ZAPALENIA NARZĄDU
PŁCIOWEGO KOBIETY.
Fizjologiczna flora
pochwy
pałeczki kwasu mlekowego
(lactobacillus acidophilus)
utrzymywanie prawidłowego pH
(3,8-4,5)
produkcja H
2
O
2
- hamowanie
niepożądanego wzrostu np.
Candida albicans
Wymaz z pochwy
Wymaz z pochwy
Flora bakteryjna pochwy
pozornie zdrowych kobiet
Bakterie gram (+):
Tlenowe: Lactobacillus,
Corynebacterium, Staphylococcus
epidermidis, Streptococcus
Beztlenowe: Peptococcus
asacharolyticus,
Peptostreptococcus anaerobicus
Bakterie Gram (-):
Tlenowe: Eschericha coli
Beztlenowe: Bacterioides
Grzyby: Candida albicans (30%)
Mechanizmy zabezpieczające
Mechanizmy zabezpieczające
przed rozwojem infekcji
przed rozwojem infekcji
wstępujących
wstępujących
Czynniki niespecyficzne – śluz
szyjkowy:
bariera ochronna
skład: lizozym, laktoferyna,
cynk, fibronektyna, białka
dopełniacza
pH: 7,5 (w pochwie 4,5)
Czynniki specyficzne:
wzrost odpowiedzi IgA
migracja makrofagów i
leukocytów do śluzu
Zapalenia żeńskich narządów
Zapalenia żeńskich narządów
płciowych
płciowych
podział
podział
1. Zapalenia dolnego odcinka narządów
1. Zapalenia dolnego odcinka narządów
płciowych:
płciowych:
srom, pochwa, szyjka macicy
2. Zapalenia narządów leżących w jamie
2. Zapalenia narządów leżących w jamie
brzusznej:
brzusznej:
macica, jajowody, jajniki, przymacicza
ZAPALENIE POCHWY
ZAPALENIE POCHWY
Zapalenie pochwy
Zapalenie pochwy – nieprawidłowa
wydzielina
pochwowa, dolegliwości w obrębie
sromu i pochwy.
Na florę pochwy mogą wpływać:
antybiotykoterapia, zaburzenia
hormonalne, schorzenia,
immunosupresja
i aktywność seksualna.
Zapalenie pochwy
Zapalenie pochwy
diagnostyka
diagnostyka
Kobieta zgłaszająca się z objawami
wskazującymi na
zapalenie pochwy powinna mieć przed
badaniem
przedmiotowym:
1.
oznaczone pH wydzieliny pochwowej
2.
pobraną wydzielinę na dwa szkiełka
podstawowe
0,9% NaCl
10% KOH
Zapalenie pochwy
Zapalenie pochwy
podział
podział
Typowe:
1.
drożdżyca
2.
rzęsistkowica
3.
bacterial
vaginosis
Niezakaźne:
1.
alergiczne:
leki, mydła,
dezodoranty,
detergenty, lateks,
wkładki, bielizna z
tworzyw sztucznych
2.
starcze: zmiany
związane z
obniżeniem
stężenia
estrogenów
Grzybicze zapalenie pochwy
Grzybicze zapalenie pochwy
75% kobiet w okresie rozrodczym przebyło
1 epizod grzybiczego zapalenia pochwy i
sromu a 50% dwa lub więcej
podział:
ostra: wywoływana jest przez Candida albicans
nawrotowa (5%): wywoływana jest przez grzyby z
grupy Candida non-albicans (C. glabrata,
tropicalis, crusei)
objawy często pojawiają się przed
miesiączką;
czynniki sprzyjające: immunosupresja lub
leczenie steroidami, cukrzyca, ciąża, HTZ,
antykoncepcja doustna i
antybiotykoterapia
Grzybicze zapalenie pochwy
Grzybicze zapalenie pochwy
objawy: świąd i/lub podrażnienie
pochwy i/lub sromu, serowate
upławy, dyspareunia
diagnostyka:
1.
pH<4,5;
2.
preparat z:
0,9% NaCl – strzępki
10% KOH - blastospory (czułość 65-85%)
3.
Posiew mykologiczny (czułość 40%):
gdy pH<4,5 a brak elementów drożdży w
wymazie bezpośrednim z dodatkiem 10%
KOH
Drożdżyca pochwy
Grzybicze zapalenie pochwy
Grzybicze zapalenie pochwy
leczenie
leczenie
(źródło: rekomendacje PTG
02.03.2007)
Preparaty dopochwowe:
Nystatyna 100 000 j 1
tabl. pv przez 14 dni
Natamycyna 100 mg 1
tabl przez 3-6 dni
Klotrimazol 100 mg 1
tabl przez 6 dni
Preparaty doustne:
Fluconazol tabl 100 mg
1 raz dziennie przez 14
dni
Flukonazol tabl 150 mg
jednorazowo (w razie
potrzeby można
powtórzyć po 3 i 14
dniach )
Itrakonazol 100 mg, 2
tabl. 2 razy dziennie,
przez 1 dzień
Nawrotowe grzybicze zapalenie
pochwy
i sromu.
Flukonazol 150 mg doustnie,
jednorazowo,
powtórzyć po 3 i 14 dniach,
następnie
powtarzane w okresie około
miesiączkowym
przez 6 kolejnych miesięcy
U kobiet w ciąży:
Leczenie miejscowe
Nystatyna 100 000 j 1 tabl. przez
14 dni
Natamycyna 100 mg 1 tabl przez
3-6 dni
Klotrimazol 100 mg 1 tabl przez
6 dni
Leczenie doustne:
Flukonazol tabl 150 mg
jednorazowo
Leczenie doustne u kobiet
karmiących
piersią jest przeciwwskazane.
Rzęsistkowe zapalenie
Rzęsistkowe zapalenie
pochwy
pochwy
Etiologia: Trichomonas vaginalis
(pierwotniak);
Należy do chorób przenoszonych
drogami płciowymi (STD - sexually
transmitted diseases)
Często zakażenia współistnieją z innymi
zakażeniami przenoszonymi drogą
kontaktów płciowych
Występowanie w Polsce: 1,4-4,5%
Rzęsistkowe zapalenie
Rzęsistkowe zapalenie
pochwy
pochwy
objawy – zielonkawe, pieniste
upławy,
ból, podrażnienie, świąd pochwy,
„szyjka przypominająca truskawkę”
diagnostyka:
1.
pH>6,0
2.
preparat:
0,9% NaCl – poruszające się rzęsistki,
granulocyty wielojądrzaste
10% KOH – rybi zapach
Trichomonas vaginalis
Rzęsistkowe zapalenie
Rzęsistkowe zapalenie
pochwy
pochwy
leczenie
leczenie
(
źródło: rekomendacje PTG
2006)
Metronidazol 500 mg doustnie 2
razy dziennie przez 7-10 dni
Metronidazol 2 g doustnie,
jednorazowo
U kobiet ciężarnych.
Metronidazol 2 g doustnie,
jednorazowo Lub
Metronidazol 500 mg doustnie 2
razy dziennie przez 7 dni
Waginoza bakteryjna
Waginoza bakteryjna
(
(
bacterial vaginosis)
bacterial vaginosis)
Zespół zaburzeń ekosystemu pochwy
charakteryzujący się:
zanikaniem
prawidłowej
flory
bakteryjnej
pochwy
i
metabolitów
pałeczek Lactobacillus
nadmiernym wzrostem liczby bakterii
(gł.
Gardnerellą
vaginalis,)
i
metabolitów bakterii beztlenowych, w
wyniku czego stwierdza się jednorodną
wydzielinę, o cuchnącym rybim zapachu
BIOCENOZA POCHWY
Fizjologicznie
BV
Mikrorganizmy
10
8
10
11
Beztlenowe : tlenowe
5:1
1000:1
Lactobacillus
96%
35%
Wytwarzanie H
2
O
2
dużo
mało
Gardnerella
5%-60%
95%
Mobiluncus
0%-5%
50%-
70%
Mycoplasma hominis
15%-30%
60%-
70%
Waginoza bakteryjna
Waginoza bakteryjna
(
(
bacterial vaginosis)
bacterial vaginosis)
Epidemiologia:
5-50% kobiet na całym świecie,
niezależnie od aktywności
seksualnej
nie należy do chorób
przenoszonych drogami płciowymi
Etiologia:
Gardnerella vaginalis (w 95%
zakażeń)
Mobiluncus
BACTERIAL VAGINOSIS
BACTERIAL VAGINOSIS
Kryteria AMSELA:
1.
pH>4,7;
2.
po dodaniu 10% KOH zapach amin
(test Whiff’a);
3.
w roztworze 0,9% NaCl: „komórki
jeżowate” (przyleganie G. Vaginalis do
komórek nabłonkowych);
4.
homogenne szaro-białe, lub żółto-
białe upławy pokrywające przedsionek
i ściany pochwy;
BV
Test Whiffa
Komórka jeżowata
BACTERIAL VAGINOSIS
BACTERIAL VAGINOSIS
leczenie
(
źródło: rekomendacje PTG
2006)
Kobiety nieciężarne
Klindamycyna w kremie 2% , 5 g dziennie przez 7
dni
Metronidazol 500 mg doustnie 2 razy dziennie
przez 7 dni
Metronidazol 2 g doustnie, jednorazowo
Leczenie alternatywne.
Klindamycyna 300 mg doustnie 2 razy dziennie
przez 7 dni
Kobiety ciężarne.
Metronidazol 250 mg doustnie 3 razy dziennie
przez 7 dni
Klindamycyna w kremie 2%, 5 g dziennie przez 7
dni
Klindamycyna 300 mg doustnie 2 razy dziennie
przez 7 dni
OPRYSZCZKA NARZĄDÓW
PŁCIOWYCH
Zakażenie przenoszone drogą kontaktów
płciowych
coraz częstsze wśród aktywnych płciowo
kobiet.
270 000 do 600 000 nowych zakażeń HSV
rocznie,
najczęstsza zapadalność w trzeciej
dekadzie życia.
Zakażenia HSV dolnego odcinka dróg
rodnych łączy się
występowaniem raka szyjki macicy.
85%-90% opryszczek narządów płciowych –
HSV-2;
pozostałe wywoływane przez HSV-1
OPRYSZCZKA NARZĄDÓW
PŁCIOWYCH
Bolesne, wypełnione płynem
pęcherzyki lub grudki
Pierwsze objawy występują po
okresie od 1 do 45 dni po zakażeniu
wirusem
Po wystąpieniu wykwitu dochodzi
do odczynu okolicznych węzłów
chłonnych
Wśród ½ do
2/3
przypadków
zakażeniu wirusem towarzyszą
objawy uogólnionej infekcji
wirusowej: gorączka, osłabienie,
bóle mięśniowe, ból głowy.
HSV
HSV
OPRYSZCZKA NARZĄDÓW
PŁCIOWYCH
Rozpoznanie:
Charakterystyczny obraz
wykwitów.
Hodowla wirusów.
Rozpoznanie metodami
cytologicznymi.
Badanie przeciwciał ma nikłe
znaczenie kliniczne.
OPRYSZCZKA NARZĄDÓW
PŁCIOWYCH
leczenie
(
rekomendacje PTG 2006)
Pierwszy epizod kliniczny opryszczki narządów
płciowych.
Acyklowir 400 mg doustnie trzy razy na dobę
przez 7-10 dni,
Acyklowir 200 mg doustnie pięć razy na dobę
przez 7-10 dni
Nawracające zakażenie wirusem opryszczki
narządów płciowych
Acyklowir 400 mg doustnie trzy razy na dobę
przez 5 dni
Famcyklowir 125 mg doustnie dwa razy na dobę
przez 5 dni
Walacyklowir 1 g doustnie raz na dobę przez 5
dni
OPRYSZCZKA NARZĄDÓW
PŁCIOWYCH
leczenie kobiet ciężarnych z
leczenie kobiet ciężarnych z
pierwszym epizodem HSV
pierwszym epizodem HSV
I i II-trymestr ciąży:
Acyklowir po lub iv w standardowych dawkach.
Kontynuacja leczenia Acyklowirem do czasu
porodu zapobiega
nawrotom zakażenia i pozwala ukończyć ciążę
drogami i
siłami natury.
Zakażenie HSV w III trymestrze ciąży jest
wskazaniem do
ukończenia ciąży drogą cięcia cesarskiego w
terminie porodu.
Zakażenie 6 tygodni przed porodem – leczenie
Acyklowirem u
matki i noworodka.
źródło: rekomendacje PTG
2006
Kłykciny kończyste
Brodawkowate narośla wywołane
przerostem
warstwy bordawkowatej skóry sromu,
krocza i
okolicy odbytu
Mogą występować w obrębie pochwy i na
szyjce
macicy
Wywołane przez typy 6, 11 HPV (human
papilloma virus)
Rozpoznanie zazwyczaj stawiane jest na
podstawie oglądania
Kłykciny kończyste
Zakażenia narządów płciowych
wywołane wirusem brodawczaka
ludzkiego.
Zalecana terapia
(
źródło: rekomendacje
PTG 2006)
Kłykciny kończyste można usunąć za pomocą:
miejscowego wycięcia, krioterapii, laseroterapii lub
elektrokauteryzacji techniką leep-loop
Do najskuteczniejszych metod farmakologicznego leczenia
miejscowego zalicza się stosowanie:
podofiliny w roztworze 5% - 25 % stosowanym na około 10 cm
2
skóry zmienionej, raz w tygodniu przez 6 tygodni, czas
aplikacji 1,5 do maksymalnie 4 godzin. Po aplikacji obszar
leczony powinien być przemyty i osuszony.
podofilotoksyny w roztworze 0,5 % stosowanym na około 10
cm2 skóry zmienionej, w 6 cyklach 3-dniowych. Między
cyklami obowiązuje 4-dniowa przerwa
kwasu trójchlorooctowego w roztworze 80—90 % stosowanym
raz w tygodniu w powtarzanych cyklach (terapia dopuszczalna
u kobiet w ciąży)
5-Fluorouracylu w kremie 5 % stosowanym raz dziennie przez
7 dni, cykl powtarzany co 2-3 tygodnie
interferon alfa w iniekcjach domięśniowych i podskórnych
podawanych bezpośrednio w okolicy zmienionej chorobowo
Zakażenia narządów płciowych
wywołane wirusem brodawczaka
ludzkiego.
Elektrokauteryzacja techniką leep-
loop
Rak szyjki macicy
epidemiologia
500 000 nowych zachorowań
rocznie
270 000 zgonów rocznie,
Co 2 minuty umiera jedna
kobieta na świecie z powodu
raka szyjki macicy
Codzienne umiera 5 Polek z
powodu raka szyjki macicy
Ferlay I et al.. Cancer incidence, mortality and
prevalence worldwide; IARC CancerBase No 5,
Version 2.0 IARC Press, Lyon
Czynniki rozwoju raka szyjki
macicy
czynniki główne:
zakażenia HPV 16/18 i
innymi typami
onkogennymi
wiek
wczesne rozpoczęcie
współżycia
duża liczba partnerów
płciowych
duża liczba porodów
palenie papierosów
niski status
socjoekonomiczny
śródnabłonkowa
neoplazja szyjki
macicy w wywiadzie
czynniki prawdopodobne:
wieloletnie stosowanie
hormonalnych leków
antykoncepcyjnych
dieta uboga w
antyoksydanty
zakażenie HIV
częste stany zapalne
pochwy wywołane przez
Chlamydia trachomatis,
Neisseria gonorhoeae
Źródło: Rekomendacje PTG
2006
Profilaktyka raka szyjki
macicy w Polsce
1.
kobiety w wieku 25 – 59 lat
2.
w przypadku wczesnego
rozpoczęcia współżycia nie później
niż 3 lata po inicjacji seksualnej
3.
dopuszcza się odstępstwa od
corocznej kontroli cytologicznej w
następujących grupach:
•
kobiety 30-letnie, które mają
prawidłowe 3 kolejne wyniki wymazu
cytologicznego + brak czynników
zachorowania
•
kobiety po usunięciu macicy wraz z
szyjką z powodu zmian niezłośliwych
Rekomendacje PTG
2006
Profilaktyka raka szyjki
macicy w Polsce
1.
Co 12 miesięcy wymagają kontroli:
•
zakażone HIV, HPV (onkogennym)
•
leczone w przeszłości z powodu CIN2, CIN3
lub raka szyjki macicy
•
przyjmujące leki immunosupresyjne
2.
Powtórzyć krócej niż po 12 miesiącach u
kobiet u których:
•
Nie stwierdzono obecności komórek
pochodzących ze strefy przekształceń,
endocervix
•
Poprzednie wymazy nieczytelne z powodu
domieszki śluzu, krwi lub obecności stanu
zapalnego
Rekomendacje PTG
2006
Immunoprofilaktyka-prewencja
pierwotna
u prawie 100% chorych z
płaskonabłonkowym rakiem szyjki
macicy stwierdza się obecność DNA HPV
typów onkogennych 16 i 18
wykazano 100% skuteczność
szczepionki opartej o cząstki
wirusopodobne VLP HPV 16 i 18 w
przeciwdziałaniu rozwoju przewlekłego
zakażenia wywołanego przez HPV 16 i
18, a w konsekwencji powstaniem na
bazie zakażenia wirusowego
śródnabłonkowej neoplazji szyjki
macicy
Rekomendacje PTG
2006
Immunoprofilaktyka-prewencja
pierwotna
Populacyjnym szczepieniom
profilaktycznym powinny być poddane
dziewczęta miedzy 12 a 15 rokiem życia
Wprowadzenie szczepień nie stanowi
podstawy do zmiany zasad prowadzenia
skriningu cytologicznego raka szyjki
macicy i nie zwalniają kobiet
zaszczepionych od obowiązku
korzystania z oferty bezpłatnych,
wykonywanych co trzy lata badań
cytologicznych.
Rekomendacje PTG
2006
OSTRE ZAPALENIE NARZĄDÓW MIEDNICY
OSTRE ZAPALENIE NARZĄDÓW MIEDNICY
MNIEJSZEJ
MNIEJSZEJ
OSTRE ZAPALENIE MACICY I PRZYDATKÓW
OSTRE ZAPALENIE MACICY I PRZYDATKÓW
MACICY
MACICY
PELVIC INFLAMMATORY DISEASE (PID)
PELVIC INFLAMMATORY DISEASE (PID)
PID - wieloczynnikowe
zakażeniem w którym udział
biorą endogennie
występujące tlenowce i
beztlenowce, jak i patogeny
przenoszone na drodze
kontaktów płciowych.
Zapalenie przydatków
Zapalenie przydatków
Szczyt zachorowań 18 - 25 lat
częste stosunki płciowe/częste zmiana
partnerów
przebyte zapalenie przydatków
droga wstępująca > 90%
poprzez naczynia krwionośne i
limfatyczne oraz poprzez ciągłość <
10%
Zapalenie przydatków
Zapalenie przydatków
czynniki sprzyjające
czynniki sprzyjające
1. Zabiegi wykonywane drogą
przezpochwową:
wyłyżeczkowanie jamy macicy
poronienie (samoistne i sztuczne)
diagnostyczne
założenie wkładki
wewnątrzmacicznej (IUD)
histeroskopia
HSG (histerosalpingografia)
2. Poród i połóg
3. Miesiączka
Zapalenie przydatków
Zapalenie przydatków
etiologia
Chlamydia trachomatis
Neisseria gonorrhoeae
Escherichia colli, Proteus,
Klebsiella, Streptococcus-
endogenne bakterie tlenowe
Bacteroides, Peptostreptococcus,
Peptococcus- endogenne bakterie
beztlenowe
Actinomyces israeli - IUD
CHLAMYDIOZA
CHLAMYDIOZA
Najczęstsza choroba przenoszona drogą
płciową
bezobjawowego zakażenia 4,3%-50% kobiet w Polsce
zakażenia u ciężarnych 2,7-35%
Częściej u dorastających dziewcząt i młodych
kobiet.
20-40% aktywnych seksualnie kobiet ma przeciwciała
skierowane przeciwko Chlamydii
5 x częściej u kobiet z trzema i więcej partnerami
4 x częściej u kobiet nie stosujących antykoncepcji
(prezerwatywy)
Zakażenia występują ze znacznym nasileniem
we wszystkich grupach socjoekonomicznych.
50% zakażonych mężczyzn nie ma objawów
zakażenia.
Chlamydia trachomatis
Chlamydia trachomatis
Objawy infekcji:
5-21 dni po zakażeniu, często
skąpe (50% bezobjawowo)
bóle w podbrzuszu, krwawienie po
stosunku, krwawienia
międzymiesiączkowe,
ropna wydzielina z pochwy, ropne
zapalenie szyjki macicy, często z
kontaktowym krwawieniem
dyzuria – pieczenie, ból podczas
oddawania moczu,
Chlamydia trachomatis
Chlamydia trachomatis
Chlamydia trachomatis
Chlamydia trachomatis
rozpoznanie
rozpoznanie (źródło: rekomendacje PTG
02.03.2007)
Materiał diagnostyczny w
kierunku
zakażenia pobiera się z kanału szyjki
macicy
Materiał diagnostyczny w
kierunku
nosicielstwa pobiera się z:
kanał szyjki macicy
cewka moczowa i odbyt
wymazy z wewnętrznej powierzchni
górnej i dolnej powieki spojówki oka
Chlamydia trachomatis
Chlamydia trachomatis
rozpoznanie
rozpoznanie (źródło: rekomendacje PTG
02.03.2007)
Do metod wykrywających antygeny
należą:
immunofluorescencja
bezpośrednia (DFA)
immunoenzymatyczna (ELISA)
szybkie testy enzymatyczne
metody wykrywania DNA w moczu
(LCR)
Chlamydia trachomatis
Chlamydia trachomatis
leczenie
leczenie (źródło: rekomendacje PTG
02.03.2007)
Azytromycyna 1g doustnie w pojedynczej dawce
Doksycyklina 100 mg doustnie dwa razy dziennie przez
7 dni
Leczenie alternatywne.
Erytromycyna 800 mg doustnie 4 razy dziennie przez 7
dni
Ofloksacyna 300 mg doustnie 2 razy dziennie przez 7
dni
Lewofloksacyna 500 mg doustnie przez 7 dni
Kobiety ciężarne
Azytromycyna 1 g doustnie, w jednej dawce
Erytromycyna 500 mg doustnie 4 razy dziennie przez 7
dni
Amoksycylina 500 mg doustnie 3 razy dziennie przez 7
dni
Leczenie alternatywne
Erytromycyna 800 mg doustnie 4 razy dziennie przez 7
dni
Erytromycyna 400 mg doustnie 4 razy dziennie przez 14
dni
Chlamydia trachomatis
Chlamydia trachomatis
profilaktyka
profilaktyka (źródło: rekomendacje PTG
02.03.2007)
≤ 25 rok życia
kobiety nieciężarne
badanie 1/rok
kobiety ciężarne
badanie w I i III
trymestrze
> 25 roku życia
kobiety nieciężarne
przynajmniej 1/rok
kobiety ciężarne
badanie w I
trymestrze, w III
trymestrze u
kobiet z grupy
ryzyka
Badanie partnera seksualnego
1/rok
Chlamydia trachomatis
Chlamydia trachomatis
powikłania
powikłania
15-40% rozwinie zapalenie narządów
miednicy mniejszej (PID)
17% niepłodnych
17% przewlekłe bóle miednicy
9% ciąże pozamaciczne
50% ciężarnych z nieleczonym
zakażeniem urodzi zakażone noworodki
(zapalenia płuc i zakażenia oczu)
RZEŻĄCZKA
RZEŻĄCZKA
Neisseria gonorrhoeae
Neisseria gonorrhoeae
(
(
Gram(-) dwoinka wewnątrzkomórkowa
Gram(-) dwoinka wewnątrzkomórkowa
)
)
Jedna z najczęstszych chorób
przenoszonych drogą kontaktów płciowych
- pojedynczy stosunek obarczony 80-90%
prawdopodobieństwem zakażenia
Polska: 514 przypadków w roku 2004
(1,35:100 000)
u kobiet często bezobjawowa (80%)
Często współistnieje z zakażeniami C.
Trachomatis, Trichomonas vaginalis, HIV
Jest przyczyną 25% do 80% wszystkich
przypadków zapalenia jajowodów
Nie leczona prowadzi do uogólnionej
infekcji gonokokowej
Neisseria gonorrhoeae
Neisseria gonorrhoeae
(
(
Gram(-) dwoinka wewnątrzkomórkowa
Gram(-) dwoinka wewnątrzkomórkowa
)
)
Objawy infekcji:
3-5 dni po zakażeniu, często skąpe (80%
bezobjawowo)
ropne upławy z szyjki macicy, cewki
moczowej, odbytu, gardła
dyzuria – pieczenie, ból podczas oddawania
moczu, maceracja skóry sromu
zapalenie gruczołów przedsionkowych
mniejszych i większych (Bartholina)
Rozpoznanie:
rozmaz z kanału szyjki macicy
hodowla na podłożu stałym
PCR
Neisseria gonorrhoeae
Neisseria gonorrhoeae
(
(
Gram(-) dwoinka
Gram(-) dwoinka
wewnątrzkomórkowa
wewnątrzkomórkowa
)
)
Neisseria gonorrhoeae
Neisseria gonorrhoeae
leczenie
leczenie
Ceftriakson 250 mg i.m. w
pojedynczej dawce
Ciproflokacyna 500 mg doustnie w
pojedynczej dawce
Spektomycyna 2 g i.m. w
pojedynczej dawce
Oflokacyna 400 mg doustnie w
pojedynczej dawce
Leczenie alternatywne:
Amoksycylina 2 g lub 3 g doustnie,
Probenecid 1 g doustnie w
pojedynczej dawce
Neisseria gonorrhoeae
Neisseria gonorrhoeae
leczenie
leczenie
Ciąża i karmienie piersią.
Ceftriakson 250 mg i.m. w
pojedynczej dawce
Spektynomycyna 2 g i.m. w
pojedynczej dawce
Amoksycylina 2 g lub 3 g doustnie
plus probenecid 1 g doustnie w
pojedynczej dawce
W przypadku stwierdzenia
zakażenia rzeżączką zaleca się
wykonanie testu w kierunku
zakażenia kiłą oraz Chlamydią
trachomatis.
PID
Kryteria rozpoznania PID wg.
Hager’a:
Ból podbrzusza lub tkliwość w
czasie badania
Bolesność przy poruszaniu
częścią pochwową szyjki
macicy i bolesność przydatków
macicy
(oba kryteria muszą być
spełniona dla postawienia
rozpoznania PID!)
PID
Kryteria rozpoznania PID wg. Hager’a:
gorączka > 38°C
leukocytoza > 10 500 WBC/mm
3
OB>20
Guz zapalny rozpoznany w czasie badania
ginekologicznego lub USG
Wynik barwienia metodą Grama rozmazu
wydzieliny pochwowej (gonococci lub
Chlamydie)
Płyn pobrany po nakłuciu tylnego
sklepienia pochwy zawierający leukocyty
lub bakterie
(przynajmniej jedno z powyższych
kryteriów musi wystąpić dla postawienia
rozpoznania!)
Badanie zestawione
Różnicowanie
Zapalenie wyrostka robaczkowego
Ciąża ektopowa
Endometrioza
Rak jajnika
Skręt guza jajnika
Krwawienie z pękniętego pęcherzyka
Zapalenie uchyłka Meckela
Zapalenie pęcherzyka żółciowego
Odmiedniczkowe zapalenie nerek
Kamica nerkowa
Zapalenie przydatków-
diagnostyka różnicowa
Badanie ginekologiczne
Badanie bakteriologiczne
wydzieliny z pochwy i szyjki macicy
Morfologia, OB, CRP
USG- stwierdzenie obecności guzów
zapalnych, różnicowanie z ciążą
pozamaciczną i innymi guzami
ß-HCG- różnicowanie z ciążą
ektopową
Laparoskopia- ostateczny sposób
rozpoznania, pobranie materiału do
badania bakteriologicznego
PID
Wskazania do hospitalizacji
Wskazania do hospitalizacji
obecność guza lub ropnia
przydatków
wątpliwości co do rozpoznania
wyraźne dolegliwości w
obrębie jamy brzusznej
nieródka
ciężarna
PID
Zaleca się wykonanie:
Zaleca się wykonanie:
Badania przesiewowego w
kierunku Trichomonas
vaginalis
Testów serologicznych w
kierunku kiły
Testów w kierunku HIV
PID
Zalecenia terapeutyczne dla pacjentek
Zalecenia terapeutyczne dla pacjentek
hospitalizowanych
hospitalizowanych
(bez guza w miednicy mniejszej, IUD, wywiadu w
zakresie przebytych zabiegów w obrębie miednicy
mniejszej)
cefoxitin 2g IV 4/d
cefotetan 2g IV 2/d + doxycycline 100 mg
2/d
Kontynuacja leczenia przynajmniej 48 godzin po
wyraźnej
poprawie stanu klinicznego pacjentki
PID
Zalecenia terapeutyczne dla pacjentek
Zalecenia terapeutyczne dla pacjentek
hospitalizowanych
hospitalizowanych
(z guzem w miednicy mniejszej, IUD, wywiadem w
zakresie
przebytych zabiegów w miednicy mniejszej)
clindamycyna 900 mg IV 3/d + gentamycin 2
mg/kg IV, następnie gentamycyna 1,5 mg/kg
IV 3 x dz
Kontynuacja leczenia przynajmniej 48 godzin po
wyraźnej
poprawie stanu klinicznego pacjentki
PID
Zalecenia dla pacjentek leczonych
Zalecenia dla pacjentek leczonych
ambulatoryjnie
ambulatoryjnie
cefoxitin 2g IM + probenecid 1g PO
ceftriaxon 250 mg IM + doxycycline 100 mg PO 2 x dz
przez 10 - 14 dni
tetracyklina 500 mg PO 4 x dz przez 10 - 14 dni
erythromycyna 500 mg PO 4 x dz przez 10 - 14 dni
Leczenie ambulatoryjne:
Kontrolne badanie po 48 – 72 godzinach leczenia
Jeżeli brak poprawy, lub jest ona zbyt mała – hospitalizacja
i wdrożenie terapii dożylnej.
Powikłania
Powikłania
Ropniak jajowodu
Ropień jajnika
Ropień jajnikowo-jajowodowy
Pęknięcie ropniaka- zapalenie otrzewnej
Przetoki
Ropień zatoki Douglasa
Zapalenie otrzewnej, posocznica, wstrząs
Zrosty- niepłodność
Wodniak jajowodu
Zapalenie przymacicza
Ropnie międzypętlowe
PID
PID
Ciąże pozamaciczne
(od 6 do 10
razy częściej, niż u pacjentek które
nie przebyły PID)
Niepłodność
Przewlekłe bóle miednicy
mniejszej
Przewlekłe, nawracające PID
PID
Chirurgiczne leczenie PID
Pęknięty ropień jajowodowo-
jajnikowy
Ropień j-j, który nie poddaje
się leczeniu przez 4 – 5 dni
Ropień powodujący przewlekły
ból miednicy mniejszej
PID
Możliwość wystąpienia PID
zmniejszają
Barierowe środki
antykoncepcyjne
Antykoncepcja doustna
(nieznacznie)
Zapobieganie
Zapobieganie
unikanie chorób przenoszonych drogami
płciowymi (STD) – abstynencja seksualna,
metody barierowe (prezerwatywy),
regularne wizyty u ginekologa,
natychmiastowe zgłoszenie się do lekarza
w przypadku pojawienia się objawów PID
lub innych chorób należących do grupy
STD,
uzyskanie wiedzy od partnera na temat
obecnych lub przebytych chorób z grupy
STD,
w przypadku STD - leczenie obojga
partnerów
Dziękuję
KIŁA („SYFILIS”)
Czynnik wywołujący – Treponema
pallidium
Okres inkubacji – 9 do 90 dni
(przeciętnie 3 tygodnie)
Wykwity w pierwotnym zakażeniu –
owrzodzenie („szankier”)
(pojedyńcze, niebolesne
owrzodzenie w miejscu wniknięcia
pierwotniaka) – najczęściej wargi
sromowe, spoidło tylne warg
sromowych, szyjka macicy, pochwa
Treponema pallidium
KIŁA
Kiła drugorzędowa (9 – 90 dni po
powstaniu owrzodzenia
pierwotnego)
objawy w obrębie błon śluzowych i
układowe
(najczęściej wysypka kiłowa,
powiększenie węzłów chłonnych i
kłykciny płsakie w jamie ustnej, w
okolicy narządów płciowych)
Klasyfikacja:
wczesna (krócej niż 1 rok)
późna (ponad 1 rok)
Kiła
Kiła
KIŁA
Rozpoznanie:
Ocena mikroskopowa materiału z
owrzodzenia pierwotnego w
ciemnym polu
Badania serologiczne (VDRL –
Veneral Disease Reserh Laboratory)
fluorescent treponemal antibody
absorption test (FTA-ABS)
the microhemagglutination
treponemal serology test (MHA-
TPS)
leczenie:
KIŁA
leczenie
Kiła wczesna.
Terapia pierwszego rzutu.
Penicylina benzatynowa 2,4 mln U i.m./ w jednej dawce
penicylina prokainowa 600 000 U i.m./ dziennie przez
10-14 dni
(dla otyłych pacjentów dawka dzienna penicyliny
prokainowej wynosi 1,2 mln U)
Penicylina benzylowa 1 mln U i.m./dziennie przez 10-14
dni
W przypadku uczulenia na penicyliny:
Doksycyklina 200 mg dziennie przez 14 dni
Tetracyklina 500 mg 4 razy dziennie przez 14 dni
Azytromycyna 500 mg dziennie przez 10 dni
KIŁA
leczenie
Kiła późna
Terapia pierwszego rzutu:
Penicylina benzatynowa 2,4 mln U i.m./ tygodniowo,podawane
w dniu 1,8 i 15
Penicylina prokainowa 600 000 U i.m./dziennie przez 17-21 dni
Penicylina benzylowa 1 mln U.m./dziennie przez 21 dni
W przypadku uczulenia na penicyliny:
Doksycyklina 200 mg/dziennie, przez 21-28 dni
Teracyklina 500 mg,cztery razy dziennie przez 28 dni
Erytromycyna 500 mg, cztery razy dziennie przez 28 dni
Zaleca się wykonywanie testów serologicznych we wczesnym
okresie ciąży u każdej kobiety oraz powtórzenie testu
serologicznego w 28 tygodniu ciąży. W grupie kobiet, u
których częściej obserwuje się zachowania ryzykowne
rekomenduje się wykonanie testu serologicznego również po
porodzie.
KIŁA,
leczenie w ciąży
Leczenie kiły w ciąży:
Penicylina benzatynowa 2,4 mln U
i.m./tydzień, podając w dniu 1 i 8
Penicylina prokainowa 600 000 – 1,2 mln U
i.m./dziennie przez 10-14 dni
W przypadku uczulenia na penicyliny:
Azytromycyna 500 mg dziennie przez 10 dni
Ceftriakson 250-500 mg i.m. dziennie przez
10 dni
HIV/AIDS.
Badania w kierunku zakażenia HIV:
są zalecane i powinny być proponowane
wszystkim osobom zgłaszającym się do
poradni chorób przenoszonych drogą
płciową
wszystkim kobietom ciężarnym należy
proponować dobrowolne badanie w
kierunku zakażenia HIV podczas pierwszej
wizyty w okresie prenatalnym.
U kobiet zakażonych HIV należy wykonywać
wymaz
cytologiczny co 6 miesięcy i badanie
kolposkopowe 1 raz w
roku.