Organizacja
Organizowanie, rodzaje organizacji,
cechy organizacji
Grażyna Gierszewska
w znaczeniu rzeczowym – każda całość
zorganizowana, tj. taka całość, której
wszystkie składniki przyczyniają się do
powodzenia całości – T. Kotarbiński,
w znaczeniu atrybutowym – to są te cechy
rzeczy i procesów, które pozwalają uznać je
za zorganizowane,
w znaczeniu „organizowanie”, czyli
czynnościowe rozumienie organizacji, można
tu mówić o organizacji formalnej, faktycznej
(formalnej i nieformalnej) oraz
subiektywnej.
składniki organizacji – ludzie, cele środki,
umiejscowienie organizacji w otoczeniu, wzajemne
relacje między systemem organizacyjnym a
otoczeniem (system otwarty, system adaptacyjny),
system społeczno-techniczny – organizacja
dostarcza produktów (wyrobów i usług), organizacja
posiada technologie, wyposażenie, wiedzę,
system powiązania elementów organizacji to
struktura organizacyjna,
jest własnością – publiczną, prywatną, mieszaną,
można określić jej wielkość,
realizuje określone funkcje – przemysłowe,
handlowe, usługowe, edukacyjne, budowlane,
nastawione na zysk, nie nastawione na zysk.
można wydzielić części organizacji według
realizowanych zadań,
organizacja może tworzyć związki z innymi
organizacjami – koncerny, holdingi, spółki joint
venture, alianse, fuzje, konsorcja, spółdzielnie,
spółki z ograniczoną odpowiedzialnością,
organizacja wirtualna – formą powiązań jest
technologia informacyjna – w jej skład wchodzą
niezależne organizacje, czasowo powiązane w
cele dzielenia umiejętności i kosztu dostępu do
realizacji nowych celów,
organizacje społeczne – związki zawodowe,
stowarzyszenia, partie polityczne, organizacje
wyznaniowe, organizacje
charytatywne.
składniki – ludzie, cele, środki, części organizacji,
sposób powiązania elementów organizacji w całość – struktura
organizacyjna,
wielkość organizacji – przedsiębiorstwo, koncern, grupa
kapitałowa,
stopień sformalizowania organizacji, procedury, systemy,
regulaminy,
kultura organizacyjna,
cele,
programy, plany i sposoby oraz środki realizacji celów
przywództwo,
sposoby zarządzania,
otoczenie – makrootoczenie, otoczenie konkurencyjne,
współpracujące,
własność organizacji.
Cykl życia organizacji opisuje zmiany, jakie
zachodzą w strukturze i sposobie działania w
poszczególnych etapach jej rozwoju,
zarówno tendencjom, występującym w miarę
upływu czasu wewnątrz organizacji, jak
również jej interakcjom z otoczeniem. Cykl
życia organizacji składa się z następujących
czterech faz:
Śmiertelność” organizacji, kryzys, zmiana,
reorientacja, odnawianie.
przedsiębiorczości: innowacyjność, tworzenie
niszy w otoczeniu i kreatywność – podstawowym
celem jest przekroczenie progu przetrwania
poprzez szybki wzrost i pozyskanie nowych
zasobów, musi być przy tym elastyczna,
nastawiona na otoczenie – rynek, klientów,
kolektywności (zespołowości): wysoka spójność i
zaangażowanie – stopniowa reorientacja
organizacji do wewnątrz, doskonalenie
umiejętności pracy w zespole i współdziałania
uczestników, którzy integrują się wokół celów i
strategii,
formalizacji i sterowania: stabilność i
instytucjonalizacja – dominuje orientacja
wewnętrzna, nastawienie na wydajność,
budowanie struktur formalnych realizujących
określone zadania,
przekształcania struktury: rozszerzenie zakresu
działalności, decentralizacja, spłaszczenie
struktur organizacyjnych, dywersyfikacja –
organizacja przełamuje inercję i rutynę nabytą w
fazie formalizacji i ponownie otwiera się na
zewnątrz, podstawowym celem jest
przyspieszenie rozwoju, ekspansja.
służą społeczeństwu,
realizują cele,
wykorzystują wiedzę,
oferują pracę.
Każda organizacja ma własną filozofię, na
której opiera swoje działanie. Filozofia ta
określana jest jako polityka firmy,
metateoria, mit, saga. Wyrażana jest przez
zbiór idei i wartości, ukształtowanych w
wyniku doświadczenia, które tworzą kulturę
organizacji.