Burak cukrowy

Technologie konserwacji i przechowywania korzeni buraka cukrowego.

Zadania stawiane przechowalnictwu buraków cukrowych przeznaczonych na cukier są określone przez ich przydatność przerobową.

Buraki te muszą cechować się następującymi parametrami technologicznymi:

- wysoką zawartością sacharozy,

- niskim udziałem cukru po inwersji i niecukrów (twórcy melasy),

- zapobieganie przemianom skrobi w bulwach,

- wysoką przydatnością przetwórczą (dobra podatność na krojenie, korzystne właściwości dyfuzyjne).

Ocena jakości korzeni buraka cukrowego

Sacharoza jako główny związek zapasowy korzeni buraka cukrowego gromadzi się w soku komórek zapasowych, prawie całkowicie je wypełniając.

W przemyśle cukrowniczym nazwą cukier określa się czystą sacharozę, a pozostałe związki, łącznie z innymi cukrami (np. glukozą, fruktozą, rafinozą), nazywa się „niecukrami".

Niecukry usuwane z roztworu sacharozy pod czas procesu technologicznego nazywamy „nieszkodliwymi", natomiast te, które pozostają w roztworze i utrudniają wyodrębnienie i krystalizację sacharozy nazywamy „niecukrami szkodliwymi".

Ich szkodliwość polega na tym, że utrudniają oczyszczenie soku i jako melasotwory wiążą w melasie duże ilości sacharozy, nie dopuszczając do jej wykrystalizowania, obniżając w ten sposób wydajność cukru. Typowymi niecukrami szkodliwymi są cukry proste (glukoza, fruktoza), sole potasowe i sodowe, związki azotowe rozpuszczalne oraz inne, np. rozpuszczalne pektyny oraz saponiny (powodują pienienie soku).

Rodzaje strat podczas przechowywania korzeni buraków

Straty masy Straty świeżej masy wahają się między 0,1% (duże pryzmy) i 0,15% na dzień (kopiec polowy brzeżny), przy magazynowaniu mokrych buraków wynoszą one często tylko 0,06% na dzień.

Poprzez oddychanie dochodzi podczas przechowywania buraków cukrowych w optymalnych warunkach do strat cukru w wysokości 0,01- 0,02% na dzień/burak.

Szkody wywołane przez niskie temperatury

Przy temperaturach poniżej -2,5°C w burakach cukrowych zachodzą nieodwracalne zmiany komórkowe, które prowadzą po rozmrożeniu do natychmiastowej autolizy tkanki, zwiększonego rozkładu sacharozy i nasilonego gnicia.

Szkody wywołane puszczaniem pędów

Przy wyższych temperaturach przechowywania (powyżej 100C) wypuszczanie pędów obserwuje się przede wszystkim w za wysoko ogłowionych burakach, przy czym nasila się jednocześnie inwersja sacharozy i wzrasta zawartość niecukrów. Straty suchej masy wynoszą około 0,1%.

Gnicie buraków Wiele drobnoustrojów gnilnych rozprzestrzenia się przede wszystkim na chorych, zwiędniętych i fizjologicznie uszkodzonych burakach. Prowadzą one do strat masy i sprzyjają rozkładowi tkanek, tak że wydajność cukru obniża się. Przy temperaturach wyższych niż 70C znacznie zwiększają się straty powodowane przez gnicie.

Warunki składowania i przechowywania

Nagłe zmiany temperatury otoczenia powodują:

- uszkodzenia mechaniczne komórek miąższu korzeni. Stwarza to korzystne warunki do rozwoju drobnoustrojów, które rozwijają się intensywnie w wyciekającym soku z buraków, powodując ich gnicie.

- utratę cukru i w konsekwencji obniżenie wydajność przerobowej. Tona przerobionych buraków (o zawartości sacharozy 15%) prosto z pola daje 130 - 140 kg cukru.

- natomiast po składowaniu ich w kopcu przez 1 - 2 miesiące cukru jest już ok. 110 - 120 kg. Zimą z jednej tony buraków można uzyskać tylko ok. 60 kg cukru, a w skrajnych przypadkach tylko melasę.

Korzenie buraka dobrze się przechowują, jeśli są spełnione

następujące warunki:

- łatwy dostęp (przepływ) powietrza, a wraz z nim tlenu do oddychania,

- odpowiednia temperatura (optymalna +1 do +3°C),

- zachowanie umiarkowanej wilgotności względnej wewnątrz pryzmy.

Korzenie buraków przy przewietrzaniu samoistnym układa się w pryzmy o dowolnej długości, szerokości 15 - 16 m i wysokości 2,5 - 3 m.

Przy wentylacji mechanicznej wysokość pryzmy zwiększona jest do 6 - 8 m. W 1 m3 pryzmy mieści się ok. 650 kg buraków netto.

W przypadku dłuższego przechowywania, ze względu na gwałtowne zmiany temperatury (zamarzanie i rozmarzanie korzeni), boki pryzmy należy okryć ziemią, górną powierzchnię matami lub folią. Zmniejsza to straty o ok. 30%.

Zaleca się również opryskiwanie powierzchni pryzmy mlekiem wapiennym, co zapobiega przed skutkami nasłonecznienia (więdnięcie), a jednocześnie niszczy mikroflorę znajdującą się na burakach.


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Burak cukrowy budowa i znaczenie
Burak cukrowe 35 t, Notatki Rolnictwo, 4 rok, IV rok, Projekty -SZUR, SZUR projekty stare
Leszek projekt burak cukrowy, Notatki Rolnictwo, 4 rok, IV rok, Projekty -SZUR
12.Burak cukrowy- krótko, Porady agrotechniczne
burak cukrowy
burak cukrowy 2 obrazki kolorowe
Ziemniak i burak cukrowy
Burak cukrowy surowiec do pozyskiwana bioproduktów 2
8 Burak cukrowy
Burak Cukrowy Nieć
KWS Burak cukrowy wydajny substrat energetyczny do produkcji biogazu
Burak cukrowy jako surowiec przemysłowy
GRUPA 1 OPRiU burak cukrowy
BURAK CUKROWY
KWS Burak cukrowy agrotechnika
BURAKI CUKROWE
Reforma rynku cukru wymusiła zamknięcie wielu cukrowni, rynek cukru w Polsce, rynek cukru

więcej podobnych podstron