technik artykul 2010 01 28276

background image

N

O W O C Z E S N Y

T

E C H N I K

D

E N T Y S T Y C Z N Y

68

T E C H N I K A

D E N T Y S T Y C Z N A

Poszukiwanie

nowych technologii

Każda firma związana z techniką den-
tystyczną planuje rozwój i inwestuje
w najnowsze technologie. Innowacyjne
rozwiązania stosowane w naszej branży
w większości przypadków zostały stwo-
rzone przez techników dentystycznych,
chcących ułatwić i przyspieszyć pracę.

Od pewnego czasu interesuję się bada-

niami nad nowymi technologiami. Zosta-
łem poproszony przez redakcję „NTD”
o opisanie własnej wtryskarki stosowanej
w protetyce stomatologicznej (fot. 1).
Celem skonstruowania tego urządzenia
było osiągnięcie jak najwyższej jakości
prac protetycznych przy wykorzystaniu
najnowszych rozwiązań technicznych.

Od lat mam do czynienia z przemysło-

wym przetwórstwem tworzyw sztucz-
nych, postanowiłem więc wykorzystać
doświadczenie zdobyte w pracy we wła-
snym zakładzie w dziedzinie protetyki.

B

UDOWA

WTRYSKARKI

Realizacja mojej koncepcji rozpoczęła się
na początku 2007 roku od zbudowania
stalowej konstrukcji. Maszyna wykonana
została z hartowanych stołów i nawęgla-
nych kolumn (fot. 2). Takie rozwiązania
stosowane są w profesjonalnych przemy-
słowych wtryskarkach, ponieważ zapew-
niają dużą wytrzymałość zmęczeniową.
Ich zaletą jest również to, że szkielet
jest niezależny konstrukcyjnie od po-
zostałych części urządzenia. Tego typu
budowa umożliwia rozdział elementów
wtryskarki na części podstawowe oraz
funkcyjne, co z kolei zapewnia łatwość
rozbudowy i dostęp do podzespołów.
Wyróżnia to moją wtryskarkę spośród
innych produkowanych wtryskarek pro-
tetycznych.

Maszyna wyposażona jest w pokaźny

zbiornik pneumatyczny (fot. 3), zapew-
niający niezbędną ilość sprężonego

lic. tech. dent. Jakub Posturzyński*

O

bsługa niektórych

wtryskarek sto-

sowanych w protetyce

jest nie tylko skompliko-

wana, ale i niebezpieczna.

W przypadku urządzeń

nowoczesnych sprawa

wygląda inaczej. Wystarczy

zamontować zimną puszkę,
zimny nabój i uruchomić
odpowiedni program.

Po upływie ok. godziny

urządzenie informuje
o zakończeniu procesu.

powietrza do wtrysku, nawet gdy kom-
presor jest oddalony i połączony z urzą-
dzeniem długim wężem ciśnieniowym.
Dzięki temu rozwiązaniu proces wtrysku
przebiega prawidłowo, a proteza pozba-
wiona jest wielu niechcianych defektów,
m.in. takich jak pęcherzyki powietrza,
niedolewki itp. Zastosowany siłownik
pneumatyczny ma większą średnicę niż
w innych urządzeniach tego typu, przez
co odpowiednia siła wtrysku uzyskiwana
jest już przy 4 barach.

M

ETODY

PODŁĄCZANIA

KOMPUTERA

I

STEROWANIE

Panel sterujący funkcjami wtryskarki
(fot. 4) można podłączyć poprzez port
USB do komputera stacjonarnego, lap-
topa, palmtopa czy netbooka. Dzięki
możliwości wykorzystania systemu
bluetooth można sterować wtryskarką
na odległość. Do dyspozycji użytkowni-
ka jest także wbudowany monitor LCD
o wysokiej rozdzielczości, z hartowaną
szybą zapobiegającą uszkodzeniu pod-
czas pracy. Jest on pomocny w wypadku
podłączenia do urządzenia stacjonarnego
komputera PC.

Zastosowanie powszechnie używanego

PC w obsłudze wtryskarki do wykony-
wania protez zębowych spowodowało
zdecydowany spadek ceny urządzenia.
Komputer osobisty umożliwia łatwe,
bezdotykowe sterowanie wszystkimi
funkcjami maszyny, ich kontrolowanie
na bieżąco, zapisywanie i drukowanie.
Liczba funkcji jest zależna od zaawan-
sowania zastosowanego programu.
Moja wtryskarka obsługiwana jest przez
program napisany specjalnie dla niej. Pro-
gram działa w systemie Windows i daje
możliwość łatwego sterowania funkcjami
wtryskarki w sposób „ręczny” i auto-
matyczny, ponadto w sposób graficzny

fot. autor

Fot. 1. Wtryskarka stosowana w protetyce stomatolo-
gicznej

background image

1

/ 2 0 1 0

69

T E C H N I K A

D E N T Y S T Y C Z N A

przedstawia postęp procesu i bieżące
parametry odpowiedzialne za jego prze-
bieg. Dzięki tego typu zestawieniu można
również z łatwością aktualizować opro-
gramowanie przez internet bądź ogólnie
dostępne nośniki danych.

W

PRAKTYCE

Zimną puszkę (po wcześniejszym wypa-
rzeniu wosku i po izolowaniu) umieszcza
się w łożu wtryskarki (bez konieczności
uprzedniego jej nagrzewania). Wtryskar-
ka wyposażona jest w grzałki podgrzewa-
jące puszkę. Znajdują się one w łożu, czyli
miejscu, gdzie wkłada się puszkę chwilę
przed wtryskiem. Jest to udogodnienie
niespotykane w obecnie stosowanych
modelach; dzięki niemu nie trzeba korzy-
stać z kąpieli parowej i przenosić gorącej
puszki z protezą.

Aplikacja naboju i topienie tworzywa
Kolejną czynnością jest umieszczenie
naboju z tworzywem w tulei plastyfika-
cyjnej. Tuleja ta, podobnie jak we wtry-
skarkach Valplast Super-Injector i Roko
Multipress, jest zdejmowana. Wtryskarka
nie ma jednak piecyka do wygrzewania
naboju, a grzałki są zamontowane bezpo-
średnio na wspomnianej zdejmowanej
tulei. Grzałki są lekkie i poręczne, połączo-
ne z wtryskarką przewodem, co zapewnia
dużą mobilność i bezproblemową obsługę.
Zimną tuleję z umieszczonym w środku
nabojem z tworzywem przenosi się nad
puszkę. Dopiero po ich zamontowaniu
w urządzeniu (a tym samym odblokowa-
niu czujników zapobiegających włączeniu
grzałek w nieodpowiedniej chwili) i uru-
chomieniu programu komputerowego
temperatura zaczyna wzrastać.

Taka konstrukcja urządzenia sprawia,

że nie trzeba przenosić rozgrzanej do wy-
sokiej temperatury tulei z nabojem, jak

w niektórych wtryskarkach protetycz-
nych. Jeżeli zdarzy się sytuacja, że nabój
zostanie źle uszczelniony bądź rozsadzo-
ny podczas wtrysku, a tworzywo wydosta-
nie się na zewnątrz tulei, nie ma proble-
mów z późniejszym jej zdejmowaniem
i czyszczeniem. Po odblokowaniu tulei
z grzałkami mamy dostęp do niej z obu
stron, na przestrzał. Siłownik umieszczo-
ny jest na górze urządzenia, więc ryzyko
jego uszkodzenia jest znikome.

Na monitorze komputera, dzięki ter-

moparom zamontowanym na wtryskar-
ce, z dużą dokładnością prezentowane
są temperatury wygrzewanego naboju
i podgrzewanej/schładzanej puszki.
Wyświetlane są również ustawione wcze-
śniej żądane temperatury, które można
weryfikować, wyświetlać na wykresach
i rejestrować. Program reaguje na zmiany
temperatury w czasie rzeczywistym.

W przygotowanym sterującym progra-

mie komputerowym ustawia się moment
automatycznego uruchamiania (z dokład-
nością do jednej sekundy): wygrzewania
puszki, suszenia i topienia tworzywa,
rozpoczęcia wtrysku, czasu docisku cylin-
dra, jego cofania, aż w końcu chłodzenia
(z różną intensywnością). W przyszłości
planuję rozszerzenie interfejsu o synteza-
tor mowy, informujący o procesie aktual-
nie wykonywanym przez urządzenie.

Testy i pomiary końcowe przepro-

wadzane podczas pracy urządzenia
na przełomie czerwca i lipca 2007 roku
zakończyły się sukcesem. Proces wtrysku
przebiega stabilnie, bezproblemowo i bez
udziału człowieka.

Sytuacja krytyczna
We wtryskarkach protetycznych mamy
do czynienia z wysokimi temperaturami
oraz dużymi siłami, niejednokrotnie prze-
kraczającymi tonę. Zawsze może zdarzyć

się sytuacja spowodowana błędem czło-
wieka bądź awarią urządzenia, w której
możemy być narażeni na utratę życia lub
zdrowia. Każde urządzenie powinno być
wyposażone w tzw. hamulec awaryjny.
Obecnie stosowane wtryskarki protetycz-
ne nie posiadają takiego zabezpieczenia.
W moim projekcie w chwili naciśnięcia
przycisku awaryjnego cylinder maszyny
natychmiast cofa się, a zasilanie zostaje
automatycznie odcięte.

Z

ALETY

WTRYSKARKI

W maszynie wyeliminowano wady
obecnie używanych wtryskarek: ko-
nieczność ingerowania w proces wtrysku
po jego rozpoczęciu, tzn. planowanie
momentu wygrzewania, przenoszenie
puszki zaraz przed wtryskiem i prze-
noszenie gorącej tulei z rozgrzanym
do dużej temperatury nabojem. Wpro-
wadzenie do obsługi powszechnie sto-
sowanego komputera PC wykluczyło
inwestowanie w kosztowną elektronikę
sterującą wtryskarką i poprzez stan-
daryzację oprogramowania uprościło
w znacznym stopniu pracę z maszyną.

Podczas budowy prototyp poddawany

był serii przeróbek w celu uzyskania jak
najlepszych parametrów, dzięki czemu
urządzenie technologicznie spełnia
wszelkie oczekiwania, niektóre przedsta-
wione idee zostały poddane procedurze
patentowej.

Minie parę lat, zanim możliwe będzie

określenie, czy inwestycja w zaawanso-
wane rozwiązania opłaciła się. Jednym
z kluczowych wskaźników sukcesu
będzie to, jak wiele technologii wykorzy-
stanych podczas konstruowania wtry-
skarki znajdzie zastosowanie w masowej
produkcji tego typu urządzeń.

*PPHU Formoplast, Cieszyn

Fot. 4. Panel sterujący funkcjami wtryskarki

Fot. 2. Maszyna wykonana z hartowanych stołów
i nawęglanych kolumn

Fot. 3. Maszyna wyposażona jest w pokaźny zbiornik
pneumatyczny


Document Outline


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
technik artykul 2010 01 28279
technik artykul 2010 01 28265
technik artykul 2010 01 28273
technik artykul 2010 01 28264
technik artykul 2010 01 28266
technik artykul 2010 01 28285
technik artykul 2010 01 28267
technik artykul 2010 01 28281
technik artykul 2010 01 28284
technik artykul 2010 01 28268
technik artykul 2010 01 28280
technik artykul 2010 01 28287
technik artykul 2010 01 28286
technik artykul 2010 01 28282
technik artykul 2010 01 28283
technik artykul 2010 01 28278
technik artykul 2010 01 28270
laboratorium artykul 2010 01 28 Nieznany
laboratorium artykul 2010 01 28 Nieznany

więcej podobnych podstron