Reumatologia 2008; 46, 4: 198–209
Artykuł oryginalny/ Original paper
Ocena wartości serodiagnostyki bakteriologicznej u chorych na niesklasyfikowane zapalenie stawów.
Część II. Analiza badań surowic na obecność przeciwciał
dla Salmonella enteritidis i Salmonella typhimurium; reakcje krzyżowe z Yersinia enterocolitica O3,
Chlamydia trachomatis i Borrelia burgdorferi
Appreciation of value of bacteriological serodiagnostic in patients with undifferentiated arthritis.
Part II. The analysis of the presence of the anti-Salmonella enteritidis and Salmonella typhimurium antibodies, the cross-reactivity with Yersinia enterocolitica O3, Chlamydia trachomatis and Borrelia burgdorferi Jacek Noworyta, Maria Brasse-Rumin, Jakub Ząbek
Zakład Mikrobiologii i Serologii Instytutu Reumatologii im. prof. dr hab. med. Eleonory Reicher w Warszawie, kierownik Zakładu doc. dr hab. biol. Jakub Ząbek, dyrektor Instytutu prof. dr hab. med. Sławomir Maśliński Słowa kluczowe: przeciwciała przeciwko Salmonella, reaktywność krzyżowa.
Key words: antibodies against Salmonella, cross-reactivity.
S t r e s z c z e n i e
S u m m a r y
W pracy dokonano retrospektywnej analizy wyników badań
In the presented paper a retrospective analysis of the presence na obecność przeciwciał dla Salmonella enteritidis i Salmonella of anti- Salmonella enteritidis and Salmonella typhimurium (done typhimurium w ok. 2500 surowic pacjentów hospitalizowanych in years 2004-2006) antibodies on the cohort of 2500 sera from i konsultowanych w Instytucie Reumatologii w Warszawie, prze-patients hospitalized and consultated in the Institute of
prowadzonych w latach 2004–2006.
Rheumatology have been done.
Zastosowano bardzo czułą metodę ELISA. Antygen stanowił fir-In a high sensitive ELISA method, a commercially available LPS from mowy lipopolisacharyd (LPS) ww. gatunków Salmonella, najczę-
above mentioned Salmonella species – as antigen showing the ściej występujących w populacji krajowej, a zatem diagnozowa-highest frequency of appearance in Polish population and because nych jako czynnik etiologiczny niesklasyfikowanych zapaleń sta-of that diagnosed as an etiological, was factor in unclassified wów. Oceniano również przydatność serodiagnostyczną tych ba-arthritis, used as antigen.
dań w aspekcie reakcji krzyżowych z innymi drobnoustrojami Also, usefulness of these methods for serodiagnostic, have been ( Yersinia enterocolitica O3, Borrelia burgdorferi i Chlamydia tra-done considering their cross-reactivity with other bacterial chomatis), będącymi najczęściej punktem zainteresowania species like Yersinia enterocolitica O3, Borrelia burgdorferi and (oprócz Ch. trachomatis) lekarzy z Kliniki Reumatologii Wieku Chlamydia trachomatis, which are objects of interesting for (with Rozwojowego (ok. 50% badań dzieci i młodzieży).
exception of Ch. trachomatis) physicians especially from Pediatric Odsetki uzyskanych dodatnich wyników na obecność przeciwciał
Clinic (about 50% of estimations was commissioned children and dla S. enteritidis i S. typhimurium, niezależnie od klas immunoglo-teenagers).
Adres do korespondencji:
dr biol. Jacek Noworyta, Zakład Mikrobiologii i Serologii, Instytut Reumatologii im. prof. dr hab. med. Eleonory Reicher, ul. Spartańska 1, 02-637 Warszawa, tel. +48 22 844 30 67
Praca wpłynęła: 25.07.2008 r.
Reumatologia 2008; 46/4
Wartość serodiagnostyki u chorych na niesklasyfikowane zapalenie stawów 199
bulin, nie różniły się znacznie od wykrywanych w surowicach Percentages of positive results for presence of antibodies against zdrowej populacji, co sugerowało, iż rezultaty te mogły być bra-S. enteritidis and S. typhimurium, independently of Ig-s clases, were ne pod uwagę jedynie w poszczególnych diagnozowanych przy-this same range like in the healthy population, what means, that padkach na podstawie rzetelnego wywiadu lekarskiego i wnikli-these results can be taken under consideration only as a particular wej analizy klinicznej.
cases – basing on anamnestic interview and deep clinical analysis.
Retrospektywna analiza poziomów i klas przeciwciał wykazała A retrospective analysis of antibodies levels and class showed wyraźne różnice między dwoma gatunkami Salmonella ( S. ente-evident differences between these two Salmonella species ritidis – przewaga przeciwciał klasy IgG, S. typhimurium – przewa-
( S. enteritidis – prevalence of antibodies IgG class, and ga przeciwciał klas IgM i IgA).
S. typhimurium – prevalence of IgA and IgM class antibodies).
Bardzo wysoka procentowo (ok. 43%) krzyżowa reaktywność prze-A high frequency of cross-reactivity (about 43%) of antibodies ciwciał zarówno dla obu badanych gatunków Salmonella, against both S . typhimurium and Y. enterocolitica O3 and for jak i Y. enterocolitica O3 oraz odległych taksonomicznie Borrelia
„taxons” like for example B. burgdorferi or Ch. trachomatis may be i Ch. trachomatis częściowo może być tłumaczona podobieństwem (in part) explanated by similarity of external part of bacterial cell antygenowym ściany komórkowej, ale także ewentualnym nadka-wall, but we have to considered also co-infection or
żeniem lub infekcją bezobjawową z powikłaniami stawowymi. Su-manifestation-loss infection with going involvements. We strongly geruje to konieczność potwierdzenia obecności przeciwciał swo-suggest, that presence of antibodies should be confirmed by istymi metodami (Western-Blot, metoda zahamowania ELISA).
specific method like inhibition ELISA and Western-blotting.
Pałeczki Salmonella, a zwłaszcza gatunki S. enteritidis ją w populacji europejskiej, w tym krajowej. Analiza do-i S. typhimurium – najczęściej będące czynnikiem etiolo-tyczyła również występowania krzyżowych reakcji sero-
gicznym chorób przewodu pokarmowego, często mają
logicznych z pozostałymi drobnoustrojami będącymi
związek z zapaleniem stawów [1–3]. Zakażenie jelitowe
obiektem zainteresowania klinicystów w diagnozowa-
poprzedzające objawy stawowe może mieć na tyle ła-
niu zapaleń stawów o ewentualnej etiologii infekcyjnej,
godny przebieg, że jest niezauważone przez pacjenta,
tj. oprócz Y. enterocolitica O3 – B. burgdorferi i Ch. tra-a przez diagnostę-klinicystę nie jest brane pod uwagę.
chomatis [4, 5]. Rozmiar zjawiska jednoczesnego
Obecność pozastawowych objawów, np. mięśniowo-
współwystępowania przeciwciał dla jednego i/lub kilku
-szkieletowych (entezopatia), skórnych (rumień guzowa-
pozostałych drobnoustrojów może mieć ogromne zna-
ty), ocznych czy dotyczących układu moczowo-płciowego
czenie diagnostyczne z implikacjami terapeutycznymi.
[4], może wikłać reaktywne zapalenie stawów.
Diagnostyka, podobnie jak w większości zapaleń
Materiał i metody
stawów wywołanych przez pałeczki jelitowe ( Yersinia, Materiał do analizy stanowiło 2477 surowic pocho-Shigella, Campylobacter), także w przypadku Salmonel-dzących od 2454 pacjentów, którym zlecono badania
la, w dużej mierze oparta jest na metodach hodowla-na obecność przeciwciał dla S. enteritidis i S. typhimu-nych – bakteriologicznych. Techniki serologiczne (testy
rium. Dane dotyczące liczby i odsetków surowic pocho-immunoenzymatyczne i zarzucony – Widala) również
dzących od poszczególnych grup (źródeł) pacjentów,
mogą być przydatne do potwierdzenia wcześniejszego
z rozbiciem na poszczególne lata i łącznie, przedstawio-
zakażenia z jego powikłaniami stawowymi i pozastawo-
no na rycinie 1.
wymi. Przeciwciała klasy IgA mają krótszy okres pół-
Surowice od 46 zdrowych dawców krwi posłużyły
trwania niż klasy IgG, a więc utrzymujące się ich wysokie
do badań nad ustaleniem norm w zastosowanej meto-
poziomy są bardziej przydatne w ustaleniu rozpoznania
dzie immunoenzymatycznej (ELISA) dla poszczególnych
niż przeciwciała klasy IgG, których obecność potwierdza
klas immunoglobulin oraz antygenów. Metodę szczegó-
co najwyżej kontakt z drobnoustrojem. W badaniu doty-
łowo opisano w pracy Noworyty i wsp. [9]. Zastosowa-
czącym diagnozowania reaktywnego zapalenia stawów
ne antygeny LPS S. enteritidis i S. typhimurium poziom przeciwciał klasy IgG przekraczający normę
do opłaszczania płytek titracyjnych zakupiono w firmie
o 3SD, wraz z obecnością IgA lub IgM, przyjęto za dowód
Sigma (USA). Za wynik dodatni „+” przyjmowano O. D.
istnienia związku przyczynowego [5, 6].
= x + 2SD, „++” O. D. = x + 3SD, ≥„+++” O. D. = x + 4SD,
Z uwagi na duże zainteresowanie udziałem pałe-
gdzie x oznaczał średnią wartość gęstości optycznej
czek Salmonella [7–10] (oprócz Y. enterocolitica O3) ( optical density – O. D.) uzyskaną w badaniach u zdrow ewentualnym wywoływaniu zapaleń stawów doko-
wych dawców krwi, a SD – odchylenie standardowe.
nano analizy wyników badań na obecność przeciwciał
klas IgA, IgG, IgM dla S. enteritidis i S. typhimurium Wyniki
w surowicach pacjentów hospitalizowanych i konsulto-
wanych w Instytucie Reumatologii oraz wyników badań
Analiza liczby badań na obecność przeciwciał dla pa-
zlecanych przez inne placówki medyczne w la-
łeczek S. enteritidis i S. typhimurium, wykonanych w Za-tach 2004–2006. Oba ww. gatunki Salmonella dominu-kładzie Mikrobiologii i Serologii w latach 2004–2006
Reumatologia 2008; 46/4
200
Jacek Noworyta, Maria Brasse-Rumin, Jakub Ząbek
[%]
70
pochodzenie surowicy:
razem
65
Klinika Reumatologii Wieku Rozwojowego
Klinika Reumatologii
60
Klinika Chorób Reumatycznych
Klinika Chorób Tkanki Łącznej
55
pozostałe kliniki/oddziały Instytutu Reumatologii (Klinika Reumoortopedii, Klinika Spondylo-Neurochirurgii i Neurologii,
49,9
50
Oddział Jednego Dnia,
46,8
47,5
45,3
Oddział Rehabilitacji Narządu
45
Ruchu, Izba Przyjęć)
40
Poliklinika Dorosłych
Poliklinika Dzieci
35
Carolina Medical Center
inne placówki medyczne
30
badania prywatne
i pracowników
25
20
15
13,7
13,5
12,6
12,0
10,9
10,7
10,4
11,6
10
9,2
9,9
8,3
7,5
7,1
6,2
6,2
7,1
5,8
6,6
5,2
5
4,5
4,1
2,8
2,7
3,3
2,5
2,5
2,3
1,6
1,8
2,1
0,7
1,0
0,7
0,6
1,0
1,3
0
rok badania: 2004 – Iiczba badanych 687
2005 – Iiczba badanych 803
2006 – Iiczba badanych 987 lata 2004–2006 – Iiczba badanych 2477
Ryc. 1. Odsetek badań na obecność przeciwciał w surowicy dla S. enteritidis i S. typhimurium, zlecanych przez poszczególne kliniki, oddziały IR, placówki medyczne oraz osoby prywatne w latach 2004–2006.
Fig. 1. Percentages of tests for presence of antibodies against S. enteritidis and S. typhimurium commissioned by particular Clinics, Divisions and medical centers IR and individual persons in years 2004–2006.
(ryc. 1.), wyraźnie wykazała, że niezależnie od roku i ca-
dis oraz od 1,7% (Poliklinika Dzieci) do 9,1% (KR) łego okresu zdecydowanie najwięcej badań, tj.
w przypadku S. typhimurium. Wyraźnie przeważała wy-ok. 50%, zlecała Klinika Reumatologii Wieku Rozwojo-
krywalność przeciwciał dla S. enteritidis (niezależnie wego. Zdecydowanie mniej zleceń, chociaż jeszcze prze-od klasy immunoglobulin). Szczegółowe wyniki doty-
kraczające 10%, pochodziło z Kliniki Reumatologii (KR)
czące obecności przeciwciał dla obu gatunków Salmo-
oraz z placówki pozainstytutowej – Carolina Medical
nella z podziałem na klasy immunoglobuliny i ich pozio-Center. Analizując cztery Kliniki Instytutu Reumatologii
mu przedstawiono na rycinie 3.
i biorąc pod uwagę liczbę leczonych w nich pacjentów
Nie jest zaskakujące, że w przypadku przeciwciał dla
(dane uzyskane z Działu Statystyki Medycznej), propor-
S. enteritidis – zarówno w poszczególnych latach, jak cje zlecanych badań różnią się nieco od liczby badań
i łącznie w całym analizowanym okresie – dominowały
w przeliczeniu na osobę, tj. średnio KRWR zlecała ok.
przeciwciała klasy IgG. Wyjątek stanowił 2006 r., w któ-
5 razy częściej badania niż KR i KChTŁ. Przelicznik ten
rym stwierdzono niemal jednakowe odsetki przeciwciał
w przypadku KChR wynosił nieco mniej, tzn. niespełna
klasy IgG i IgM (odpowiednio 45,3 i 43,5%). Nie dziwi rów-
3 razy. Nie zmienia to faktu zdecydowanej dominacji
nież fakt, że poziom wykrywanych przeciwciał był najczę-
zleceń pochodzących z KRWR w porównaniu z innymi
ściej niski (x + 2SD) we wszystkich badanych klasach.
Klinikami, a zwłaszcza z Poliklinikami: Dorosłych i Dzie-
Inaczej – odnośnie do wykrywanych klas przeciw-
ci, jak również pozostałymi „źródłami” zleceń.
ciał – wyglądała odpowiedź wobec S. typhimurium.
W kontekście liczby zlecanych badań tym bardziej
Analiza (ryc. 3., 4.) wykazywała dominację przeciwciał
interesujące było porównanie odsetków dodatnich wy-
klasy IgA (2005 r.) i klasy IgM (2004 r., 2006 r. i łącznie ników na obecność przeciwciał dla obu badanych ga-lata 2004–2006). Zaskakująco rzadko (4,8%) wykrywa-
tunków Salmonella (ryc. 2.).
no przeciwciała klasy IgG. Szczegółowe wyniki dotyczą-
Procenty te zwiększają się wraz z rokiem badania,
ce wyłącznego i/lub współwystępowania przeciwciał
niezależnie od gatunku drobnoustroju. W całym zaś
klas IgA, IgG, IgM dla S. enteritidis i S. typhimurium okresie badań (lata 2004–2006) odsetki wyników do-w okresie analizowanym przedstawiono w tabeli I.
datnich kształtowały się w zakresie od 8,4% (Poliklini-
Wyłączne występowanie przeciwciał dla S. enteriti-
ka Dorosłych) do 19,3% (KChR) w przypadku S. enteriti-
dis dotyczy przede wszystkim klasy IgG, a następnie Reumatologia 2008; 46/4
Wartość serodiagnostyki u chorych na niesklasyfikowane zapalenie stawów 201
7,5
8,5
3,0
m
is,
riu
dań
d
7,7
7
1,
u
iti
im
7,2
h
0
7,9
ód ba
. typ
8,5
S
6
ośr
. enter
9,1
m
00
ze
7,3
2
ra
–
, sp
40
m
13,4
02
iu
12,1
12,5
ur
ium and S
is
14,4
8,8
ur
8,4
ritidte
20,0
14,6
n
. eS
. typhim
12,5
19,3
S i
. typhim
12,9
is
12,4
diti
16,3
inst S
m
a
15,5
20,0
g
riu
a
0
u
im
. enter
)
16,0
h
S
lass
13,5
,2
11
. typ
la
S
ch 2004–2006.
13,3
dy c
l persons in years 2004–2006.
,6
60
lata
o
11
b
0
ua
2
15,7
idiv
20,9
10,0
klasy Ig) d
is
d
23,3
,1
11
y of anti
ritid
20,0
te
28,6
12,1
n
. eS
leżnie o
24,5
15,2
by prywatne w
ietn
pendentl
17,0
ad
7,0
o
az oso
i d
( inde
10,4
00
ik
m
l centers IR and ind
6,5
yn
riu
ies
u
ica
W
4,5
d
5,0
imh
eciwciał (nieza
o
ii,
0
b
de
2,1
p
6,0
. typS
rto
,
9,1
o
ia
5
i medyczne or
o
n
7,4
0
m
D
0
um anti
u
2
e
og
15,2
ons and med
16,2
R
e
becność prz
cówk
a
n
o
isi
ik
d
16,6
la
is
p
lin
ł Je
17,6
zia
ii (K
d
ć)
10,0
0
ritid
g
d
15,4
ten
icy na
lo
. e
esence of ser
to
ii, O
rzyję
25,5
16,0
w
S
iały IR i
o
a
g
P
o
g
m
lo
a
e
u
19,3
dz
w
e
ro
sur
u
, Izb
d
or pr
jo
R
e
u
13,0
o
tu
ch
31,
i, o
zw
ii i N
u
w
o
ó
j
R
m
R
rg
ik
ych
e
stytu
u
u
d
n
riuu
esults f
k
iru
czn
w
00
ie
ły In
ch
rzą
im
tyczn
a
r
e
co
h
datnich w
e r
a
i Łą
zia
ro
N
te
ra
2,7
icy:
ii W
0
ii
u
m
k
d
e
n
yczn
lne klinik
w
g
g
u
n
e
a
d
cji
d
i pe
4,6
3,6
. typ
ro
lo
lo
e
k
i/o
-N
słych
l C
e
S
ositiv
to
to
R
T
ci
ik
ilita
tn
egó
oned by particular Clinics, Div
su
a
a
b
b
ylo
ro
a
4,2
d
b
o
zie
ica
i mk
ie
m
m
ró
ró
lin
n
a
de
0,3
4
n
u
u
o
o
o
h
D
D
w
ryw
0
e
e
h
h
k
p
e
a
a
0
ze
łe
M
có
p
2
oszcz
d
R
R
C
C
S
ł R
ik
ik
a
la
ia
4,8
3,8
o
a
a
a
a
a
n
ik
ik
ik
ik
sta
ik
zia
lin
lin
lin
p
a
ges of p
ch
zo
d
lik
lik
ro
e
d
o
lin
lin
lin
lin
o
lin
d
o
o
a
n
a
14,3
ez p
p
K
K
K
K
p
K
O
P
P
C
in
b
0
is
5,2
ritid
5,5
te
rcenta
0
n
e
7,0
. e
. Odsetek wyników do
ych prz
7,1
S
:
. P
3,2
een test commissi
ian
. 2
6,1
ad
yc. 2
a
R
zlecan
Fig
betw
b
40
35
30
25
20
15
10
5
0
k
[%]
ro
Reumatologia 2008; 46/4
Jacek Noworyta, Maria Brasse-Rumin, Jakub Ząbek
202
[%]
100
Poziom przeciwciał dla
S. enteritidis
+
++
81,2
80
78,4
≥+++
75,0
razem
70,3
64,5
64,5
64,5
65,5
62,5
60,8
60
58,6
58,1
55,3
52,9
50,0
45,3
43,5
40
34,5
31,2
29,2 28,8
25,0
25,0
25,0
26,5 24,1
22,7
22,6
23,0
20,8
20
19,8
19,3
16,6
15,8
20,6
12,5
10,8
10,8
11,3
9,9
11,2
16,5
6,9
12,5
6,3
0
0
4,3
4,3
IgA
IgG
IgM
IgA
IgG
IgM
IgA
IgG
IgM
IgA
IgG
IgM
rok badania:
2004
2005
2006
2004–2006
Ryc. 3. Obecność przeciwciał dla S. enteritidis odpowiedniej klasy immunoglobuliny (Ig) oraz ich poziom wyra-
żony jako: + (x + 2SD), ++ (x + 3SD), ≥+++ (x + 4SD).
Fig. 3. The presence of antibodies against S. enteritidis and ( particular IgG class) and their levels – expressed as, weekly positive + ( x + 2SD) , ++ ( medium positive) ( x + 3SD) and strongly positive ≥ +++ ( x + 4SD).
[%]
100,0
100,0
100
Poziom przeciwciał dla
S. typhimurium
+
85,7
90,0
++
≥+++
80
78,4
78,9
razem
68,2
67,8
66,6
66,6
65,6
64,5
64,2
60,0
60,0
60
55,5
54,1
52,5
41,0
40
31,1
30,6
28,4
28,6
33,3
33,3
27,5
26,2
28,4
21,1
20
20,0
20,0
14,3
14,1
11,1
20,0
10,0
7,2
5,1
4,8
3,3
3,4
3,6
0
0 0
0
0 0
0
0
0
IgA
IgG
IgM
IgA
IgG
IgM
IgA
IgG
IgM
IgA
IgG
IgM
rok badania:
2004
2005
2006
2004–2006
Ryc. 4. Obecność przeciwciał dla S. typhimurium odpowiedniej klasy immunoglobuliny (Ig) oraz ich poziom wy-rażony jako: + (x + 2SD), ++ (x + 3SD), ≥+++ (x + 4SD).
Fig. 4. The presence of antibodies against S. typhimurium and ( particular IgG class) and their levels – expressed as, weekly positive + ( x + 2SD) , ++ ( medium positive) ( x + 3SD) and strongly positive ≥ +++ ( x + 4SD).
Reumatologia 2008; 46/4
Wartość serodiagnostyki u chorych na niesklasyfikowane zapalenie stawów 203
IgM i IgA, natomiast przeciwciał dla S. typhimurium kla-17,2% ogółu badanych (zlecanych do badania). W takiej
sy IgM, a następnie IgA i IgG (zaledwie w 1,6% surowic).
liczbie surowic retrospektywnie poszukiwano obecności
Jednoczesne współwystępowanie przeciwciał klas
przeciwciał dla innych drobnoustrojów, tj. dla Y. enteroco-IgA + IgG dla S. enteritidis dotyczyło 4,5% surowic, litica O3, Ch. trachomatis i B. burgdorferi. W tabeli II przed-a IgM + IgG – 5,7%. Obecność wszystkich trzech klas
stawiono szczegółowe wyniki analizy, osobno dla współ-
przeciwciał stwierdzono natomiast w całym badanym
występujących przeciwciał tej samej klasy oraz dla współ-
okresie w 3,3% surowic. Współwystępowanie przeciw-
występujących przeciwciał różnych klas.
ciał różnych klas różniło się w przypadku S. typhimurium, Biorąc pod uwagę poszczególne rodzaje/gatunki
gdzie stosunkowo często (8,6%) wykazywano „wariant”
drobnoustrojów, zauważono zdecydowaną dominację
IgA + IgM, pojedyncze były zaś surowice z obecnością
w krzyżowej reaktywności między przeciwciałami dla
przeciwciał IgA + IgG oraz IgG + IgM (tab. I).
S. enteritidis a S. typhimurium w klasie IgM i IgA. W su-Niezwykle istotna diagnostycznie była analiza jedno-
mie krzyżowe reakcje serologiczne dotyczące tych
czesnego występowania przeciwciał dla poszczególnych
gatunków Salmonella stwierdzono w 15,5% surowic
drobnoustrojów, dla których badania zlecano. Punktem
(spośród 426). W kolejności reaktywność krzyżową
odniesienia dla tej analizy była obecność w surowicy pa-
przeciwciał Salmonella stwierdzono odnośnie do Y. ente-cjenta przeciwciał dla S. enteritidis i/lub S. typhimurium.
rocolitica O3 (w sumie w ok. 7% surowic). Jednoczesne Analizie poddano zatem 426 surowic, które stanowiły
występowanie przeciwciał dla S. enteritidis i/lub Tabela I. Współwystępowanie przeciwciał klas IgA, IgG, IgM dla S. enteritidis i S. typhimurium w surowicach pacjentów badanych w latach 2004–2006
Table I. Co-appearance of antibodies ( IgA, IgM and IgG class) against S. enteritidis and S. typhimurium in the sera of patients hospitalized ( tested) in years 2004–2006
Rok badania
Obecność przeciwciał dla
S. enteritidis
% surowic z odpowiednią klasą przeciwciał
IgA
IgG
IgM
2004
2005
2006
2004–2006
–
+
–
75,7
63,4
40,7
52,3
–
–
+
6,1
5
38,5
23
+
–
–
6,1
18,4
5,6
10,3
+
+
–
6,1
8,3
1,7
4,5
–
+
+
6,1
3,3
7,3
5,7
+
–
+
0
0,8
1,1
0,9
+
+
+
0
0,8
5,1
3,3
Rok badania
Obecność przeciwciał dla
S. typhimurium
% surowic z odpowiednią klasą przeciwciał
IgA
IgG
IgM
2004
2005
2006
2004–2006
–
+
–
11,1
3,4
0
1,6
–
–
+
55,5
25,8
63,9
51,6
+
–
–
33,3
63,8
24,4
37,1
+
–
+
0
6,9
10
8,6
+
+
–
0
0
0,8
0,5
–
+
+
0
0
0,8
0,5
Reumatologia 2008; 46/4
Jacek Noworyta, Maria Brasse-Rumin, Jakub Ząbek 204
S. typhimurium (w tej samej klasie) stwierdzono rów-Ogólna ocena uzyskanych dodatnich wyników
nież wobec B. burgdorferi (4,7%) i Ch. trachomatis na obecność przeciwciał dla LPS S. enteritidis i S. typhi-
(2,5%). W 7 (1,6%) surowicach wykazano reaktywność
murium odzwierciedla sytuację epidemiologiczną w pokrzyżową przeciwciał dla 3 drobnoustrojów, a w 1 – na-
pulacji krajowej dotyczącą zdecydowanej dominacji
wet dla czterech. W sumie surowice, które wykazywały
hodowania gatunku S. enteritidis. Odsetki wykrywanych jednoczesne występowanie przeciwciał tych samych
przeciwciał surowiczych dla tego gatunku 2–3-krotnie
klas dla 2–5 badanych drobnoustrojów, stanowiły
przewyższały (oprócz 2006 r.) odsetki przeciwciał dla
aż 31%. W takim zatem odsetku surowic nie można by-
S. typhimurium (ryc. 2.). Nie jest zaskakujące, że odsetki ło precyzyjnie zdefiniować diagnozy serologicznej.
wykrywanych przeciwciał dla S. enteritidis w grupach Biorąc pod uwagę współwystępowanie przeciwciał
chorych w poszczególnych klinikach (oddziałach) i pla-
w różnych klasach dla 2–5 badanych drobnoustrojów
cówkach medycznych w analizowanym okresie prze-
(tab. II), stwierdzono również dosyć wysoki odsetek ta-
wyższały (oprócz Polikliniki Dorosłych i Polikliniki Dzieci) kich surowic (12,4%). Najczęściej wykrywano w nich
odsetki znajdowane w grupie dawców (9,1%) [9], a już
przeciwciała dla S. enteritidis i B. burgdorferi.
odnośnie do S. typhimurium były one niższe, wynosząc Analiza szczegółowa danych zawartych w tabeli I
średnio 7,5% (grupa dawców = 12,5%). Pomijając szcze-
wykazała bardzo wysoki odsetek (43,4%) surowic
góły, wykazano najczęstsze wykrywanie przeciwciał dla
z podwyższonymi poziomami przeciwciał jednocześnie
S. enteritidis (19,3%) w byłej KChR, a następnie KChTŁ
dla S. enteritidis i/lub S. typhimurium oraz dla pozosta-
(14,4%), a były to kliniki głównie o profilu internistycz-
łych Y. enterocolitica O3 i/lub Ch. trachomatis, B. burg-nym. Czyżby wśród przebywających tam pacjentów naj-
dorferi. Zbiorcze dane dotyczące współwystępowania wyższa wykrywalność przeciwciał dla S. enteritidis kazała przeciwciał dla S. enteritidis i/lub S. typhimurium, nieza-podejrzewać najczęstsze infekcje salmonellowe i/lub no-
leżnie od klasy immunoglobulin, w surowicach wraz
sicielstwo drobnoustroju tego gatunku? Jest to sugestia
z przeciwciałami dla pozostałych badanych drobno-
autorów – nie do wyjaśnienia bez udziału klinicystów. Na
ustrojów przedstawiono w tabeli III. Zdecydowanie naj-
takie rezultaty mogły wpłynąć czynniki subiektywne,
częściej obecne były jednocześnie przeciwciała dla obu
w tym zbieg okoliczności skłaniający lekarza do celowo-
gatunków Salmonella (18,1%), a następnie niemal
ści przeprowadzenia badań serologicznych w kierunku
w jednakowym odsetku przeciwciała dla S. enteritidis +
obecności przeciwciał dla S. enteritidis i/lub S. typhimu-Y. enterocolitica O3 (7%) oraz S. enteritidis i B. burgdor-rium. Pewne jest również, że zdecydowana przewaga licz-feri (6,5%). Wartość serodiagnostyczna zastosowanej by zleceń z KRWR nie korespondowała wprost z wykry-metody w znacznym procencie mogła być więc zakwe-
walnością tych przeciwciał. Zaskakujący jest fakt, że
stionowana i wymagała wnikliwej analizy klinicznej,
w surowicach dostarczonych od wszystkich analizowa-
ewentualnie potwierdzenia, co w dużej mierze czyni się
nych grup pacjentów (ryc. 2.) średnio w całym okresie
aktualnie ( Y. enterocolitica O3, B. burgdorferi) .
(lata 2004–2006) odsetki wykrywanych przeciwciał dla
S. typhimurium były niższe niż w grupie zdrowych daw-Omówienie wyników
ców (12,5%). Obniża to ogólną wartość diagnostyczną
stwierdzania obecności przeciwciał dla tego gatunku
Zwraca uwagę fakt, że ok. 50% wszystkich zleconych
w podejrzewaniu etiologii chorób narządu ruchu i ich
badań w kierunku obecności przeciwciał dla S. enteritidis powikłań pozastawowych i może być argumentem
i S. typhimurium pochodziło, podobnie jak to dotyczyło za nadkażeniem lub nosicielstwem, a nie czynnikiem
Y. enterocolitica O3 [11], z KRWR, a więc od dzieci i mło-sprawczym tych schorzeń. Sama obecność przeciwciał
dzieży. Autorzy niniejszej pracy nie są lekarzami i mogą
dla najczęściej występujących w populacji krajowej ww.
przypuszczać, że tak zdecydowana przewaga materiału
gatunków Salmonella również nie decyduje o ustaleniu pochodzącego od tej grupy chorych miała swoje klinicz-rozpoznania ewentualnego reaktywnego zapalenia sta-
ne uzasadnienie, oparte na rzetelnym wywiadzie klinicy-
wów. Według Fendlera i wsp. [6] oprócz obecności asyme-
stów. Pamiętać należy, że wartość diagnostyki serolo-
trycznego zapalenia stawów i/lub dodatniego posiewu
gicznej polega na wykryciu przeciwciał Salmonella
kału wymagane są pewne serologiczne kryteria, takie jak:
na wysokim poziomie w klasie IgG oraz dodatkowo
• poziom przeciwciał antybakteryjnych w klasie IgG
w klasie IgA i/lub IgM [6]. Wyłączna odpowiedź w klasie
≥3 SD + obecność przeciwciał IgA lub IgM,
IgG może sugerować czasami odległy kontakt z drobno-
• poziom przeciwciał IgG ≥2 SD + obecność przeciwciał
ustrojem, gdy objawy infekcji już zanikły, a powikłania ze IgA lub IgM + objawy zapalenia jelit ( enterocolitis).
strony układu narządu ruchu nie dają podstawy do lecze-
W analizowanym materiale poziom przeciwciał różnił
nia antybiotykami z uwagi na ich działanie głównie
się ilościowo również w zależności od gatunku Salmonella na obecną lub niedawną infekcję bakteryjną.
(ryc. 3.). Zgodnie z oczekiwaniami w całym okresie (la-
Reumatologia 2008; 46/4
Wartość serodiagnostyki u chorych na niesklasyfikowane zapalenie stawów 205
Tabela II. Obecność współwystępujących przeciwciał dla S. enteritidis i/lub S. typhimurium oraz krzyżowe reaktywności z Y. enterocolitica O3, Ch. trachomatis i B. burgdorferi (n=426 – liczba surowic z obecnością przeciwciał współwystępujących w tych samych klasach immunoglobulin dla S. enteritidis i/lub S. typhimurium) Table II. The presence of co-appearing antibodies against S. enteritidis or S. typhimurium and cross-reactivities with Y. enterocolitica O3 , Ch. trachomatis and B. burgdorferi ( for n=426 – amount of sera with presence of antibodies in the same class of immunoglobulin against S. enteritidis or S. typhimurium) Liczba (odsetek) surowic z obecnością przeciwciał współwystępujących w tych samych klasach immunoglobulin liczba
odsetek
S. enteritidis M – S. typhimurium M
35
8,2
S. enteritidis A – S. typhimurium A
21
4,9
S. enteritidis G – S. typhimurium G
6
1,4
S. enteritidis AM – S. typhimurium AM
2
0,5
S. enteritidis AG – S. typhimurium AG
1
0,23
S. enteritidis GM – S. typhimurium GM
1
0,23
razem
66
15,5
S. enteritidis G – Y. enterocolitica G
19
4,5
S. enteritidis M – Y. enterocolitica M
3
0,7
S. enteritidis A – Y. enterocolitica A
1
0,23
S. enteritidis AG – Y. enterocolitica AG
1
0,23
S. enteritidis GM – Y. enterocolitica GM
1
0,23
razem
25
5,9
S. enteritidis G – Ch. trachomatis G
8
1,9
S. enteritidis AG – Ch. trachomatis AG
1
0,23
razem
9
2,1
S. enteritidis M – B. burgdorferi M
9
2,1
S. enteritidis G – B. burgdorferi G
6
1,4
razem
15
3,5
S. typhimurium M – Y. enterocolitica M
4
0,9
S. typhimurium A – Ch. trachomatis A
1
0,23
S. typhimurium M – B. burgdorferi M
5
1,2
S. enteritidis G – Y. enterocolitica G – Ch. trachomatis G 1
0,23
S. enteritidis M – S. typhimurium M – Y. enterocolitica M
1
0,23
S. enteritidis M – S. typhimurium M – B. burgdorferi M
3
0,7
S. enteritidis M – S. typhimurium M – Y. enterocolitica M – B. burgdorferi M
2
0,5
razem
7
1,6
łącznie
132
31
Reumatologia 2008; 46/4
Jacek Noworyta, Maria Brasse-Rumin, Jakub Ząbek 206
Tabela III. Obecność współwystępujących przeciwciał dla S. enteritidis i/lub S. typhimurium oraz krzyżowe reaktywności z Y. enterocolitica O3, Ch. trachomatis i B. burgdorferi (n=426 – liczba surowic z obecnością przeciwciał współwystępujących w różnych klasach immunoglobulin dla S. enteritidis i/lub S. typhimurium) Table III. The presence of co-appearing antibodies against S. enteritidis or S. typhimurium and cross-reactivities with Y. enterocolitica O3, Ch. trachomatis and B. burgdorferi ( for n=426 – amount of sera with presence of antibodies indifferent class of immunoglobulin against S. enteritidis or S. typhimurium) Liczba (odsetek) surowic (n=426) z obecnością przeciwciał współwystępujących w różnych klasach immunoglobulin liczba
odsetek
S. enteritidis G – S. typhimurium A
8
1,9
S. enteritidis M – S. typhimurium A
3
0,7
razem
11
2,6
S. enteritidis G – Y. enterocolitica M
2
0,5
S. enteritidis M – Y. enterocolitica G
2
0,5
S. enteritidis G – Y. enterocolitica A
1
0,23
razem
5
1,2
S. enteritidis M – Ch. trachomatis G
3
0,7
S. enteritidis M – Ch. trachomatis AG
1
0,23
razem
4
0,9
S. enteritidis G – B. burgdorferi M
11
2,6
S. enteritidis GM – B. burgdorferi M
1
0,23
S. enteritidis AG – B. burgdorferi M
1
0,23
razem
13
3
S. typhimurium A – Y. enterocolitica GM
2
0,5
S. typhimurium M – Y. enterocolitica A
1
0,23
razem
3
0,7
S. typhimurium M – Ch. trachomatis G
5
1,2
S. typhimurium A – Ch. trachomatis G
1
0,23
S. typhimurium M – Ch. trachomatis A
1
0,23
razem
7
1,6
S. typhimurium A – B. burgdorferi G
1
0,23
S. typhimurium M – B. burgdorferi G
1
0,23
razem
2
0,5
S. enteritidis AG – S. typhimurium A – Y. enterocolitica G
2
0,5
S. enteritidis M – S. typhimurium A – B. burgdorferi G
2
0,5
S. enteritidis AG – S. typhimurium A – B. burgdorferi G
1
0,23
S. enteritidis AG – S. typhimurium A – Ch. trachomatis G
1
0,23
S. enteritidis G – S. typhimurium M – Y. enterocolitica GM 1
0,23
S. enteritidis A – S. typhimurium A – Y. enterocolitica G – Ch. trachomatis G
1
0,23
razem
8
1,9
łącznie
53
12,4
Reumatologia 2008; 46/4
Wartość serodiagnostyki u chorych na niesklasyfikowane zapalenie stawów 207
ta 2004–2006) obecność przeciwciał, niezależnie od kla-
do klasy IgG). Spotyka się fałszywie dodatnie wyniki
sy immunoglobulin, była najczęściej na najniższym po-
spowodowane obecnością RF. Często nie występują jako
ziomie, tj. x + 2 SD, z tym że w klasie IgG przeciwciała
jedyne w przypadku niezróżnicowanego zapalenia sta-
dla S. typhimurium występowały aż w 90% na tak sto-wów i reaktywnego zapalenia stawów (ReZS), a więc
sunkowo niskim poziomie. W przypadku innych klas
mają wątpliwe znaczenie przy podejrzeniu ReZS.
i obu gatunków Salmonella przeciwciała o najniższym Przeciwciała klasy IgG (w obecnych badaniach jako je-poziomie stanowiły 60–70% ogółu stwierdzonych.
dyne u 52% pacjentów – dla S. enteritidis i zaled-Na podstawie ryciny 3. można wysnuć jeszcze jeden
wie 1,6%(!) – dla S. typhimurium) pojawiają się po 2–4 tyg.
istotny, choć równie przypuszczany wniosek, że o ile
w czasie pierwszej infekcji, dynamicznie wzrastając w bar-
w przypadku S. enteritidis przeciwciała najczęściej dzo krótkim czasie, ale utrzymują się nierzadko przez dłu-stwierdzano w klasie IgG (55%), o tyle w przypadku
gi okres (kilka miesięcy, lat, a nawet do końca życia).
S. typhimurium wykrywano je głównie w klasie IgM
W przypadku podejrzewanego posalmonellowego zaka-
(54%) i IgA (41%), a zaledwie w ok. 5% w klasie IgG. Czy
żenia z odległymi powikłaniami stawowymi ich wyłączna
zatem w przypadku S. enteritidis można było przeważ-
obecność ma ograniczoną diagnostyczną wartość i praw-
nie podejrzewać odległy kontakt pacjenta z tym dopodobnie świadczy o dawnym kontakcie z drobno-gatunkiem, a w przypadku S. typhimurium – zakażenie ustrojem.
świeże lub przewlekłe? Trzeba mieć na uwadze, że ce-
Przeciwciała klasy IgA (w obecnych badaniach jako
chą przeciwciał IgM i IgA jest kilkumiesięczne wykry-
wyłączne, częściej występujące dla S. typhimurium – 37%, wanie przeciwciał klasy IgM i krótki, kilkudniowy okres
niż S. enteritidis – 10,3%) głównie są obecne w infekcjach półtrwania przeciwciał klasy IgA [5]. W badaniach sero-błon śluzowych. Wskazują na aktywny, niedawny i prze-
logicznych na interpretację wyników, a tym samym
wlekły proces infekcyjny z uwagi na krótki okres półtrwa-
wartość prognostyczną i diagnostyczną, może wpływać
nia przeciwciał tej klasy. Mogą świadczyć o stałej indukcji serokonwersja przeciwciał klasy IgM do klasy IgG. przez przebywający w organizmie drobnoustrój lub jego Biorąc pod uwagę prawdopodobieństwo ciągłej induk-fragmenty antygenowe, które drogą translokacji z prze-
cji przeciwciał klasy IgA przez aktualnie przebywający
wodu pokarmowego (przez układ krwionośny lub limfa-
drobnoustrój i/lub antygen, wykrywanie jednoczesne
tyczny) docierają do stawów.
przeciwciał klasy IgA lub IgM i dodatkowo na wysokim
Reasumując, w miarę istotną wartość diagnostycz-
poziomie przeciwciał klasy IgG każe podejrzewać aktu-
ną w rozpoznawaniu powikłań stawowych po podejrze-
alną lub niedawną infekcję, natomiast wykrycie jedynie
wanej infekcji Salmonella (a także Y. enterocolitica i/lub przeciwciał klasy IgG może świadczyć o odległej infek-Y. pseudotuberculosis) mają głównie wysokie poziomy cji, a nawet kontakcie bezobjawowym (nosicielstwo)
przeciwciał IgG i dodatkowo obecność przeciwciał kla-
z pałeczkami Salmonella. Największą zatem wartość dia-sy IgA i/lub IgM. Wyłączna pojedyncza odpowiedź w ja-
gnostyczną w stwierdzaniu np. reaktywnego zapalenia
kiejkolwiek klasie przeciwciał ma ograniczoną wartość
stawów po zakażeniu salmonellowym lub niezróżnico-
diagnostyczną w rozpoznawaniu schorzeń narządu ruchu
wanego zapalenia stawów za pomocą metod serologicz-
o etiologii infekcyjnej, a zwłaszcza w celowości stosowa-
nych ma – jak wspomniano – jednoczesne wykrywanie
nia terapii antybiotykowej. Związane to jest w ogromnej
przeciwciał klas IgG + IgA i/lub IgM. W prezentowanych
mierze również ze zjawiskiem krzyżowej reaktywności
analizach w przypadku S. enteritidis (tab. I) takie wyniki przeciwciał na antygeny innych drobnoustrojów będą-
uzyskano w całym okresie 2004–2006 w 10,2% suro-
cych przedmiotem zainteresowania reumatologów.
wic, natomiast odnośnie do S. typhimurium zaledwie W obecnie przedstawionych badaniach krzyżowa
w 1%. U tak niewielkiego odsetka chorych można było
reaktywność najczęściej dotyczyła obu pałeczek Salmo-
zatem podejrzewać w miarę niedawną infekcję Salmo-
nella, zwłaszcza w tych samych klasach przeciwciał
nella i wdrażać ewentualną terapię antybiotykową.
i przede wszystkim w klasie IgM i IgA (tab. II). Wytłuma-
Komentarza wymagają zaskakująco odmienne wy-
czeniem tak wysokiego odsetka (15,5%) współwystępu-
niki (tab. I) odpowiedzi humoralnej odnośnie do obu ga-
jących przeciwciał dla obu gatunków ( S. enteritidis
tunków Salmonella w poszczególnych klasach immuno-i S. typhimurium) jest ich budowa antygenowa struktur globulin, zwłaszcza występujących jako wyłączne. Klini-
ściany komórkowej. Mimo że drobnoustroje te należą
cysta reumatolog powinien brać pod uwagę różne moż-
do odrębnych grup serologicznych ( S. enteritidis do gru-liwości interpretacji uzyskanego wyniku. I tak, przeciw-
py DO, S. typhimurium BO), to w ich grupowych antyge-ciała klasy IgM (w badanym materiale obecne w 23%
nach występuje wspólny antygen cząstkowy – 12 – oraz
surowic dla S. enteritidis i 37% dla S. typhimurium) poja-lipid A (składnik LPS). Według Mäki-Ikola i wsp. [12]
wiają się wcześnie (zwykle w czasie pierwszych tygo-
u ponad 90% chorych na ReZS infekcje Salmonella po-dni). Zanikają one w okresie 3–6 tyg. (serokonwersja
wodowane są przez ww. gatunki. Część występujących
Reumatologia 2008; 46/4
Jacek Noworyta, Maria Brasse-Rumin, Jakub Ząbek 208
w odczynach serologicznych reakcji z LPS z pozostałych
Tym bardziej dyskusyjne i trudne do zinterpretowa-
grup wynika z podobieństwa ich budowy LPS z grupy B
nia dla ustalenia prawidłowego rozpoznania ewentual-
i D. Trzeba mieć na uwadze, że nieswoiste reakcje mo-
nego poinfekcyjnego zapalenia narządu ruchu jest
gą być dodatkowo spowodowane przez antygen ECA
stwierdzenie obecności przeciwciał dla więcej niż
występujący we wszystkich pałeczkach z rodziny Ente-
dwóch, zwłaszcza odległych taksonomicznie drobno-
robacteriaceae [13].
ustrojów. Jeżeli występują one w tych samych klasach,
Być może – przynajmniej częściowo – za krzyżową
to bardziej można podejrzewać krzyżową reaktywność.
reaktywność w przypadku Y. enterocolitica O3 odpowia-W obecnych analizach dotyczyło to 1,6% surowic (tab. I).
dał antygen ECA. Jednak, jak wspomniano w poprzed-
Zbliżony (1,9%) odsetek surowic dotyczył współwystę-
niej pracy [11], niektóre składniki Y. enterocolitica O3, powania przeciwciał różnych klas dla więcej niż dwóch
takie jak antygen nr 71, białka OMP, mogły również do-
drobnoustrojów. W takich przypadkach o trafnej dia-
prowadzać do krzyżowych reakcji z ww. pałeczkami
gnozie mógł decydować głównie niezwykle wnikliwy
Salmonella, choć w stopniu znacznie mniejszym niż oba wywiad lekarski i ocena stanu klinicznego. Obiektywi-ww. gatunki między sobą. Jak wynika z tabel I i II, czę-
zacja wyniku badania serologicznego przy użyciu meto-
stość serologicznej reaktywności krzyżowej między ga-
dy ELISA mogłaby być znacznie zwiększona poprzez
tunkami Salmonella a Y. enterocolitica O3 sięgała 9%
zastosowanie swoistych testów potwierdzenia. Poza
z przewagą przeciwciał klasy IgG (4,5%). Trzeba zazna-
ewidentną korzyścią diagnostyczną ma to poważne
czyć, że zastosowany antygen w metodzie ELISA
konsekwencje finansowe, zwłaszcza przy dużej liczbie
do oznaczania przeciwciał dla Y. enterocolitica O3 stano-zleceń badań i wysokim odsetku wyników dodatnich.
wiła pełna „mozaika” antygenowa całych bakterii. Czu-
W Instytucie Reumatologii liczba takich zleceń z roku
łość tej metody mogła zatem przewyższać swoistość.
na rok zdecydowanie się zwiększa, zwłaszcza dla dzie-
Nie biorąc pod uwagę klas immunoglobulin wykry-
ci i młodzieży (poza przeciwciałami dla Ch. trachomatis).
wanych jednocześnie przeciwciał dla S. enteritidis i/lub W przypadku większości drobnoustrojów – będących
S. typhimurium oraz B. burgdorferi, wykryto w badanych punktem zainteresowania reumatologów, tj. Y. enteroco-surowicach ok. 8% (tab. I i II) reaktywność krzyżową,
litica, B. burgdorferi i Ch. trachomatis – istnieją możliwo-mimo tak odległych jednostek taksonomicznych, form
ści potwierdzania wyników skryningowych uzyskanych
klinicznych i wektorów transmisji. W obu grupach drob-
metodą ELISA. Są to firmowe testy oparte na metodzie
noustrojów występują jednak w ścianie komórkowej
Western-Blot. Stopniowo, w uzasadnionych przypad-
białka OMP i LPS (LPS -like u Borrelia), które mogą być kach, a obligatoryjnie w diagnostyce Borrelia, wprowa-główną przyczyną reakcji krzyżowych objawiających się
dza się je, natomiast odnośnie do przeciwciał dla S. en-produkcją przeciwciał klasy IgM i/lub klasy IgG. W tym
teritidis i/lub S. typhimurium zamierza się potwierdzać jednak przypadku trudno wytłumaczyć tę – stosunko-wynik przynajmniej przy użyciu metody zahamowania
wo częstą – krzyżową reaktywność, z uwagi na to, że
ELISA.
w metodzie ELISA dla wykrywania przeciwciał Salmo-
Określenie swoistości przeciwciał bakteryjnych jest
nella stosowano oczyszczony z białek firmowy LPS, niezwykle istotne diagnostycznie, prognostycznie i w te-a dla B. burgdorferi – rekombinowane białkowe antyge-rapii stanów zapalnych narządu ruchu, ale wymaga
ny, głównie pochodzenia OMP. Wydaje się, że to współ-
znacznie większych nakładów finansowych i równocze-
występowanie przeciwciał może być rezultatem bliż-
śnie rozwagi w zlecaniu badań serologicznych, ponieważ
szego czy odległego kontaktu z ww. drobnoustrojami,
jedynie w przypadku badań w kierunku obecności prze-
nie zawsze świadczącego o infekcji z efektem chorobo-
ciwciał dla dwóch gatunków Salmonella analiza wykaza-wym, a raczej o nosicielstwie bezobjawowym. Oba ro-
ła współwystępowanie aż 18-procentowej reaktywności
dzaje drobnoustrojów występują często w populacji
krzyżowej, a wliczając dodatkowo Y. enterocolitica O3, B. burgdorferi i Ch. trachomatis współwystępowanie krajowej od wielu lat ( Salmonella sp.), a liczba ukąszeń przeciwciał surowiczych objęło aż ok. 43% surowic.
przez kleszcze przenoszące Borrelia wzrasta.
Tym bardziej plany rozszerzenia potwierdzania swo-
Najrzadziej w analizowanym materiale występowa-
istości przeciwciał w aspekcie diagnostycznym i leczni-
ły jednocześnie przeciwciała dla Salmonella i Ch. tra-czym wydają się bezdyskusyjne i oby tylko „moc prze-
chomatis (tab. I i II), wykrywane zwłaszcza w klasie IgG, robowa” i koszty ich nie pokrzyżowały.
co również może świadczyć raczej o nadkażeniu lub od-
ległej infekcji. Bez dokładnego wywiadu i obrazu kli-
Podsumowanie i wnioski
nicznego stwierdzenie obecności przeciwciał dla obu
gatunków/grup drobnoustrojów ma ograniczoną war-
Podobnie jak w przypadku Y. enterocolitica O3, sero-tość diagnostyczną.
diagnostyka w kierunku S. enteritidis i S. typhimurium Reumatologia 2008; 46/4
Wartość serodiagnostyki u chorych na niesklasyfikowane zapalenie stawów 209
w podejrzewanych o etiologię infekcyjną procesów ciał” powinno stanowić podstawę poczynań wnikliwe-zapalnych w chorobach narządu ruchu u pacjentów
go klinicysty reumatologa.
hospitalizowanych lub konsultowanych w Instytucie
Serodiagnostyka Salmonella w chorobach narządu
Reumatologii w Warszawie dotyczyła w ok. 50% przy-
ruchu i ich ewentualnych powikłaniach układowych ma
padków młodzieży i dzieci.
istotne znaczenie diagnostyczne i prognostyczne
Odsetki uzyskanych dodatnich wyników na obec-
po wyeliminowaniu reakcji nieswoistych, ale wciąż
ność przeciwciał dla S. enteritidis i S. typhimurium, nie-ustępuje bezpośredniemu wyhodowaniu drobnoustro-
zależnie od klas immunoglobulin, nie różniły się znacz-
ju bądź wykryciu jego struktury antygenowej (np. DNA,
nie od wykrywanych w surowicach zdrowej populacji,
RNA metodą PCR).
co obniżało ocenę istotnego udziału tych drobnoustro-
jów w wywoływaniu stanu zapalnego. Mogły one być
Piśmiennictwo
brane pod uwagę jedynie w poszczególnych diagnozo-
1. Gaston JSH, Lillicrap MS. Arthritis associated with enteric wanych przypadkach na podstawie wnikliwej analizy
infection. Best Pract Res Clin Rheumatol 2003; 17: 219-239.
klinicznej i rzetelnego wywiadu lekarskiego.
2. Leirisalo-Repo M. Reactive arthritis. Scand J Rheumatol Retrospektywna analiza poziomów i klas przeciw-2005; 34: 251-259.
ciał dla S. enteritidis i/lub S. typhimurium wykazała wy-3. Sibilia I, Limbach FX. Reactive arthritis or chronic arthritis raźne różnice między dwoma gatunkami Salmonella.
infections. Ann Rheum Dis 2002; 61: 580-587.
Można było podejrzewać, że w przypadku S. enteritidis
4. Flores D, Marquez J, Garza M, Espinoza LR. Reactive arthritis: był to odległy kontakt pacjenta z tym drobnoustrojem
newer developments. Rheum Dis Clin N Am 2003; 29: 37-59.
(przewaga przeciwciał klasy IgG), a odnośnie do S. ty-
5. Rial M, Klos A, Köhler L, Kuipers IG. Reactive arthritis. Best Pract Res Clin Rheumatol 2006; 20: 1119-1137.
phimurium raczej infekcja niedawna lub przewlekła 6. Fendler C, Laitko S, Sörensen, et al. Frequency of triggering (przewaga przeciwciał klasy IgM i IgA). Takie sugestie
bacteria in patients with reactive arthritis and undifferentiated w każdym przypadku wymagają weryfikacji udziału
oligoarthritis and the relative importance of the tests used for czynnika RF-M w powstawaniu fałszywie dodatnich
diagnosis. Ann Rheum Dis 2001; 60: 337-343.
wyników.
7. Gaston ISH, Lillicrap MS. Zapalenia stawów związane
Istotną wartość diagnostyczną w rozpoznawaniu
z zakażeniami jelitowymi. Best Pract Res Clin Rheumatol (Clin powikłań stawowych po podejrzewanej infekcji Salmo-Rheumatol – wydanie polskie) 2004; 1: 4-14.
nella mają wysokie poziomy przeciwciał IgG i dodatko-8. Rastawicki W, Jagielski M, Gierczyński R i wsp. Udział pałeczek wo obecność przeciwciał klasy IgA i/lub IgM. Wyłączna
z rodzaju Salmonella i Yersinia w patogenezie zapalenia sta-pojedyncza odpowiedź w jakiejkolwiek klasie przeciw-
wów ze szczególnym uwzględnieniem spondyloartropatii
ciał ma ograniczoną rolę w rozpoznawaniu schorzeń
i reumatoidalnego zapalenia stawów. II. Występowanie prze-
ciwciał dla pałeczek Salmonella i Yersinia w surowicy i płynie narządu ruchu o etiologii infekcyjnej, a zwłaszcza w ce-stawowym osób z zapaleniem stawów. Med Dośw Mikro-
lowości stosowania terapii antybiotykowej.
biol 2005; 57: 143-151.
Bardzo wysoka procentowo (ok. 43%) krzyżowa
9. Noworyta J, Ząbek J, Brasse-Rumin M, Gago J. Odpowiedź
reaktywność przeciwciał – zarówno dla obu badanych
humoralna na wybrane złożone antygeny bakterii Gram-
gatunków Salmonella, jak i Y. enterocolitica O3 oraz od-
-ujemnych i Gram-dodatnich oraz ich subkomponenty badana
ległych taksonomicznie Borrelia i Ch. trachomatis – tyl-w surowicy i płynie stawowym pacjentów z chorobami narzą-
ko częściowo może być tłumaczona podobieństwem
du ruchu. Reumatologia 2003; 41: 259-268.
antygenowym struktur ściany komórkowej. Domyślać
10. Ekman P, Kirveskari J, Granfors K. Modification of disease się można współistniejących w czasie nadkażeń i infek-outcome in Salmonella-infected patients by HLA-B27. Arthritis cji bezobjawowych, których następstwem mogły być
Rheum 2000; 43: 1527-1534.
powikłania stawowe i pozastawowe (układowe).
11. Noworyta J, Brasse-Rumin M, Ząbek J. Ocena wartości serodiagnostyki bakteriologicznej u chorych na niesklasyfikowane za-Istnieje (i częściowo jest realizowana) konieczność
palenie stawów. Reumatologia 2008; 46: 115-124.
potwierdzania swoistymi metodami (np. Western-Blot),
12. Mäki-Ikola O, Granfors K. Salmonella – triggered reactive często nieswoistych wyników dodatnich, uzyskanych
arthritis. Lancet 1992; 339: 1096-1098.
bardzo czułą metodą ELISA.
13. Kałużewski S, Czech Z. Występowanie i zawartość antygenu Ku-Charakterystyczny dla zakażenia obraz kliniczny
nina (CAE) w pałeczkach Enterobacteriaceae oraz innych bakte-jest decydującym kryterium i wskazówką do ewentual-
riach Gram-ujemnych. Med Dośw Mikrobiol 1976; 28: 109-119.
nej antybiotykowej terapii, a hasło „nie leczyć przeciw-
Reumatologia 2008; 46/4