nr 130 (2761)

7 lipca 2010

praktyka

PRAKTYKA

PRZEPISY

nowe prawo

Czy darowizny dla powodzian

podlegają opodatkowaniu

» strona D2

Czy wydatki na garaż

można zaliczyć do kosztów

» strona D2

Czy grunt jest objęty ulgą meldunkową

» strona D2

Do kiedy trzeba zgłosić

przerwę w działalności

» strona D2

Czy jest opłata skarbowa

dla ofiar powodzi

» strona D2

Jak uzyskać pożyczkę

na pensje

Ekspert GP

» strona D3

Ile trzeba zapłacić za wniosek

o opinię w sprawie

telekomunikacji

Ekspert GP

» strony D4–D5

Co obejmuje

tajemnica skarbowa

Ekspert GP

» strona D6

Czy zaświadczenie można

przesłać przez internet

» strona D7

Jakie specjalizacje powinni

mieć lekarze

» strona D7

Kto jest pracodawcą

strażnika miejskiego

» strona D7

Czy gminy i powiaty

dokonają przekształceń

» strona D7

Czy do wniesienia kasacji

jest potrzebne nowe pełnomocnictwo

» strona D7

Czy zostanie zawarta

ostateczna umowa sprzedaży

» strona D8

Co będzie brane pod uwagę

przy ocenie składanych wniosków

» strona D8

Czy będzie można się ubiegać

o dofinansowanie

» strona D8

Jakie mogą być skutki

długów alimentacyjnych

» strona D8

W jaki sposób można

zatrzymywać pojazdy

» strona D8

SPIS TREŚCI

Firma marketingowa, która kupiła
bazę danych osobowych od innego
podmiotu, powinna powiadomić
każdą osobę o tym, że przetwarza
jej dane.

Czytelnik zamierza otworzyć firmę
zajmująca się m.in. promowaniem
przedsiębiorców za pośrednictwem
internetu.

– W tym celu będę korzystał z zaku-

pionych baz danych osobowych. Czy
przed skorzystaniem z danych muszę
poinformować osoby, których dane
dotyczą, że będę wykorzystywał je do
celów marketingowych – pyta Prze-
mysław z Węgrowa.

Tak. W ocenie Generalnego Inspekto-

ra Ochrony Danych Osobowych (decy-
zja DOLiS-035-2296/09) jest to koniecz-
ne, gdyż zobowiązują do tego przepisy
ustawy o ochronie danych osobowych.
Zgodnie z jej art. 25 ust. 1, w przypad-
ku zbierania danych osobowych nie od
osoby, której one dotyczą, administra-
tor danych jest zobowiązany poinfor-
mować tę osobę, bezpośrednio po
utrwaleniu zebranych danych, o adre-
sie swojej siedziby i pełnej nazwie (imie-
niu, nazwisku, miejscu zamieszkania –

w przypadku gdy administratorem jest
osoba fizyczna), celu i zakresie zbiera-
nia danych, a w szczególności o tym, ko-
mu zostały one przekazane. Ponadto
trzeba poinformować o źródle danych,
prawie dostępu do treści swoich danych
oraz ich poprawiania, a także o upraw-
nieniach wynikających z art. 32 ust.
1 pkt 7 i 8 ustawy. Do tych uprawnień
zalicza się prawo do wniesienia pisem-
nego, umotywowanego żądania zaprze-
stania przetwarzania danych osobo-
wych ze względu na szczególną sytu-
ację i prawo do wniesienia sprzeciwu
wobec przetwarzania danych osobo-
wych. Spełnienie obowiązku informa-
cyjnego wiąże się z przekazaniem oso-
bie, której dane dotyczą, pewnych in-
formacji, istotnych ze względu na to,
aby mogła skorzystać z przysługują-
cych jej uprawnień, np. wspomnianego
prawa do wniesienia sprzeciwu wobec
przetwarzania jej danych czy ewentu-
alnej skargi na administratora danych.

Niewykonanie obowiązku powiado-

mienia ustanowionego w art. 25 usta-
wy podlega odpowiedzialności karnej.
Osoba, która administrując zbiorem
danych nie dopełnia obowiązku poin-

formowania osoby, której dane doty-
czą, o jej prawach lub przekazania tej
osobie informacji umożliwiających ko-
rzystanie z praw przyznanych jej
w ustawie, podlega grzywnie, karze
ograniczenia wolności albo pozbawie-
nia wolności do roku. Warto przyto-
czyć stanowisko Wojewódzkiego Sądu
Administracyjnego w Warszawie, któ-
ry w wyroku z 22 stycznia 2004 r. (sygn.
akt II SA 2665/2002) wskazał, że fir-
ma, która nabyła zbiór danych osobo-
wych od innego administratora da-
nych, powinna powiadomić klientów,
że posiada ich dane, oraz dać im czas,
aby mieli szansę wnieść sprzeciw na
ich przetwarzanie do celów marketin-
gowych. Niedotrzymanie tych warun-
ków łamie przepisy o ochronie danych
osobowych.

Adam Makosz

Podstawa prawna
Ustawa z 29 sierpnia 1997 r. o ochronie da-
nych osobowych (Dz.U. z 2002 r. nr 101, poz.
926 z późn. zm.).

Prawo – strona

F I R M A

O B Y W A T E L

Prowadzenie promocji za pośrednictwem internetu

Czy trzeba poinformować o przetwarzaniu danych

Osoby prowadzące działalność go-
spodarczą na własny rachunek
składają w wybranej przez siebie
podstawowej jednostce służby me-
dycyny pracy wniosek o objęcie
profilaktyczną opieką zdrowotną.

Czytelnik wkrótce uruchomi własną
firmę.

– Czy mogę złożyć wniosek o objęcie

profilaktyczną opieką zdrowotną w wy-
branej przez siebie jednostce służby
medycyny pracy – pyta pan Szymon
z województwa dolnośląskiego.

Od 25 czerwca 2010 r. obowiązuje no-

we rozporządzenie ministra zdrowia
regulujące te kwestie. Zostało ono wy-
dane na podstawie ustawy z 27 czerw-
ca 1997 r. o służbie medycyny pracy.

Rozporządzenie określa zakres i tryb

sprawowania przez służbę medycyny
pracy profilaktycznej opieki zdrowot-
nej w stosunku do:

■

osób prowadzących działalność go-
spodarczą na własny rachunek i osób
z nimi współpracujących,

■

osób wykonujących pracę na innej
podstawie niż stosunek pracy, z wy-
jątkiem osób wykonujących pracę
na podstawie umowy o pracę na-
kładczą,

■

rolników indywidualnych i pracują-
cych z nimi domowników oraz człon-
ków spółdzielni produkcji rolnej,

■

byłych pracowników oraz osób, któ-
re wykonywały pracę na innej pod-
stawie niż stosunek pracy, a także
osób, które pozostawały w stosunku

służbowym – objętych opieką na ich
wniosek.

Osoby te składają w wybranej przez

siebie podstawowej jednostce służby
medycyny pracy wniosek o objęcie pro-
filaktyczną opieką zdrowotną.

Wniosek zawiera:

■

imię, nazwisko, adres miejsca pracy
i numer PESEL, a w przypadku oso-
by nieposiadającej numeru PESEL –
nazwę i numer dokumentu potwier-
dzającego tożsamość;

■

imię, nazwisko, adres miejsca wyko-
nywania działalności gospodarczej
i numer REGON – w przypadku oso-
by prowadzącej działalność gospo-
darczą;

■

określenie rodzaju wykonywanej pra-
cy albo działalności gospodarczej;

■

informacje o czynnikach szkodliwych
występujących w miejscu pracy albo
w miejscu wykonywania działalności
gospodarczej.

Zakres profilaktycznej opieki zdro-

wotnej oraz okres, w jakim ma być ona
sprawowana, osoba składająca wniosek
ustala z lekarzem podstawowej jed-
nostki służby medycyny pracy.

Określając zakres profilaktycznej

opieki zdrowotnej, lekarz podstawowej
jednostki służby medycyny pracy zale-
ca osobie składającej wniosek wykony-
wanie badań umożliwiających wczesną
diagnostykę chorób zawodowych.

Badanie lekarskie mające na celu wy-

danie orzeczenia o możliwości wykony-
wania określonej pracy, uwzględniające

wspomniane zalecenia, przeprowadza
się na podstawie oceny narażeń zawodo-
wych przy odpowiednim zastosowaniu
wskazówek metodycznych w sprawie
przeprowadzania badań profilaktycz-
nych pracowników, określonych w prze-
pisach wydanych na podstawie odpo-
wiednich przepisów ustawy – Kodeks
pracy. Osobom zainteresowanym profi-
laktyczną opieką zdrowotną wojewódz-
ki ośrodek medycyny pracy udostępnia
wykaz podstawowych jednostek służby
medycyny pracy działających na obsza-
rze danego województwa.

Krzysztof Tomaszewski

Podstawa prawna
Rozporządzenie ministra zdrowia z 21 czerw-
ca 2010 r. w sprawie sprawowania przez służ-
bę medycyny pracy profilaktycznej opieki
zdrowotnej nad osobami objętymi tą opieką
na swój wniosek (Dz.U. nr 113, poz. 758).

Praca – strona

O B Y W A T E L

P R O C E D U R Y

Profilaktyczna opieka zdrowotna

Czy można wybrać jednostkę służby medycyny pracy

Określając zakres profilaktycznej
opieki zdrowotnej, lekarz podsta-
wowej jednostki służby medycyny
pracy zaleca osobie składającej
wniosek wykonywanie badań
umożliwiających wczesną diagno-
stykę chorób zawodowych.

Ważne

Nowe prawo – Praktyka

7 lipca 2010 nr 130 (2761)

www.gazetaprawna.pl

Podatki

Podatnik, który uzyskuje docho-
dy z najmu i rozlicza się na zasa-
dach ogólnych, wydatki związane
z garażami może zaliczać do
kosztów podatkowych.

Od 2000 roku podatnik uzyskuje do-
chody z najmu garażu, które rozlicza
na zasadach ogólnych.

– Czy można zaliczyć do kosztów

uzyskania przychodu z najmu wy-
datki na pierwszą opłatę za użytko-
wanie wieczyste gruntu w wysoko-
ści 7166,28 zł, jednorazową opłatę
za służebność gruntową w kwocie
8161,25 zł, czynsz w wysokości
53,44 zł miesięcznie, podatek od
nieruchomości w kwocie 115 zł – py-
ta pan Przemysław w z Katowic.

Wydatek zostanie uznany za koszt

uzyskania przychodów, jeżeli pomię-
dzy jego poniesieniem a powstaniem,
zwiększeniem bądź też możliwością
powstania przychodu istnieje związek
przyczynowy. Kosztami są wszelkie
racjonalne i gospodarczo uzasadnio-
ne wydatki związane z prowadzoną
działalnością gospodarczą. Z oceny
związku z prowadzoną działalnością

powinno wynikać, że poniesiony wy-
datek obiektywnie może się przyczy-
nić do osiągnięcia przychodów z dane-
go źródła. Ciężar wskazania związku
spoczywa na podatniku.

W analizowanym przypadku podat-

nik ponosi wydatki z tytułu czynszu,
podatku od nieruchomości, opłaty za
wieczyste użytkowanie gruntu oraz
jednorazowej opłaty za służebność
gruntową. Koszty te związane są
z przychodem uzyskiwanym przez
podatnika w ramach najmu i służą za-
bezpieczeniu i zachowaniu źródła
przychodów.

W związku z tym będą stanowić

koszty uzyskania przychodów. Taką
opinię podziela również dyrektor
Izby Skarbowej w Warszawie w in-
terpretacji z 16 czerwca 2010 r. (nr
IPPB1/415-223/10-5/AM).

Ewa Matyszewska

Podstawa prawna
Art. 22 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku
dochodowym od osób fizycznych (t.j.
Dz.U. z 2010 r. nr 51, poz. 307 z późn. zm.).

Podatnik, który sprzedaje dom
wraz z działką po spełnieniu
ustawowych warunków, może
skorzystać z ulgi meldunkowej.
Zwolnienie będzie jednak doty-
czyć tylko domu. Od sprzedaży
działki trzeba zapłacić PIT.

Podatnik z żoną 26 lutego 2007 r. ku-
pili dom razem z działką. W tym bu-
dynku podatnicy byli zameldowani
do 7 stycznia 2010 r., tj. dnia, w któ-
rym nieruchomość sprzedali.

– Czy uldze meldunkowej podlega

przychód uzyskany ze sprzedaży ca-
łej nieruchomości, czy tylko ze
sprzedaży domu – pyta pan Kamil
z Włocławka.

Do rozliczenia PIT sprzedaży opi-

sanej nieruchomości mają zastoso-
wanie przepisy ustawy o PIT obo-
wiązujące w okresie 2007 – 2008.
Zgodnie z nimi wolne od podatku do-
chodowego są przychody uzyskane
z odpłatnego zbycia:

■

budynku mieszkalnego, jego czę-
ści lub udziału w takim budynku,

■

lokalu mieszkalnego stanowiące-
go odrębną nieruchomość lub
udziału w takim lokalu,

■

spółdzielczego własnościowego
prawa do lokalu mieszkalnego lub
udziału w takim prawie,

■

prawa do domu jednorodzinnego
w spółdzielni mieszkaniowej lub
udziału w takim prawie,

■

prawa wieczystego użytkowania
gruntów,

– jeżeli podatnik był zameldowany

w budynku lub lokalu wymienio-
nym w lit. a) – d) na pobyt stały
przez okres nie krótszy niż 12 mie-
sięcy przed datą zbycia.

Zwolnieniem tym nie jest objęta

sprzedaż gruntu lub udziału
w gruncie związanym z tym bu-
dynkiem stanowiącym część skła-
dową nieruchomości. Gdyby za-
miarem ustawodawcy było zwol-
nienie przychodu ze zbycia nieru-
chomości, a więc gruntu wraz
z położonym na nim budynkiem, to
dałby temu wyraz w treści przepi-
su. Skoro ustawodawca nie posłu-
guje się pojęciem „nieruchomość”
lecz wyłącznie „budynek mieszkal-
ny”, to nie ma żadnych podstaw,
aby określone tym przepisem
zwolnienie rozciągać również na
grunt. Jeśli zaś przepis nie przewi-
duje zwolnienia z opodatkowania
gruntu, to przychód w części przy-
padającej na grunt podlega opo-
datkowaniu. Oznacza to zatem, że
przychód uzyskany ze zbycia

gruntu nie korzysta z ulgi meldun-
kowej i podlega opodatkowaniu
19-proc. podatkiem.

Warto wiedzieć, że podstawą ob-

liczenia podatku z tytułu zbycia nie-
ruchomości jest dochód stanowią-
cy różnicę pomiędzy przychodem
z odpłatnego zbycia nieruchomości
a kosztami, powiększoną o sumę
odpisów amortyzacyjnych dokona-
nych od zbywanych nieruchomości.
Podatek płatny jest w terminie zło-
żenia zeznania za rok podatkowy,
w którym nastąpiło odpłatne zby-
cie nieruchomości. Przychodem
z odpłatnego zbycia nieruchomości,
jest jej wartość wyrażona w cenie
określonej w umowie, pomniejszo-
na o koszty odpłatnego zbycia. Ta-
ką interpretację potwierdził dyrek-
tor Izby Skarbowej w Warszawie
w piśmie z 18 czerwca 2010 r. (nr
IPPB1/415-381/10-2/AM).

Ewa Matyszewska

Podstawa prawna
Art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy z 26 lipca
1991 r. o podatku dochodowym od osób
fizycznych (t.j. Dz.U. z 2010 r. nr 51, poz.
307 z późn. zm.; w brzmieniu obowiązu-
jącym w latach 2007 – 2008).

Osoby poszkodowane w wyniku
powodzi nie będą musiały płacić
podatku od darowizn i świadczeń
nieodpłatnych otrzymanych na
usuwanie szkód.

Dom podatniczki uległ znacznemu
zniszczeniu na skutek czerwcowej
powodzi. Przyjaciele chcą przekazać
podatniczce kwotę 20 tys. zł na re-
mont domu. Poza tym pracodawca
zamierza udostępnić poszkodowanej
firmowy dostawczy samochód ko-
nieczny do przewozu niezbędnych
materiałów budowlanych.

– Czy od takich świadczeń będę mu-

siała zapłacić podatek – pyta pani Lu-
cyna z województwa podkarpackiego.

Nie. Poszkodowani w wyniku powo-

dzi będą mogli korzystać ze specjal-
nych zwolnień podatkowych regulo-
wanych w ustawie o szczególnych
rozwiązaniach związanych z usuwa-
niem skutków powodzi, którą Sejm
uchwalił 24 czerwca. Zarówno daro-
wizny, jak i nieodpłatne świadczenia
otrzymane na usuwanie skutków po-
wodzi nie będą podlegały opodatko-
waniu w okresie od 1 maja 2010 r. do
31 grudnia 2012 r.

Darowizna otrzymana od przyja-

ciół nie będzie zatem opodatkowa-
na. W normalnych warunkach nie-
odpłatne nabycie majątku (własno-
ści rzeczy lub praw majątkowych)
od osoby obcej podlega opodatkowa-
niu podatkiem od spadków i daro-
wizn. Zwolnienie będzie miało zasto-
sowanie, jeżeli darowizna do końca
2012 r. zostanie przeznaczona przez
obdarowanego na usunięcie skut-
ków powodzi.

Z podatku dochodowego zwolnio-

ne będą także dochody (przychody)
poszkodowanego otrzymane na
usuwanie skutków powodzi z tytu-
łu m.in. nieodpłatnych i częściowo
odpłatnych świadczeń. Ustawodaw-
ca nie wprowadza tutaj żadnych
ograniczeń, co oznacza, że zwolnie-
niem zostały objęte m.in. nieodpłat-
ne świadczenia pracownicze. Zgod-
nie z ustawą o PIT przychodami ze
stosunku pracy jest m.in. wartość
otrzymanych świadczeń w naturze,
jak również wartość innych nieod-
płatnych lub częściowo odpłatnych
świadczeń. Zatem wszelkie świad-
czenia (pieniężne i niepieniężne) ze
strony pracodawcy na rzecz pra-
cownika zaliczane są do tzw. pra-
cowniczych źródeł przychodu i pod-
legają opodatkowaniu razem z wy-
nagrodzeniem. Takim świadcze-
niem będzie przekazanie przez
pracodawcę pracownikowi samo-
chodu służbowego (należącego do
pracodawcy) do nieodpłatnego uży-
wania na cele prywatne. Jeżeli pra-
codawca udostępni podatniczce sa-
mochód na cele związane z usuwa-
niem skutków powodzi, to takie
świadczenie zgodnie z uchwaloną
ustawą będzie zwolnione z opodat-
kowania.

Magdalena Majkowska

Podstawa prawna
Art. 30 ust. 1 i 2 ustawy z 24 czerwca
2010 r. o szczególnych rozwiązaniach
związanych z usuwaniem skutków powo-
dzi. Przekazana do podpisu prezydenta.

Dokonanie czynności urzędowej,
wydanie zaświadczenia czy ze-
zwolenia, a także złożenie doku-
mentu stwierdzającego udziele-
nie pełnomocnictwa zostanie
zwolnione z opłaty skarbowej.

Podatnik prowadzi jednoosobową
działalność gospodarczą. W wyniku
powodzi stracił swój dom i lokal,
w którym prowadził działalność. Do
załatwiania spraw związanych z usu-
waniem skutków powodzi chciałby
ustanowić pełnomocnika.

– Czy składanie w urzędach pełno-

mocnictwa będzie wymagało opła-
cania przeze mnie opłat skarbowych
– pyta pan Zdzisław z Sandomierza.

Nie. Załatwienie w urzędach

spraw związanych z usuwaniem
skutków powodzi w okresie do 31
grudnia 2011 r. zwolnione zostanie
z opłaty skarbowej. Takie szczegól-
ne zwolnienie uregulowane zosta-
ło w ustawie o szczególnych roz-
wiązaniach związanych z usuwa-
niem skutków powodzi z maja
i czerwca 2010 r.

Zwolnienie będzie dotyczyło w za-

sadzie wszelkich spraw indywidual-
nych z zakresu administracji pu-
blicznej stanowiących przedmiot
opłaty na podstawie ustawy z 16 li-
stopada 2006 r. o opłacie skarbowej.
Zgodnie z ustawą nie będzie ona po-

bierana od dokonania czynności
urzędowej, wydania zaświadczenia
lub zezwolenia (pozwolenia, konce-
sji), a także od złożenia dokumentu
stwierdzającego udzielenie pełno-
mocnictwa lub prokury albo jego od-
pisu, wypisu lub kopii, w sprawach
związanych z likwidacją skutków po-
wodzi.

Magdalena Majkowska

Podstawa prawna
Art. 29 ustawy z 24 czerwca 2010 r.
o szczególnych rozwiązaniach związa-
nych z usuwaniem skutków powodzi.
Przekazana do podpisu prezydenta.

P O D A T N I K

P O W Ó D Ź

Czynności urzędowe

Czy jest opłata skarbowa dla ofiar powodzi

P O D A T N I K

P I T

Opodatkowanie na zasadach ogólnych

Czy wydatki na garaż
można zaliczyć do kosztów

P O D A T N I K

P I T

Transakcje związane z obrotem nieruchomościami

Czy grunt jest objęty ulgą meldunkową

P O D A T N I K

P O W Ó D Ź

Usuwanie szkód

Czy darowizny dla powodzian
podlegają opodatkowaniu

Podatnik, który w wyniku powo-
dzi musiał przerwać działalność
gospodarczą, ma czas na zgło-
szenie tego faktu fiskusowi do
dnia wznowienia tej działalności.

Podatnik przed powodzią prowadził
działalność opodatkowaną kartą po-
datkową. Powódź spowodowała, że
działalność została przerwana.

– Czy organ podatkowy uzna prze-

rwę w działalności, jeżeli zgłoszę ją,
dopiero gdy uda mi się wznowić
działalność – pyta pan Adam z wo-
jewództwa mazowieckiego.

Tak. W przypadku, gdy przerwa

w prowadzeniu działalności, z której
może korzystać podatnik opodatko-

wany kartą podatkową, była skut-
kiem powodzi, podatnik zawiadamia
właściwego naczelnika urzędu skar-
bowego o okresie przerwy w dniu
rozpoczęcia działalności po tej prze-
rwie. Wynika to z ustawy o szczegól-
nych rozwiązaniach związanych
z usuwaniem skutków powodzi.

Zgodnie z przepisami ustawy o po-

datku zryczałtowanym o przerwie
trwającej nieprzerwanie co najmniej
10 dni podatnik opodatkowany kar-
tą podatkową musi zawiadomić wła-
ściwego naczelnika urzędu skarbo-
wego najpóźniej w dniu jej rozpoczę-
cia. Przedsiębiorca poszkodowany
w wyniku powodzi będzie mógł za-

wiadomić właściwego naczelnika
urzędu skarbowego o okresie prze-
rwy w dniu rozpoczęcia działalności
po tej przerwie. W związku ze zgło-
szeniem przerwy w działalności nie
pobiera się od przedsiębiorcy podat-
ku opłacanego w formie karty podat-
kowej w wysokości 1/30 miesięcznej
należności za każdy dzień przerwy.

Magdalena Majkowska

Podstawa prawna
Art. 30 ust. 4 ustawy z 24 czerwca 2010 r.
o szczególnych rozwiązaniach związanych
z usuwaniem skutków powodzi. Przekaza-
na do podpisu prezydenta.

F I R M A

P O W Ó D Ź

Obowiązki informacyjne

Do kiedy trzeba zgłosić przerwę w działalności

■

Prawo do otrzymania odprawy emerytalnej lub rentowej

■

Ustalenie wysokości odprawy

arrtte

8 lipca 2010 r.

niik

k P

Prra

y ii U

piie

eń

Łukasz Guza

lukasz.guza@infor.pl

Firmy, które ucierpiały w

czasie majowych i czerwco-
wych powodzi, mogą skorzy-
stać z nieoprocentowanych po-
życzek na wynagrodzenia pra-
cowników. Wypłaci je Fundusz
Gwarantowanych Świadczeń
Pracowniczych (FGŚP). Tak
wynika z ustawy z 24 czerwca
2010 r. o szczególnych rozwią-
zaniach związanych z usuwa-
niem skutków powodzi z maja
i czerwca 2010 r. Wejdzie ona
w życie z dniem ogłoszenia.

Ze środków tych pracodawca

będzie mógł sfinansować pen-
sje do wysokości przeciętnego,
miesięcznego wynagrodzenia
w gospodarce narodowej z po-
przedniego kwartału (obecnie
byłaby to kwota 3316,38 zł).
Chodzi wyłącznie o pensje na-
leżne za okres od 14 maja do 31
lipca 2010 r., wraz ze składka-
mi na ubezpieczenia społecz-
ne należnymi od pracodawcy.

Adresaci pomocy
Z pożyczki na wynagrodzenia
nie będą mogły skorzystać
wszystkie firmy z terenów do-
tkniętych powodzią, a jedynie
te, które z powodu klęski ży-
wiołowej przejściowo zaprze-
stały prowadzenia działalności
gospodarczej lub istotnie ją
ograniczyły. Podobnie nie każ-
de wynagrodzenie pracowni-
ka będzie można z niej sfinan-
sować. Pożyczka ma służyć je-
dynie zaspokojeniu świadczeń
przysługujących za:

■

czas usprawiedliwionej nie-
obecności w pracy (gdy z po-
wodu powodzi pracownik
nie mógł świadczyć pracy),

■

czas niewykonywania pracy,
jeżeli pracownik był gotów do
jej wykonywania, a nie mógł
jej świadczyć z przyczyn do-
tyczących pracodawcy (któ-
re zostały bezpośrednio spo-
wodowane powodzią),

■

wykonaną pracę, polegającą
na ochronie firmy przed po-
wodzią lub na usuwaniu
skutków powodzi, mającą na
celu utrzymanie lub przy-
wrócenie działalności praco-
dawcy).

Pierwszy z wymienionych

przypadków dotyczy sytuacji,
gdy z powodu powodzi pra-
cownik w ogóle nie mógł lub
nie będzie mógł stawić się

w pracy (np. z powodu zalania
terenu, na którym mieszka,
ewakuacji itp.). Drugi będzie
miał miejsce, gdy pracownik
mógł przybyć do firmy i świad-
czyć pracę, ale to pracodawca
ucierpiał z powodu powodzi
i nie był lub nie jest w stanie
prowadzić działalności. Z ko-
lei trzeci przypadek dotyczy
takiego stanu, gdy z powodu
klęski żywiołowej pracodawca
zleca pracownikom zadania
związane z ochroną zakładu
przed powodzią lub usuwa-
niem jej skutków. Należy przy-
pomnieć, że w takich sytu-
acjach pracownicy mogą
świadczyć pracę w godzinach
nadliczbowych (art. 151 par.
1 kodeksu pracy). Z kolei art.
8 ustawy o szczególnych roz-
wiązaniach związanych z usu-
waniem skutków powodzi
przewiduje, że pracodawca
może powierzyć pracowniko-
wi wykonywanie pracy innego
rodzaju niż wynikający z na-
wiązanego stosunku pracy, je-
żeli jest to konieczne w związ-
ku z usuwaniem skutków po-
wodzi u tego pracodawcy.
W takim przypadku pracow-
nik zachowuje prawo do do-
tychczasowego wynagrodze-
nia, obliczonego według zasad
obowiązujących przy oblicza-
niu wynagrodzenia za czas
urlopu wypoczynkowego.

Pracodawca, który chce

otrzymać pożyczkę z fundu-
szu, będzie musiał złożyć wnio-
sek w tej sprawie do kierowni-
ka właściwego biura terenowe-
go FGŚP. W tym przypadku
chodzi o właściwość miejsco-
wą ze względu na siedzibę pra-
codawcy. Biura terenowe fun-
duszu znajdują się w każdym
województwie i właśnie tam
należy złożyć wniosek o udzie-
lenie pożyczki. Jego wzór, a tak-
że tryb jego rozpatrywania
i sposób wypłaty środków
z FGŚP określi rozporządzenie
ministra pracy i polityki spo-
łecznej. Ustawa przewiduje, że
musi on zawierać:

■

oświadczenie o braku wła-
snych środków na wypłatę
wynagrodzenia,

■

wskazanie okresu, za który
przysługuje wynagrodzenie
(w przedziale czasowym od
14 maja 2010 r. do 31 lipca
2010 r.),

■

kwotę wynagrodzenia, jakie
zostanie sfinansowane z po-
życzki.

Do wniosku dołącza się wy-

kaz pracowników, których wy-
nagrodzenia będą podlegały
zaspokojeniu ze środków uzy-
skanych z FGŚP. Wzór tego do-
kumentu zostanie określony
w rozporządzeniu. Ustawa zo-
bowiązuje resort pracy do
wprowadzenia uproszczonej
procedury ubiegania się o po-
moc z FGŚP. Zasady starania
się o pożyczkę określone w roz-
porządzeniu nie powinny być
skomplikowane.

Zwrot pomocy
Pracodawcy, którzy otrzyma-
ją pomoc z FGŚP, będą musie-
li ją zwrócić. Będą oni mogli
oddać pieniądze do funduszu
w dowolnym momencie, ale
nie później niż do 31 grudnia
2011 r. Dokonując zwrotu po-
życzki, pracodawca będzie zo-
bowiązany zwrócić pożyczo-
ne środki na rachunek banko-
wy FGŚP.

Firmy będą mogły jednak

także ubiegać się o umorzenie
pożyczki na wypłatę wynagro-
dzeń już po 31 grudnia 2011 r.
(w całości lub w części). W tym
celu powinny złożyć wniosek
do marszałka województwa.
Decyzję o umorzeniu podejmie
minister pracy i polityki spo-
łecznej, który jest dysponen-
tem środków FGŚP. Firma,
która chce zostać zwolniona
z obowiązku zwrotu pieniędzy,
będzie musiała wykazać, że
skutkiem powodzi jest:

■

spadek obrotów gospodar-
czych, rozumianych jako
sprzedaż lub zmniejszenie
zamówień na usługi lub do-
stawy wytwarzanych towa-

rów (w ciągu kolejnych
6 miesięcy w okresie od dnia
otrzymania pożyczki do dnia
złożenia wniosku o jej umo-
rzenie – w porównaniu z ana-
logicznymi kolejnymi mie-
siącami w 2008 r. i 2009 r.),

■

strata w środkach trwałych,
która ogranicza możliwość
prowadzenia działalności go-
spodarczej w porównaniu
z okresem sprzed powodzi.

Pożyczka zostanie też umo-

rzona w przypadku gdy:

■

po postępowaniu egzekucyj-
nym przeprowadzonym wo-
bec pracodawcy okaże się, że
nie posiada on majątku,
z którego można dochodzić
należności,

■

zachodzi uzasadnione przy-
puszczenie, że w postępowa-
niu egzekucyjnym nie odzy-
ska się kwoty spłaty pożycz-
ki przewyższającej wydatki
egzekucyjne.

Z urzędu pożyczkę może

umorzyć minister pracy i po-
lityki społecznej. Stanie się
tak, jeżeli zmarł pracodawca
(będący osobą fizyczną), któ-
ry pobrał pożyczkę. Do wyko-
nywania tej czynności (jak
również umarzania pożyczek
na wniosek firm) może zostać
upoważniony marszałek wo-
jewództwa.

Podstawa prawna
Art. 8 i 23 ustawy z 24 czerwca
2010 r. o szczególnych rozwiąza-
niach związanych z usuwaniem
skutków powodzi z maja i czerwca
2010 r. Skierowana do Senatu.
Art. 151 par. 1 ustawy z 26 czerwca
1974 r. – Kodeks pracy (t.j. Dz.U.
z 1998 r. nr 21, poz. 94 z późn. zm.).

Ekspert GP

Nowe prawo – Praktyka

7 lipca 2010 nr 130 (2761)

www.gazetaprawna.pl

Aby otrzymać pożyczkę na pensje dla pracowników firm dotkniętych skutkami
powodzi, m.in. trzeba złożyć wniosek do Funduszu Gwarantowanych Świadczeń
Pracowniczych.

„ D G P ” ODPO W IA DA

Za jaki okres trzeba zapłacić

Z powodu powodzi na obszarze, na którym mieszka
pracownik, nie mógł on świadczyć pracy przez 15 dni
roboczych. Czy pracodawca będzie musiał mu zapłacić
wynagrodzenie za cały czas nieobecności?

N I E

Za czas usprawiedliwionej nieobecności w pracy

z powodu powodzi pracownikowi przysługuje prawo do
wynagrodzenia, ale przez okres nie dłuższy niż 10 dni ro-
boczych. W danym przypadku firma będzie więc musiała
wypłacić podwładnemu wynagrodzenie tylko za pierw-
szych dziesięć dni nieobecności. W pozostałe dni absencja
pracownika będzie usprawiedliwiona, ale nie otrzyma on
za ten czas pieniędzy. Należy przypomnieć, że faktyczna
niemożność świadczenia pracy w związku z powodzią bę-
dzie podstawą do usprawiedliwienia nieobecności pracow-
nika w pracy. Aby mieć pewność, że firma nie zakwestio-
nuje usprawiedliwienia nieobecności, pracownik może po-
starać się o zaświadczenie, że na obszarze jego miejsca za-
mieszkania wystąpiła powódź. Może je wydać np.
burmistrz miasta lub wójt.

Podstawa prawna
Art. 8 ustawy z 24 czerwca 2010 r. o szczególnych rozwiązaniach
związanych z usuwaniem skutków powodzi z maja i czerwca 2010 r.
(Została skierowana do Senatu, wejdzie w życie z dniem ogłoszenia).

Czy firma musi mieć dokumentację

Z powodu powodzi pracodawca nie będzie mógł prowa-
dzić swojej działalności gospodarczej do końca lipca
2010 r. Chce się ubiegać o pożyczkę z Funduszu Gwa-
rantowanych Świadczeń Pracowniczych (FGŚP) na wy-
płatę pensji pracowników. Czy powinien zbierać doku-
mentację, która umożliwi określenie, komu przysługuje
wynagrodzenie z pożyczki?

T A K

Wniosek o udzielenie pożyczki z FGŚP musi m.in.

wskazywać okres, za który przysługuje pracownikom wy-
nagrodzenie oraz jego wysokość. Trzeba więc skrupulat-
nie ustalić, przez jak długi czas z powodu powodzi pracow-
nicy nie mogli świadczyć pracy, choć byli do niej gotowi,
oraz wyliczyć wysokość wynagrodzenia, jakie przysługuje
im za ten okres. Z powodu powodzi firmy mogą mieć kło-
poty z dostarczeniem dokumentacji potwierdzającej wyso-
kość płacy. Pomocny może być jednak art. 9 ustawy anty-
powodziowej, który przewiduje, że w przypadku zniszcze-
nia dokumentów niezbędnych do ustalenia świadczeń z ty-
tułu ubezpieczeń społecznych przyjmuje się wszelkie
dokumenty oraz zeznania świadków pozwalające na udo-
wodnienie okresów zatrudnienia (a także czasowej nie-
zdolności do pracy z powodu choroby, macierzyństwa lub
sprawowania opieki) oraz wszelkie dokumenty pozwalają-
ce na udowodnienie wysokości ich podstawy wymiaru.
Co prawda, przepis ten dotyczy składek na ubezpieczenia
społeczne, ale może ułatwić wskazanie faktycznego wyna-
grodzenia pracowników. Pracodawcy muszą też pamiętać,
że wniosek o pożyczkę na wynagrodzenia pracowników
mogą składać tylko firmy, które na skutek powodzi przej-
ściowo zaprzestały prowadzenia działalności gospodarczej
lub istotnie ograniczyły jej prowadzenie. Warto więc zbie-
rać dokumenty, które potwierdzają przerwanie lub ograni-
czenie działalności.

Podstawa prawna
Art. 9 i 23 ustawy z 24 czerwca 2010 r. o szczególnych rozwiązaniach
związanych z usuwaniem skutków powodzi z maja i czerwca 2010 r.
(została skierowana do Senatu, wejdzie w życie z dniem ogłoszenia).

Łukasz Guza, ekspert „Dziennika Gazety Prawnej”

P R A W O P R A C Y

U S U W A N I E S K U T K Ó W P O W O D Z I

Wypłata świadczeń dla pracowników

Jak uzyskać pożyczkę na pensje

Zebranie dokumentacji
potwierdzającej m.in.

przejściowe zaprzestanie
prowadzenia działalności
gospodarczej lub jej ogra-
niczenie (z powodu powo-
dzi) oraz wysokość świad-
czeń, jakie musi wypłacić
pracownikom w okresie
wystąpienia klęski żywio-
łowej i usuwania jej skut-
ków (maksymalnie do 31
lipca 2010 r.).

Złożenie wniosku o po-
życzkę na pensje do

kierownika właściwego

biura terenowego Fundu-
szu Gwarantowanych
Świadczeń Pracowniczych
(FGŚP).

Do wniosku należy
dołączyć wykaz pra-

cowników, których
wynagrodzenie będzie
podlegało zaspokojeniu
z pożyczki uzyskanej
z FGŚP.

Pożyczkę należy zwró-
cić w dowolnym mo-

mencie, ale nie później niż
do 31 grudnia 2011 r.

Co należy zrobić, żeby otrzymać wsparcie

Krzysztof Tomaszewski

krzysztof.tomaszewski

Minister infrastruktury wy-

dał rozporządzenie w spra-
wie wysokości opłaty za
wniosek o opinię prezesa
Urzędu Komunikacji Elek-
tronicznej dotyczącą wy-
konywania przez jednostkę
samorządu terytorialnego
działalności w zakresie tele-
komunikacji. Rozporządze-
nie stanowi wykonanie dele-
gacji art. 4 ust. 5 ustawy
z 7 maja 2010 r. o wspieraniu
rozwoju usług i sieci teleko-
munikacyjnych (Dz.U. nr 106,
poz. 675).

Ustawowe regulacje
Ustawa ta określa:

■

formy i zasady wspierania
inwestycji telekomunika-
cyjnych, w tym związanych
z sieciami szerokopasmo-
wymi;

■

zasady działalności w za-
kresie telekomunikacji jed-
nostek samorządu teryto-
rialnego oraz podmiotów
wykonujących zadania z za-
kresu użyteczności publicz-
nej;

■

zasady dostępu do infra-
struktury telekomunikacyj-
nej i innej infrastruktury
technicznej, finansowanych
ze środków publicznych;

■

prawa i obowiązki inwesto-
rów, właścicieli, użytkowni-
ków wieczystych nierucho-
mości, osób, którym przy-
sługuje spółdzielcze prawo
do lokalu, zarządców nieru-
chomości oraz lokatorów,
w szczególności w zakresie
dostępu do nieruchomości,
w celu zapewnienia warun-
ków świadczenia usług te-
lekomunikacyjnych;

■

zasady lokalizowania regio-
nalnych sieci szerokopa-
smowych oraz innej infra-
struktury telekomunikacyj-
nej.

Przepisy ustawy nie naru-

szają przepisów o ochronie
konkurencji i konsumentów.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 usta-

wy, jednostka samorządu te-
rytorialnego może w celu za-
spokajania zbiorowych po-
trzeb wspólnoty samorzą-
dowej:

■

budować lub eksploatować
infrastrukturę telekomuni-
kacyjną i sieci telekomuni-
kacyjne oraz nabywać pra-
wa do infrastruktury tele-
komunikacyjnej i sieci tele-
komunikacyjnych;

■

dostarczać sieci telekomu-
nikacyjne lub zapewniać
dostęp do infrastruktury
telekomunikacyjnej;

■

świadczyć, z wykorzysta-
niem posiadanej infra-
struktury telekomunikacyj-
nej i sieci telekomunikacyj-
nych, usługi na rzecz:
przedsiębiorców telekomu-
nikacyjnych, określonych
podmiotów, o których mo-
wa w przepisach ustawy
z 16 lipca 2004 r. – Prawo te-
lekomunikacyjne, a także
użytkowników końcowych
– w zakresie i na określo-
nych warunkach.

Według art. 3 ust. 2 ustawy,

wspomnianą działalność wy-
konuje się:

■

przy zachowaniu kompaty-
bilności i połączalności z in-

nymi sieciami telekomunika-
cyjnymi tworzonymi przez
podmioty publiczne lub fi-
nansowanymi ze środków
publicznych w rozumieniu
przepisów ustawy z 27 sierp-
nia 2009 r. o finansach pu-
blicznych oraz przy zagwa-
rantowaniu przedsiębior-
com telekomunikacyjnym,
na zasadach równego trak-
towania, współkorzystania
z infrastruktury telekomuni-
kacyjnej i sieci telekomuni-
kacyjnych oraz dostępu do
nich;

■

w sposób przejrzysty i nie-
zakłócający rozwoju rów-
noprawnej i skutecznej
konkurencji na rynkach te-
lekomunikacyjnych.

Zgodnie z kolejnymi przepi-

sami zawartymi w ustawie,
przy wykonywaniu działalno-
ści, o której mowa w art. 3 ust.
1, mają zastosowanie przepisy
o pomocy publicznej.

Działalność ta należy do za-

dań własnych o charakterze
użyteczności publicznej jed-
nostki samorządu terytorial-
nego.

Jednostka samorządu tery-

torialnego wykonuje wspo-
mnianą działalność na pod-
stawie uchwały organu sta-
nowiącego.

Według ustawy, informację

o podjęciu takiej działalności
ogłasza się w Biuletynie In-
formacji Publicznej na stro-
nie podmiotowej jednostki
samorządu terytorialnego
i w siedzibie tej jednostki oraz
przekazuje się prezesowi
Urzędu Komunikacji Elektro-
nicznej (UKE). Prezes UKE
niezwłocznie ogłasza infor-
mację w Biuletynie Informa-
cji Publicznej na stronie pod-
miotowej Urzędu Komunika-
cji Elektronicznej.

Istotne postanowienia za-

warte są w art. 4 ust. 1 usta-
wy o wspieraniu rozwoju
usług i sieci telekomunikacyj-
nych. Otóż jednostka samo-
rządu terytorialnego może,
przed podjęciem działalno-
ści, o której mowa we wspo-

mnianym art. 3 ust. 1, wystą-
pić do prezesa UKE z wnio-
skiem o opinię w sprawie wy-
konywania tej działalności.

Wniosek taki ma zawierać

projekt planu określający for-
mę, rodzaj i zakres planowa-
nej działalności oraz opis sy-
tuacji na obszarze tej działal-
ności, w tym:

■

liczbę mieszkańców;

■

stopień pokrycia zasięgiem
sieci telekomunikacyjnych,
z podziałem na rodzaje tych
sieci;

■

odsetek mieszkańców ko-
rzystających z usług teleko-
munikacyjnych;

■

liczbę przedsiębiorców te-
lekomunikacyjnych działa-
jących na obszarze danej
jednostki samorządu tery-
torialnego oraz opis zakre-
su ich działalności teleko-
munikacyjnej;

■

inne informacje istotne dla
oceny potrzeby podjęcia
działalności, o której mowa
w art. 3 ust. 1.

Prezes UKE przedstawi

opinię w terminie trzech mie-
sięcy od dnia otrzymania
wniosku, o którym mowa
w ust. 1.

Wniosek podlega opłacie.

Opłata stanowi dochód bu-
dżetu państwa.

Artykuł 4 ust. 5 ustawy

przewiduje, że minister wła-
ściwy do spraw łączności, po
zasięgnięciu opinii prezesa
UKE, określi, w drodze roz-
porządzenia, wysokość opła-
ty, o której mowa w ust. 4, nie
wyższą niż 5 tys. zł, uwzględ-
niając skalę przedsięwzięcia
oraz rodzaj działalności obję-
tej planem.

Profesjonalna pomoc
I właśnie minister infrastruk-
tury, wykonując delegację
art. 4 ust. 5 ustawy o wspie-
raniu rozwoju usług i sieci te-
lekomunikacyjnych, wydał
rozporządzenie w sprawie
wysokości opłaty za wniosek
o opinię prezesa Urzędu Ko-
munikacji Elektronicznej do-
tyczącą wykonywania przez
jednostkę samorządu teryto-
rialnego działalności w zakre-
sie telekomunikacji.

Wydanie niniejszego rozpo-

rządzenia umożliwia skorzy-
stanie przez jednostki samo-
rządu terytorialnego z profe-
sjonalnej pomocy wyspecjali-
zowanego organu, jakim jest
Prezes Urzędu Komunikacji
Elektronicznej, w przedsię-
wzięciu telekomunikacyj-
nym. Zwrócono na to uwagę
w informacji opublikowanej
na stronie internetowej Mi-
nisterstwa Infrastruktury
(www.mi.gov.pl).

Rozporządzenie ministra

infrastruktury opublikowa-
ne zostało w Dzienniku
Ustaw nr 118, poz. 796. Nowe
przepisy wejdą w życie 17
lipca 2010 r.

Nowe rozporządzenie
Rozporządzenie w sprawie
wysokości opłaty za wniosek
o opinię prezesa Urzędu Ko-
munikacji Elektronicznej do-
tyczącą wykonywania przez
jednostkę samorządu tery-
torialnego działalności w za-
kresie telekomunikacji zo-
stało podpisane 25 czerwca
2010 r. – poinformowało Mi-
nisterstwo Infrastruktury
(www.mi.gov.pl).

Zgodnie z par. 1 rozporzą-

dzenia, określa ono wyso-
kość opłaty za wniosek o opi-
nię prezesa Urzędu Komuni-
kacji Elektronicznej (zwany
dalej wnioskiem o opinię),
dotyczący:

■

budowy lub eksploatacji in-
frastruktury telekomunika-
cyjnej i sieci telekomunika-
cyjnych oraz nabywania
praw do infrastruktury te-
lekomunikacyjnej i sieci te-

Jednostki samorządu terytorialnego przed podjęciem np. budowy lub
eksploatacji infrastruktury telekomunikacyjnej mogą wystąpić do prezesa
Urzędu Komunikacji Elektronicznej z wnioskiem o opinię w tej sprawie.
Za wniosek będą jednak musiały wnieść opłatę.

„ D G P ” ODPO W IA DA

Jaka opłata za wniosek dotyczący
więcej niż jednego działania

W nowym rozporządzeniu wymieniono określone dzia-
łania i opłaty za dotyczące ich wnioski. Ile natomiast
wynosi opłata za wniosek o opinię w przypadku reali-
zacji przedsięwzięcia obejmującego więcej niż jedno
działanie?

Z par. 1 rozporządzenia wnika, że określa ono wysokość
opłaty za wniosek o opinię prezesa Urzędu Komunikacji
Elektronicznej (UKE) w sprawie wykonywania przez jed-
nostkę samorządu terytorialnego działalności polegającej
m.in. na budowie lub eksploatacji infrastruktury teleko-
munikacyjnej i sieci telekomunikacyjnych; dostarczaniu
sieci telekomunikacyjnych lub zapewniania dostępu do in-
frastruktury telekomunikacyjnej oraz świadczeniu, z wy-
korzystaniem posiadanej infrastruktury telekomunikacyj-
nej i sieci telekomunikacyjnych, usługi na rzecz: przedsię-
biorców telekomunikacyjnych; określonych podmiotów,
a także użytkowników końcowych.

Natomiast opłata za wniosek o opinię, gdy realizowane

przedsięwzięcie obejmuje więcej niż jeden z rodzajów dzia-
łalności określonych we wspomnianym par. 1, wynosi:

■

3500 zł – w przypadku gdy przedsięwzięcie realizowane
jest przez jednostkę samorządu terytorialnego;

■

4000 zł – w przypadku gdy przedsięwzięcie realizowane
jest przez więcej niż jedną i nie więcej niż pięć jednostek
samorządu terytorialnego;

■

5000 zł – w przypadku gdy przedsięwzięcie realizowa-
ne jest przez więcej niż pięć jednostek samorządu tery-
torialnego.

Rozporządzenie wejdzie w życie 17 lipca 2010 r.

Podstawa prawna
Rozporządzenie ministra infrastruktury z 25 czerwca 2010 r. w sprawie
wysokości opłaty za wniosek o opinię prezesa Urzędu Komunikacji Elek-
tronicznej dotyczącą wykonywania przez jednostkę samorządu teryto-
rialnego działalności w zakresie telekomunikacji (Dz.U. nr 118, poz. 796).

Jaki będzie wpływ nowych
regulacji na rozwój regionalny

Czy dokonano oceny wpływu, jaki może mieć nowa re-
gulacja na sytuację i rozwój regionalny?

Jak wynika z oceny skutków regulacji, będzie ona miała
wpływ na rozwój regionalny, w konsekwencji przyczyni się
do poprawy sytuacji i szybszego rozwoju terenów wiejskich
i słabo zurbanizowanych.

Jak podkreślono, przy minimalnym poziomie opłat jed-

nostki samorządu terytorialnego będą mogły uzyskać
profesjonalne wsparcie prezesa Urzędu Komunikacji
Elektronicznej, co powinno skutkować większym praw-
dopodobieństwem powodzenia podejmowanych przed-
sięwzięć telekomunikacyjnych, a co za tym idzie, znaczą-
cym rozwojem sieci dostępu szerokopasmowego. Szyb-
kie łącza szerokopasmowe będą nieocenionym medium
dla e-learningu, narzędziem wymiany informacji i inte-
gracji społecznej dla lokalnych wspólnot, a także moto-
rem dla wzrostu konkurencji pomiędzy regionami.

Z uzasadnienia do nowego rozporządzenia wynika

również, że podstawowe założenia przyjęte przy jego
tworzeniu, odnoszące się do samej wysokości opłat za
wniosek, dotyczyły jak najmniejszego obciążenia budże-
tu jednostek samorządu terytorialnego oraz pokrycia
kosztów prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej po-
noszonych w związku z wydaniem opinii.

Podstawa
Uzasadnienie i ocena skutków regulacji rozporządzenia ministra in-
frastruktury z 25 czerwca 2010 r. w sprawie wysokości opłaty za
wniosek o opinię prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej doty-
czącą wykonywania przez jednostkę samorządu terytorialnego dzia-
łalności w zakresie telekomunikacji (Dz.U. nr 118, poz. 796).

Krzysztof Tomaszewski, ekspert „Dziennika Gazety Prawnej”

P R A W O

J E D N O S T K I S A M O R Z Ą D U T E R Y T O R I A L N E G O

Prezes Urzędu Komunikacji Elektronicznej

Ile trzeba zapłacić za wniosek o

Nowe prawo – Praktyka

7 lipca 2010 nr 130 (2761)

www.gazetaprawna.pl

Ekspert GP

Ważne Ustawa o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych

przewiduje m.in., że organ jednostki samorządu terytorialnego
właściwy w sprawach wydawania zezwoleń na zakładanie
i przeprowadzanie na nieruchomości infrastruktury
telekomunikacyjnej, sprawujący nadzór nad przedsiębiorcą
telekomunikacyjnym, zapewni strukturalny rozdział funkcji
związanych z wykonywaniem zadań i uprawnień
właścicielskich wobec tego przedsiębiorcy
telekomunikacyjnego

opinię w sprawie telekomunikacji

Nowe prawo – Praktyka

7 lipca 2010 nr 130 (2761)

www.gazetaprawna.pl

lekomunikacyjnych (par.
1 pkt 1 rozporządzenia);

■

dostarczania sieci teleko-
munikacyjnych lub zapew-
niania dostępu do infra-
struktury telekomunikacyj-
nej (par. 1 pkt 2 rozporzą-
dzenia);

■

świadczenia, z wykorzysta-
niem posiadanej infrastruk-
tury telekomunikacyjnej
i sieci telekomunikacyjnych,
usługi na rzecz: przedsię-
biorców telekomunikacyj-
nych; podmiotów, o których
mowa w art. 4 pkt 1, 2, 4,
5 i 8 ustawy z 16 lipca
2004 r. – Prawo telekomuni-
kacyjne, a także użytkowni-
ków końcowych – w zakre-
sie i na warunkach określo-
nych w art. 6 i 7 ustawy
o wspieraniu rozwoju usług
i sieci telekomunikacyjnych
(par. 1 pkt 3 rozporzą-
dzenia).

Przepisy par. 2 ust. 1 rozpo-

rządzenia przewidują, że
opłata za wniosek o opinię
prezesa Urzędu Komunikacji
Elektronicznej w sprawie wy-
konywania przez jednostkę
samorządu terytorialnego
działalności w zakresie tele-
komunikacji (nazywany dalej
wnioskiem o opinię), gdy
przedsięwzięcie realizowane
jest przez jednostkę samorzą-
du terytorialnego, wynosi:

dla działalności określonej

we wspomnianym par. 1 pkt 1:

■

1500 zł – w przypadku gdy
planowany koszt przedsię-
wzięcia wynosi mniej niż
500 tys. zł;

■

2500 zł – w przypadku gdy
planowany koszt przedsię-
wzięcia wynosi nie mniej
niż 500 tys. zł i nie więcej
niż 1 mln zł;

■

3000 zł – w przypadku gdy

planowany koszt przed-
sięwzięcia wynosi wię-
cej niż 1 mln zł.

Sieci telekomunikacyjne
Z kolei dla działalności
określonej w par. 1 pkt 2 roz-
porządzenia, czyli dostar-
czaniu sieci telekomunika-
cyjnych lub zapewniania do-
stępu do infrastruktury te-
lekomunikacyjnej, opłata za
wniosek o opinię prezesa
UKE, gdy przedsięwzięcie
realizowane jest przez jed-
nostkę samorządu teryto-
rialnego, wynosi:

■

500 zł – w przypadku gdy
planowany koszt przedsię-

wzięcia wynosi mniej niż
10 tys. zł;

■

750 zł – w przypadku gdy
planowany koszt przedsię-
wzięcia wynosi nie mniej
niż 10 tys. zł i nie więcej niż
30 tys. zł;

■

1000 zł – w przypadku gdy
planowany koszt przedsię-
wzięcia wynosi więcej niż
30 tys. zł.

Natomiast dla działalności

określonej w par. 1 pkt 3 roz-
porządzenia, czyli świadcze-
nia, z wykorzystaniem posia-
danej infrastruktury teleko-
munikacyjnej i sieci teleko-
munikacyjnych, usługi na
rzecz: przedsiębiorców tele-
komunikacyjnych; określo-
nych podmiotów, o których
mowa w przepisach ustawy –
Prawo telekomunikacyjne,
a także użytkowników końco-
wych – w zakresie i na warun-
kach określonych w ustawie
o wspieraniu rozwoju usług
i sieci telekomunikacyjnych,
opłata za wniosek o opinię
prezesa UKE, gdy przedsię-
wzięcie realizowane jest

przez jednostkę samorządu
terytorialnego, wynosi:

■

2500 zł – w przypadku gdy
planowany koszt przedsię-
wzięcia wynosi mniej niż
20 tys. zł;

■

3000 zł – w przypadku gdy
planowany koszt przedsię-
wzięcia wynosi nie mniej
niż 20 tys. zł i nie więcej niż
60 tys. zł;

■

3500 zł – w przypadku gdy
planowany koszt przedsię-
wzięcia wynosi więcej niż
60 tys. zł.

Skala przedsięwzięcia
Jak już wspomniano, ustawa
z 7 maja 2010 r. o wspieraniu
rozwoju usług i sieci teleko-
munikacyjnych stanowi pod-
stawę do wydania rozporzą-
dzenia mającego na celu
ustalenie wysokości opłaty
za wniosek o opinię prezesa
Urzędu Komunikacji Elek-
tronicznej w sprawie wyko-
nywania działalności w za-
kresie telekomunikacji przez
jednostki samorządu tery-
torialnego. Rozporządzenie
stanowi realizację delegacji
ustawowej i jest wydawane
po raz pierwszy – podkreślo-
no w uzasadnieniu do nowe-
go rozporządzenia. Zgodnie
z normami ustawy opłata ta
nie może być wyższa niż
5 tys. zł i powinna być zróż-

nicowana w zależności od
rodzaju działalności objętej
planem i skali przedsię-
wzięcia.

Zgodnie z upoważnieniem

ustawowym wysokość opłat
oraz kryteria ich wyznacza-
nia ustalone zostały po za-
sięgnięciu opinii prezesa
UKE.

Opłaty uwzględniają skalę

przedsięwzięcia oraz rodzaj
działalności objętej planem.
Są to podstawowe czynniki
wpływające na stopień złożo-
ności wniosku, a co za tym
idzie – na nakłady sił i środ-
ków niezbędnych do wydania
przez prezesa UKE opinii.

W art. 3 ust. 1 ustawy okre-

ślono rodzaje działalności
w zakresie telekomunikacji,
jakie mogą być podejmowa-
ne przez jednostki samorzą-
du terytorialnego. Ustawa nie
wskazuje jednocześnie żad-
nych szczegółowych przesła-
nek dla określenia skali
przedsięwzięcia – podkreślo-
no uzasadnieniu.

Z uwagi na fakt, że pojęcie to

można rozumieć jako kompi-
lację kilku czynników, tj. kosz-
tów przedsięwzięcia, objęte-
go nim terenu, liczby gospo-
darstw domowych, które uzy-
skają dostęp do usług, liczby
jednostek samorządu teryto-
rialnego biorących udział

w przedsięwzięciu itp., nale-
żało wybrać mierniki najle-
piej charakteryzujące skalę
przedsięwzięcia, zachowując
jednocześnie przejrzystość
regulacji.

Jako kluczowe parametry

dla skali przedsięwzięcia
ustalono całkowity jego koszt
(wyższy koszt oznacza więk-
szą skalę przedsięwzięcia),
a także liczbę jednostek sa-
morządu terytorialnego bio-
rących udział w przedsię-
wzięciu (więcej jednostek sa-
morządowych oznacza więk-
szą inwestycję na większym
obszarze administracyjnym),
co z kolei przekłada się na
stopień złożoności wniosku.

Jak podkreślono w uzasad-

nieniu, skala przedsięwzięcia
wyrażona całkowitym jego
kosztem została określona
analogicznie do rozwiązań
stosowanych w przypadku
projektów dofinansowywa-
nych z funduszy unijnych.

Podstawa prawna
Rozporządzenie ministra infra-
struktury z 25 czerwca 2010 r.
w sprawie wysokości opłaty za
wniosek o opinię prezesa Urzędu
Komunikacji Elektronicznej doty-
czącą wykonywania przez jednost-
kę samorządu terytorialnego dzia-
łalności w zakresie telekomunika-
cji (Dz.U. nr 118, poz. 796).

P R A W O

T E L E K O M U N I K A C J A

Wydawanie opinii

Czy ustalając opłatę, uwzględniono liczbę jednostek samorządu terytorialnego

Krzysztof Tomaszewski

krzysztof.tomaszewski@infor.pl

Określając wysokość opłat
za wniosek o opinię preze-
sa UKE o działalności w za-
kresie telekomunikacji,
wzięto pod uwagę liczbę
jednostek samorządu tery-
torialnego biorących udział
w danym przedsięwzięciu.

W par. 1 pkt 1 nowego rozpo-
rządzenia ministra infra-
struktury ustalono wysokość
opłaty za wniosek o opinię
prezesa Urzędu Komunikacji
Elektronicznej w sprawie
wykonywania przez jednost-
kę samorządu terytorialnego
działalności polegającej na
budowie lub eksploatacji in-
frastruktury telekomunika-
cyjnej i sieci telekomunika-
cyjnych oraz nabywaniu
praw do infrastruktury tele-
komunikacyjnej i sieci tele-
komunikacyjnych.

Rozporządzenie wejdzie

w życie 17 lipca 2010 r.

Opłata za wniosek o opinię,

gdy przedsięwzięcie realizo-
wane jest przez więcej niż
jedną i nie więcej niż pięć jed-
nostek samorządu terytorial-

nego, wynosi dla przedsię-
wzięcia określonego we
wspomnianym par. 1 pkt 1:

■

2500 zł – w przypadku gdy
planowany koszt przedsię-
wzięcia wynosi mniej niż
750 tys. zł;

■

3000 zł – w przypadku gdy
planowany koszt przedsię-
wzięcia wynosi nie mniej
niż 750 tys. zł i nie więcej
niż 1 250 tys. zł;

■

3500 zł – w przypadku gdy
planowany koszt przedsię-
wzięcia wynosi więcej niż
1 250 tys. zł.

Z kolei w par. 1 pkt 2 rozpo-

rządzenia określono wyso-
kość opłaty za wniosek o opi-
nię prezesa UKE dotyczący
działalności polegającej na
dostarczaniu sieci telekomu-
nikacyjnych lub zapewnianiu
dostępu do infrastruktury te-
lekomunikacyjnej. I tak opła-
ta za wniosek o opinię, gdy
przedsięwzięcie realizowane
jest przez więcej niż jedną
i nie więcej niż pięć jednostek
samorządu terytorialnego,
wynosi dla przedsięwzięcia
określonego we wspomnia-
nym par. 1 pkt 2:

■

1000 zł – w przypadku gdy
planowany koszt przedsię-

wzięcia wynosi mniej niż
20 tys. zł;

■

1500 zł – w przypadku gdy
planowany koszt przedsię-
wzięcia wynosi nie mniej
niż 20 tys. zł i nie więcej niż
60 tys. zł;

■

2000 zł – w przypadku gdy
planowany koszt przedsię-
wzięcia wynosi więcej niż
60 tys. zł.

Natomiast w par. 1 pkt 3 roz-

porządzenia określono wyso-
kość opłaty za wniosek o opi-
nię prezesa UKE dotyczący

działalności polegającej na
świadczeniu, z wykorzysta-
niem posiadanej infrastruktu-
ry telekomunikacyjnej i sieci
telekomunikacyjnych, usługi
na rzecz: przedsiębiorców te-
lekomunikacyjnych; określo-
nych podmiotów, o których
mowa w ustawie – Prawo tele-
komunikacyjne, a także użyt-
kowników końcowych – w za-
kresie i na warunkach określo-
nych w odpowiednich przepi-

sach ustawy o wspieraniu roz-
woju usług i sieci telekomuni-
kacyjnych.

Zatem opłata za wniosek

o opinię, gdy przedsięwzięcie
realizowane jest przez więcej
niż jedną i nie więcej niż pięć
jednostek samorządu teryto-
rialnego, wynosi dla przedsię-
wzięcia określonego we
wspomnianym par. 1 pkt 3:

■

3000 zł – w przypadku gdy
planowany koszt przedsię-
wzięcia wynosi mniej niż
50 tys. zł;

■

3500 zł – gdy planowany
koszt przedsięwzięcia wy-
nosi nie mniej niż 50 tys. zł
i nie więcej niż 100 tys. zł;

■

4000 zł – w przypadku gdy
planowany koszt przedsię-
wzięcia wynosi więcej niż
100 tys. zł.

Opłata za wniosek o opinię,

gdy przedsięwzięcie realizo-
wane jest przez więcej niż
pięć jednostek samorządu te-
rytorialnego, wynosi dla

przedsięwzięcia określonego
we wspomnianym par. 1 pkt
1 rozporządzenia:

■

3000 zł – w przypadku gdy
planowany koszt przedsię-
wzięcia wynosi mniej niż
1 mln zł;

■

3500 zł – w przypadku gdy
planowany koszt przedsię-
wzięcia wynosi nie mniej
niż 1 mln zł i nie więcej niż
1,5 mln zł;

■

4000 zł – w przypadku gdy
planowany koszt przedsię-
wzięcia wynosi więcej niż
1,5 mln zł.

Z kolei, jak wynika z rozpo-

rządzenia, opłata za wniosek
o opinię, gdy przedsięwzięcie
realizowane jest przez więcej
niż pięć jednostek samorzą-
du terytorialnego, wynosi dla
przedsięwzięcia określonego
w par. 1 pkt 2:

■

1500 zł – w przypadku gdy
planowany koszt przedsię-
wzięcia wynosi nie więcej
niż 100 tys. zł;

■

2000 zł – w przypadku gdy
planowany koszt przedsię-
wzięcia wynosi nie mniej
niż 100 tys. zł i nie więcej
niż 150 tys. zł;

■

2500 zł – w przypadku gdy
planowany koszt przedsię-

wzięcia wynosi więcej niż
150 tys. zł.

Natomiast opłata za wnio-

sek o opinię, gdy przedsię-
wzięcie realizowane jest
przez więcej niż pięć jedno-
stek samorządu terytorialne-
go, wynosi dla przedsięwzię-
cia określonego w par. 1 pkt
3 rozporządzenia:

■

3500 zł – w przypadku gdy
planowany koszt przedsię-
wzięcia wynosi mniej niż
100 tys. zł;

■

4000 zł – w przypadku gdy
planowany koszt przedsię-
wzięcia wynosi nie mniej
niż 100 tys. zł i nie więcej
niż 150 tys. zł;

■

4500 zł – w przypadku gdy
planowany koszt przedsię-
wzięcia wynosi więcej niż
150 tys. zł.

Podstawa prawna
Rozporządzenie ministra infra-
struktury z 25 czerwca 2010 r.
w sprawie wysokości opłaty za
wniosek o opinię prezesa Urzędu
Komunikacji Elektronicznej doty-
czącą wykonywania przez jed-
nostkę samorządu terytorialne-
go działalności w zakresie tele-
komunikacji (Dz.U. nr 118,
poz. 796).

Ważne Rozporządzenie ma wpływ na sektor finansów publicznych,

reguluje bowiem przepływy pieniężne pomiędzy samorządami
i prezesem UKE. Stanowi również dochód budżetu państwa

Ważne Opłaty uwzględniają skalę przedsięwzięcia oraz rodzaj działalno-

ści objętej planem. Są to podstawowe czynniki wpływające na
stopień złożoności wniosku, a co za tym idzie – na nakłady sił
i środków niezbędnych do wydania przez prezesa UKE opinii

Ewa Matyszewska

ewa.matyszewska@infor.pl

Tajemnicy skarbowej poświę-

cony jest cały dział VII Ordy-
nacji podatkowej. Poza doku-
mentami i deklaracjami skła-
danymi przez podatników,
płatników i inkasentów tajem-
nicę skarbową stosuje się rów-
nież do danych zawartych w:

■

informacjach podatkowych
przekazywanych organom
podatkowym przez pod-
mioty inne niż wskazane
powyżej;

■

aktach dokumentujących
czynności sprawdzające;

■

aktach postępowania podat-
kowego, kontroli podatkowej
oraz aktach postępowania
w sprawach o przestępstwa
skarbowe lub wykroczenia
skarbowe;

■

dokumentacji rachunkowej
organu podatkowego;

– informacjach uzyskanych

przez organy podatkowe
z banków oraz z innych
źródeł;

■

informacjach uzyskanych
w toku postępowania w spra-
wie zawarcia porozumień ce-
nowych.

Zakres tajemnicy
Do przestrzegania tajemnicy
skarbowej zobowiązani są:
pracownicy urzędów skarbo-
wych oraz izb skarbowych;
funkcjonariusze celni i pra-
cownicy urzędów celnych oraz
izb celnych; wójt, burmistrz
(prezydent miasta), starosta,
marszałek województwa oraz
pracownicy urzędów ich ob-
sługujących; członkowie sa-
morządowych kolegiów odwo-
ławczych, a także pracownicy
biur tych kolegiów; minister fi-
nansów oraz pracownicy Mi-
nisterstwa Finansów; osoby
do spraw finansów lub w in-
nych organach podatkowych;
przedstawiciele obcej władzy
obecni w toku czynności kon-
trolnych w związku z prowa-
dzeniem równoczesnych kon-
troli.

Co ważne, zachowanie tajem-

nicy skarbowej obowiązuje
również po ustaniu zatrudnie-
nia, zakończeniu stażu lub
praktyki.

Do przestrzegania tajemnicy

skarbowej zobowiązane są
również inne osoby, którym
udostępniono informacje obję-
te tajemnicą skarbową, chyba
że na ich ujawnienie zezwala-
ja przepisy.

Materiał dowodowy
W toku postępowania podat-
kowego dostęp do informacji
pochodzących z banku lub in-

nej instytucji finansowej,
a także do informacji uzyska-
nych z banku lub innej insty-
tucji finansowej mających sie-
dzibę na terytorium państw
członkowskich Unii Europej-
skiej, przysługuje: funkcjona-
riuszowi celnemu lub pracow-
nikowi – załatwiającym spra-
wę, ich bezpośrednim przeło-
żonym, naczelnikowi urzędu
skarbowego oraz naczelniko-
wi urzędu celnego; ministrowi
finansów, generalnemu in-
spektorowi kontroli skarbo-
wej, dyrektorom izb skarbo-
wych i urzędów kontroli skar-
bowej.

Z kolei w toku postępowania

w sprawie zawarcia porozu-
mień cenowych dostęp do in-
formacji przekazanych przez
przedsiębiorców w tym po-
stępowaniu przysługuje pra-
cownikowi załatwiającemu
sprawę, jego bezpośredniemu
przełożonemu oraz ministro-
wi finansów.

Udostępnianie akt
Naczelnicy urzędów skarbo-
wych oraz naczelnicy urzę-
dów celnych udostępniają
akta zawierające również
informacje od banków wy-
łącznie:

■

ministrowi finansów, dy-
rektorowi izby skarbowej
lub dyrektorowi izby celnej
– w toku postępowania po-
datkowego, postępowania
w sprawach o przestępstwa
skarbowe lub wykroczenia
skarbowe lub postępowa-
nia kontrolnego prowadzo-
nego w urzędzie skarbo-
wym lub urzędzie celnym;

■

innym naczelnikom urzędów
skarbowych lub urzędów
celnych albo organom kon-
troli skarbowej – w związku

ze wszczętym postępowa-
niem podatkowym, postępo-
waniem w sprawach o prze-
stępstwa skarbowe lub wy-
kroczenia skarbowe lub kon-
trolą podatkową;

■

generalnemu inspektorowi
informacji finansowej –
zgodnie z przepisami o prze-
ciwdziałaniu praniu pienię-
dzy oraz finansowaniu terro-
ryzmu;

■

sądom lub prokuratorowi
w związku z toczącym się po-
stępowaniem;

■

rzecznikowi praw obywa-
telskich w związku z jego

udziałem w postępowaniu
przed sądem administra-
cyjnym;

■

prokuratorowi generalnemu
na wniosek właściwego pro-
kuratora;

■

służbom ochrony pań-
stwa, Agencji Wywiadu,
Centralnemu Biuru Anty-
korupycjnemu, Policji,
Żandarmerii Wojskowej,
Straży Granicznej, Służ-
bie Więziennej i ich posia-
dającym pisemne upoważ-
nienie funkcjonariuszom
lub żołnierzom w zakresie
niezbędnym do przepro-
wadzenia postępowania
sprawdzającego na pod-
stawie przepisów o ochro-
nie informacji niejawnych;

■

Centralnemu Biuru Antyko-
rupcyjnemu w zakresie nie-
zbędnym do przeprowadze-
nia czynności kontrolnych.

Warto jeszcze wiedzieć, że

informacje o numerach ra-
chunków bankowych posiada-
nych przez podatników mogą
być udostępniane: Zakładowi
Ubezpieczeń Społecznych
i Kasie Rolniczego Ubezpie-
czenia Społecznego, organom
egzekucyjnym (w związku
z toczącym się postępowa-
niem egzekucyjnym), wójtom,
burmistrzom, prezydentom
miast lub marszałkom woje-
wództw w zakresie prowadzo-
nych postępowań o przyzna-
nie świadczeń rodzinnych lub
świadczeń pieniężnych wypła-

canych w przypadku bezsku-
teczności egzekucji alimen-
tów.

Ważne jest również to, że ko-

mornicy sądowi muszą uisz-
czać opłaty na rachunek orga-
nu podatkowego za udostęp-
nienie informacji, chyba że
przepisy odrębne stanowią
inaczej.

Minister finansów może wy-

razić zgodę na ujawnienie
przez naczelników urzędów
skarbowych, naczelników
urzędów celnych, dyrekto-
rów izb skarbowych lub dy-
rektorów izb celnych, okre-
ślonych informacji stanowią-
cych tajemnicę skarbową,
z wyłączeniem informacji
stanowiących tajemnicę inną
niż skarbowa oraz objętych
ochroną na podstawie odręb-
nych ustaw, wskazując jedno-
cześnie sposób udostępnienia
i wykorzystania ujawnianych
informacji.

Wyrażenie takiej zgody mo-

że nastąpić wyłącznie ze
względu na ważny interes pu-
bliczny oraz gdy jest to ko-
nieczne dla osiągnięcia celów
kontroli podatkowej lub postę-
powania podatkowego lub je-
żeli ujawnienie tych informacji
urzeczywistni prawo obywate-
li do ich rzetelnego informowa-
nia o działaniach organów po-
datkowych i jawności życia pu-
blicznego.

Minister zgody udziela na pi-

śmie, na uzasadniony wniosek
naczelnika urzędu skarbowe-
go, naczelnika urzędu celnego,
dyrektora izby skarbowej lub
dyrektora izby celnej.

Podstawa prawna
Dział VII ustawy z 29 sierpnia 1997 r.
– Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U.
z 2005 r. nr 8, poz. 60 z późn. zm.).

Indywidualne dane zawarte w deklaracji oraz innych dokumentach składanych
przez podatników, płatników lub inkasentów objęte są tajemnicą skarbową.

„ D G P ” ODPO W IA DA

Czy można wymieniać dane

Podatnik pracował w Holandii i w Niemczech. Przez
cały ten czas miał miejsce zamieszkania w Polsce. Mi-
mo to nie rozliczał zagranicznych zarobków w Polsce.
Czy administracje podatkowe Polski i innych krajów
UE mogą się wymienić informacjami o podatniku?

T A K

W zakresie i na zasadach wynikających z umów

o unikaniu podwójnego opodatkowania, innych ratyfiko-
wanych umów międzynarodowych, których stroną jest
Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których
stroną jest Wspólnota Europejska, informacje zawarte
w aktach spraw podatkowych lub inne informacje podat-
kowe mogą być udostępniane właściwym władzom
państw obcych, pod warunkiem że wykorzystywanie udo-
stępnionych informacji nastąpi zgodnie z zasadami okre-
ślonymi w tych umowach.
Wymiana taka obejmuje wszelkie informacje istotne dla
prawidłowego określania podstaw opodatkowania i wyso-
kości zobowiązania podatkowego w zakresie:

■

opodatkowania dochodu, majątku lub kapitału, bez wzglę-
du na sposób i formę opodatkowania, w tym opodatkowa-
nia dochodu ze sprzedaży rzeczy lub praw majątkowych
oraz przyrostu wartości majątku lub kapitału,

■

opodatkowania składek ubezpieczeniowych.

Zatem, jeśli podatnik odprowadzał podatki za granicą,
polskie organy podatkowe mogą uzyskać informacje od
skarbówki holenderskiej i niemieckiej, jaki dochód osią-
gnął i jaki podatek zapłacił. Na tej podstawie polski fiskus
będzie mógł żądać od podatnika rozliczenia w Polsce
z uwzględnieniem odpowiednich metod unikania podwój-
nego opodatkowania.

Podstawa prawna
Art. 305a, 305b ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa
(t.j. Dz.U. z 2005 r. nr 8, poz. 60 z późn. zm.).

Czy fiskus może odmówić
przekazania informacji

Podatniczka obawia się, że angielski urząd skarbowy
sprawdzi jej zarobki, które uzyskała w Polsce. Czy pol-
ska skarbówka może odmówić podania tych danych ?

T A K

Wniosek obcej władzy wszczyna postępowanie

w sprawie udzielenia informacji o podatniku. Postępowa-
nie powinno być zakończone bez zbędnej zwłoki. Odma-
wia się udzielenia informacji, jeżeli:

■

zachodzi uzasadnione przypuszczenie, że obca władza nie
wyczerpała możliwości uzyskania wnioskowanych infor-
macji na podstawie przepisów prawa krajowego;

■

organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej nie posia-
da uprawnień do uzyskania wnioskowanych informacji;

■

odrębne przepisy lub ratyfikowane umowy międzynarodo-
we uniemożliwiają udzielenie wnioskowanych informacji
lub wykorzystanie ich przez państwo wnioskujące dla ce-
lów wskazanych we wniosku;

■

udzielenie informacji prowadziłoby do ujawnienia tajem-
nicy przedsiębiorstwa, przemysłowej lub zawodowej albo
procesu produkcyjnego;

■

udzielenie informacji naruszyłoby porządek publiczny
Polski;

■

państwo wnioskujące nie może udzielać informacji o po-
dobnym charakterze;

■

przepisy prawa krajowego państwa wnioskującego nie za-
pewniają objęcia informacji tajemnicą na takich samych
zasadach, na jakich są chronione takie same informacje
uzyskane na podstawie przepisów prawa krajowego pań-
stwa wnioskującego.

Podstawa prawna
Art. 305c-305i ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j.
Dz.U. z 2005 r. nr 8, poz. 60 z późn. zm.).

Ewa Matyszewska, ekspert „Dziennika Gazety Prawnej”

Nowe prawo – Praktyka

7 lipca 2010 nr 130 (2761)

www.gazetaprawna.pl

Ekspert GP

P O D A T K I

P R O C E D U R Y

Obowiązki organów podatkowych

Co obejmuje tajemnica skarbowa

Ważne Osoby, które mają obowiązek przestrzegania tajemnicy

skarbowej, muszą złożyć na piśmie przyrzeczenie o treści:
„Przyrzekam, że będę przestrzegał tajemnicy skarbowej.
Oświadczam, że są mi znane przepisy o odpowiedzialności
karnej za ujawnienie tajemnicy skarbowej”

Akta spraw zawierające
informacje:

■

pochodzące z banków
lub spółdzielczych kas
oszczędnościowo-kre-
dytowych z wyłączeniem
comiesięcznych infor-
macji o założonych i zli-
kwidowanych rachun-
kach bankowych związa-
nych z prowadzeniem
działalności gospodar-
czej, oraz z innych insty-
tucji finansowych,

■

istotne dla prawidłowe-
go określania podstaw
opodatkowania i wyso-
kości zobowiązania po-
datkowego, uzyskane od
państw członkowskich
Unii Europejskiej, po-

chodzące z banków oraz
innych instytucji finan-
sowych,

■

uzyskane w postępowa-
niu w sprawie zawarcia
porozumień cenowych

– przechowuje się

w pomieszczeniach
zabezpieczonych
zgodnie z przepisami
o ochronie informacji
niejawnych.

Wymienione informacje,
po ich wykorzystaniu są
wyłączane z akt sprawy
i przechowywane w ka-
sach pancernych lub sza-
fach pancernych. O wyłą-
czeniu informacji dokonu-
je się adnotacji w aktach
sprawy.

Przechowywanie dokumentów

Nowe prawo – Praktyka

7 lipca 2010 nr 130 (2761)

www.gazetaprawna.pl

Praca

Gmina lub powiat, które uzyska-
ły dla wyodrębnionej jednostki
organizacyjnej status zakładu
aktywności zawodowej, mogą do
31 grudnia 2010 r. przekształcić
go w samorządowy zakład bu-
dżetowy.

Czytelniczka pracuje w jednym
z urzędów gmin.

– Czy będzie możliwe przekształ-

cenie jednostki mającej status za-
kładu aktywności zawodowej – py-
ta pani Anna z województwa wiel-
kopolskiego.

Sejm uchwalił 24 czerwca 2010 r.

nowelizację ustawy o zatrudnieniu
socjalnym oraz niektórych innych
ustaw. Została ona przekazana do
Senatu.

Nowelizacja wprowadza zmiany

w ustawie – Przepisy wprowadzają-
ce ustawę o finansach publicznych.

Zgodnie z nowymi przepisami,

gmina lub powiat, które uzyskały
dla wyodrębnionej jednostki orga-
nizacyjnej status zakładu aktywno-
ści zawodowej, będą mogły w termi-
nie do 31 grudnia 2010 r.:

■

przekształcić ten zakład w samo-
rządowy zakład budżetowy;

■

przekazać prowadzenie tego za-
kładu organizacji pozarządowej,
której statutowym zadaniem jest
rehabilitacja zawodowa i społecz-
na osób niepełnosprawnych.

W pierwszym przypadku prze-

kształcenia składniki majątkowe,

należności i zobowiązania zakładu
aktywności zawodowej przejmuje
nowo utworzony samorządowy za-
kład budżetowy.

Z kolei w drugim z wymienionych

przypadków, czyli przekazaniu
prowadzenia zakładu aktywności
zawodowej, mienie, należności
i zobowiązania zakładu aktywno-
ści zawodowej oraz należności i zo-
bowiązania organizatora zakładu
aktywności zawodowej związane
z utworzeniem i prowadzeniem te-
go zakładu przejmuje nowy orga-
nizator zakładu aktywności zawo-
dowej.

Nowy organizator zakładu ak-

tywności zawodowej przejmuje
prawa i obowiązki dotychczaso-
wego organizatora wynikające
z umowy dotyczącej dofinansowa-
nia ze środków Państwowego Fun-
duszu Rehabilitacji Osób Niepeł-
nosprawnych kosztów utworzenia
i działania przejmowanego zakła-
du aktywności zawodowej z dniem
przejęcia.

Ustawa wejdzie w życie po upływie

14 dni od ogłoszenia.

Krzysztof Tomaszewski

Podstawa
Ustawa z 24 czerwca 2010 r. o zmianie
ustawy o zatrudnieniu socjalnym oraz nie-
których innych ustaw. Ustawa została
przekazana do Senatu.

U R Z Ą D

S A M O R Z Ą D

Zakłady aktywności zawodowej

Czy gminy i powiaty
dokonają przekształceń

Pełnomocnictwo procesowe nie
obejmuje z mocy prawa umoco-
wania do wniesienia skargi kasa-
cyjnej.

Pracownik czytelnika wytoczył mu
sprawę o przywrócenie do pracy.
Czytelnik był w niej reprezentowany
przez adwokata, upoważnionego do
zastępowania go przed sądami
pierwszej i drugiej instancji.

– Po przegraniu sprawy chcę

wnieść skargę kasacyjną do Sądu
Najwyższego. Czy muszę ponownie
podpisać dokument pełnomocnic-
twa dla tego adwokata – pyta pan
Adam z Wrocławia.

Tak. Wymagane jest nowe pełno-

mocnictwo.

Skarga kasacyjna może zostać spo-

rządzona i wniesiona w imieniu pra-
codawcy (lub pracownika) wyłącznie
przez adwokata lub radcę prawnego,
który musi być prawidłowo umoco-
wany. Sąd Najwyższy w kilku orze-
czeniach zajął konsekwentne stano-
wisko, że pełnomocnictwo proceso-
we nie obejmuje z samego prawa
umocowania do wniesienia skargi ka-
sacyjnej i udziału w postępowaniu ka-
sacyjnym (por postanowienie SN z 16
listopada 2009 r., II UZ 38/09, LEX
nr 564804). W opinii Sądu Najwyż-

szego za taką wykładnią przemawia
konieczność spełnienia przez skargę
kasacyjną szczególnych wymagań
formalnych i merytorycznych, co
w praktyce prowadzi do specjalizacji
profesjonalnych pełnomocników
w tym zakresie.

Typowe pełnomocnictwa nie zawie-

rają zwykle wyraźnego upoważnienia
do wniesienia skargi kasacyjnej i za-
stępowania mocodawcy przed Są-
dem Najwyższym. Jeśli skarga kasa-
cyjna zostanie wniesiona przez takie-
go niewłaściwie umocowanego peł-
nomocnika, zostanie on wezwany do
usunięcia tego braku formalnego, po-
przez przedstawienie pełnomocnic-
twa uprawniającego go do sporządze-
nia i wniesienia skargi kasacyjnej
oraz uczestnictwa w postępowaniu
kasacyjnym. Jeśli pełnomocnik nie
wykona takiego wezwania w określo-
nym terminie, sąd drugiej instancji
odrzuci skargę kasacyjną.

Rafał Krawczyk

sędzia Sądu Okręgowego w Toruniu

Podstawa prawna
Art. 91, art. 398

par. 2 ustawy z 17 listopa-

da 1964 r. – Kodeks postępowania cywil-
nego (Dz.U. nr 43, poz. 296 z późn.zm.)

P R A C O D A W C A

O B O W I Ą Z K I

Postępowanie sądowe

Czy do wniesienia kasacji jest
potrzebne nowe pełnomocnictwo

Pracodawcą strażnika miejskie-
go może być urząd miasta (gmi-
ny) lub straż miejska wyodręb-
niona jako jednostka organiza-
cyjna gminy.

Czytelnikowi, który był strażnikiem
miejskim, wypowiedziano umowę
o pracę.

– Czy wnosząc do sądu pozew

o uznanie tego wypowiedzenia za
bezskuteczne, powinienem wska-
zać jako pozwanego gminę – pyta
pan Tomasz z województwa mazo-
wieckiego.

Nie. Pracodawcami pracowników

samorządowych są jednostki orga-
nizacyjne wymienione w art. 2 usta-
wy z 21 listopada 2008 r. o pracow-
nikach samorządowych.

Straż miejska może zostać wyod-

rębniona jako samodzielna jednost-
ka organizacyjna gminy. W takim

przypadku to ten podmiot należy po-
zwać w sprawie ze stosunku pracy.
Druga możliwość wiąże się z dopusz-
czalnością umiejscowienia straży
w strukturze organizacyjnej urzędu
gminy (miasta). Zwykle wynika to
z regulaminu organizacyjnego urzę-
du gminy. W tej sytuacji to urząd
gminy jako pracodawca ma zdolność
sądową w sprawach z zakresu pra-
wa pracy. Gmina jako osoba prawna
ma również taką zdolność, ale nie
jest pracodawcą strażników.

Urząd gminy i gmina w świetle pra-

wa pracy stanowią odrębne podmio-
ty, wobec czego nie jest dopuszczal-
ne dowolne (wymienne) oznaczenie
w pozwie strony pozwanej. Pozwa-
nie podmiotu, który nie był praco-
dawcą, może doprowadzić do odda-
lenia powództwa z powodu braku le-
gitymacji biernej pozwanego lub

z powodu przekroczenia terminu do
złożenia odwołania od wypowiedze-
nia, jeśli do wezwania właściwego
pozwanego do udziału w sprawie
dojdzie dopiero w toku procesu, po
upływie terminu do złożenia odwo-
łania od wypowiedzenia umowy.
W tym drugim przypadku powód
może ratować się wyłącznie, składa-
jąc wniosek o przywrócenie termi-
nu do złożenia odwołania.

Rafał Krawczyk

sędzia Sądu Okręgowego w Toruniu

Podstawa prawna
Art. 2 ustawy z 21 listopada 2008 r.
o pracownikach samorządowych (Dz.U.
nr 223, poz. 1458)
Art. 6 ust. 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r.
o strażach gminnych (Dz.U. nr 123, poz.
779 z późn. zm.).

P R A C O W N I K

O B O W I Ą Z K I

Postępowanie sądowe

Kto jest pracodawcą strażnika miejskiego

Wniosek o wydanie zaświadcze-
nia o niezaleganiu ze składkami
można złożyć również przez in-
ternet, za pośrednictwem Elek-
tronicznego Urzędu Podawcze-
go. Jednak samego zaświadcze-
nia ZUS nie odeśle w identyczny
sposób, gdyż jest to druk ścisłe-
go zarachowania wystawiany
w formie papierowej.

Czytelniczka zamierza wystąpić do
Zakładu Ubezpieczeń Społecznych
o zaświadczenie, że nie zalega
w opłacaniu składek.

– Czy wniosek w tej sprawie mogę

przesłać przez internet i czy otrzy-
mam w tej samej formie również sa-
mo zaświadczenie – pyta pani Mag-
dalena z województwa podlaskiego.

Wniosek o wydanie zaświadczenia

o niezaleganiu w opłacaniu składek
można złożyć również przez inter-
net, za pośrednictwem Elektronicz-
nego Urzędu Podawczego, dostęp-

nego pod adresem: www.eup.zus.pl.
Samego zaświadczenia ZUS nie
odeśle jednak identyczną drogą,
gdyż jest to druk ścisłego zaracho-
wania wystawiany w formie papie-
rowej. Płatnik składek może więc
otrzymać zaświadczenie na wskaza-
ny we wniosku adres bądź na sali ob-
sługi klienta. Przypomniano o tym
niedawno na stronie internetowej
Zakładu Ubezpieczeń Społecznych
(www.zus.pl).

Przy okazji warto podkreślić, że

ZUS wprowadził dla przedsiębior-
ców ułatwienia. Otóż Zakład zobli-
gowany jest do wystawiania za-
świadczeń o niezaleganiu w ciągu
siedmiu dni. Jednak z uwagi na fakt,
że tego typu zaświadczenia są nie-
zbędne przedsiębiorcom, m.in. do
udziału w przetargach, ZUS zdecy-
dował o ich wystawianiu w szyb-
szym trybie. I tak płatnicy, którzy na
koncie w ZUS nie mają żadnych za-

ległości lub błędów i wobec których
nie toczy się żadne postępowanie
wyjaśniające, otrzymują zaświad-
czenie o niezaleganiu w ciągu 15 mi-
nut od złożenia wniosku na sali ob-
sługi klienta. Jedynie w przypadku
spraw wymagających wyjaśnienia
zachowany jest dotychczasowy tryb
wystawiania dokumentów. W takim
bowiem przypadku należy dokład-
nie zweryfikować dane na koncie
płatnika, co może zająć kilka dni.

Krzysztof Tomaszewski

Podstawa prawna
Elektroniczny Urząd Podawczy (EUP)
ZUS realizuje ustawowy wymóg określo-
ny w rozporządzeniu prezesa Rady Mini-
strów z 29 września 2005 r. w sprawie
warunków organizacyjno-technicznych
doręczania dokumentów elektronicz-
nych podmiotom publicznym (Dz.U. nr
200, poz. 1651).

Orzecznictwo dotyczące zakaź-
nych chorób zawodowych może
wykonywać m.in. lekarz specjali-
sta medycyny pracy, po zasię-
gnięciu opinii lekarza specjali-
sty chorób zakaźnych.

Czytelnik jest lekarzem.

– Jakie trzeba mieć specjalizacje,

żeby wykonywać orzecznictwo le-
karskie w zakresie chorób zawodo-
wych – pyta pan Włodzimierz
z Gdańska.

Od 28 czerwca 2010 r. obowiązu-

je nowe rozporządzenie ministra
zdrowia, które reguluje te kwestie.
Wydane zostało na podstawie usta-
wy o służbie medycyny pracy.

Z par. 1 rozporządzenia wynika, że

specjalizacjami lekarskimi, niezbęd-
nymi do wykonywania orzecznictwa

lekarskiego w zakresie chorób zawo-
dowych, z zastrzeżeniem par. 2 i 3, są:

■

medycyna pracy;

■

medycyna przemysłowa;

■

medycyna morska i tropikalna;

■

medycyna lotnicza;

■

medycyna kolejowa;

■

medycyna transportu.

Zgodnie natomiast ze wspomnia-

nym par. 2 rozporządzenia, orzecz-
nictwo lekarskie w zakresie chorób
zawodowych zakaźnych i pasożytni-
czych wykonuje lekarz specjalista
chorób zakaźnych albo lekarz spe-
cjalista medycyny pracy lub medy-
cyny przemysłowej, po zasięgnięciu
opinii lekarza specjalisty chorób za-
kaźnych, a w przypadku gruźlicy –
po zasięgnięciu opinii lekarza spe-
cjalisty chorób płuc.

Z kolei par. 3 rozporządzenia prze-

widuje, że orzecznictwo lekarskie
w zakresie choroby zawodowej,
w odniesieniu do pracownika leczo-
nego w zakładzie opieki stacjonar-
nej z powodu wystąpienia ostrych
objawów choroby mogącej być cho-
robą zawodową, wykonuje specjali-
sta w dziedzinie medycyny odpo-
wiedniej dla tej choroby, zatrudnio-
ny w tym zakładzie.

Krzysztof Tomaszewski

Podstawa prawna
Rozporządzenie ministra zdrowia z 18
czerwca 2010 r. w sprawie specjalizacji
lekarskich niezbędnych do wykonywania
orzecznictwa w zakresie chorób zawodo-
wych (Dz.U. nr 110, poz. 736).

L E K A R Z

K W A L I F I K A C J E

Choroby zawodowe

Jakie specjalizacje powinni mieć lekarze

P R Z E D S I Ę B I O R C A

Z U S

Elektroniczny Urząd Podawczy

Czy zaświadczenie można przesłać przez internet

■

Roszczenie o wypłatę odprawy emerytalnej

■

Wypłaty niezaspokojonych roszczeń pracowników

arrtte

8 lipca 2010 r.

niik

k P

Prra

y ii U

piie

eń

Nowe prawo – Praktyka

7 lipca 2010 nr 130 (2761)

www.gazetaprawna.pl

Prawo

Od 30 lipca do końca września
2010 r. będzie można składać
wnioski o dofinansowanie projek-
tów mających na celu wspieranie
działalności w dziedzinie gospo-
darki elektronicznej. Zmienił się
system oceny wniosków.

Czytelniczka jest zainteresowana
uzyskaniem dofinansowania na dzia-
łalność w dziedzinie gospodarki elek-
tronicznej.

– Kiedy będzie można składać wnio-

ski i jak będą one oceniane – pyta pa-
ni Agata z Warszawy.

Od 30 lipca do końca września

2010 r. będzie można składać wnio-
ski o dofinansowanie projektów w
ramach konkursu – Działanie 8.1
Wspieranie działalności gospodarczej
w dziedzinie gospodarki elektronicz-
nej Programu Operacyjnego Innowa-
cyjna Gospodarka. Zmienił się system
oceny wniosków o dofinansowanie.

W nowym naborze o dofinansowa-

niu będzie decydować jakość projek-
tu. Nowe kryteria premiują pro-
jekty najbardziej innowacyjne i
efektywne ekonomicznie. Projekty
powinny posiadać dobry model biz-
nesowy, który ma szanse na osią-
gnięcie sukcesu na rynku e-usług. O
przyznaniu dofinansowania decydo-
wać będzie liczba punktów uzyska-

nych w ramach oceny projektu, a nie
kolejność składania wniosków o do-
finansowanie – poinformowało Mi-
nisterstwo Spraw Wewnętrznych
i Administracji (www.mswia.gov.pl).

Nabór wniosków o dofinansowanie

prowadzony będzie drogą elektro-
niczną. Przedsiębiorcy dysponujący
elektronicznym podpisem kwalifiko-
wanym będą mogli złożyć wniosek po-
przez skrzynkę ePUAP. Ci, którzy go
nie posiadają, po sporządzeniu wnio-
sku i zarejestrowaniu go za pomocą
specjalnego tzw. generatora wnio-
sków dostarczą do właściwej Regio-
nalnej Instytucji Finansującej wydruk
wniosku wraz z załącznikami.

Konkurs zorganizowała Polska

Agencja Rozwoju Przedsiębiorczości
(www.parp.gov.pl).

Krzysztof Tomaszewski

Podstawa prawna
Rozporządzenie ministra rozwoju regional-
nego z 2 czerwca 2010 r. zmieniające roz-
porządzenie w sprawie udzielania przez
Polską Agencję Rozwoju Przedsiębiorczo-
ści pomocy finansowej na wspieranie two-
rzenia i rozwoju gospodarki elektronicznej
w ramach Programu Operacyjnego Inno-
wacyjna Gospodarka, 2007 – 2013 (Dz.U.
nr 105, poz. 666).

Jeżeli jedyny spadkobierca
odziedziczył nieruchomość obję-
tą przedwstępną umową sprze-
daży, to powinien umowę wyko-
nać zgodnie z zwartymi w niej
postanowieniami. Odnosi się to
zarówno co do ceny, jaki terminu
przeniesienia własności.

Na podstawie przedwstępnej umowy
sprzedaży sporządzonej u notariusza
czytelniczka zobowiązała się zakupić
nieruchomość od mojej sąsiadki. Na
kilka dni przed podpisaniem umowy
ostatecznej sąsiadka zmarła, a spa-
dek po niej oddziedziczył syn. Spad-
kobierca poinformował, że odstępu-
je od umowy i zwraca zaliczkę.

– W konsekwencji wystąpiłam prze-

ciwko spadkobiercy do sądu o zobo-
wiązanie do złożenia oświadczenia
woli o sprzedaży. Obecnie sporna nie-
ruchomość notarialną darowizną zo-
stała przekazana innej osobie. Czy
moje roszczenie jest uzasadnione
– pyta pani Anna z Chorzowa.

Tak. Syn sąsiadki, która zobowiąza-

ła się sprzedać nieruchomość, powi-
nien przenieść własności nierucho-
mości w wykonaniu przedwstępnej
umowy sprzedaży.

Zgodnie z kodeksem cywilnym

prawa i obowiązki majątkowe zmar-
łego przechodzą z chwilą jego śmier-
ci na jedną lub kilka osób w zależno-
ści od liczby spadkobierców. Wyjąt-
kowo tylko do spadku nie należą pra-
wa i obowiązki zmarłego ściśle
związane z jego osobą, jak również

prawa, które z chwilą jego śmierci
przechodzą na oznaczone osoby,
niezależnie od tego, czy są one spad-
kobiercami. To oznacza, że do spad-
ku po zmarłym wchodzą również
obowiązki wynikające z przed-
wstępnej umowy sprzedaży.

Jednak jeżeli termin, w ciągu które-

go ma być zawarta umowa przyrze-
czona, nie został oznaczony, powinna
ona być zawarta w odpowiednim ter-
minie wyznaczonym przez stronę
uprawnioną do żądania zawarcia
umowy przyrzeczonej. Jeżeli obie
strony są uprawnione do żądania za-
warcia umowy przyrzeczonej i każ-
da z nich wyznaczyła inny termin,
strony wiąże termin wyznaczony
przez stronę, która wcześniej złoży-
ła stosowne oświadczenie. Innym sło-
wy, jeżeli jedyny spadkobierca odzie-
dziczył nieruchomości objętą umową
przedwstępną sprzedaży powinien,
ją wykonać zgodnie z postanowienia-
mi w niej zwartymi. Odnosi się to za-
równo co do ceny, jak i terminu prze-
niesienia własności.

Łukasz Sobiech

Podstawa prawna
Ustawa z 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cy-
wilny (Dz.U. nr 16, poz. 93 z późn. zm.).
Ustawa z 17 listopada 1964 r. – Kodeks
postępowania cywilnego (Dz.U. nr 43,
poz. 296 z późn. zm.).
Uchwała Sądu Najwyższego z 17 czerwca
2010 r. (sygn. akt III CZP 38/10).

P R Z E D S I Ę B I O R C A

P O M O C

Gospodarka elektroniczna

Co będzie brane pod uwagę
przy ocenie składanych wniosków

O B Y W A T E L

S Ą D

Prawo cywilne

Czy zostanie zawarta ostateczna
umowa sprzedaży

Zastosowanie kolczatki drogo-
wej lub innej przeszkody należy
poprzedzić sygnałem zatrzyma-
nia podanym przez umunduro-
wanego funkcjonariusza w spo-
sób widoczny dla kierowcy
i wstrzymaniem ruchu drogowe-
go w obu kierunkach na odle-
głość nie mniejszą niż 100 m od
kolczatki lub przeszkody.

Czytelnik jest funkcjonariuszem
Straży Granicznej.

– W jaki sposób zmieniły się prze-

pisy dotyczące zastosowania kol-
czatki drogowej lub innych prze-
szkód przez funkcjonariuszy Stra-
ży Granicznej – pyta pan Rafał z wo-
jewództwa podkarpackiego.

Od 30 czerwca 2010 r. zaczęły obo-

wiązywać zmiany w rozporządzeniu
Rady Ministrów dotyczące warun-
ków i sposobu użycia środków przy-
musu bezpośredniego i użycia broni
palnej przez funkcjonariuszy Straży
Granicznej. Wydano je na podstawie
ustawy z 12 października 1990 r.
o Straży Granicznej.

Zgodnie z nowymi regulacjami

wspomnianego rozporządzenia, za-
stosowanie kolczatki drogowej lub
innej przeszkody należy poprzedzić:

■

sygnałem zatrzymania podanym
przez umundurowanego funkcjo-
nariusza w sposób zrozumiały i wi-
doczny dla kierowcy zatrzymywa-
nego pojazdu,

■

wstrzymaniem ruchu drogowego
w obu kierunkach na odległość nie
mniejszą niż 100 m od kolczatki lub
innej przeszkody.

Krzysztof Tomaszewski

Podstawa prawna
Rozporządzenie Rady Ministrów z 7 maja
2010 r. zmieniające rozporządzenie
w sprawie określenia warunków i sposobu
użycia środków przymusu bezpośredniego
i użycia broni palnej przez funkcjonariuszy
Straży Granicznej oraz warunków i sposo-
bu użycia środków przymusu bezpośred-
niego, a także zasad użycia broni palnej
przez pododdziały odwodowe Straży Gra-
nicznej (Dz.U. 2010 nr 105, poz. 656).

F U N K C J O N A R I U S Z

U P R A W N I E N I A

Straż Graniczna

W jaki sposób można zatrzymywać pojazdy

Przedsiębiorcy wykonujący lub
zamierzający wykonywać dzia-
łalność gospodarczą związaną
z transportem intermodalnym
będą mogli ubiegać się do dofi-
nansowanie.

Czytelnik pracuje w przedsiębior-
stwie zajmującym transportem in-
termodalnym.

– Czy będzie można ubiegać się do

dofinansowanie takiej działalności –
pyta pan Robert z województwa ma-
zowieckiego.

Niedawno podano informację o na-

borze wniosków o dofinansowanie
działań związanych z rozwojem
transportu intermodalnego.

Dofinansowaniu podlegają projek-

ty wskazane dla Działania 7.4 – Roz-
wój transportu intermodalnego
w punkcie 14 „Przykładowe rodzaje
projektów” w Szczegółowym opisie
priorytetów Programu Operacyjne-
go Infrastruktura i Środowisko.
Działanie obejmie w zależności od
obszaru następujące projekty:

■

budowę, rozbudowę lub remont in-
frastruktury wchodzącej w skład
kolejowych lub morskich termina-
li kontenerowych,

■

budowę, rozbudowę lub remont in-
frastruktury wchodzącej w skład
centrum logistycznego, zlokalizo-
wanego w porcie morskim lub na li-
nii kolejowej,

■

zakup lub remont urządzeń, insta-
lacji, systemów i wyposażenia ter-
minala/centrum służącego zarzą-
dzaniu,

■

zakup lub remont taboru intermo-
dalnego obejmującego specjali-
styczne wagony.

Jak wynika z informacji Minister-

stwa Infrastruktury (www.mi.gov.pl),
uprawnionymi do składania wnio-
sków są:

■

operatorzy terminali kontenero-
wych i centrów logistycznych,

■

zarządy portów morskich
(Gdańsk, Gdynia, Szczecin i Świ-
noujście oraz Police, Darłowo,
Kołobrzeg, Elbląg),

■

przedsiębiorcy wykonujący lub
zamierzający wykonywać dzia-
łalność gospodarczą w zakresie
transportu intermodalnego.

Wnioski należy składać osobi-

ście, przez posłańca lub przesył-
ką kurierską, w dni robocze w ter-
minie od 1 września do 2 listopa-
da 2010 r., w godzinach pracy
urzędu, pod następującym adre-
sem: Centrum Unijnych Projek-
tów Transportowych, Warszawa
00 – 203, ul. Bonifraterska 17
(kancelaria CUPT) lub przesłać
listem poleconym na wyżej wy-
mieniony adres z dopiskiem
„wniosek do 1/7.4/10”.

Krzysztof Tomaszewski

Podstawa prawna
Rozporządzenie ministra infrastruktury
z 7 września 2009 r. w sprawie pomocy
na projekty w zakresie transportu inter-
modalnego w ramach PO IiŚ na lata
2007 – 2013 (Dz.U. nr 150, poz. 1212).

Dłużnik zobowiązany przez sąd
do płacenia alimentów, który nie
wykonuje obowiązków i zalega
z płatnościami za okres dłuższy
niż sześć miesięcy, może zostać
wpisany do biura informacji go-
spodarczej.

Mąż czytelniczki od kilku miesięcy
nie płaci alimentów na dzieci.
Zwolnił się z pracy i komornik nie
może prowadzić egzekucji z wyna-
grodzenia.

– Czy może zostać wpisany do

biura informacji gospodarczej
(BIG) – pyta pani Halina z Inowro-
cławia.

Tak. Informacje o zadłużeniu

z tytułu alimentów dłużnika zobo-
wiązanego do ich uiszczania mo-
gą zostać wpisane do biura infor-
macji gospodarczej. Jednak musi
przy tym zostać zachowana prze-
widziana w przepisach procedu-
ra. Po otrzymaniu wniosku od

wierzyciela o podjęcie działań wo-
bec dłużnika alimentacyjnego
wójt, burmistrz albo prezydent
miasta właściwy dla miejsca za-
mieszkania dłużnika przeprowa-
dza tzw. wywiad alimentacyjny,
aby ustalić sytuację rodzinną, do-
chodową i zawodową dłużnika.
Podczas wywiadu zbierane są
również informacje na temat sta-
nu jego zdrowia oraz przyczyn
niełożenia na utrzymanie osoby
uprawnionej.

Od dłużnika odbiera się oświad-

czenie majątkowe i informuje się
go o przekazaniu do BIG informa-
cji o jego zobowiązaniach alimen-
tacyjnych w razie gdy zalega
z płatnościami za okres dłuższy
niż sześć miesięcy.

Natomiast wójt, burmistrz albo

prezydent miasta właściwy dla
miejsca zamieszkania dłużnika
mogą też upoważnić swoich za-

stępców, kierownika ośrodka po-
mocy społecznej albo innej jed-
nostki organizacyjnej gminy lub
pracownika urzędu do podejmo-
wania działań wobec dłużników
alimentacyjnych

Z kolei wójt, burmistrz albo

prezydent miasta właściwy dla
miejsca zamieszkania wierzycie-
la przekazują do biura informacji
gospodarczej informacje o tych
zobowiązaniach dłużnika alimen-
tacyjnego potwierdzonych tytu-
łem wykonawczym pochodzą-
cym z sądu lub zatwierdzonym
przez sąd.

Małgorzata Piasecka-Sobkiewicz

Podstawa prawna
Art. 60 ustawy z 9 kwietnia 2010 r. o udo-
stępnianiu informacji gospodarczych
i wymianie danych gospodarczych (Dz.U.
nr 81, poz. 530).

F I R M A

T R A N S P O R T

Działania związane z rozwojem

Czy będzie można się ubiegać o dofinansowanie

O B Y W A T E L

A L I M E N T Y

Biuro informacji gospodarczej

Jakie mogą być skutki długów alimentacyjnych

C E N N I K P R E N U M E R A T Y :

Cena prenumeraty „DZIENNIKA GAZETY PRAWNEJ”: Wersja Standard: miesięczna (lipiec 2010 r.): 85,80 zł, lipiec–grudzień 2010 r.: 474,00 zł. Wersja Premium: miesięczna
(lipiec 2010 r.): 90,80 zł, lipiec–grudzień 2010 r.: 527,70 zł. Wszystkie ceny brutto (zawierają 7% VAT). Więcej informacji na stronie

www.gazetaprawna.pl/prenumerata

Document Outline

0707ZIPZ1001-1app.pdf
0707ZIPZ1002-1app
0707ZIPZ1003-1app
0707ZIPZ1004-1app
0707ZIPZ1005-1app
0707ZIPZ1006-1app
0707ZIPZ1007-1app
0707ZIPZ1008-1app

Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
TYGODNIK PRAWA ADMINISTRACYJNEGO z 7 lipca 10 (nr 130)
Gazeta Prawna Nowe prawo Przepisy z 10 czerwca 09 (nr 112)
Gazeta Prawna Nowe Prawo z 4 sierpnia 09 (nr 150)
MOJA FIRMA z 15 lipca 10 (nr 136)
BIZNES I ENERGIA z 15 lipca 10 (nr 136)
Nowe prawo Praktyka z 23 grudnia 08 (nr 250)
Prawo karne wykład nr 3 z dn ) 10 2011
Prawo karne ćwiczenia nr 3 z dn 0 10 2011r
Prawo karne wykład nr 1 z dn 1 10 2011
Prawo cywilne wykład nr 2 z dn 10 2011
Prawo budowlane z dnia 7 lipca94 r (Dz U Nr 7, poz 16) jednolity tekstu ustawy ze zmianami dn
Nowe prawo z 09 grudnia 08 nr 240
Moja firma Internet z 10 lipca 08 (nr 134)
Nowe prawo Przepisy z 11 lutego 09 (nr 29)
Nowe prawo z 22 grudnia 08 (nr 249)
Prawo karne ćwiczenia nr 1 z dn 10 2011
Nowe prawo z 24 grudnia 08 (nr 251)
Prawo budowlane z dnia 7 lipca94 r (Dz U Nr 7, poz
Nowe prawo Praktyka z 23 grudnia 08 (nr 250)

więcej podobnych podstron

NOWE PRAWO z 7 lipca 10 (nr 130)

Document Outline