Europejski system
wczesnego ostrzegania o
niebezpiecznych
produktach żywnościowych
(RASFF)
Wykład 13
Wstęp
(1)
:
•
System wczesnego ostrzegania o
niebezpiecznych produktach
żywnościowych
(Rapid Alert System for Food
(Rapid Alert System for Food
and Feed - RASFF)
and Feed - RASFF)
został utworzony przez
Komisję Europejską
(dyrektywa DG XXIV)
jako
część Systemu RAPEX
(System wczesnego
(System wczesnego
ostrzegania o produktach niebezpiecznych -
ostrzegania o produktach niebezpiecznych -
RAPid EXchange of information system)
RAPid EXchange of information system)
RAPEX składa się z systemu dotyczącego :
•
produktów żywnościowych (czyli - RASFF)
oraz
•
produktów nieżywnościowych
Wstęp
(2)
:
!!! Celem powołania systemu RASFF było
!!! Celem powołania systemu RASFF było
stworzenie możliwie szybkiego
stworzenie możliwie szybkiego
informowania państw członkowskich o
informowania państw członkowskich o
rynku związanym z produktami
rynku związanym z produktami
spożywczymi, które:
spożywczymi, które:
•
nie spełniają wymagań co do ich bezpieczeństwa
•
są nieprawidłowo oznakowane, stwarzając
ryzyko dla zdrowia konsumentów
•
Nadrzędnym celem systemu RASFF jest:
ochrona konsumentów przed
niebezpieczeństwem lub potencjalnym
niebezpieczeństwem wynikających ze spożycia
produktów żywnościowych
Wstęp
(3)
:
•
System RASFF zapobiega obecności na
rynku lub ułatwia wycofanie z rynku
produkty żywnościowe, które stanowią
zagrożenie dla zdrowia konsumentów
•
Zakres zdziałania systemu ogranicza się do
tych produktów żywnościowych, które
stwarzają zagrożenie dla zdrowia
konsumentów, przekraczając terytorium
jednego państwa członkowskiego
•
Podstawą prawną ustanowienia Systemu
RASFF jest Dyrektywa Rady 92/59/EEC
dotycząca ogólnego bezpieczeństwa
produktu
Wstęp
(4)
:
•
W punkcie 1 aneksu do Dyrektywy Rady
92/59/EEC wyłączone zostają produkty:
•
skażone czynnikami radioaktywnymi
•
środki farmaceutyczne
•
wyroby tytoniowe
•
kosmetyki
Do System nie są też włączone rośliny
uprawne (
przed ich zbiorem
) oraz żywe zwierzęta
•
Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i
Rady 178/2002 z 23 stycznia 2002 r. o
powołaniu
Europejskiego Urzędu ds.
Bezpieczeństwa Żywności
rozszerza zakres
działania systemu na środki żywienia zwierząt
Wstęp
(5)
:
•
Powyższa decyzja była związana z pojawieniem
się w ostatnich latach zagrożeń dla zdrowia
populacji europejskiej, które wynikały z
niewłaściwej jakości zdrowotnej pasz (np.
„afera dioksynowa” czy BSE)
==============================================================================
==========================
Kryteria zgłaszania produktu
(1)
:
Podstawowym kryterium zgłaszania
produktu przez państwa członkowskie jest
pewność lub podejrzenie, że:
•
produkt spożywczy stwarza poważne ryzyko
dla zdrowia i bezpieczeństwa konsumentów
oraz
Kryteria zgłaszania
produktu
(2)
:
•
istnieje prawdopodobieństwo, że produkt
stanowiący zagrożenie znajduje się na rynku
innego państwa członkowskiego
•
Niemożliwe jest precyzyjne określenie, co
stanowi poważne ryzyko - dlatego konieczne
jest, w każdym przypadku, stosowanie
indywidualnego kryterium oceny
niebezpieczeństwa
Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady
178/2002 w następujący sposób określa kryterium
zgłaszania produktu:
Państwa Członkowskie niezwłocznie
Państwa Członkowskie niezwłocznie
powiadamiają Komisję, w ramach
powiadamiają Komisję, w ramach
systemu szybkiego ostrzegania, o:
systemu szybkiego ostrzegania, o:
Kryteria zgłaszania
produktu
(3)
:
•
każdym przyjętym przez nie środku,
którego celem jest:
– ograniczenie wprowadzania na rynek
– zmuszenie do wycofania z rynku
– wycofanie środków spożywczych lub pasz
dla ochrony zdrowia ludzkiego i
wymagającym szybkiego działania
•
każdym zleceniu lub uzgodnieniu z
profesjonalnymi podmiotami, których celem
jest (
na podstawie fakultatywnej lub obowiązkowej
):
– ochrona
– ograniczenie
Kryteria zgłaszania
produktu
(4)
:
–
wprowadzenie specyficznych warunków
co do wprowadzenia na rynek lub ostatecznego
spożycia środków spożywczych lub pasz, ze
względu na poważne ryzyko dla zdrowia
ludzkiego, wymagającego szybkiego działania
•
każdym odrzuceniu (związanym z
bezpośrednim lub pośrednim ryzykiem dla
zdrowia ludzkiego):
–
partii
–
kontenera
–
ładunku środków spożywczych lub pasz
przez właściwy organ, na posterunku
granicznym Unii Europejskiej
Kryteria zgłaszania
produktu
(5)
:
•
Powiadamianiu towarzyszy szczegółowe
wyjaśnienie o powodach działania podjętego
przez właściwe władze Państwa
Członkowskiego, z którego powiadamianie
zostało wysłane
•
Za powiadomieniem konieczne jest (we
właściwym czasie) przekazanie informacji
uzupełniających - w szczególności
dotyczących podjętych środków zaradczych
!!! Komisja niezwłocznie przekazuje
!!! Komisja niezwłocznie przekazuje
członkom sieci powiadamianie i
członkom sieci powiadamianie i
informacje uzupełniające
informacje uzupełniające
Kryteria zgłaszania
produktu
(6)
:
•
Jeżeli partia, kontener lub ładunek jest
odrzucony przez właściwy organ na
posterunku granicznym Unii Europejskiej,
Komisja niezwłocznie powiadamia wszystkie
posterunki graniczne UE, jak również
państwo, z którego produkt pochodzi
•
Istnieją przypadki, w których zagrożenie
związane z niebezpieczną żywnością
jest
zgłaszane do części nieżywieniowej RAPEX
(
w
sytuacjach, gdy niebezpieczeństwo
nie dotyczy
nie dotyczy zagrożeń
chemicznych lub mikrobiologicznych
), a jest związane
np. z ryzykiem uduszenia/ zadławienia/
zagrożeniami mechanicznymi małych dzieci
Kategoria niebezpiecznych
produktów
(1)
:
Wyróżniamy następujące kategorie
Wyróżniamy następujące kategorie
niebezpieczeństwa
niebezpieczeństwa
(A)
:
:
•
mikrobiologiczne -
źródło skażenia ma
charakter mikrobiologiczny
•
chemiczne
- niebezpieczeństwo, jest
rezultatem procesów chemicznych
•
objawy niepożądane
- u konsumenta
mogą wystąpić różne objawy
niepożądane, których można uniknąć
poprzez jego właściwe oznakowanie
Kategoria niebezpiecznych
produktów
(2)
:
Wyróżniamy następujące kategorie
Wyróżniamy następujące kategorie
niebezpieczeństwa
niebezpieczeństwa
(B)
:
:
•
zmiany organoleptyczne
- wygląd, zapach
lub konsystencja produktu nie są takie
jak być powinny
•
ciała obce
- produkt zawiera substancje,
które nie powinny być w nim obecne
•
zafałszowania
- produkt został
przypadków lub celowo sfałszowany,
stwarzając ryzyko dla konsumentów
Kategoria niebezpiecznych
produktów
(3)
:
Wyróżniamy następujące kategorie
Wyróżniamy następujące kategorie
niebezpieczeństwa
niebezpieczeństwa
(C)
:
:
•
oznakowania
- oznakowanie zawiera
informacje lub ukrywa ważne informacje,
które mogą stwarzać ryzyko dla
konsumentów (konsumenci powinni otrzymać
te informacje, aby móc zadecydować, czy
produkt jest dla nich bezpieczny)
•
opakowanie
- opakowanie produktu znajduje
się w stanie, który może zagrażać
bezpieczeństwu konsumenta
Kategoria niebezpiecznych
produktów
(4)
:
Wyróżniamy następujące kategorie
Wyróżniamy następujące kategorie
niebezpieczeństwa
niebezpieczeństwa
(D)
:
:
•
skażenie radioaktywne
- produkt jest skażony
radioaktywnie powyżej określonych norm
•
zatrucie
- produkt został zatruty lub istnieje
możliwość jego zatrucia z powodów
kryminalnych lub politycznych w celu
stworzenia zagrożenia dla producenta lub
społeczeństwa
•
inne
- rodzaj zagrożenia nie może być
zakwalifikowany do żadnej z powyższych
kategorii
Powiadamianie Komisji przez
państwa członkowskie
(1)
:
W przypadku otrzymania przez państwo
członkowskie informacji, która wskazuje, że
problem może przekraczać terytorium tego
państwa, powinno ono niezwłocznie podjąć
kroki, w celu poinformowania Komisji:
•
informacja powinna być przekazana do
oficjalnego punktu kontaktowego Komisji
Europejskiej przez oficjalny krajowy punkt
kontaktowy
•
informacja powinna być przekazana za
pomocą oficjalnego formularza powiadomienia
Powiadamianie Komisji przez
państwa członkowskie
(2)
:
•
informacja powinna być kompletna , jak
tylko to jest możliwe
- jeżeli udzielenie informacji jest
niemożliwe, to powinno to być zaznaczone
- tym niemniej brak kompletnej informacji
nie
powinien opóźniać przekazania
pilnego
zawiadomienia
- powiadomienie mniej pilne powinno być
przed wysłaniem kompletne, jak to tylko
jest możliwe
Powiadamianie państwa
członkowskie przez Komisję
Europejską :
•
Odpowiednie służby Komisji Europejskiej
powiadamiają państwa członkowskie w każdym
przypadku dotyczącym produktów mogących
narażać konsumentów na niebezpieczeństwo
•
Informacja może pochodzić od krajów
członkowskich innych państw lub z innego
źródła
•
Przed powiadomieniem państw członkowskich
służby Komisji oceniają znaczenie
poszczególnych informacji i decydują o
podjęciu świadomych środków zaradczych
Stopniowanie
niebezpieczeństwa
(1)
:
W systemie RASFF stosuje się dwa stopnie
oceny niebezpieczeństwa:
1.
Powiadomienie alarmowe:
Powiadomienie alarmowe:
•
niebezpieczny produkt może
spowodować wystąpienie groźnych
konsekwencji zdrowotnych lub śmierci
lub
•
niebezpieczny produkt może
spowodować przejściowe niepożądane
skutki zdrowotne
Stopniowanie
niebezpieczeństwa
(2)
:
2.
Powiadomienie niealarmowe
Powiadomienie niealarmowe (zwane
również informacyjnym):
•
produkt nie stwarza niebezpieczeństwa
groźnego dla zdrowia (np. nie znajduje się już
na rynku)
lub
•
produkt został zatrzymany na granicy ze
względów sanitarnych
===============================================================================
========================
Rodzaje powiadomienia
(1)
:
Powiadomienie pierwotne:
Powiadomienie pierwotne:
•
Powiadomienie dotyczące nowego przypadku,
kiedy produkt zagraża zdrowiu konsumentów
Rodzaje powiadomienia
(2)
:
Powiadomienie dodatkowe:
Powiadomienie dodatkowe:
•
Powiadomienie dotyczące zgłoszonego
uprzedniego powiadomienia pierwotnego,
które różni się od niego danymi
dotyczącymi:
– numeru serii
– kraju pochodzenia
– danymi dotyczącymi producenta lub
paczkowania
•
Rodzaj produktu spożywczego i rodzaj
niebezpieczeństwa pozostaje taki sam, jak
w powiadomieniu pierwotnym
Rodzaje powiadomienia
(3)
:
Dodatkowa informacja:
Dodatkowa informacja:
•
Informacja, którą otrzymano po przesłaniu
powiadomienia pierwotnego, która może
zainteresować krajowe organy urzędowej
kontroli żywności
===========================================================================
=============================
Podejmowane działania
(1)
:
Państwo powiadamiające:
Państwo powiadamiające:
•
zebranie niezbędnych informacji a zwłaszcza
informacji dotyczących: niebezpieczeństwa i
możliwej dystrybucji produktu do innych
państw członkowskich lub państw trzecich
(
zebranie listy nabywców
)
Podejmowane działania
(2)
:
Państwo, w którym wyprodukowano
Państwo, w którym wyprodukowano
produkt (UE):
produkt (UE):
•
wizytacja producenta i przeprowadzenie
pełnej inspekcji - zebranie informacji
dotyczących dystrybucji produktu do innych
państw członkowskich oraz innych państw
trzecich
(
zebranie listy nabywców
)
Państwa importujące (UE):
Państwa importujące (UE):
•
wizytacja importera i przeprowadzenie u
niego inspekcji - zebranie informacji
dotyczących możliwej dystrybucji produktu do
innych państw członkowskich
(
zebranie listy
nabywców
)
Podejmowane działania
(3)
:
•
Państwa członkowskie zainteresowane
bezpośrednio (czyli państwa:
powiadamiające/ importujące/ będące
miejscem produkcji) składają raport do
Komisji Europejskiej dotyczący rezultatów
przeprowadzonych działań
•
Państwo, w którym produkt wyprodukowano
(jeżeli jest to państwo należące do UE), lub
państwo, na terenie którego produkt
przekroczył granicę UE, przesyła do Komisji
raport końcowy, a jego kopię przesyła do
państwa powiadamiającego
Podejmowane działania
(4)
:
•
Na podstawie zebranych informacji
służby Komisji decydują o
podejmowanych działaniach, takich jak:
- wizytacja zakładów produkcyjnych
dla skompletowania informacji
- wydanie specjalnej noty do państw
nie należących do UE
- usuniecie z listy dopuszczonych na
rynek przedsiębiorstw
- tworzenie nowych i modyfikacja
istniejących podstaw prawnych
Działania następcze:
•
Wszystkie państwa członkowskie są
zobligowane do poinformowania służb
Komisji Europejskiej o powziętych
krokach
•
Zobowiązanie to dotyczy tylko
powiadamiania alarmowego
•
W przypadku powiadamiania
niealarmowego, państwa członkowskie
przesyłają informację o podejmowanych
działaniach tylko w przypadku, kiedy
takie działania zostały przeprowadzone
Działania służby poza
godzinami pracy:
!!! Ponieważ niebezpieczeństwo może
pojawić się poza zwykłymi godzinami pracy,
państwa członkowskie zapewniają sprawne
funkcjonowanie systemu na szczeblu:
•
KRAJOWYM
•
REGIONALNYM
•
LOKALNYM
tak, aby funkcjonariusze pracujący w nim
mogli się porozumiewać o każdej porze w
przypadkach naglących
Informowanie mediów
(1)
:
•
Wykorzystanie mediów jest dobrym
sposobem szybkiego informowania
konsumentów o ryzyku związanym z
bezpieczeństwem produktu
•
Stosowana jest zasada, aby przekazywana
mediom informacja była pełna i poprawna -
tak, żeby zapobiec powstawaniu
niepotrzebnego stanu paniki wśród
konsumentów
!!! Narzędzie to powinno być
!!! Narzędzie to powinno być
wykorzystywane tylko dla dobra
wykorzystywane tylko dla dobra
konsumentów
konsumentów
Informowanie mediów
(2)
:
•
Na oficjalnej stronie internatowej RASFF co
tydzień są podawane informacje o nowych
zgłoszeniach niebezpiecznych produktów
Ilość zgłoszeń (powiadamiania alarmowe)
napływająca do Systemu od czasu jego
utworzenia
1992 - 10/ 1993 - 21/ 1997 - 67/ 1998 - 76/
1999 - 97/ 2000 - 138/ 2001 - 302/ 2002 - 434
!!! Liczba zgłoszeń w ostatnich latach
lawinowo narasta
•
Zjawisko to świadczy to o coraz bardziej
„szczelnym” funkcjonowaniu systemu RASFF i
jego wzrastającym znaczeniu
Budowa systemu RASFF w
Polsce
(1)
:
!!!Wdrożenie systemu RASFF stało się jednym z
niezbędnych elementów akcesji Polski do Unii
Europejskiej - jako ważnego elementu
zapewnienia bezpieczeństwa wspólnego rynku
•
W dniu 28 grudnia 2000 r. zostało wydane
Rozporządzenie Rady Ministrów w sprawie
krajowego systemu informowania o
produktach niebezpiecznych (Dz.U. z 2001 r.
Nr 4, poz. 28)
•
W art. 5 ust. 1 pkt. 3 mówi się o planowanym
uruchomieniu systemu wczesnego ostrzegania
o produktach niebezpiecznych (
Rapid Alert
System
)
Budowa systemu RASFF w
Polsce
(2)
:
•
Z powyższym rozporządzeniem
komplementarna jest ustawa z dnia 22
stycznia 2000 r. o ogólnym bezpieczeństwie
produktów (Dz.U. z dnia 7 marca 2000 r.)
!!! Na podstawie wspomnianych aktów
prawnych rozpoczęto wdrażanie w Polsce
systemu RASFF - przyjęto zasadę
wykorzystania działających od lat
struktur
struktur
urzędowej kontroli żywności:
urzędowej kontroli żywności:
•
Jako organ nadzoru nad systemem
powiadamiania został powołany Urząd ds.
Ochrony Konkurencji i Konsumentów
Budowa systemu RASFF w
Polsce
(3)
:
•
Na stanowisko administratora został
powołany wiceprezes Urząd ds. Ochrony
Konkurencji i Konsumentów
•
Siecią powiadamiania zarządza Główny
Inspektor Sanitarny
•
Decyzją Ministra Zdrowia z dnia 21 września
2002 r. ustalono, że Krajowy Punkt
Kontaktowy będzie mieścić się w Głównym
Inspektoracie Sanitarnym
•
Zapleczem naukowym dla Krajowego Punktu
Kontaktowego będzie:
- Instytut Żywności i Żywienia w Warszawie
Budowa systemu RASFF w
Polsce
(4)
:
- Państwowy Zakład Higieny w Warszawie
- Instytut Weterynarii w Puławach
- inne placówki naukowo - badawcze, które
dysponują odpowiednią kadrą ekspertów
lub zapleczem laboratoryjnym w dziedzinie
bezpieczeństwa żywności
•
W Ministerstwie Rolnictwa i Rozwoju Wsi
został utworzony podpunkt Krajowego
Punktu Kontaktowego, do którego
napływają powiadamiania z inspekcji
podległych Ministrowi Rolnictwa i Rozwoju
Wsi
Budowa systemu RASFF w
Polsce
(5)
:
•
Podpunkt Krajowego Punktu Kontaktowego
ściśle współpracuje z Krajowym Punktem
Kontaktowym
•
Sieć powiadamiania obejmuje jednostki -
organów urzędowej kontroli żywności:
– wojewódzkie
– powiatowe
– granicznej
Czyli:
•
Państwowej Inspekcji Sanitarnej
- podległej Ministrowi Zdrowia
•
Inspekcji Weterynaryjnej
- podległej Ministrowi Rolnictwa i
Rozwoju Wsi
•
Państwowej Inspekcji Ochrony Roślin i Nasiennictwa
•
Inspekcji Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych
(Zakłada się, że zgłoszenia mogą też pochodzić od jednostek
Inspekcji
Handlowej
)
Budowa systemu RASFF w
Polsce
(6)
:
•
Informacje o produktach wstępnie
kwalifikowanych jako niebezpieczne są
zbierane przez organy urzędowej kontroli
żywności i przesyłane do Krajowego Punktu
Kontaktowego
•
Krajowy Punkt Kontaktowy współpracuje z
gronem ekspertów, które:
– ocenia potencjalne ryzyko związane z danym
produktem
– proponuje podjęcie odpowiednich środków
zaradczych
•
Powyższe dane są następnie przekazywane
do administratora systemu
Budowa systemu RASFF w
Polsce
(7)
:
•
Do momentu przystąpienia Polski do UE
działanie systemu miało charakter pilotażowy
•
Administrator Systemu w maju 2002 r.
zatwierdził obowiązujące kwestionariusze
powiadamiania wraz z instrukcją ich
wypełniania
W styczniu 2003 r. podpisano porozumienie
dotyczące współpracy poniższych inspekcji w
ramach Systemu pomiędzy:
– Głównym Inspektorem Sanitarnym
– Głównym Lekarzem Weterynarii
– Głównym Inspektorem Skupu i Przetwórstwa
Artykułów Rolno-Spożywczych
Budowa systemu RASFF w
Polsce
(8)
:
–
Głównym Inspektorem Ochrony Roślin i
Nasiennictwa
–
Głównym Inspektorem Inspekcji Handlowej
•
Główy Inspektor Sanitarny powołał ponad 20
ekspertów, którzy dokonują analizy ryzyka
(Pierwsze zgłoszenia dotyczące niebezpiecznych produktów
zaczęły napływać w czerwcu 2002 r., chociaż Krajowy Punkt
Kontaktowy oficjalnie rozpoczął działalność w styczniu 2003 r.)
•
Do Punktu napływają też zgłoszenia
pochodzące z innych państw europejskich
przesyłanych w ramach Systemu
•
Opracowano książkę procedur Systemu, którą
otrzymały wszystkie organy PIS
Budowa systemu RASFF w
Polsce
(9)
:
•
Przeprowadzane są szkolenia dotyczące
funkcjonowania Systemu przeznaczone dla
pracowników jednostek urzędowej kontroli
żywności
•
Do przekazywania informacji wykorzystuje się
obecnie przede wszystkim pocztę
elektroniczną (konieczność komputeryzacji i
niezbędnego oprogramowania) i drogę
faksową
!!! Istnieje konieczność systematycznego
rozbudowywania systemu elektronicznego -
warunek niezbędny dla Polski, która wchodzi
w skład zintegrowanych struktur UE