Lukas Bank SA

Sebastian Markowski grupa 35

O banku

• LUKAS Bank SA to nowoczesny bank detaliczny, ukierunkowany na

kompleksową obsługę finansową klientów indywidualnych oraz
osób prowadzących działalność gospodarczą. Bank należy do
najbardziej dynamicznie rozwijających się instytucji finansowych w
Polsce.

• Od 2001 roku strategicznym akcjonariuszem LUKAS Banku SA, jest

francuski bank Crédit Agricole. Tym samym LUKAS Bank jest
częścią jednej z największych instytucji finansowych świata.

• Crédit Agricole jest czołową grupą bankową z silną pozycją na

rynkach międzynarodowych.

• Nr 1 we Francji z 28 % udziałem w rynku gospodarstw domowych,

nr 1 w Europie pod względem przychodów z bankowości
detalicznej, nr 8 na świecie i nr 3 w Europie pod względem
wartości kapitału własnego.

• Europejski lider na rynku kredytów konsumenckich.

Lukas Bank SA dąży do ograniczenia

ryzyka na poszczególnych płaszczyznach:

1. Ryzyko rynkowe:
- ryzyko walutowe

- ryzyko stopy procentowej
2. Ryzyko kredytowe
3. Ryzyko płynności
4. Ryzyko operacyjne

Ryzyko rynkowe

• Decyzje o strukturze zaangażowań i

zobowiązań, Departament Skarbu podejmuje
w ramach przyznanych pełnomocnictw i
limitów, po przeprowadzeniu analizy
rentowności planowanej inwestycji w
porównaniu do innych dopuszczalnych form
aktywności oraz uwzględnieniu prognoz
rynkowych i zasad dywersyfikacji portfela.
Działalność w zakresie ryzyka rynkowego jest
ściśle zdefiniowana oraz podlega limitowaniu
oraz kontroli przez niezależną jednostkę
organizacyjna w banku.

Zarządzaniem ryzykiem rynkowym w portfelu
handlowym w Lukas Bank SA zajmuje sie
Departament Skarbu. Decyzje o strukturze
zaangażowań i zobowiązań, Departament
Skarbu podejmuje w ramach przyznanych
pełnomocnictw i limitów, po przeprowadzeniu
analizy rentowności planowanej inwestycji w
porównaniu do innych dopuszczalnych form
aktywności oraz uwzględnieniu prognoz
rynkowych i zasad dywersyfikacji portfela.
Działalność w zakresie ryzyka rynkowego jest
ściśle zdefiniowana oraz podlega limitowaniu
oraz kontroli przez niezależną jednostkę
organizacyjną w banku.

• W celu zapewnienia jak najlepszej jakości

zarządzania ryzykiem rynkowym w banku,
działalność została podzielona na księgę handlową
oraz księgę bankową. W każdej z ksiąg ryzyko jest
monitorowane osobno oraz zarządzane jest w
ramach innego departamentu.

• Dla księgi bankowej jest to Departament Aktywów

i Pasywów, dla księgi handlowej jest to
Departament Skarbu. Zarządzanie ryzykiem stopy
procentowej w obu księgach podlega innym
metodom. Zarządzanie płynnością banku w okresie
średnio i długoterminowym
odbywa sie w Departamencie Aktywów i Pasywów,
zarządzanie ryzykiem płynności bieżącym odbywa
się Departamencie Skarbu.

• Księga handlowa obejmuje wydzieloną działalność

banku, przeznaczona do uzyskiwania dochodów
wynikających z krótkoterminowych zmian cen, stóp
procentowych, kursów walutowych i innych
parametrów rynkowych.

• W ramach działalności departamentu Skarbu

dozwolone transakcje zdefiniowane są w procedurach
i są to: przyjęcie depozytu, udzielenie lokaty, zakup
i sprzedaż papierów wartościowych bez prawa
do kapitału, transakcje z
udzielonym/otrzymanym przyrzeczeniem odkupu (w
szczególności transakcje repo i reverse repo), swapy
procentowe, swapy procentowo-walutowe, kontrakty
FRA, zakup/sprzedaż waluty , zakup/sprzedaż
walutowych kontraktów forward, swapy walutowe.

• Do zarządzania i monitoringu ryzyka stopy procentowej oraz

ryzyka walutowego stosowana jest metoda VaR (Value at Risk).
Jest to metoda statystyczna, która wyraża potencjalną stratę, na
jaka narażony jest portfel w danym okresie, dla danego poziomu
ufności z tytułu zmian parametrów rynkowych. Bank monitoruje
ryzyko używając 1-dniowego horyzontu czasowego oraz 99%
poziomu ufności oraz bazując na szeregach 250 dni
zaobserwowanych czynników ryzyka. Używany model VaR
podlega okresowej półrocznej weryfikacji poprzez testowanie
wsteczne w okresie ostatnich 250 dni.

Maksymalne możliwe poziomy VaR podlegają limitowaniu w

podziale na portfel handlowy złotowy, portfel handlowy
walutowy oraz globalny zdywersyfikowany.

Do zarządzania i monitorowania ryzyka stopy procentowej,

równie w cyklu dziennym wyliczana jest wrażliwość portfela
handlowego na przesuniecie równoległe krzywej stóp
procentowych o 1 procent. Wrażliwość ta jest sporządzana w
podziale na przedziały czasowe oraz podlega limitowaniu.

• Dodatkową miarą pokazującą narażenie banku na

niespodziewane, znaczne zmiany parametrów rynkowych
jest test warunków skrajnych. Stress test zawiera wiele
różnych scenariuszy, przeprowadzanych przy różnych
założeniach. Są to: testy zakładające zmiany krzywej stóp
procentowych oraz kursów walut wg największych zmian
zanotowanych w przeszłości, testy typu „worst test
scenerio” zakładające szokowe, bardzo duże zmiany kursów
walut oraz przesuniecie krzywej stóp procentowych zarówno
równoległe jak i nierównoległe, testy na hipotetycznym
portfelu wykorzystującym wszystkie dozwolone limity
pozycji, wrażliwości VaR’u poddawane wycenom w
zależności od różnych scenariuszy zmian parametrów
cenowych.

• Z racji niewielkich ekspozycji w księdze bankowej pozycji

walutowej całość pozycji jest zarządzana i monitorowana
w Departamencie Skarbu. Zarządzanie pozycją walutową
podlega limitom zarówno VaR jak i limitom wielkości pozycji
netto globalnej.

• Zarządzanie ryzykiem stopy procentowej w Księdze

bankowej jest oddzielone od zarządzania ryzykiem
stopy procentowej w Księdze handlowej i podlega
systemowi limitów wewnętrznych określających
maksymalna wrażliwość wyniku odsetkowego na
zmiany stóp procentowych oraz wrażliwość wartości
ekonomicznej kapitału banku. Dodatkowo
akceptowalna wielkość ekspozycji na ryzyko w
księdze bankowej jest uzależniona od aktualnego
poziomu kapitałów własnych oraz wyniku na
działalności bankowej i wyniku netto zakładanymi na
koniec bieżącego okresu budżetowego. W ramach
tych limitów zapewniona jest możliwość transferu
ryzyka pomiędzy Księgą bankową a Księgą handlową
poprzez zawieranie transakcji wewnętrznych.

Zarządzanie ryzykiem stopy procentowej

realizowane jest w oparciu o wewnętrzne
regulacje określające:

• podział kompetencji w zakresie zarządzania

i kontroli ryzyka,

• zakres, sposób i częstotliwość raportowania

wielkości ponoszonego ryzyka,

• sposób limitowania dopuszczalnej skali

poznoszonego ryzyka,

• sposób postępowania w przypadku

przekroczenia limitów wewnętrznych.

• Zarządzaniem ryzykiem stopy procentowej w portfelu

bankowym zajmuje się Departament Zarządzania Aktywami
i Pasywami. Odpowiada on za zawieranie transakcji
zmieniających profil ryzyka rynkowego generowanego przez
aktywa i pasywa banku zgromadzone w portfelu bankowym.

• Nadzór nad działalnością Departamentu Zarządzania

Aktywami i Pasywami w zakresie zarządzania ryzykami
rynkowymi sprawuje Komitet Zarządzania Aktywami i
Pasywami. Do kompetencji Komitetu należy określanie
maksymalnego dopuszczalnego poziomu ryzyka stopy
procentowej ponoszonego przez bank (zarówno w portfelu
handlowym jak i bankowym), zatwierdzanie metodologii
pomiaru ryzyka rynkowego i dopuszczalnych jego wartości
(system limitów), akceptacja bieżącej strategii zarządzania
ryzykiem proponowanej przez Departament Zarządzania
Aktywami i Pasywami w ramach przysługujących mu
limitów oraz okresowa weryfikacja jej realizacji. Za
określanie i weryfikację metodologii pomiaru ryzyka stopy
procentowej oraz bieżącą kontrolę przestrzegania limitów
ryzyka w portfelu bankowym odpowiada Departament
Zarządzania Ryzykiem i Stałej Kontroli.

Ekspozycja na ryzyko stopy procentowej w portfelu

bankowym ma charakter strukturalny i wynika
z niedopasowania terminów zapadalności kredytów
konsumenckich (credit finance) stanowiących znaczny
udział w portfelu banku, które w większości bazują na stałej
stopie procentowej, a ich średnia zapadalność kształtuje się
w granicach 2 lat oraz portfela depozytów banku w którym
znaczny udział mają środki na rachunkach
oszczędnościowych i bieżących oraz depozyty terminowe do
6 miesięcy a także wykorzystywanego przez bank
finansowania rynkowego opartego na zmiennej stopie
procentowej (w większości WIBOR 6M). Konsekwencją
opisanej struktury bilansu jest wrażliwość banku na wzrost
rynkowych stóp procentowych. W celu ograniczenia tego
ryzyka w portfelu bankowym bank cyklicznie zawiera
transakcje IRS mające na celu ograniczenie ekspozycji
banku na wzrost stóp procentowych.

• W celu pomiaru i raportowania ekspozycji na ryzyko stopy

procentowej bank wykorzystuje raport skumulowanej luki
przeszacowania. Raport luki stopy procentowej obejmuje
horyzont 10 letni i jest podzielony na miesięczne pasma
terminowe, przy czym wartość aktywów/pasywów
podlegających przeszacowaniu w danym paśmie jest
średnią arytmetyczną pozycji przeszacowywanej na koniec
danego i poprzedniego okresu. Maksymalną ekspozycję na
ryzyko stopy procentowej portfela bankowego ograniczają
wewnętrzne limity na średnioroczną wartość luki
skumulowanej w latach od 1 do 10. Luki te są obliczane na
podstawie raportu jednostkowego banku. Luka
skumulowana liczona jest w oparciu o aktywa i pasywa
skumulowane od pasma terminowego najbardziej odległego
w czasie do najbliższego. Pomiar i monitorowanie ryzyka
stopy procentowej w portfelu bankowym odbywa się w cyklu
miesięcznym.

Ryzyko kredytowe

Realizując zasady polityki Zarządzania ryzykiem

kredytowym Lukas Bank SA zbudował:

• zautomatyzowany proces akceptacji klientów

i autoryzacji transakcji kredytowych opartych
o nowoczesnych narzędziach ratingowych i
scoringowych,

• zintegrowany, kompleksowy proces odzyskiwania

należności w którego skład wchodzą działania
wczesnej windykacji polubownej oraz egzekucji
komorniczej,

• kompleksowy system monitorowania ryzyka

kredytowego zarówno w podejściu indywidualnym jak
i portfelowym umożliwiającym kontrolę ryzyka
kredytowego i monitorowanie efektywności procesów
zarządzania ryzykiem.

• Zarządzanie Ryzykiem Kredytowym jest domeną Pionu

Ryzyka Kredytowego w skład którego wchodzą
Departament Ryzyka Kredytowego i Analiz oraz
Departament Kredytów Trudnych.

• Do kompetencji Pionu Ryzyka Kredytowego

należą:

definiowanie i implementacja polityki ryzyka

kredytowego,

 budżetowanie i kontrola kosztu ryzyka,
 zarządzanie poziomem rezerw na złe kredyty,
 zarządzanie jakością nowo udzielanych kredytów,
 zarządzanie efektywnością procesu windykacyjnego,
 zarządzanie modelami wyceny ryzyka kredytowego.

• Departament Ryzyka Kredytowego i Analiz odpowiedzialny

jest za opracowanie polityki ryzyka kredytowego dla
produktów, ustalenie warunków udzielenia kredytu, limitów,
stosowanych zabezpieczeń, definiowanie procesów
akceptacji, zarządzanie kartami scoringowymi,
monitorowanie ryzyka kredytowego i podejmowanie działań
mających na celu utrzymanie poziomu ryzyka kredytowego
zgodnie z przyjętymi na dany rok celami, opracowywanie
modeli statystycznych służących do prognozowania kosztu
ryzyka.

• Departament Kredytów Trudnych odpowiedzialny jest za

zarządzenie portfelem kredytów zagrożonych. W banku
zaimplementowano procesy windykacyjne na każdym
etapie przeterminowania kredytu poczynając od wczesnych
działań upominawczych (list, telefon) poprzez proces
windykacji terenowej (wizyty u kredytobiorców) do pełnego
procesu egzekucji komorniczej. Wdrożono również specjalny
system informatyczny umożliwiający definiowanie różnych
strategii windykacyjnych oraz umożliwiający pomiar
efektywności poszczególnych działań.

• Udział kredytów normalnych w

kredytach ogółem wyniósł:

w roku 2003 - 86,1%,
w roku 2004 - 90,6%,
w roku 2005 - 91,2%,
Z roku na rok zauważalny jest wzrost

wartości kredytów normalnych, a więc
działania Pionu Ryzyka Kredytowego
przynoszą pozytywne skutki.

• W celu zapewnienia bezpieczeństwa

ekonomicznego Lukas Bank SA dostosowuje
fundusze własne do rozmiaru prowadzonej
działalności. Lukas Bank SA prowadzi samodzielną
gospodarkę finansową w sposób zapewniający
pokrycie z uzyskanych przychodów kosztów
działalności oraz zobowiązań.

• Współczynnik wypłacalności jest jednym ze

wskaźników ukazujących kondycję finansową
banku. Stanowi on wielkość wyrażoną w
procentach, będącą pomnożonym przez 100
ułamkiem, którego licznikiem jest wartość
funduszy własnych a mianownikiem – pomnożony
przez 12,5 całkowity wymóg kapitałowy.

ROK

WSPÓŁCZYNNIK

WYPŁACALNOŚCI (w %)

2003

11,82

2004

12,32

2005

14,96

2006

15,83

2007

11,53

ROK

WARTOŚĆ KAPITAŁÓW

WŁASNYCH

(% sumy bilansowej)

2003

9,7

2004

13,1

2005

18,6

2006

20,3

2007

16,1

Ryzyko płynności

• W wyniku niedopasowania terminów

zapadalności/wymagalności aktywów i pasywów
występującego w bilansie banku, bank jest
narażony na ryzyko utraty płynności. Bank na
bieżąco monitoruje poziom tego ryzyka oraz
zarządza nim realizując podstawowe cele jakimi są:

zapewnienie i utrzymywanie zdolności banku do

wywiązywania się z bieżących jak i z przyszłych
zobowiązań finansowych, z uwzględnieniem
kosztów pozyskania płynności,

zapobieganie wystąpieniu sytuacji kryzysowej,
przygotowanie banku do przetrwania sytuacji

kryzysowej, w przypadku jej ewentualnego
wystąpienia.

• Zgodnie z rekomendacjami Nadzoru Bankowego, bank

wprowadził wewnętrzne wskaźniki płynności określające
relację urealnionych zapadających aktywów ogółem do
urealnionych wymagalnych pasywów ogółem. Wskaźniki te
są obliczane w oparciu o aktywa i pasywa wchodzące
w skład zarówno Księgi bankowej jak i handlowej, a na
minimalną akceptowalną wartość współczynnika 1M oraz 3M
zostały nałożone poziomy bezpieczeństwa (limity
wewnętrzne). Ponadto w banku prowadzona jest stała
kontrola płynności natychmiastowej (w perspektywie 1 dnia) i
bieżącej (do 7 dni), mająca na celu zapewnienie terminowej
realizacji zleceń klientowskich i zobowiązań banku. W ramach
nadzorowania tej płynności w banku obowiązuje wewnętrzny
limit określający minimalny poziom aktywów o najwyższej
płynności pokrywających podstawowe zobowiązania o
najkrótszym terminie wymagalności (średni poziom rezerwy
w NBP do utrzymania do końca najbliższego okresu
rozliczeniowego) oraz część salda depozytów uznanych za
niestabilną.

Zarządzanie płynnością banku jest realizowane w

oparciu o odpowiednie regulacje wewnętrzne
określające:

• podział kompetencji i odpowiedzialności w zakresie

zarządzania płynnością,

• stosowane metody pomiaru i monitorowania

płynności płatniczej,

• stosowane metody ograniczania ryzyka utraty

płynności,

• tryb postępowania w przypadku wystąpienia sytuacji

kryzysowych,

• zakres, tryb i częstotliwość przekazywania

informacji na temat płynności do kierownictwa
banku.

• Zarządzanie płynnością krótkoterminową (horyzont

1 miesięczny) należy do kompetencji Departamentu
Skarbu. Za zarządzanie płynnością średnio- i
długoterminową (horyzont od 1 do 60 miesięcy)
odpowiada Departament Zarządzania Aktywami
i Pasywami. Nadzór w zakresie określania
minimalnych wymaganych poziomów płynności,
zatwierdzania stosowanych metod pomiaru ryzyka
płynności oraz sposobu i częstotliwości
raportowania poziomu płynności należy do Komitetu
Zarządzania Aktywami i Pasywami. Bieżący
monitoring przestrzegania wewnętrznych norm
płynności należy do kompetencji Departamentu
Zarządzania Ryzykiem i Stałej Kontroli.

W celu pomiaru i zarządzania ryzykiem płynności

natychmiastowej (w perspektywie 1 dnia), bieżącej (do
7 dni) i krótkoterminowej (do 30 dni) w trybie dziennym
bank wykorzystuje:

analizę przewidywanych przepływów finansowych w

horyzoncie 30 dniowym sporządzaną przez
Departament Skarbu

analizę poziomu aktywów o wysokiej płynności

pokrywających podstawowe zobowiązania o najkrótszym
terminie wymagalności (średni poziom rezerwy w NBP
do utrzymania do końca najbliższego okresu
rozliczeniowego) oraz część salda depozytów uznanych
za niestabilną. Minimalny akceptowalny poziom tych
aktywów jest objęty wewnętrznym limitem, którego
przestrzeganie jest kontrolowane w trybie dziennym.

W celu zarządzania ryzykiem i pomiaru oraz

kontroli płynności średnio i długoterminowej
w trybie miesięcznym bank wykorzystuje:

współczynniki płynności 1M, 2M, 3M, 6M, 12M,

36M oraz 60M, z których współczynniki 1M i 3M
są objęte limitami wewnętrznymi,

 lukę płynności banku w ujęciu statycznym,

tzn. z uwzględnieniem już zawartych
kontraktów i przewidywanego
terminu ich zapadalności/wymagalności w
oparciu o harmonogramy
kontraktowe i statystyki historyczne.

Ryzyko operacyjne

• Ryzyko operacyjne - ryzyko straty wynikającej z

niedostosowania lub zawodności wewnętrznych
procesów, ludzi i systemów technicznych lub ze
zdarzeń zewnętrznych.

• Udział poszczególnych czynników w całkowitym

poziomie ryzyka operacyjnego

Źródło: www.rmahq.org

64%

27%

2%

7%

• Zarządzanie ryzykiem w Lukas Bank SA zorganizowane jest na 3

poziomach odpowiedzialności:

pierwszy poziom realizowany jest przez jednostki organizacyjne

banku i obejmuje: identyfikację czynników ryzyka operacyjnego,
gromadzenie i raportowanie wykrytych strat operacyjnych,
wdrażanie mechanizmów ograniczających ryzyko,

 drugi poziom realizuje Departament Zarządzania Ryzykiem i

Stałej Kontroli (jednostka ryzyka operacyjnego) w zakresie
definiowania i wdrażania metodologii zarządzania
ryzykiem operacyjnym, identyfikacji i oceny kluczowych
czynników ryzyka, gromadzenia danych o stratach operacyjnych,
przeprowadzania okresowej oceny ryzyka, wdrażania i
monitorowania efektywności funkcjonowania mechanizmów
kontrolnych oraz ograniczających ryzyko,

 trzeci poziom realizowany jest przez Komitet Ryzyka

Operacyjnego, który nadzoruje proces zarządzania i kontroli
ryzyka operacyjnego w banku.

• Proces raportowania w ryzyku operacyjnym realizowany

jest na 3 poziomach:

 raportowanie wewnętrzne - zgodnie z procedurą

alarmową

 raportowanie zewnętrzne do Grupy – zgodnie z

procedurą alarmową i kwartalne zestawienia

 raportowanie zewnętrzne do NBP – raport COREP

• Pomiar ryzyka realizowany jest poprzez:
 roczną ocenę ryzyka operacyjnego - badanie

jakościowe, polegające na identyfikacji kluczowych
czynników ryzyka we wszystkich istotnych obszarach
działalności bankowej

 gromadzenie informacji o stratach operacyjnych ze

wszystkich jednostek organizacyjnych banku –
realizowane poprzez raportowanie strat operacyjnych i
zdarzeń operacyjnych

• W celu zabezpieczenia banku przed czynnikami

ryzyka operacyjnego, jednostka ryzyka
operacyjnego bierze czynny udział w procesie
oceny ryzyka operacyjnego nowych produktów
bankowych, poprzez członkostwo w Komitecie
Nowych Produktów i Działalności. Jednocześnie,
jednostka ryzyka operacyjnego współpracując z
jednostkami zajmującymi się pozostałymi rodzajami
ryzyka (kredytowe, rynkowe) oraz departamentami
realizującymi funkcje wspierające formułuje
propozycje w zakresie podjęcia określonych
środków zapobiegawczych, ograniczających ryzyko
operacyjne w banku, które są następnie
prezentowane na Komitecie Ryzyka Operacyjnego.

Źródła:



www.lukasbank.pl



www.rmahq.org



www.prmia.org/Chapter_Pages
/Warsaw/
Pawel_Matkowski-oprisk_AMA_PRMIA.
pdf



www.nbp.pl

Dziękuję