Planowanie pochodzi od łacińskiego słowa „planta”- szkic budynku co oznacza zaprojektowanie schematu działania
Planowanie jest procesem polegającym na świadomym ustalaniu kierunków działania oraz podejmowania decyzji opartych na celach, faktach i dobrze przemyślanych ocenach.
Etap planowania:
a. określenie celów
b. ocena sytuacji
c. ustalenie procedury (sposób zamiany zasobów na rezultaty) d. ustalenie harmonogramu planu
e. przypisanie odpowiedzialności
f. sprawdzenie możliwości realizacji i kosztów planu
Plan jest dobry, gdy jest: (wg. T.Kotarbińskiego)
- celowy, czyli dopasowany do celu;
- wykonalny, a wiec możliwy do zrealizowania;
- niesprzeczny, tzn. że każda czynność wcześniejsza umożliwia czynność późniejszą;
- operatywny, a więc łatwy w zrozumieniu, w opanowaniu jego treści;
- racjonalny, tj. oparty na rzetelnej wiedzy;
- elastyczny, tj. dopuszczający do zmian w trakcie realizacji;
- optymalnie szczegółowy, tzn. ani zbyt szczegółowy, ani nazbyt ogólny;
- odpowiednio długodystansowy, obejmujący możliwie najdłuższy przedział czasowy;
- terminowy, a więc określający datę, po której staje się nieważny;
- kompletny, tzn. musi obejmować całość zadania i wszystkie istotne względy.
Plany dzielimy na strategiczne i operatywne:
Planowanie strategiczne zakreśla ramy orientacyjne planowania operatywnemu systematycznie je antycypując.
Planowanie strategiczne to zachodzący w organizacji proces polegający na ustalaniu jej polityki i konkretnych zadań za pomocą osiąganych celów oraz metod niezbędnych do zapewnienia wdrążenia polityki i programów strategicznych.
Planowanie operatywne spełnia funkcję wykonawczą w stosunku do planowania strategicznego.
Sekwencyjność procesu planowania:
-
prognozowanie- polega na naukowym przewidywaniu przyszłych zjawisk i procesów
-
programowanie- jest zespołem czynności zmierzających do ustalenia sformalizowanego opisu celów działalności przedsiębiorstwa oraz określenie optymalnych środków ich realizacji.
-
tworzenie planu- ściśle określone i wybrane kształtowanie przyszłej działalności przedsiębiorstwa.
Lista sprawdzająca przy planowaniu
Co? Cele
Charakterystyka
Gdzie? Lokalizacja
Punkt
dostawy
Kiedy? Upływ czasu
Data rozpoczęcia i zakończenia
Za co?
Finansowanie
Koszty, cena, finansowanie ze środków własnych i
pożyczonych
Kto? Odpowiedzialność
Wyznaczone zadania, kontrola, uprawnienia
Jak?
Plany operacyjne
Metody, procedury, konsekwencje
Cele
-
zapewnienie wykonania działań przy możliwie najniższym koszcie
-
koordynacja działania komórek organizacyjnych przedsiębiorstwa
-
optymalne wykorzystanie rezerw ludzkich i rzeczowych
-
najlepsze przygotowania firmy do zmieniających się warunków otoczenia Cele są ważniejsze co najmniej z czterech powodów:
-
cele wyznaczają nasze plany i decyzje
-
cele zapewniają nam poczucie kierunku działania
-
cele wpływają na koncentrację naszych wysiłków
-
cele pomagają nam w ocenie osiąganych postępów
Rodzaje celów:
1. zhierarchizowane
• nadrzędny
• pośredni
• podrzędny
2. niesprzeczne
3. osiągane
4. przynoszące konkretne korzyści
Możliwości osiągnięcia celu wynikają głównie z:
-
wiedzy o dotychczasowych doświadczeń (własnych i innych)
-
wsparcia ze strony innych (doradcy, ekspertów, instytucji itp.) Niepewność osiągnięcia celu wynika z:
-
materialnych, społecznych i osobistych warunków działania Niechęć do ustalania celów:
-
niechęć do rezygnacji z wybranych celów
-
lęk przed niepowodzeniem
-
brak znajomości przedsiębiorstwa (organizacji)
-
brak znajomości otoczenia
-
brak pewności siebie
Plan, jego cechy, rodzaje i uwarunkowanie ich przydatności Potrzebę sporządzania planów w przedsiębiorstwie uzasadniają:
-
określenie celów stawianych przed przedsiębiorstwem oraz usystematyzowanie ich hierarchii pod względem ważności.
-
opracowanie wizji przedsiębiorstwa oraz programu inwestycji dla uzyskania jego sukcesu ekonomicznego
-
przewidywanie dla potrzeb decyzyjnych okresowej oceny silnych i słabych stron przedsiębiorstwa, jego szans i zagrożeń oraz miejsca przedsiębiorstwa na tle konkurentów.
-
plan może stanowić rodzaj scenariusza działania dla kierownictwa przedsiębiorstwa a zwłaszcza wtedy, gdy występuje niedostatek wykształconych kadr fachowych
-
plany działalności gospodarczej mogą być wymagane przez banki przed udzieleniem kredytów oraz przez potencjalnych inwestorów lub też udziałowców spółek.
Prawidłowo ułożone plany określa przynajmniej 10 czynników:
-
zasoby, ilość, jakość, struktura i zapotrzebowanie w czasie
-
metody, procesy i procedury, które będą zastosowane
-
zadania, które muszą być wykonane
-
procedury i porządek, który należy zachować
osoby odpowiedzialne za wykonanie poszczególnych zadań
-
ostateczne określenie celu i celów związanych z planem
-
miejsce, w którym planowanie działania mają się odbyć
-
wiążące terminy, rozkład i harmonogramy
-
punkty i czas sprawdzenia wykonania
Bariery planowania:
-
brak informacji lub odpowiedniej informacji
-
pomijanie informacji leżących poza zasięgiem menedżera
-
koncentracja na dniu dzisiejszym kosztem przyszłości
-
analizowanie zmiennych, które można przewidzieć
Dobrze sporządzony plan może spełniać klika funkcji:
-
edukacyjna
-
koordynacyjna
-
aktywizująca (mobilizacyjna)
-
promocyjna
Podstawowe różnice między planami:
-
horyzont czasu
-
zakres
-
stopień szczegółowości
Strategia
strategia pochodzi od greckiego słowa „strategos”- prowadzenie wojny strategia – jest ogólnym programem, zbiorem sposobów lub zasad określania celów i mierzeń organizacji oraz przyjęcia kierunków działania (realizacji) z uwzględnieniem reakcji na otoczenie.
DOMENA
DZIAŁANIA
FUNKCJONALNE PROGRAMY
MISJA
DZIAŁANIA
STRATEGICZNA PRZEWAGA
Cele strategiczne- określają co konkretne przedsiębiorstwo chce osiągnąć w kolejnych okresach i pozwalają kontrolować czy firma osiągnie sukces.
Etapy tworzenia i realizacji strategii:
-
diagnoza sytuacji
-
sformułowanie celów i strategii
-
ewaluacja strategii
-
wcielanie strategii w życie
-
systemy kontroli strategicznej
Analiza SWOT jest etapem wstępnym strategii. Obejmuje dwa czynniki wewnętrzne:
-
słabe strony
-
mocne strony
i zewnętrzne:
-
szanse
-
zagrożenia
Cele strategii- określają kierunek i zakres działania organizacji Cele obejmują triadę relacji między: rolą- misją-zadaniem RÓŻNE POZIOMY STRATEGII
1. Strategia na poziomie korporacji: Strategia opracowana przez naczelne kierownictwo sprawujące nadzór nad interesami i operacjami organizacji obejmującej jednostki prowadzące różne rodzaje działalności
2. Strategia na poziomie jednostki gospodarczej: strategia realizacji celów określonej jednostki.
3. Strategia na poziomie funkcjonalnym: strategia opracowana dla określonej komórki funkcjonalnej, mająca na celu realizację strategii całej jednostki gospodarczej.
4. Strategia korporacji: koncepcja dotycząca sposobów wzajemnego oddziaływania w czasie ludzi w danej organizacji z ludźmi w innych organizacjach.
Macierz BCG - najstarsza i najprostsza macierz, w tej macierzy wzięto pod uwagę dwa kryteria: względny udział rynku i wzrost rynku danego produktu.
• Gwiazda - charakteryzuje się wysoką rentownością, daje duży zysk ale też dużym zapotrzebowaniem kapitałowym (produkt na który popyt wzrasta).
• Dojna krowa - produkt, który jest bardzo długo na rynku i jeszcze bardzo dobrze się sprzedaje, daje duży zysk ponieważ produkowane są duże ilości, ma małe potrzeby kapitałowe.
• Dylemat – jest to produkt, który wchodzi na rynek; w związku z tym popyt jest niewielki zatem rentowność wyrobu jest nieduża, żeby udział tego produktu na rynku był większy trzeba w niego zainwestować.
• Kula u nogi - produkt schyłkowy, przestarzały, trzeba z tym produktem uciekać z rynku; słaba rentowność i małe potrzeby finansowe.
Każda ćwiartka oznacza jakiś rodzaj strategii. Dojną krowę utrzymujemy jak najdłużej aby inwestować w gwiazdy i dylematy. Układ jest pozytywny jeżeli mamy produkty w dojnej krowie i gwiazdach, możemy sobie wtedy pozwolić na rozwój nowych produktów w tym wypadku dylematy. Zastosowanie.
Systematycznie prowadzona analiza BCG pozwala ocenić rozwój produktu w czasie. Pożądany schemat tego rozwoju zakłada przekształcenie się produktów kolejno ze znaków zapytania w gwiazdy, a następnie w dojne krowy"