok siebie tak, aby mogli sobie przekazywać informacje.

Pierwsza osoba otrzymuje tekst, który następnie odczytuje szeptem osobie siedzącej
obok, a ta przekazuje informacje dalej. Ostatnia osoba zapisuje usłyszany tekst na
kartce.

Tekst:
„Kobieta poszła na targ kupić szesnaście czerwonych papryk do posadzenia w
ogródku”.

Omówienie:

a) Jakie były przyczyny powstawania zakłóceń w przekazywaniu tekstu –

„burza mózgów”, zapis propozycji na tablicy, (szum, zakłopotanie, gniew,
kręcenie się, nie słuchanie, przeszkadzanie itp.)

b) Opracowanie plakatu na temat „Jak można zapobiegać powstawaniu

zakłóceń”

 wiemy co chcemy powiedzieć,
 mówimy wyraźnie i zrozumiale,
 uważnie słuchamy drugiej osoby,
 zwalczamy złość (jeżeli jesteśmy źli, nie możemy przez to ranić

innych osób),

 jesteśmy życzliwi, otwarci, mamy zaufanie do drugiej osoby,
 ważne, by zachowania niewerbalne były zgodne z tym co mówimy

(mimika twarzy, gesty, postawa, ruchy ciała)

3. ZAKOŃCZENIE

Uczniowie odpowiadają na pytania w pięciostopniowej skali (pięć palców ręki).
Jeden palec w górze oznacza jedynkę, dwa dwójkę itd.
- Czy podobały wam się zajęcia ?
- Na ile oceniasz swój udział ?
Podanie wyniku (od najniższej zauważonej liczby do najwyższej).




UWAGI: