Ludwik Selen - Pierwotne nagromadzenia kapitału
piątek, 05 lutego 2010 23:42 - Zmieniony piątek, 05 lutego 2010 23:48
1. Warunki wytwórczości kapitalistycznej
Rękodzielnictwo powstało już w XIV wieku, ale zasadniczą formą produkcji kapitalistycznej stało
się dopiero w połowie XVI wieku i przeważało do końca XVIII wieku.
Kapitalistyczna forma wytwarzania stała się możliwa, gdy zaistniały niezbędne ku temu warunki,
a mianowicie:
1. dostateczna ilość robotników, wolnych od zależności feudalnej i nie posiadających środków
wytwarzania;
2. dostatecznie wielkie kapitały, niezbędne do organizacji wielkich przedsiębiorstw;
3. szeroki rynek zbytu dla produkcji masowej.
2. Powstawanie wolnej najemnej siły roboczej
Wolni robotnicy najemni pracujący w rękodzielniach rekrutowali się spośród chłopów
oswobodzonych od poddaństwa feudalnego, zrujnowanych majstrów oraz z czeladników, którzy
nie mogli zostać majstrami.
1 / 6
Ludwik Selen - Pierwotne nagromadzenia kapitału
piątek, 05 lutego 2010 23:42 - Zmieniony piątek, 05 lutego 2010 23:48
W XV i XVI wieku rozpoczął się szybki rozwój przemysłu włókienniczego, co spowodowało
zwiększenie zapotrzebowania na wełnę. Panowie feudalni rozpoczęli na wielką skalę hodowlę
owiec, która przynosiła im znacznie większy dochód niż otrzymana od chłopów renta feudalna.
Panowie feudalni usuwali więc chłopów z uprawianych przez nich ziem, które zamieniali na
pastwiska owiec. Rugowani chłopi, pozbawieni mieszkania i całego mienia, stawali się
żebrakami i włóczęgami. Było to wówczas masowe zjawisko w Europie, a w najbardziej
klasycznych formach uwidoczniło się w Anglii.
Podczas reformacji, gdy ogromne posiadłości kościelne stawały się własnością zauszników
królewskich, feudałowie i tworząca się burżuazja angielska otrzymywali za bezcen ziemie i
ogradzając je przeznaczali na pastwiska. Chłopów, zamieszkałych i uprawiających te ziemie z
dziada pradziada, rugowano. Proces ten nazwano "ogradzaniem", a Tomasz Morus, kanclerz
Anglii i utopijny socjalista pisał o tym, że "owce pożerają ludzi". W ten sposób w rękach byłych
feudałów i nowej burżuazji gromadziła się ziemia na prawach własności prywatnej, a nie jak
dawniej feudalnej.
A więc proces tworzenia się wolnej siły roboczej był w głównej mierze procesem wywłaszczenia
(ekspropriacji) chłopstwa, pozbawienia go ziemi i wszelkiego dobytku. Drobni wytwórcy
towarowi byli pozbawieni środków produkcji, czyli stawali się proletariuszami i zmuszani byli do
sprzedawania swej siły roboczej.
Rugowanie chłopów z ziemi i przeobrażanie ich w nędzarzy i włóczęgów było sprzyjającą
okolicznością, umożliwiającą wykorzystanie w manufakturach taniej siły roboczej. Ale warunki
pracy w manufakturach były tak ciężkie, że rugowani chłopi bynajmniej do rękodzielni się nie
garnęli.
Aby zmusić ich do tej pracy trzeba było wydawać okrutne "ustawy przeciw włóczęgom", które
przewidywały karanie piętnowaniem, sprzedażą do niewoli, odcięciem ucha, a w wypadku
trzykrotnej recydywy karą śmierci. Takie ustawy uchwalono w Anglii, Francji, Holandii. W Anglii,
od 1509 do 1547 r. karze śmierci za włóczęgostwo i kradzież uległo 72 tys. osób.
2 / 6
Ludwik Selen - Pierwotne nagromadzenia kapitału
piątek, 05 lutego 2010 23:42 - Zmieniony piątek, 05 lutego 2010 23:48
Oprócz ustaw przeciw "włóczęgom", wydawano ustawy o przedłużaniu dnia roboczego i
obniżaniu płac. Już w 1349 r. wydano w Anglii ustawę, która ustalała 15-godzinny dzień
roboczy. W 1362 r. przedłużono dzień roboczy przez skrócenie przerw w pracy. Ustawy z 1349 i
1360 r. ustalały maksimum płac, powyżej którego przedsiębiorcom nie wolno było płacić, a
robotnikom pobierać. Za pobieranie wyższych płac były większe kary niż za płacenie.
Podobne ustawy były wydawane i w innych krajach. We wszystkich krajach ukazały się ustawy
przeciw "zmowom robotników" tzn. przeciw związkom robotniczym powstającym dla obrony ich
interesów. Uzasadniano te ustawy koniecznością walki z feudalnymi przepisami cechowymi.
Robotnicy tworzący związki wznawiali jakoby ograniczenia cechowe, a przedsiębiorcy byli za
"wolnością pracy". Podczas rewolucji francuskiej w 1791 r. wydano ustawę przeciwko związkom
robotniczym, jako sprzecznym z wolnością i "Deklaracją Praw Człowieka i Obywatela".
W ten sposób powstawali robotnicy najemni i tworzyła się kapitalistyczna dyscyplina pracy.
3. Powstawanie wielkich kapitałów
Wielkie kapitały, niezbędne do prowadzenia wielkich przedsiębiorstw wytwórczych, powstawały
również drogą stosowania przemocy.
Czynnikami tworzenia się wielkich kapitałów były 1) system kolonialny, 2) wojny handlowe, 3)
pożyczki państwowe, 4) współczesny system podatkowy, 5) system protekcjonizmu
państwowego.
System kolonialny sprowadzał się do grabieży i wyniszczenia ludów kolonialnych Ameryki, Indii,
Afryki. W Ameryce zginęło około 15 mln tuziemców. Na Haiti było w końcu XV wieku około
milion mieszkańców, a w 1514 r. 13-14 tysięcy.
3 / 6
Ludwik Selen - Pierwotne nagromadzenia kapitału
piątek, 05 lutego 2010 23:42 - Zmieniony piątek, 05 lutego 2010 23:48
Handel z koloniami przynosił normalnie około 400% zysku, a niekiedy dochodził do 2000%.
Kolosalne zyski przynosił handel niewolnikami - Murzynami. W okresie od 1680 r. do 1775 r.
Anglicy wywieźli do Ameryki około 3 milionów niewolników - Murzynów schwytanych w Afryce.
System kolonialny był jednym ze źródeł pierwotnego nagromadzenia kapitału.
Drugim źródłem nagromadzenia kapitałów były wojny handlowe prowadzone o prawo "handlu" z
koloniami. W wyniku tych wojen Anglia wysunęła się na pierwsze miejsce. Wojny te przyczyniły
się do wzbogacenia całych grup kapitalistów.
Trzecim źródłem nagromadzenia były pożyczki zaciągane przez państwo u bankierów. Pożyczki
te przynosiły wielkie dochody bankierom, przez wysokie ich oprocentowanie.
Spłacanie długów przez państwo odbywało się drogą powiększania podatków. Pobór podatków
był wydzierżawiany osobom prywatnym, które na tym procederze bogaciły się. Podatki więc,
które obciążały w głównej mierze drobnych wytwórców i robotników, szły częściowo na
powiększenie kapitałów. Podatki stanowiły czwarte źródło nagromadzenia kapitałów.
Wreszcie poparcie ze strony państwa, które świadomie popierało wielkimi subsydiami tworzenie
manufaktur, handel zagraniczny, handel niewolnikami itd. przyczyniało się w ogromnej mierze
do powstania ogromnych kapitałów. Był to tzw. system protekcjonizmu państwowego, który
stanowił piąte źródło nagromadzenia kapitałów.
Proces ten nazywał się pierwotnym nagromadzeniem kapitału albo pierwotną akumulacją
kapitału, przy czym państwo odegrało w tym olbrzymią rolę.
Kiedy pierwsze wielkie kapitały zostały nagromadzone, dalsze ich powiększanie odbywało się
już drogą przeznaczenia na ten cel części wartości wytwarzanych przez robotników w procesie
produkcji, co będzie później szczegółowo omawiane.
4 / 6
Ludwik Selen - Pierwotne nagromadzenia kapitału
piątek, 05 lutego 2010 23:42 - Zmieniony piątek, 05 lutego 2010 23:48
4. Powstawanie szerokiego rynku zbytu
Rugowanie chłopów z ziemi niezależnie od tego, że stwarzało robotników najemnych i
oddawało środki produkcji w ręce kapitalistów, przyczyniało się równocześnie do rozszerzenia
rynku wewnętrznego.
Chłop uprawiający ziemię wytwarzał sam niezbędne dlań artykuły spożywcze. Sam z rodziną
wytwarzał również niezbędne mu wyroby rzemiosła. Była to gospodarka naturalna.
Z chwilą usunięcia chłopa z ziemi, musiał on kupować na rynku potrzebne mu towary. W ten
sposób rozszerzał się rynek wewnętrzny, konieczny dla rozwijającej się produkcji
rękodzielniczej.
5. Istota pierwotnego nagromadzenia kapitału
Tak więc powstawały warunki rozwoju kapitalistycznego sposobu produkcji opartego na
kierowniczej roli kapitalistów, którzy stali się właścicielami środków produkcji oraz na sile
wytwórczej robotników najemnych, pozbawionych środków produkcji i zmuszonych dlatego
podporządkować się kapitalistom.
Pierwotne nagromadzenie kapitału było procesem wywłaszczenia (ekspropriacji) wytwórców ze
środków produkcji i przekształcenia tych wytwórców w robotników najemnych.
Wywłaszczone siłą środki produkcji przechodziły w ręce wielkich przedsiębiorców i stawały się
kapitałem.
5 / 6
Ludwik Selen - Pierwotne nagromadzenia kapitału
piątek, 05 lutego 2010 23:42 - Zmieniony piątek, 05 lutego 2010 23:48
Proces ten odbywał się przeważnie drogą przymusu, w którym główną rolę odegrało państwo.
W rezultacie powstawała nowa warstwa społeczna, klasa kapitalistów, burżuazja (bourgois ? po
francusku mieszczanin), klasa postępowa, która stała się grabarzem przestarzałych,
zacofanych stosunków feudalnych, grabarzem ustroju feudalnego.
Powstał równocześnie proletariat, czyli klasa robotników najemnych, nie posiadających środków
produkcji i zmuszonych wobec tego sprzedawać swą siłę roboczą.
Na podstawie: Ludwik Selen, Ekonomia Polityczna. Szkic wykładu, Łódź 1948
opracował
PETER
6 / 6