Ogólnie mówiąc...

Drób to zbiorcze określenie

udomowionych ptaków

hodowanych ze względu na

mięso, jaja, pierze oraz w

celach dekoracyjnych. Do

drobiu zalicza się między

innymi brojlery, kury, gęsi,

indyki, kaczki, gołębie i

perliczki. Największe

hodowle drobiu znajdują się

w Chinach, Stanach

Zjednoczonych i w Indonezji.

Brojlery

Drób ras mięsnych,

intensywnie tuczony i
przeznaczony na
ubój. Brojlery
osiągają szybki
przyrost masy w
krótkim czasie, dzięki
czemu są stosunkowo
tanie w produkcji i
hodowane na skalę
przemysłową.

Kury

Kura domowa (Gallus gallus

domesticus) – ptak

hodowlany z rodziny

kurowatych, hodowany na

całym świecie. W środowisku

naturalnym nie

występuje.Wyróżnia się blisko

osiemdziesiąt ras skupionych

w kilku grupach o różnych

zastosowaniach.

Kury domowe

charakteryzują się

stosunkowo dużymi

rozmiarami oraz masą

ciała, przekraczającą

niekiedy 5kg. Mięso jest

delikatne, chude,

lekkostrawne i

pozbawione tłuszczu

Typy użytkowe kur

Kury nieśne

lekkie
-lekkie ptaki,

składają 230-320 jaj

rocznie

Kury mięsne
-wysoka masa ciała,
dobry rozwój mięsni

Kury
ogólnoużytkowe
-połączenie kur
nieśnych z kurami

mięsnymi

Kury amatorskie
-hodowane do celów

dekoracyjnych oraz

do walk

Gęś domowa

Gęś domowa jest ptakiem

hodowlanym. Gęś ta

hodowana jest dla tłustego i

smacznego mięsa oraz pierza.

Mięso gęsie jest jednak

wysokokaloryczne i

ciężkostrawne, ale o

przyjemnym aromacie. Jest

ono bardzo popularne w

kuchni żydowskiej,

angielskiej, skandynawskiej

oraz niemieckiej.

Smak: Delikatny, lekko słodki.

Zapach: Swoisty, mięsny, przyjemny.

Kolor: Mięso ma brązowy lub

ciemnobrązowy kolor.

Dobre źródło: Mięso z gęsi jest źródłem

pełnowartościowego białka zwierzęcego,

żelaza oraz witamin z grupy B. Zwiera

jednak znaczne ilości tłuszczu. Częste

jedzenie mięsa gęsiego, znacznie

podwyższa cholesterol.

Najczęściej

wykorzystywane

elementy półtuszy to:

tuszka, szyja, pierś,

podudzie oraz

podroby. Najbardziej

znana w kuchni

polskiej jest pieczona

gęś z jabłkami lub

pomarańczami.

Indyk domowy

Ptak hodowlany z rodziny

kurowatych, hodowany na

całym świecie zarówno na

skalę masową w halach, jak i

w gospodarstwach rolnych.

Pozyskuje się z nich głównie

mięso.

Istnieje wiele ras indyka

domowego. Występuje

upierzenie czarne, brązowe,

białe oraz białe z czarną

obwódką. W Polsce

najpopularniejsze są rasy

Bronz, Bronz szerokopierśny.

Tuszka z indyka doskonale

nadaje się do pieczenia i

duszenia. Mięso z indyka jest

delikatne i soczyste, dlatego

nie wymaga dużej ilości

przypraw oraz marynowania.

Tuszkę nadziewamy mięsnym,

warzywnym lub ziołowym

farszem. Powstają na niej

również smaczne zupy, rosoły

oraz potrawki. Tuszkę z

indyka można dusić w

brytfannie lub piec na rożnie

• Indycza szyja doskonale

nadaje się na dania

gotowane, zupy, wywary,

buliony i potrawki.

Ponadto można ją

również smażyć lub piec

obtaczając ją wcześniej

w bułce tartej i jajku.

Znajduje również

zastosowanie w

przetwórstwie

wędliniarskim, do

wyrobu wędlin, kiełbas,

pasztetów oraz konserw.

Piersi z indyka doskonale

nadają się na dania

smażone, grillowane,

pieczone, duszone i

gotowane. Ze względu na

swoją wszechstronność

można z nich robić kotlety

panierowane, kotlety z

kieszonką, można je dusić

w różnych sosach, smażyć

pokrojone na mniejsze

kawałki, gotować i

dodawać do sałatek oraz

wędzić. Doskonale

komponuje się z ryżem

warzywami, ziemniakami

oraz makaronem.

Skrzydełka z

indyka są

pieczone, smażone

i grillowane. Są

znakomitym

mięsem do

gotowania zup,

rosołów oraz

wywarów. Można

je również piec w

piekarniku,na

ruszcie, smażyć na

patelni oraz

wędzić.

Uda z indyka najczęściej

podaje się pieczone w

piekarniku lub na grillu,

ale także duszone lub

gotowane. Można z nich

robić zupy, rosoły, wywary

oraz potrawki. Najczęściej

obtacza się je w panierce z

bułki tartej oraz jajku, a

następnie smaży w

głębokim tłuszczu, co

sprawia, że skórka jest

bardzo chrupiąca. Do dań z

kurczakiem doskonale

pasują ziemniaki, ryż oraz

pieczywo.

Smak: Delikatny, mięsny, nieco słodki.

Zapach: Charakterystczny zapach dla

mięsa drobiowego.

Kolor: Mięso ma jasnoróżowy kolor.

Dobre źródło: Mięso z indyka stanowi

dobre źródło pełnowartościowego białka

oraz wielonienasyconych kwasów

tłuszczowych, zawiera niski poziom

tłuszczu.

Kaczki

Rasy kaczek z punktu widzenia

użytkowego dzieli się na mięsne,

nieśne i ogólnoużytkowe.

Najpopularniejszą z ras, zarówno w

Polsce, jak i na świecie jest

ogólnoużytkowa rasa pekińska; jej

wygląd (biała, średniej wielkości, ze

słabo zaznaczonym dymorfizmem

płciowym) jest w powszechnej opinii

właściwy dla wszystkich kaczek

domowych.

Kaczki osiągają masę 3–4 kg (rasy

mięsne – do 5 kg)

Udo z kaczki najczęściej

wykorzystywane jest do

dań pieczonych w

piekarniku lub na ruszcie,

ale także duszonych lub

gotowanych. Można na

nich przyrządzać zupy,

rosoły, wywary oraz

potrawki. Do dań z

mięsem z kaczki

doskonale komponuje się z

ryż, warzywa oraz owoce

suszone i świeże, jak

pomarańcze i jabłka.

Piersi z kaczki

doskonale nadają się

na dania smażone,

grillowane, pieczone,

duszone i gotowane.

Ze względu na swoją

wszechstronność

można z nich

przyrządzać kotlety

panierowane, kotlety

z kieszonką, można je

dusić w różnych

sosach, gotować i

dodawać do sałatek

oraz wędzić.

Smak: Delikatny, lekko słodki
Zapach: Ma charakterystczny zapach dla
mięsa drobiowego.
Kolor: Mięso ma od ciemnoróżowego po
jasnobrązowy kolor.
Dobre źródło: Kacze mięso to dobre źródło
białka, fosforu, żelaza, potasu oraz witamin z
grupy B. Zawiera jednak więcej tłuszczu niż
mięso kurczaka i jest bardziej kaloryczne.

Gołębie

Mięso z gołębi

szczególnie polecane jest

do przyrządzania rosołów

i wywarów. Można

spożywać je w postaci

pieczonej, duszonej,

smażonej lub gotowanej.

Mięso gołębie jest

bardzo chude, dlatego

przed pieczeniem często

szpikuje się je słoniną lub

marynuje w zalewie z

oliwy. Tuszkę z gołębia

możemy dusić w

brytfannie lub piec w

naczyniu żaroodpornym.

Smak: Delikatne, smaczne, ma lekki posmak

drobiu.

Zapach: Typowy, mięsny.

Kolor: Mięso z gołębia charakteryzuje się

jasnoróżowym, białym kolorem.

Struktura mięsa: Mięso z gołębia jest

delikatne, zwarte i soczyste. Przy odpowiednim

trybowaniu można znacznie zmniejszyć tkankę

tłuszczową.

Dobre źródło: Stanowi bardzo dobre źródło

pełnowartościowego białka oraz żelaza.

Polecane jest w diecie małych dzieci, osób

starszych i chorych na cukrzyce.

Perliczki

Perlice najczęściej podaje

się pieczoną lub duszoną.

Można ją faszerować

owocami, ziołami,

grzybami oraz

warzywami. Mięso jest

delikatne i kruche, więc

nie wymaga dużej ilości

przypraw, najlepiej

pasuje do niej rozmaryn,

cząber, pietruszka oraz

estragon. Perlicę podaje

się na półmisku z

ziemniakami, w formie

purée lub pieczonej oraz

warzywami, np: fasolką,

buraczkami lub kapustą.

Smak: Delikatny, lekko słodki.

Zapach: Charakteryzuje się delikatnym,

aromatycznym zapachem.

Kolor: Tuszka z perlicy najwyższej

jakości ma jasnobrązowy, kremowy kolor.

Struktura mięsa: Mięso jest delikatne,

miękkie, soczyste. Przy odpowiednim

trybowaniu można znacznie zmniejszyć

ilość tkanki tłuszczowej.

Dobre źródło: Stanowi dobre źródło

pełnowartościowego białka, witamin z

grupy B oraz żelaza.