Biuletyn agrotechniczny KWS
1/2002

KWS Polska Sp. z o.o.

Wschody

OCENA JAKOŚCI WSCHODÓW

 

Szybkie i wyrównane wschody bura-
ków to podstawowy warunek wysokie-
go plonu o dobrej jakości. Prawi-
dłowa ocena wschodów to również
podstawa decyzji o ewentualnym szyb-
kim przesianiu plantacji. Główne
czynniki wpływające na wschody bu-
raków to: jakość uprawy przedsiew-
nej, wilgotność i temperatura gle-
by, przedsiewna dawka nawozów azo-
towych i potasowych (nadmierne za-
solenie), głębokość siewu, jakość
nasion.
Polowa zdolność wschodów (PZW)- to
wskaźnik jakości twoich wschodów.

Terminem tym określamy liczbę sie-
wek uzyskaną ze 100 wysianych na-
sion (%)

. Określa się ją licząc

punkty z siewkami na długości rzę-
du odpowiadającej odstępom siewu,
to znaczy, przy siewie w odstępach
18 cm - na 18 metrach, przy siewie
co 16 cm - na 16 metrach itd..
Liczenia dokonuje się w kilkunastu

Oceny PZW dokonuje się po zakończe-
niu wschodów. Wcześniejsze liczenie
siewek i obserwacja dynamiki wscho-
dów pozwala nam jednak na szybszą
ocenę stanu plantacji.

Minimalna wartość liczbowa PZW, gwa-
rantująca uzyskanie
obsady roślin w granicach 80 tys.
na 1 hektarze to:

Przy siewie w odstępach co 12 cm -
48 % PZW.
Przy siewie w odstępach co 15 cm -
60 % PZW.
Przy siewie w odstępach co 18 cm -
72 % PZW.
Przy siewie w odstępach co 22 cm -
80 % PZW.

Wschody

W warunkach klimatycznych Polski nie
zalecamy siewu w odstępach powyżej
18 cm.

W przeciętnych warunkach wegetacji
stwarza to zagrożenie dla uzyskania
prawidłowej obsady roślin. Optymal-
na obsada roślin na ha wynosi

85-95

tys. roślin na ha.

Uzyskanie jej jest szczególnie istot-
ne w ostatnich latach, gdy w upra-
wie stosuje się odmiany w cukrowym
typie użytkowym. Plon z ha zależy
tu głównie od obsady, gdyż dynamika
przyrostu masy poszczególnych ko-
rzeni jest niższa niż w przypadku
odmian plennych..

Wpływ obsady roślin na plon korzeni

przy odmianach o zróżnicowanych typach

użytkowych

W przypadku odmian plennych prawi-
dłowy plon można było uzyskać nawet
przy obsadzie 50-55 tys. na ha przy
równomiernym rozmieszczeniu roślin.
Było to efektem dużego przyrostu masy
poszczególnych korzeni. Jakość plo-
nu, a zwłaszcza zawartość cukru była
jednak wówczas zdecydowanie niska

Plony

CZYNNIKI OGRANICZAJĄCE
PLON CUKRU

 
 

Zastosowanie w uprawie odmian typu
cukrowego i cukrowo-normalnego i po-
wszechny skup korzeni na jakość stwa-
rza konieczność dostosowania tech-
nologii uprawy do wymogów cukrowni.
W tej sytuacji konieczna jest ochrona
tworzącego się plonu cukru. Najważ-
niejsze czynniki wpływające na plon
cukru przedstawiono na poniższym wy-
kresie:

Nawożenie azotowe (N)

- najważniej-

szy czynnik który może ograniczyć
plon cukru. Powinno być zastosowane
w dostosowanej do potrzeb i zasob-
ności gleby dawce (ok. 100-140 kg
N/ha). Najlepiej w 2 dawkach, pierw-
sza przedsiewnie pod agregat (nie
stosować mocznika !), druga pogłów-
nie w fazie 3-4 pary liści. Póź-
niejsze zastosowanie azotu jest nie-
uzasadnione ekonomicznie i szkodli-
we z punktu widzenia jakości korze-
ni.

Plony

Wpływ odmiany

- stosować nasiona naj-

lepszych odmian sprawdzonych i re-
komendowanych przez cukrownię. Wy-
brać z oferowanych odmian te które
najlepiej plonują w naszych warun-
kach. Dostosować zaprawy oferowane
z nasionami (insektycydy) do wystę-
pujących na polu zagrożeń.

Obsada roślin

- Optymalna to 85-95

tys. roślin na ha. (liczba roślin
na 22 mb rzędu x 1000).
Nie siać w odstępach powyżej 18 cm.
Stosować nasiona o LZK pow. 92%.

Metoda zbioru

- Dokonywać zbioru tuż

przed dostawą lub sypać w wymiarowe
pryzmy. Nie pozostawiać ogłowionych
buraków w glebie. W ciągu 6 dni mogą
stracić ok. 2% cukru.

Choroby liści

- Uprawiać odmiany to-

lerancyjne na Chwościka burakowego.
Obserwować plantację, stosować ta-
nie fungicydowe preparaty profilak-
tyczne przy występowaniu korzyst-
nych dla infekcji warunków pogodo-
wych. Przy stwierdzeniu wystąpienia
choroby na 5% liści koniecznie sto-
sować zabiegi ochrony.

Choroby

Chwościk burakowy

OBJAWY i USZKODZENIA

Pojawia się na blaszkach liściowych
w postaci licznych małych szarych
okrągławych plamek otoczonych brą-
zową lub czerwoną obwódką. W miarę
postępu choroby plamek przybywa,
łączą się i następuje całkowite za-
schnięcie liści. W okresie wilgot-
nym w środku plam pojawiają się

czar-

ne punkty i szary nalot

złożony z

trzonków konidialnych, szczególnie
na spodniej części liścia. Pierwsze
symptomy pojawiają się na kilku ro-
ślinach tworząc ognisko z którego
choroba rozprzestrzenia się dalej.
W przypadku silnej epifitozy całe
ulistnienie zostaje porażone i znisz-
czone.

Roślina reaguje wytworzeniem nowej
rozety liści, która również może ulec
zniszczeniu. Na skutek zasychania
liści głowa buraka wydłuża się. Cho-
roba może powodować stratę plonu
korzeni do 80% i

stratę zawartości

cukru do 2%.

Choroby

BIOLOGIA

Chorobę wywołuje grzyb Cercospora
beticola. Do rozwoju choroby koniecz-
na jest

wysoka wilgotność i tempe-

ratura pow. 17o C

(optimum 27oC).

Konidia grzyba rozprzestrzeniane są
przez deszcz i płynącą wodę. Głów-
nym źródłem zakażenia są pozostałe
na polu resztki liści i zbyt częste
występowanie w zmianowaniu.

ZWALCZANIE

Metody agrotechniczne (staranne
przyorywanie resztek, zmianowanie)
Ochrona chemiczna: preparaty mie-
dziowe profilaktycznie - Miedzian
50 WG (5 kg/ha), Penncozeb 75 WG (3-
3 kg/ha).
Preparaty układowe Alert 375 S.C.
(1,0 l/ha), Duett 250 S.C. (0,75-
1,0 l/ha) – po wystąpieniu pierw-
szych objawów i ryzyku pogodowym
dalszej infekcji.

Ch

ę

tnie odpowiemy

na Wasze pytania