background image

2012-05-25

1

Maksymalizacja zysku przedsiębiorstwa 

Maksymalizacja zysku przedsiębiorstwa --

analiza krótkookresowa

analiza krótkookresowa

WYKŁAD IV

analiza krótkookresowa

analiza krótkookresowa

Opracował: dr inż. Tomasz Korol

Koszty produkcji:

Koszty produkcji:

Koszty produkcji –

wartość nakładów poniesionych na

uzyskanie określonego produktu.

Od czego zależy 

poziom kosztów

???

W kosztach całkowitych produkcji (

TC

) wyodrębnia się:

koszty stałe (

FC

koszty zmienne (

VC

)

TC = FC + VC(q) = TC(q)

Koszty stałe FC –

są to koszty, które przedsiębiorstwo

ponosi w danym okresie niezależnie od rozmiarów produkcji.

Przykłady 

kosztów stałych

Koszty zmienne VC –

są to koszty, które ulegają zmianie

wraz ze zmianami wielkości produkcji w danym okresie.

Przykłady 

kosztów zmiennych

background image

2012-05-25

2

Koszty  względem  produkcji  w  krótkim  okresie     

C

C

C

VC

TC

VC

TC = FC + VC(q) = TC(q)

FC

FC

VC

VC

Q

Q

Q

Q

max

Q

max

Funkcja kosztów zmiennych (VC)

powstaje w wyniku 

zsumowania funkcji kosztów zmiennych pracy VCL(q) oraz 
funkcji kosztów zużycia materiałów VCM(q):

VC = VCL(q) + VCM(q) = VC(q) 

Koszt zmienny pracy 

VCL = W * L

Gdzie, 

W – płaca jednostkowa, L – zasób pracy

Koszt zmienny zużycia materiałów 

VCM = ACM * Q

Gdzie 

ACM = VCM(q) / q

Koszt przeciętny (AC)

jest to stosunek kosztów 

całkowitych do wytworzonej przy ich udziale wielkości 
produkcji: 

AC = TC(q)/q = AC(q) 

Koszt przeciętny wskazuje, jaki jest koszt wyprodukowania
jednostki produktu przy danym poziomie produkcji i innych 
niezmienionych warunkach.

Koszt przeciętny zmienny (AVC)

jest to stosunek kosztów 

zmiennych do wytworzonej przy ich udziale wielkości 
produkcji: 

AVC = VC(q)/q = AVC(q) 

Koszt przeciętny zmienny wskazuje, jaki jest średni koszt 
czynników zmiennych wymagany do wyprodukowania jednostki 
produktu przy danym poziomie produkcji i innych niezmienionych 
warunkach.

background image

2012-05-25

3

Koszt przeciętny stały (AFC)

jest stosunkiem kosztów stałych 

do wytworzonej przy ich udziale produkcji: 

AFC = FC/q = AFC(q)

Koszt przeciętny jest przy każdym poziomie produkcji 
większy od kosztu zmiennego przeciętnego, tzn.: 

AC(q) > AVC(q)

Ponieważ AC jest sumą AVC i AFC.

Koszty  przeciętne

AC =

Q

AC = AFC + AVC

TC

TC

C

TC = FC + VC   : Q

VC

FC

Q

Q

Q

=

+

C

C

AC

AVC

AVC

Q

Q

Q

AFC

AFC

Koszt marginalny lub krańcowy (MC)

jest to stosunek 

przyrostu kosztu całkowitego (TC) produkcji do 
powodującego go przyrostu produkcji (
q): 

MC = ∆TC / ∆q

lub w punkcie funkcji kosztu całkowitego:

MC = dTC/ dq = MC(q)

q

(q)

Koszt marginalny (krańcowy)

wskazuje, jaki jest przyrost kosztów 

wynikający z jednostkowego przyrostu produkcji przy danym 
poziomie produkcji (o ile jednostek wzrosną koszty, 
jeżeli produkcja wzrośnie o jednostkę).

Funkcje  kosztów  w  krótkim  okresie   

MC

AC

AVC

min AC

C

Q

- optimum  techniczne

Q

Q

max

Q

T

Q

2

min AVC

Q

1

min MC

background image

2012-05-25

4

Maksymalizacja 

zysku:

Maksymalizacja 

zysku:

zysku:

zysku:

Zysk (Π)

jest to różnica pomiędzy przychodem całkowitym (TR)

a kosztami całkowitymi (TC).

Przychód całkowity (TR)

= TR(q) = p⋅q

Przychód przeciętny AR:

AR = TR(q)/q = p

St

k

t

h d

łk

it

d

t il ś i

Egzogeniczność cen oznacza, 

iż ceny są czynnikami 

zewnętrznymi na poziom 

Stosunek przyrostu przychodu całkowitego do przyrostu ilości 
sprzedanych produktów wyznacza 

przychód marginalny (MR)

W przypadku 

egzogeniczności cen

jest on równy cenie a tym 

samym przychodowi przeciętnemu.

MR = ∆TR(q)/∆q = p

lub jako pochodną w punkcie: 

MR = dTR/ dq = p 

których nie ma wpływu 

przedsiębiorstwo

Konkurencja   doskonała

Q

o

Q

P

P= AR = MR

P

o

TR

o

TR = P · Q

TR 

AR =         =          = P

P · Q 

MR =             =                 = P

Q Q 

TR 

P · 

Q

 Q

 Q

TR

TR

TR

Q

TR

o

Q

o

Q

MR = tg 

Na podstawie przychodu 

marginalnego widać, że każda 

dodatkowa jednostka produktu 

zapewni wzrost przychodu 

całkowitego równy cenie produktu. 

Ile wytwarzać?

TC, TR

TR

Górny próg 

rentowności

Max. zysku

Q

0

TC

Dolny próg 

rentowności

background image

2012-05-25

5

Próg rentowności

jest to taki poziom produkcji, przy którym 

następuje zrównanie przychodu całkowitego z kosztami 
całkowitymi. 

Tym samym progi rentowności są takimi poziomami produkcji 
przy których przedsiębiorstwo nie ponosi strat i nie uzyskuje 
zysków 

[Π(q)=0]

, tzn.: 

TR(q) = TC(q)

TR(q) = TC(q)

Ponieważ: TR(q)/q = TC(q)/q 

AC(q) = p

tym samym 

próg rentowności

jest to taki poziom produkcji, 

przy którym następuje zrównanie kosztu przeciętnego 
z ceną produktu. 

Dolny próg rentowności (qD)

jest to najniższy poziom produkcji 

przy którym przedsiębiorstwo nie ponosi straty. 

Górny próg rentowności (qG)

jest to najwyższy poziom 

produkcji po przekroczeniu którego przedsiębiorstwo ponosie 
straty. 

TC, TR

TR

TC

Q

D/G 

- progi rentowności

Q

0

Q

P, AC

AC

P = MR

Straty

Straty

Zyski

Q

D

Q

G

TC, TR

TR

TC

Wyznaczanie optimum

Q

D/G 

- progi rentowności

Q

0

AC

Q

P, AC,    MC

P = MR

Q

- optimum  techniczne

Q

T

min AC

Q

E

MC

Q

- optimum  ekonomiczne

Q

D

Q

G

background image

2012-05-25

6

AC

MC

MC, AC,     P

P = MR

OPTIMUM EKONOMICZNE

Maksymalizacja zysków

Q

T

Q

Q

T

:     MC = AC

Q

D

Q

G

Q

E

Q

E

:     MC = P

Q

D/G

:     AC = P

OPTIMUM TECHNICZNE

Minimalizacja kosztów jednostkowych wytwarzania

P

MC

AC

AVC

P = MR

ZYSK

CAŁKOWITY

ZYSK

Zysk

Q

Q

T

ZYSK

JEDNOSTKOWY

Q

E

AC

MC

P

AVC

Strata

STRATA

CAŁKOWITA

P = MR

Q

Q1 Q

T

STRATA

JEDNOSTKOWA

Graniczny próg rentowności oraz próg zamknięcia  

AC

MC

P

AVC

P = MR

Q

E

Q

Q

Z

P

Z

Q

Gr

P

Gr

background image

2012-05-25

7

Punkt Q

GR

wyznaczający graniczną cenę rentowności 

nazywany jest krótkookresowym granicznym punktem rentowności

Punkt Q

Z

wyznaczający cenę nieopłacalności produkcji,

nazywany jest krótkookresowym granicznym punktem zamknięcia 
przedsiębiorstwa.

Krzywą kosztów marginalnych

powyżej punktu zamknięcia 

przedsiębiorstwa uznajemy za 

krzywą podaży

przedsiębiorstwa-

cenobiorcy. 
Krzywa podaży przedsiębiorstwa-cenobiorcy jest obrazem 
graficznym przedstawiającym ilość dobra lub usługi jaką 
producent chce i jest w stanie zaoferować na rynku przy różnym 
poziomie ceny i innych niezmienionych warunkach.

ZADANIE 1:

Na skutek wzrostu produkcji z poziomu Q1=200kg do poziomu 

Q2=250kg koszty produkcji wzrosły z poziomu TC1=5000zł do 

poziomu TC2=5500zł. Obliczyć i zinterpretować:

1. Koszty przeciętne przy danych poziomach produkcji.

2. Koszt marginalny w danym przedziale produkcji.

Koszt przeciętny przy Q1=200kg:

AC1 = TC1/Q1 = 5000zł / 200 kg= 25 zł / kg

AC2 = TC2/Q2 = 5500 zł / 250 kg= 22 zł/kg

Powiemy, że: przy produkcji wynoszącej 200kg, przeciętny koszt 
wytworzenia 1kg  produktu wyniósł 25 zł, a przy produkcji 250kg 
wyniósł 22 zł.

Koszt marginalny (krańcowy):

MC = ∆TC / ∆Q = (5500 zł – 5000 zł) / (250kg – 200 kg) = 10 zł/kg

Powiemy, że w analizowanych warunkach tzn przy produkcji 
wynoszącej 200kg, wzrost produkcji o 1 kg prowadził do wzrostu 
kosztów produkcji o 10 zł

ZADANIE 2:

Dane są funkcje kosztów zmiennych pracy VCL i kosztów 

zmiennych zużycia materiałów VCM:

VCL = 0,2 * Q^2

VCM = 2 * Q

gdzie: Q – produkcja w tonach, VCL i VCM – koszty w tys zł.

W analizowanym okresie koszty stałe FC = 80tys zł.

y

y

y

1. Utworzyć funkcję kosztów całkowitych TC

2. Wyznaczyć funkcję kosztów marginalnych MC

3. Wyznaczyć funkcję kosztów całkowitych przeciętnych AC

4. Wyznaczyć wielkość produkcji przy której AC osiągnie 

najmniejszą wartość

background image

2012-05-25

8

Ad1. 

TC = VCL + VCM + FC

TC = 0,2 * Q^2 + 2*Q + 80

Ad2. 

MC = dTC / dQ

MC = 0,4 * Q + 2

Ad3. 

AC = TC / Q

AC = 0,2 * Q + 2 + 80/Q

Ad4. 

MC = AC

0,4*Q + 2 = 0,2 * Q + 2 + 80/Q

Q=20 ton

ZADANIE 3:

Wiedząc, że cena 1 tony produktu = 12 tys. zł., a funkcja 

TC = 0,2 * Q^2 + 2 * Q + 80,

wyznaczyć dolny i górny próg rentowności.

P = AC

AC = TC / Q = 0,2 Q + 2 + 80 / Q = P = 12

0,2 Q – 10 + 80/Q = 0

0,2Q^2 – 10Q + 80 = 0

Qd= 10 ton

Qg = 40 ton