ZESPÓŁ UZALEŻNIENIA OD
ALKOHOLU
ZESPÓŁ UZALEŻNIENIA OD
ALKOHOLU
Zespół objawów somatycznych,
behawioralnych i poznawczych, w
których picie alkoholu staje się
priorytetowe nad innymi poprzednio
ważniejszymi zachowaniami. Do
rozpoznania potrzebne jest
stwierdzenie trzech z poniższych
objawów w czasie ostatniego roku:
Kryteria uzależnienia:
•
silne pragnienie lub poczucie przymusu zażycia substancji,
•
trudności w kontrolowaniu zachowania związanego z zażywaniem substancji w zakresie
rozpoczęcia, zakończenia i poziomu zażywania,
•
fizjologiczne objawy stanu odstawienia, występujące, gdy zażywanie substancji zostało
przerwane lub zmniejszone, przejawiające się specyficznym dla danej substancji
zespołu abstynencyjnego, lub zażywanie tej samej lub podobnej substancji w celu
złagodzenia lub uniknięcia objawów abstynencyjnych,
•
stwierdzenie zmiany tolerancji (potrzeby zażywania zwiększonej dawki substancji w
celu uzyskania efektów poprzednio osiąganych przy pomocy mniejszych dawek),
•
postępujące zaniedbywanie alternatywnych przyjemności i zainteresowań z powodu
zażywania danej substancji, zwiększenie ilości czasu koniecznego do zdobycia lub
zażywania alkoholu, albo na usuwanie skutków jego działania,
•
picie mimo wyraźnych dowodów szkodliwych następstw, takich jak uszkodzenia
wątroby powodowane nadmiernym piciem, stany depresyjne występujące po okresach
intensywnego używania tych substancji, uszkodzenia funkcjonowania poznawczego
związane z substancjami - w tych przypadkach potrzebne jest rozpoznanie czy
zażywający był lub mógłby być świadomy natury i zakresu tych szkód.
•
Uzależnienie fizjologiczne
•
Zespół abstynencyjny występujący w następstwie przerwania lub zmniejszenia
ilości zażywanego alkoholu, bez zastąpienia go inną substancją uśmierzającą.
Należy jednak pamiętać, że nadużywanie innych środków uśmierzających może
tworzyć podobne objawy abstynencyjne, które powinny być odróżniane od
alkoholowego zespołu abstynencyjnego, którego objawy są następujące:
grube drżenie mięśniowe (odróżniane od drżenia wywołanego innymi przyczynami)
halucynoza (omamica) alkoholowa (odróżniana od halucynacji występujących w schizofrenii
lub w innych psychozach)
abstynencyjne napady drgawkowe (odróżniane od padaczki i innych typów drgawek),
delirium tremens - majaczenie alkoholowe (zazwyczaj występuje pomiędzy pierwszym i
trzecim dniu po odstawieniu alkoholu i w niewielkim stopniu obejmuje drżenie,
dezorientację i halucynacje).
•
Obecność tolerancji na efekty alkoholu (może to być również obniżenie poprzednio
wysokiego poziomu tolerancji).
niewystępowanie widocznych oznak zatrucia przy obecności alkoholu we krwi na poziomie
150mg/dl,
Konsumpcja 0,75 l wódki lub odpowiednika tej ilości alkoholu w postaci piwa lub wina, przez
więcej niż jeden dzień, przez osobę o wadze około 80 kg.
•
Okresy alkoholowych zaburzeń pamięci (odróżniane diagnostycznie od
psychologicznych stanów zniekształceń pamięciowych i od napadów
psychomotorycznych).
Uzależnienie psychologiczne
• Picie pomimo wyraźnych przeciwwskazań
medycznych znanych pacjentowi (pierwszy
poziom istotności).
• Picie pomimo silnych i rozpoznawalnych
przeciwwskazań społecznych - utrata pracy z
powodu upijania się, rozpad małżeństwa,
naruszenia prawa, prowadzenie pojazdów w stanie
nietrzeźwym, itd. (pierwszy poziom istotności).
• Subiektywne poczucie utraty kontroli nad
konsumpcją alkoholu
Mechanizmy uzależnienia
Mechanizmy uzależnienia powstają na
skutek
intensywnego oddziaływania
psychofizycznego alkoholu i stanowią
podstawowe przyczyny patologicznego
picia u osób uzależnionych oraz
załamywania się prób
powstrzymywania się od picia. Są
aktywizowane przez negatywne stany
emocjonalne i doświadczenia związane ze
stresem oraz przez specyficzne
okoliczności
zewnętrzne.
Rodzaje mechanizmów:
• mechanizm nałogowego regulowania
emocji,
• mechanizm iluzji i zaprzeczania,
• mechanizm rozpraszania i
rozdwajania JA.
Zaburzenia poznawcze
alkoholika
•
proste zaprzeczanie - podtrzymywanie przekonania, że coś
nie istnieje, mimo że w rzeczywistości to coś występuje. Typowym przykładem jest uporczywe
twierdzenie, że nie ma się problemu z uzależnieniem od alkoholu pomimo oczywistych dowodów,
które to potwierdzają i spostrzegane są przez otoczenie,
•
minimalizowanie - przyznawanie się do problemów z alkoholem, ale w taki sposób, że problemy te
wydają się znacznie mniejsze i nie tak poważne jak w rzeczywistości,
•
obwinianie - zaprzeczanie własnej odpowiedzialności za pewne zachowania i utrzymywanie, że
ktoś inny lub coś innego jest za nie odpowiedzialny,
•
racjonalizowanie - budowanie alibi, usprawiedliwień i innych wyjaśnień własnego zachowania
pomniejszających własną odpowiedzialnośc i przedstawiających w pozytywnym świetle motywy
własnego postępowania. Służą one przede wszystkim do dostarczania innych niż fakt uzależnienia
wyjaśnień zachowań związanych z piciem. Bardzo często nie występuje tu proste zaprzeczenie
faktom dotyczącym zachowania, ale za to przedstawia się fikcyjne bądź złudne wyjaśnienia
przyczyn,
•
intelektualizowanie - unikanie konkretnej i osobistej
świadomości problemów alkoholowych, traktowanie ich w sposób abstrakcyjny, przy
pomocy uogólnień, spekulacji intelektualnych i analizy teoretycznej,
Zaburzenia poznawcze
alkoholika, cd:
• odwracanie uwagi - zmienianie przedmiotu rozmowy lub
refleksji w celu uniknięcia tematów zagrażających i dotyczących
zachowań
związanych z alkoholem,
• fantazjowanie - budowanie wyobrażeń na temat
nierealistycznych sytuacji, wydarzeń i własnych czynów,
• koloryzowanie wspomnień - modelowanie obrazu minionych
wydarzeń zgodnie z aktualnymi potrzebami, w służbie dalszego picia,
• marzeniowe planowanie - tworzenie naiwnych wizji własnych działań
i sytuacji, potrzebnych do rozwiązywania konkretnych problemów
życiowych i poprzestanie na przeżywaniu przyjemnych doznań
towarzyszących tym
marzeniom.
Destrukcyjna orientacja
życiowa
• nastawienie autodestrukcyjne (niskie poczucie wartości,
dręczenie i poniżanie siebie, myśli samobójcze, negatywne wizje
własnej osoby i
własnego życia),
• destrukcyjne schematy relacji międzyludzkich (nastawienia
obronne lub agresywne, gotowość do wycofywania się i izolacji,
podejrzliwość i
brak zaufania, nastawienia lub tzw. cechy antyspołeczne lub
aspołeczne),
• rozpad systemu wartości i brak konstruktywnej wizji życia
(zwątpienie, nihilizm, brak wiary w pozytywne wartości i w
możliwośc ich
realizacji, manipulowanie destrukcyjnymi wizjami własnego życia).
Deficyt umiejętności
życiowych
• umiejętności interpersonalnych (związanych z
komunikowaniem się z innymi
ludźmi, z przyjmowaniem i wywieraniem wpływu na innych
ludzi),
• umiejętności intrapersonalnych (związanych z
samoświadomością i
rozumieniem samego siebie, kontaktem z własnymi
uczuciami i pragnieniami itd.),
• umiejętności zadaniowych (związanych z wykonywaniem
różnych czynności
praktycznych w sferze zawodowej, rodzinnej i z
samoobsługą).
Strategiczno-strukturalna
psychoterapia uzależnienia
Model procesu psychoterapii obejmuje pięć
etapów pracy pacjenta nad:
a)rozpoczynaniem procesu zdrowienia,
b)uznawaniem własnego uzależnienia i
powstrzymywaniem się od picia,
c)rozbrajaniem mechanizmów
uzależnienia i zapobieganiem nawrotom,
d)zmianą zachowań i sytuacji
społecznych pacjenta
UPOJENIE ALKOHOLOWE
( UPICIE- INTOKSYKACJA ALKOHOLOWA)
1. FAZA EKSCYTACJI (0,5-1,5 promila)
Zaburzenia zachowania i emocji
Brak kontroli emocjonalnej
Zaburzenia koordynacji wzrokowo-
ruchowej
Zaburzenia krytycznego sądzenia
2. FAZA UPOJENIA, UPICIA
WŁAŚCIWEGO(1,5-2 promile)
Bełkotliwa mowa
Niepewny chód
Spadek krytycyzmu
Zaburzenia zdolności logicznego
myślenia
3. FAZA GŁĘBOKIEGO UPOJENIA (faza
porażenna); > 2,5 promila
POSTACIE FAZY UPOJENIA:
• EUFORYCZNA
• DEPRESYJNA
• DYSFORYCZNA
• HISTERYCZNA
• DYSFORYCZNO-EKSPLOZYWNA
Patologiczna reakcja na
alkohol:
• UPOJENIE PATOLOGICZNE (to ostra
psychoza, która rozwija się niezależnie
od przyjętej dawki alkoholu). Ma ona
symptomy następujące:
Utrata kontaktu z otoczeniem
Auto-; agresja
Trwa kilkanaście minut, owiana jest
całkowitą niepamięcią; wyklucza
odpowiedzialność karną sprawcy
Patologiczna reakcja na
alkohol:
UPOJENIE NA PODŁOŻU
PATOLOGICZNYM.
Ma miejsce u osób cierpiących na
poważne schorzenia somatyczne,
zaburzenia psychiczne, etc.
Reakcja na alkohol jest o tyle
nieprawidłowa, że eskaluje, nasila
cechy choroby podstawowej.
Następstwa somatyczne
patologicznego picia; zespołu
uzależnienia od alkoholu
Atrofia mózgu (zanik mózgu)
Atrofia kory mózgu
Zapalenie nerwów wzrokowych
Zaburzenia chodu
Zaburzenia czucia
Zapalenia wielonerwowe
Zwyrodnienie mięśnia serca
Zaburzenia rytmu serca
Przewlekłe zapalenie przełyku( żylaki przełyku,
choroba wrzodowa, nieżyt żołądka, zapalenie
trzustki, stłuszczenie/ marskość/ nowotwór wątroby)
Postaci zaburzeń w chorobie
alkoholowej:
• Psychozy alkoholowe (majaczenie;
halucynoza)
• Depresja alkoholowa
• Otępienie alkoholowe
• Padaczka alkoholowa
• Paranoja alkoholowa (z. Otella)
• Zespół Korsakowa
Role dzieci w rodzinie
alkoholowej
• Bohater rodzinny – jest to zazwyczaj najstarsze
dziecko. Osoba pełna wyrzeczeń i poświęcenia dla
swojej rodziny . Często rezygnuje z bardzo
ważnych osobistych celów życiowych by godzić
rodziców, kształcić młodsze rodzeństwo, nakładać
na siebie liczne obciążenia, obowiązki by innymi
mieli lżej. Bohater rodzinny nigdy nie mówi : Stop!
Już nie mogę więcej! Świadomość jego własnych
potrzeb jest bardzo mała i nie potrafi w zdrowy
sposób dbać o siebie. Nigdy nie odczuwa
zmęczenia ani nie odbiera sygnałów choroby.
• Wyrzutek (kozioł ofiarny) – to dziecko szczególnie
narażone na niszczącą grę ”to przez ciebie” i
odpowiadające na to niepokornym buntem, który
prowadzi w stronę marginesu społecznego. Jest to
częsty odbiorca agresji alkoholowej, upokorzeń. To
bardzo często zły uczeń , wagarowicz, dziecko
uciekające z domu tzw. „niedobre dziecko”,
„trudne dziecko”. Szuka aprobaty, oparcia w
grupach rówieśniczych często nastawionych
antyspołecznie. Dziecko to jest oschłe i ostre
wobec bliskich, lubi być w centrum uwagi. Jest
głównym kandydatem do wczesnego sięgnięcia po
alkohol lub inne środki psychoaktywne
• Maskotka czyli Błazen – rola takiego dziecka
polega na poprawianiu nastroju w rodzinie,
rozładowywaniu napięcia uśmiechem, humorem. To
dziecko bardzo przymilne, urocze, pełne wdzięku.
Zazwyczaj ukochana córeczka taty lub synek mamy.
Maskotkę, błazna nikt nie traktuje poważnie, jest to
jego pewien dramat, gdyż ona sama w swoim
zachowaniu zatraca granicę między serio a żartem,
między śmiechem a płaczem, między
przyjemnością dawania a bólem. Dziecko takie robi
minę do złej gry. W środku maskotka czuje się
przestraszona niepewna, osamotniona, pełna lęku.
• Zagubione dziecko (Dziecko we mgle, Aniołek,
Niewidoczne dziecko) – rola takiego dziecko
sprowadza się do tego, iż jest ono niewidzialne,
właściwie nie ma go.
Dziecko to jest na zewnątrz nieśmiałe, trzyma się
zawsze na uboczu, zamknięte w sobie bierne,
wycofane w świat swoich fantazji, marzeń, gdzie
wszystko jest doskonałe i bezpieczne. Zazwyczaj
dziecko takie nie sprawia problemów
wychowawczych, Ceną jaką za to płacą jest brak
umiejętność i kontaktu , współżycia z innymi
ludźmi , szuka ucieczki od trudnych sytuacji. Jest
to często najmłodsze dziecko w rodzinie. Wewnątrz
czuje się bardzo samotne, pokrzywdzone, nic nie
warte, niedobre
Dzieci a rodzina alkoholowa
1. nie ufać
2. 2.nie mówić
3. 3.nie odczuwać