MIKROEKONOMIA 1

dr Dariusz Filip

Organizacja zajęć

Kierunek: Ekonomia, I rok

– studia niestacjonarne

Wydział Nauk Historycznych i Społecznych UKSW

Przedmiot: Mikroekonomia 1

30 godzin zajęć w roku akademickim 2013/2014 - semestr
zimowy

Forma zaliczenia: egzamin

e-mail:

[e-mail]

dyżur: środy 9.45-10.30 po wcześniejszym mailowym
kontakcie

Program zajęć

1. Optymalizacja decyzji konsumenta

(krzywe

obojętności i ograniczenie budżetowe; zmiana punktu optimum przy zmianie

dochodu; zmiana punktu optimum przy zmianie ceny jednego z

dóbr; efekt substytucyjny

i dochodowy);

2. Optymalizacja decyzji producenta

(izokwanta i izokoszta; 3 etapy produkcji i prawo

malejących przychodów; koszty

przedsiębiorstwa);

3. Decyzje

przedsiębiorstwa w konkurencji doskonałej

(krótki okres; długi okres);

4. Decyzje

przedsiębiorstwa w monopolu

(krótki okres; długi okres);

Cel zajęć

•

Uzyskanie wiedzy na temat podstawowych praw i kategorii ekonomicznych (W).

•

Nabycie

umiejętności analizowania zachowań pojedynczych podmiotów rynkowych

(konsumentów i producentów) (U).

•

Uzyskanie wiedzy na temat charakterystyki

działania przedsiębiorstwa w

konkurencji

doskonałej (W).

•

Uzyskanie wiedzy na temat charakterystyki

działania przedsiębiorstwa w monopolu

(W).

•

Nabycie

umiejętności oceny sytuacji przedsiębiorstwa z punktu widzenia przyjętych

kryteriów ekonomicznych (U).

•

Zdobycie

wiadomości umożliwiających prowadzenie konstruktywnej dyskusji

związanej z poznanym obszarem ekonomii (K).

•

Zrozumienie potrzeby

uzupełniania i pogłębiania nabytej wiedzy (K).

Literatura

Literatura podstawowa:
•

E. Czarny: Mikroekonomia, PWE, Warszawa.

•

H.R. Varian: Mikroekonomia. Kurs

średni. Wydawnictwo Naukowe PWN,

Warszawa.

Literatura

uzupełniająca:

•

P. Samuelson, W. Nordhaus: Ekonomia 1,

Wydawnictwo

Naukowe

PWN,

Warszawa.

•

D. Begg, S. Fischer, R. Dornbus: Ekonomia. Mikroekonomia. Tom 1, PWE,
Warszawa.

•

M.

Nasiłowski: System rynkowy. Podstawy mikro- i makroekonomii, Key Text,

Warszawa.

Ekonomia - znaczenie

Termin ekonomia pochodzi z greckiego

οίκος (oikos) – dom i νομος

(nomos)

– prawo, reguła.

W

starożytności oikosnomos oznaczało zasady prowadzenia

gospodarstwa domowego lub kierowanie gospodarstwem domowym.

Ekonomia

– nauka o

gospodarowaniu

Ekonomia jest

nauką badającą w jaki sposób społeczeństwo

gospodarujące decyduje o tym co, jak i dla kogo produkować.

Ekonomia jest

nauką o dokonywaniu wyborów dotyczących sfery

gospodarowania.

Ekonomia jest

nauką społeczną analizującą oraz opisującą produkcję,

dystrybucję oraz konsumpcję dóbr.

Ekonomia wg Robbinsa

Nauka,

która bada ludzkie zachowanie jako relacje pomiędzy celami a

ograniczonymi

(rzadkimi)

środkami, które mają alternatywne

zastosowania.

Lionel Ch. Robbins (1932) An Essay on the Nature and Significance of Economic

Science

Gospodarowanie

Działalność ludzka, która prowadzi do zaspokojenia potrzeb człowieka.
Działalność ta polega na zestawianiu korzyści oraz kosztów i jest
połączona z wyborem najlepszej dostępnej możliwości.

Proces gospodarowania obejmuje:
• produkcję dóbr materialnych i usług,
• podział wytworzonych dóbr i usług,
• wymianę podzielonych dóbr i usług,
• konsumpcję wymienionych dóbr i usług, a więc użytkowanie dóbr,

korzystanie z

usług i spożywanie określonych dóbr.

Rzadkość dóbr

Zjawisko

rzadkości oznacza ograniczoną ilość dóbr i usług dla

nieograniczonych potrzeb ludzkich.

Żadna ilość dóbr nie jest w stanie całkowicie usatysfakcjonować
społeczeństwa, bez względu na stopień zamożności każdy chce mieć
więcej.

Przedmiot zainteresowania ekonomii

częściowo pokrywa się z

zagadnieniami badanymi w ramach innych nauk

społecznych, ale

ekonomia zajmuje

się głównie relacjami zachodzącymi między

kupującym a sprzedającym oraz analizą rynku.

Mikroekonomia

Dziedzina ekonomii

zajmująca się badaniem wyborów ludzkich w

warunkach

rzadkości dóbr. Mikroekonomia jest poświęcona analizie

zachowania:

konsumentów, producentów, pracowników najemnych,

inwestorów, a także gospodarczych władz państwa.

Mikroekonomia = teoria cen

Mikroekonomia jest

nauką zajmująca się szczegółową analizą

podejmowanych przez jednostki decyzji

dotyczących produkcji oraz

wymiany (zakupu i

sprzedaży) dóbr.

Makroekonomia

Dziedzina ekonomii

posługująca się wielkościami agregatowymi

(zbiorczymi,

dotyczącymi całej gospodarki) do badania prawidłowości

występujących w gospodarce jako całości.

Przedmiotem zainteresowania makroekonomii jest przede wszystkim
tworzenie i

podział dochodu narodowego, a także zagadnienia

związane między innymi z inflacją, bezrobociem, inwestycjami i
bilansem

płatniczym, z uwzględnieniem polityki pieniężnej banku

centralnego oraz polityki gospodarczej

państwa.

Mikroekonomia vs. Makroekonomia

Kryterium
porównawcze

Mikroekonomia

Makroekonomia

Przedmiot badań

Przedsiębiorca (teoria
podaży), konsument (teoria
wyboru konsumenta), rynek
(np. motoryzacyjny)

Gospodarka w skali świata,
kraju, regionu.

Słowa kluczowe

Popyt, podaż, cena, rynek

Popyt zagregowany, dochód
narodowy, PKB (produkt
krajowy brutto), wskaźnik
inflacji, stopa bezrobocia.

Ekonomia pozytywna vs.

normatywna

W

rozważaniach ekonomicznych posługujemy się dwoma rodzajami

stwierdzeń i sądów: pozytywnymi i normatywnymi.

„Kurs walutowy wpływa na zmianę opłacalności eksportu. W związku z

tym rząd powinien, w celu pobudzenia eksportu, wpłynąć na osłabienie

kursu złotówki”.

Ekonomia pozytywna

Ekonomia,

która zajmuje się obiektywnym, naukowym objaśnianiem

zasad i praw funkcjonowania gospodarki.

Wyjaśnia zjawiska ekonomiczne na obiektywnej wiedzy o
rzeczywistości bez formułowania sądów wartościujących.

Ekonomia pozytywna odpowiada na pytanie

"jak jest?", a nie

„jak być powinno?".

Ekonomia normatywna

Ekonomia,

która dokonuje wartościowań faktów opisywanych przez

ekonomię pozytywną.

W ekonomii normatywnej

formułowane są tezy oparte na własnych

systemach

wartości badacza i często przyjmują formy zaleceń czy

przekształcają się w odrębne szkoły ekonomiczne.

Ekonomia normatywna, zwana

też ekonomią subiektywną, na

podstawie obserwacji rynku i zjawisk w nim

zachodzących, wyciąga

wnioski na

przyszłość, stara się przewidzieć skutki obecnych działań

gospodarczych.

Funkcje ekonomii

Głównymi funkcjami pełnionymi przez ekonomię są:

-

funkcja poznawcza;

-

funkcja prognostyczna;

-

funkcja doradcza.

Model ekonomiczny

Zbiór założeń tworzący uproszczony, schematyczny obraz pewnego
fragmentu gospodarki, w

którym można badać istotne zależności.

Roboczy wycinek

stanowiący punkt wyjścia dla analizy ekonomicznej.

Ceteris Paribus*

Założenie, które oznacza świadome odrzucenie możliwości zajścia
pewnych

wydarzeń lub warunków, mogących zaburzyć związek

między przesłanką a wnioskiem. Stosuje się je w celu uproszczenia
rozumowania.

W eksperymencie, ceteris paribus oznacza zwykle,

że możliwość

utrzymania

w

niezmienionym

stanie

wszystkich

zmiennych

niezależnych, poza jedną, wybraną do eksperymentu.

* przy

pozostałych warunkach równych lub przy tych samych okolicznościach (łac.)