Naturalne odnawianie gatunku
drzew leśnych:
Podstawy biologiczne , ekologiczne
oraz metody odnawiania
Maciej Bandurski NSDS
Charakterystyka najważniejszych cech
gatunku mających wpływ na jego naturalne
odnowienie.
Jest to gatunek z natury wolnorosnący ,w
pierwszych latach życia szybciej przyrasta w
słabym ocienieniu niż przy pełnym świetle. W wieku
10-15lat jest najwolniej przyrastającym gatunkiem.
Okres pędzenia rozpoczyna się około 15 r.ż. i trwa
w przybliżeniu do 100lat,po około 200 latach wzrost
na wysokość praktycznie ustaje.
Kulminacja bieżącego przyrostu wysokości
następuje w wieku 35-40 lat/żyzne siedliska/ lub
50-55lat/ubogie siedliska/wg. Szymkiewicza
natomiast wg. Leibundguta miedzy 30-70 rokiem.
Wpływ na kulminację wzrostu ma w młodości silne
ocienienie.
Jej wysokość w granicach 40-50m(60m) i od 1-
1,5m pierśnicy. W Polsce osiąga wiek do
600lat/Pawłowski 1952/
W lasach przerębowych w Polsce osiąga wysokość
około44-46m.
Wolno rosnąca jodła zaczyna wytwarzać szyszki
wieku 30-40 lat, w zwartym drzewostanie w wieku
60-70lat.
Okres dojrzewania nasion ; jesień pierwszego roku
Jodła jest gatunkiem jednopiennym i
rozdzielnopłciowym.
Kwiatostany żeńskie zebrane w wielołuskowe
szyszeczki, pojawiają się prawie wyłącznie na
wierzchołkach drzew. Szyszeczki te osiągają
długość około 6cm, stoją wyprostowane na pędach,
są barwy jasnozielonej.
Kwiaty męskie, zwykle bardzo liczne, o kształcie
podłużnej wałeczkowatej kotki długości 20-27mm,
wyrastają pojedynczo w kątach igieł po dolnej
stronie ubiegłorocznych pędów, zwykle tylko w tych
wyższych, lecz nie w szczytowych partiach korony.
Są one skierowane ukośnie ku dołowi, ich pylniki
mają barwę żółtą lub czerwonawą ,a nawet
fioletową.
Liście szpilkowate, dość krótkie-długości 1,5-
3cm, płaskie, tępe lub z lekkim wcięciem na
wierzchołku/niekłujące/, z góry błyszcząco
ciemnozielone, od spodu z dwoma białymi
paskami, giętkie/nie miękkie, ale też nie
przesadnie sztywne/.
Ustawienie: grzebieniaste, dość luźne
niesymetryczne, na dobrze oświetlonych
gałązkach czasami promieniste. Igły są zwężone
u podstawy i osadzone na gałęzi krążkowato
rozszerzoną nasadą/tzw. stopka/.
Okres występowania: cały rok/zimozielona/.
Trwałość igieł: 5-7 lat/10/
Wytwarza tylko długopędy.
Czas rozkładu ściółki jodłowej 2-3 lata
30<C/N<60
Opad igieł jodły to 3-6 ton/ha/rok
rozkłada się bardzo dobrze
Pylniki otwierają się poprzecznie ,pyłek jest
przenoszony przez wiatr. Kwiaty męskie są
otoczone u podstawy licznymi, brązowymi
łuskami. Wpadający pomiędzy rozchylone
łuski pyłek zostaje zatrzymany przez kroplę
lepkiej substancji pojawiającej się w okienku
zalążka i nijako wciągnięty do komory
pyłkowej/mechanizm kropelkowy/. Po
zapłodnieniu łuski ponownie zwierają się,
rozrastają i grubieją przekształcając z wolna
kwiatostan w szyszkę.
Kwitnie na przełomie kwietnia i maja.
Wpływ czynników klimatycznych na
kwitnienie i owocowanie u jodły;
Dodatni wpływ wysokiej temperatury w
czerwcu
Jodła pospolita w Polsce na nizinach obradza
obficie nasiona co 3-5 lat, a w górach 5-8 lat.
Zbiór szyszek przed ich rozpadem/na zielono/
Dojrzewanie nasion IX-X jesień pierwszego
roku
Nasiona z łuskami lub oczyszczone
przechowywać w warunkach umiarkowanej
wilgotności, luzem. Można przechowywać pod
okapem drzewostanu lub zadołować.
Okres zachowania wartości siewnej
przechowywanych nasion do pierwszej
wiosny po zbiorze
Wymagania mikroklimatyczne
- termiczne
: ciepłolubność, znoszenie przymrozków
Jodła wymaga trzymiesięcznego, bezmroźnego okresu
wegetacyjnego. Temperatura lipca i sierpnia nie
powinna spadać poniżej 13-14°C, średnia temperatura
lutego -4°C. Wrażliwa na mróz, spadek poniżej -27°C
jest szkodliwy dla gatunku, najwyższa temperatura lata
39°C.
Średnia roczna temperatura nie może spadać poniżej 5-
8°C
Cierpi od przymrozków wiosennych, ale szkody te są
niewielkie. Jodła jest wrażliwa na przymrozki
późne/przełom maja i czerwca/.
- świetlne
: przy powstawaniu samosiewów i ich rozwoju
Gatunek bardziej cienioznośny /cieniowytrzymały / %
światła pełnego 1,50. nalot jodłowy1,7-2,3/2,7/,mocno
zacieniony , a następnie stopniowo odsłaniany podrost
wskazuje po wieloletnim przygłuszeniu normalny
wzrost. Siewki jodły, aby przeżyć do 2 roku, potrzebują
5% światła pełnego
Nalot powyżej 5 lat i podrost potrzebują około 8%
światła pełnego. Za odpowiednie dla jodły w wieku do
15 lat przyjmuje się względne natężenie
promieniowania 10-33%, a za optymalne 15-25%.
Nalot jodłowy ginie tam gdzie iloraz maksymalnego
natężenia promieniowania do minimalnego przekracza
25.
Rozwój siewek najlepszy w warunkach wysokiej
intensywności oświetlenia zwłaszcza w spektrum
niebieskim, takie warunki istnieją na otwartej
powierzchni przy zachmurzonym niebie lub w
cieniu, a także pod osłoną drzewostanu
iglastego/sosnowego/, który równomiernie
absorbuje wszystkie barwy światła. Mały udział
światła niebieskiego duży zielonego i czerwonego
nie sprzyja siewkom jodły, jak ma to miejsce w
przypadku bezpośredniego oświetlenia
słonecznego i w warunkach silnego zacienienia
przez liście drzew/np. buka/ i bylin.
wilgotnościowe
: wymagany poziom opadów i
wilgotność powietrza w sezonie wegetacyjnym i
w okresie spoczynku, zdolność znoszenia
dłuższych okresów suszy i zalewów
Jodła ma duże wymagania wilgotnościowe jej
występowanie związane jest z ilością opadów
min.600mm rocznie. Mała ilość opadów może
być niekiedy równoważona odpowiednimi
właściwościami gleby. Optymalne warunki w
Karpatach to opady 700mm i więcej przy
gęstości opadów 6-9,8 mm dla okresu V-VII.
Suche okresy wegetacyjne są często przyczyną
obumierania jodły.
Jodła jest również zależna od wilgotności
powietrza/zawartość pary wodnej w
powietrzu/ pod tym względem jest ona
mezofitem. Najwyższa wilgotność
powietrza ,a najniższa transpiracja wśród
iglastych. Jodła zatrzymuje od 40-80%
opadu, zatem nie może być
zrekompensowane zapotrzebowanie na
wodę w glebie przy niskich opadach w
sezonie wegetacyjnym. Wytworzyła ekotypy
od kserofilnego do higrofilnego. Nie znosi
dłuższych susz i zalewania.
Wymagania glebowe
- wodne
: wymagany poziom wody
gruntowej i zdolność znoszenia jego wahań
Nie znosi wahań poziomu wód gruntowych
Wymagany poziom wody gruntowej od 30
do 90cm
- pokarmowe
: siedliskowy typ lasu, gleby,
konkurencja roślinności zielnej
Jodła dla osiągnięcia najlepszego wzrostu
wymaga gleb głębokich, ze znaczną
domieszka części spławianych, świeżych lub
wilgotnych, bardzo często oglejonych. Wynika
to bowiem ze zdolności swobodnego
penetrowania przez korzenie jodły poziomu
gleb o średnim stopniu oglejenia. Wymaga
stałego uwilgotnienia niż przewietrzenia
gleby.
Karpaty: gleby skryto bielicowe oglejone BMG
Carici-Fagetum abietetosum
Góry Świętokrzyskie: gleby torfiasto-glejowe
Mszysty mieszany bór jodłowy (Abies alba-
Sphagnum girgensohonii
Puszcza Kozienicka BMśw, Ol jesionowy.
Dobrze rośnie i rozwija się na glebach o
odczynie silnie kwaśnym jak i zbliżonym do
obojętnego.
Dobrze daje sobie radę z konkurencją roślin
zielnych.
W granicach naturalnego zasięgu występuje
na siedliskach: BMśw, LMśw, Lśw, LMw, Lw,
BMwyż, LMwyż, Lwyż,
W górach na siedliskach:
LMG, LG
Jako domieszka na siedlisku BMw i BMG,
Bśw
Rębnie
- elementy czasowe/sposób cięcia,
intensywność/
Elementy przestrzenne/wielkość
powierzchni, położenie, następstwo cięć/
Elementy techniczne/ okres odnowienia,
nawrót cięć/
Rębnia stopniowa gniazdowa udoskonalona
stosowana w drzewostanach
wysokoprodukcyjnych, żywotnych, stabilnych.
Przygotowanie rębni to przeprowadzenie TP, lub
realizacji cięć przygotowawczych. Mała
intensywność cięć/trzebież/. Wykonanie 2 cięć
przygotowawczych w odstępach co 5 lat. Wiek
rozpoczęcia odnowienia ustala się indywidualnie
dla każdego
drzewostanu/jakość,zdrowotność,przeciętny
przyrost,cel produkcji i usytuowanie wobec
sąsiadujących d-stanów/.Wcześniej w słabych d-
stanach,później w d-stanach silnych i zdrowych.
Zakładanie ośrodków odnowieniowych w
postaci grup i kęp tworzy się pod okapem d-
stanu poprzedzając go lekko na gniazdach 4-
5ara lub tworząc luki przez usunięcie 1lub 2
drzew w pobliżu granicy transportowej.Ilość
ośrodków uzależniona jest od tempa
odnowienia i częstości oraz obfitości lat
nasiennych. Odległość pomiędzy ośrodkami
nie mniejsza niż dwie wysokości dojrzałego
d-stanu. Szerokość działek
roboczych/odl.szlaków/80-120m jednostka
objęta zabiegiem hodowlanym.
Po kilku latach realizujemy cięcia
odsłaniające na gniazdach i do ich
poszerzania.Najintensywniej w środku
gniazda i łagodniej w kierunku
obwodu/stożek odnow./.Nawrót cięć
odsłaniających zależy od stanu odnowienia-
zasadniczo 3-5 lat/czyn.świetlny/.Poszerzenie
gniazd cięciami brzegowymi.Pas szerokości
10-15m/kier.południowy dla gniazd
ekscentrycznych/.
Gniazda eliptyczne o kierunku ze wschodu na
zachód.Cięcia obsiewne wykonujemy w roku
nasiennym na gniazdach,odsłaniając
samosiew dwoma lub trzema cięciami z
cząstkowym okresem odnowienia 10-15lat.W
tym samym czasie możemy zakładać nowe
ośrodki odnowieniowe.Dalszy etap to
usunięcie pozostałego d-stanu pomiędzy
ośrodkami i wypełnienie całej działki roboczej
odnowieniem.
Okres odnowienia długi około 50-60 lat/d-
stany jodłowe/
Okres odnowienia 40-50 lat/ d-stany z
udziałem jodły poniżej 40%/
Rębnia stopniowa gniazdowa / bawarska/
Stosowana w drzewostanach jodłowych lub
bukowo-jodłowych często z domieszką
świerka, wskazujące znaczne osłabienie
żywotności, przerzedzonych. Rębnia
opracowana przez Karla Gayera z licznymi
modyfikacjami innych
naukowców/Bauer,Puchalski,ZHL
1988,Twaróg,Korpel/.
Modyfikację ładu przestrzennego w tej rębni
zaproponowali Burschel i Huss/1987/ .
W każdej fazie procesu odnowienia
wszystkie cięcia przeprowadzane są w ten
sam sposób, że ścięte i okrzesane drzewa
dociąga się przy pomocy urządzeń linowych
do przygotowanych odpowiednio szlaku
zrywkowego wewnątrz drzewostanu, skąd
są dalej transportowane- pojazdy mogą
poruszac się tylko po zaznaczonych
ścieżkach i drogach.
Faza I
– zwarty starodrzew; system szlaków
zrywkowych utworzony w młodszych fazach
rozwojowych drzewostanu w okresie cięć
pielęgnacyjnych lub dopiero w drzewostanie
dojrzałym dzieli się tylko strefy na
pasy/działki robocze/o szerokości 40-60m.
Faza II
– cięcia grupowe i gniazdowe wykonuje się
w celu kształtowania ośrodków
odnowienia/jodła,buk/ z osłoną górną tam, gdzie
ono pojawiło się wcześniej, inicjowania
odnowienia samosiewnego gatunków
cienioznośnych oraz tworzenia warunków dla
wprowadzanych sztucznie sadzonek jodły, buka.
Przeważająca część drzewostanu/strefy/
pozostaje nienaruszona. Cięcia wykonuje się
najpierw w częściach drzewostanu osłoniętych od
wiatru. Z drzewostanu pobiera się 5-10% jego
zapasu.
Faza III
- cięcia brzegowe; odsłanianie
partii środkowych grup i gniazd oraz
poszerzanie ich w kierunku powstałego lub
wprowadzonego odnowienia. Wszystkie
pozostałe części drzewostanu nie objęte
zabiegami pozostają nadal zwarte. Pobiera
się 10-15% miąższości drzewostanu.
Faza IV
– dalsze cięcia brzegowe poszerzają
ośrodki odnowieniowe, przyjmujące często
kształty nieregularne. Obok gatunków
cienioznośnych rozwijają się gatunki drzew o
umiarkowanych wymaganiach
świetlnych/świerk/. W przypadku braku
odnowienia naturalnego następuje
niezwłocznie sadzenie. W środkach grup oraz
części północnej, nie ocienionej, na
gniazdach można wprowadzić gatunki
światłożądne/sosna,modrzew/. Pobiera się
20-25% zasobności drzewostanu.
Faza V
– odnowienie pokryło całą
powierzchnię, gniazda/grupy i kępy
podrostu/ połączyły się w wyniku cięć
brzegowych i uprzątających, które objęły
2/3 pozostałego starodrzewu. Pułap koron
odnowienia przyjmuje postać faliście
ukształtowanych stożków. Pozostałe części
starodrzewu znajdują się jeszcze wzdłuż
linni i dróg tak, że mogą one być usunięte
bez szkód w odnowieniu.
Faza VI
– ostatnie dojrzałe drzewa usunięto.
Jeszcze prze kilka lat występuje
zróżnicowanie wysokości, wyraźnie
dostrzegalne w grupach i kępach w postaci
stożków. Budowa ta w ciągu kolei rębności
zaciera się coraz bardziej. Wydłużenie
okresu odnowienia ponad 30-40lat zwiększa
opisane wyżej zróżnicowanie budowy
grupowej i utrwala je.
Rębnie częściowe
W drzewostanach jodłowo-dębowych i jodłowo-
bukowych dobre rezultaty można osiągnąć
odnawiając w pierwszej kolejności jodłę na
gniazdach cięciami częściowymi wykonywanymi
w grupach i kępach złożonych z tego gatunku,a
następnie dąb lub buk również cięciami
częściowymi między gniazdami. Ze względu na
30 letni okres odnowienia jodły, buk powinien
być odnawiany po 10-15 latach od obsiewu
jodły,stosując 15-20 letni cząstkowy okres
odnowieniowy, według zaleceń przy odnawianiu
jednogatunkowych buczyn.
Cięcia uprzątające przy odnawianiu drzewostanu
jodłowo-bukowego należy wykonywać
równocześnie dla obydwu gatunków. Całkowity
okres odnowienia będzie wówczas równy
cząsteczkowemu okresowi odnowienia jodły.
Omówione postępowanie odpowiada rębni
częściowej wielko powierzchniowej, stosowanej w
drzewostanach dwu gatunkowych. Odnowienie
jodły na gniazdach zbliża przyjętą metodę do
rębni gniazdowej częściowej/IIe/z pozostawiona
osłoną na gniazdach, różni się jednak od niej
równoczesnym wykonaniem cięć uprzątających
na gniazdach i powierzchni międzygniazdowej.
Drzewostany jodłowo-sosnowe w ,których
jodła stanowi około 30% , z powodzeniem
można stosować zmodyfikowaną rębnię
gniazdowa zupełną=/ IId/. W kępach jodły
prowadzimy cięcia częściowe. W praktyce, z
uwagi na bardzo korzystne warunki, jakie
jodła znajduje w drzewostanach
sosnowych ,ograniczają się one do tylko do
cięć odsłaniających i uprzątających.
W gniazdach,w których zapewniona jest
osłona boczna podrostu jodły/ w eliptycznych
o wielkości 3,5-6,5ara,cięcia uprzątające
można wykonywać po około 20 latach. W
przypadku większych gniazd konieczny jest
dłuższy cząstkowy okres odnowieniowy ,około
20-30 lat. Po osiągnięciu przez jodłę wysokości
biologicznego zabezpieczenia,tj. około
1,5metra,wykonujemy cięcia zupełne między
gniazdami i wprowadzamy sosnę oraz nie
wymagające osłony gatunki domieszkowe.
Rębnia IVa stopniowa gniazdowa
Zastosowanie w litych drzewostanach jodłowych
lub mieszanych bukowo jodłowych i litych
buczynach. Celem stosowania tej rębni jest
wykorzystanie łatwości odnowienia naturalnego.
Szerokość strefy 100-200m, maksymalna
powierzchnia 6-12ha lub całe pododdziały z
pozostawieniem od strony odwietrznej pasa
ochronnego 60-80metrów.Sposób odnowienia-
naturalny.Okres odnowienia długi i bardzo długi
30-50 lat. Pozostawianie nasienników lub
biogrup zazwyczaj przy poszerzaniu
gniazd/przejściowo/,biogrupy jodły mogą
pozostać na następne lata.
Rębnia IV d stopniowa gniazdowa udoskonalona
Zastosowanie w drzewostanach jodłowych
jednopiętrowych i wielogatunkowych. Celem
stosowania tej rębni jest stworzenie złożonej
budowy pionowej i poziomej drzewostanu.
Dopuszcza się wszystkie rodzaje cięć,także zręby
zupełne jednak wyłącznie na małych
powierzchniach.Praca na powierzchni całych
pododdziałów. Sposób odnowienia naturalny i
sztuczny z zachowaniem pełnego ładu
przestrzennego. Okres odnowienia średni do
długiego 30-50 lat. Pozostawianie nasienników i
biogrup na powierzchniach z cięciami częściowymi.
Rębnia V przerębowa
Nazywana również ciągłą, zaleca się ja
stosować przede wszystkim w litych
drzewostanach jodłowych, a ponadto w
drzewostanach mieszanych gatunków
cienioznośnych o budowie wielopiętrowej
/złożonych z jodły,buka,świerka/, z dużą
przewagą jodły. Stosowana również w
drzewostanach świerkowych w strefie górnej
granicy lasu/siedliska boru wysokogórskiego/,
gdzie powinna ona tworzyć grupową strukturę
drzewostanu/roty górskie/.
Zasady stosowania tej rębni
:
Cięcia przerębowe przeprowadza się w
całym drzewostanie jednocześnie co 5-
10lat/ przyjęty okres nosi nazwę obiegu
cięć/.
Każde cięcie łączy w jeden zabieg
hodowlany użytkowanie, pielęgnowanie i
odnowienie lasu, pozostawiając drzewostan
trwale w zwarciu pionowym.
W szczególności cięcia przerębowe spełniają
następujące zadania:
Użytkowanie drzew dojrzałych do wyrębu
Prowadzenie selekcji pozytywnej z usuwaniem
drzew zbędnych lub szkodliwych dla otoczenia
Zapewnienie trwałej struktury przerębowej
przez tworzenie warunków wzrostu dla
nalotów i podrostów o różnym wieku, co
prowadzi do maksymalnego wypełnienia
biomasą przestrzeni nad glebą
Nie powiększa się powstałych grup i kęp odnowienia,
prowadząc w nich jedynie zabiegi pielęgnacyjne;
drzewa do usunięcia wyznacza się pojedynczo , przy
czym zaleca się ustalenie etatu miąższ ościowego
metodą kontrolną /pomiarów okresowych zapasu i
przyrostu/ w wysokości nieprzekraczającej bieżącego
przyrostu miąższości grubizny, z pobieraniem etatu w
1-2 cięciach w 10-leciu; drzewa do wycięcia wyznacza
się w okresie wegetacyjnym, a ścinkę i zrywkę
prowadzi się w okresie zimowym, w czasie zalegania
grubej pokrywy śnieżnej.
Obieg cięć zależy w tej rębni głównie od
siedliska,składu gatunkowego i wielkości drzewostanu
oraz od stanu i gęstości sieci dróg wywozowych.
A.Jaworski : Charakterystyka hodowlana
drzew leśnych. 1995 Wyd. Gutnenberg
Kraków
Polska Akademia Nauk Instytut Dendrologii:
Jodła Pospolita. 1983 Warszawa-PoznańPWN
.
Zasady Hodowli Lasu Zarz. Nr 99 DGLP z
dnia 24.12.2002r