Bunt niekatolików w katolickiej Hiszpanii - o
równość wobec prawa

Maciej Stasiński

2010-06-23, ostatnia aktualizacja 2010-06-22 21:48

Wyznawcy islamu, protestanci, żydzi, mormoni, świadkowie Jehowy i scjentolodzy
domagają się zrównania w prawach z katolikami. Chcą zniesienia ulg podatkowych

przy darowiznach na Kościół katolicki

Fot. Daniel Ochoa de Olza AP

Demonstracja w obronie wartości rodzinnych, Madryt, grudzień 2009

Fot. DANIEL OCHOA DE OLZA AP

Manifestacja w centrum Madrytu zorganizowana przez Kościół w obronie...

Przywilej pozwalający Kościołowi katolickiemu dostawać odpisy podatkowe od obywateli wprowadziła w
1979 r. młoda demokracja hiszpańska na mocy konkordatu ze Stolicą Apostolską.

Hiszpania

była wtedy

zdecydowanie katolicka. Wcześniej, za dyktatury generała Franco zastąpionej przed demokrację
parlamentarną w 1978 r., była wręcz państwem wyznaniowym. Inne wyznania, wówczas marginalne,
podobnych przywilejów nie miały.

Katoliccy wierni mogą przekazywać swemu Kościołowi niewielką część podatku, zaznaczając okienko w
zeznaniu rocznym. Od dwóch lat odpis wynosi 0,7 proc. podatku. Z tego tytułu w 2009 r.

Kościół

otrzymał

252 mln euro - co stanowi ok. 20 proc. całego dochodu tej instytucji. Odpisów tych dokonało ponad 7 mln
Hiszpanów, czyli ok. 34 proc. deklarujących się jako katolicy.

Jednak przez kilkadziesiąt lat wskutek laicyzacji społeczeństwa i masowego napływu osób innych wyznań z
zagranicy, zwłaszcza w latach długiego boomu gospodarczego do 2007 r., struktura wyznaniowa się
zmieniła. W Hiszpanii żyje 1,4 mln muzułmanów, milion protestantów, 600 tys. prawosławnych, 33 tys.
żydów, 110 tys. świadków Jehowy, 80 tys. buddystów, 44 tys. mormonów oraz hinduiści i scjentolodzy.
Niektóre z tych społeczności mają osobne umowy z państwem, co daje im prawo do państwowych dotacji,
albo status "wyznania zakorzenionego" dający korzyści podatkowe. Żadne jednak nie ma przywileju
odpisów podatkowych.

Innowiercy zgłosili w ubiegłym tygodniu poprawki do projektu ustawy o wolności religijnej, którą chce
przeprowadzić jesienią socjalistyczny rząd José Luisa Zapatero. Ma ona odsunąć hierarchię i religię
katolicką od uroczystości państwowych, ale zdaniem pozostałych Kościołów i wyznań nie tyka zasadniczej

reformy, od której zależy zarówno laicyzacja państwa, na czym zależy rządowi, jak i zrównanie wszystkich
wyznań, o co one zabiegają.

- Największy brak nowej ustawy to sprawa finansowania - uważa sekretarz Hiszpańskiego Sojuszu
Ewangelickiego Jaume Llenas.

- Ten odpis 0,7 proc. to jawna dyskryminacja - uściśla Mohamed Ali, szef Hiszpańskiej Federacji Wspólnot
Islamskich.

Wszyscy innowiercy uznają odpis na rzecz Kościoła katolickiego za niesprawiedliwy. Jedni żądają jednak
zniesienia odpisu (np. ewangelicy), a inni (np. muzułmanie) rozciągnięcia go na pozostałe Kościoły i
wyznania.

- Kiedy wyznania dostają pieniądze od państwa, to państwo staje się poborcą wyznaniowej renty, a to rodzi
niepożądaną zależność - uważa Jaume Llenas.

Świadkowie Jehowy w ogóle nie chcą mieć do czynienia z państwem. - Czemu państwo opłaca nauczycieli
religii? Po co mi dotacje państwa na krzewienie mojej wiary? - pyta Anibal Matos, reprezentant świadków
Jehowy.

Do tych żądań przyłączają się skwapliwie niewierzący zwolennicy całkowitej laicyzacji państwa i
społeczeństwa. Dowodzą, że w kryzysie, najgorszym w Hiszpanii od ponad pół wieku, cierpią wszyscy - np.
bezrobotni czy pracownicy budżetówki, którym obcięto zarobki - z wyjątkiem Kościoła, który z odpisów
dostał w ubiegłym roku o 11 mln euro więcej niż w 2008 r.

Wyjątkiem są prawosławni, w większości imigranci z Rumunii, Bułgarii i Ukrainy. Gwałtownie przybywa ich
w Hiszpanii, a z braku świątyń korzystają z gościny kościołów katolickich. Poza tym narzucona prawem
laicyzacja kojarzy im się z urzędowym ateizmem z czasów komunizmu.

- Z laicyzacją lepiej uważać - mówi Andriej Kordoczkin, duchowny rosyjskiego Kościoła prawosławnego z
Madrytu. - W ZSRR pokazywanie publicznie symboli religijnych przysparzało kłopotów.

Kościół katolicki sprzeciwia się likwidacji odpisów. Dowodzi, że gdyby nie wyręczał państwa w działalności
charytatywnej i humanitarnej, kosztowałoby je to wiele milionów euro. To dzięki Kościołowi państwo
oszczędza więc na polityce społecznej.

Źródło: Gazeta Wyborcza

http://wyborcza.pl/1,75477,8050808,Bunt_niekatolikow_w_katolickiej_Hiszpani
i___o_rownosc.html