ZABIEGI Z ZASTOSOWANIEM
PRĄDU IMPULSOWEGO
ELEKTROSTYMULACJA
dr n. med. LIDIA ZAJĄC
WYŻSZA SZKOŁA
REHABILITACJI
ELEKTROSTYMULACJA (ES)
Postępowanie (zabieg) polegające
na pobudzaniu mięśni do skurczu
za pomocą zewnętrznego napięcia
elektrycznego (prądów
impulsowych)
RODZAJE PRĄDÓW
IMPULSÓWYCH
CECHY CHARAKTERYSTCZNE
(PARAMETRY) PRĄDÓW
IMPULSOWYCH
•
czas trwania impulsu – timp (ms)
• czas narastania impulsu – tn
(ms)
• czas opadania impulsu – top
(ms)
• amplituda impulsu – is (mA) –
miara natężenia prądu
• częstotliwość impulsów – f (Hz)
tj. liczba
impulsów w czasie 1s (1000 ms)
albo czas
powtarzania – czyli (okres – T):
T=timp+tp
ZASADY DOBORU PARAMETRÓW DO
ZABIEGU
KSZTAŁT IMPULSU
• Impulsy prostokątne:
Charakterystyka:
1.Nagły, gwałtowny wzrost natężenia
2.Faza plateau (przepływ prądu o stałej
mocy)
3.Szybki, nagły spadek natężenia
Wskazania:
– Stymulacja mm zdrowych (w zaniku
prostym) lub nieznacznie odnerwionych:
– Okresowe unieruchomienie kończyn w
przebiegu leczenia schorzeń narządu
ruchu
– Zapobieganie zakrzepom żylnym
– Skrzywienia kręgosłupa
– W sporcie, jako uzupełnienie treningu
ZASADY DOBORU PARAMETRÓW DO
ZABIEGU (c.d.)
Impulsy trójkątne
(eksponencjalne)
Charakterystyka:
Impulsy o przedłużonym czasie narastania i
czasie opadania natężenia prądu.
1.Płaski, powolny wzrost natężenia do
określonej wartości maksymalnej (is)
2.Dwa razy szybszy spadek
Wskazania:
• Stymulacja mm odnerwionych (uszkodzenia
dolnego neuronu ruchowego (porażenia
wiotkie)
• Tzw. wybiórcze działanie impulsów
trójkątnych mm, zdrowe posiadają zdolność
akomodacji
Impulsy trapezowe
1. Płaski powolny wzrost natężenia do
określonej wartości maksymalnej
(is)
2. Po osiągnięciu swego maksimum,
utrzymuje się przez krótki czas na
poziomie
3. Spadek natężenia, jak w przypadku
impulsu trójkątnego
CZAS IMPULSU I JEGO ROLA
(timp)
•Czas timp i jego amplituda
decydują o działaniu i
skuteczności bodźca
•Ścisła korelacja między timp a
stopniem uszkodzenia
mięśnia czy neuronu:
Im cięższe uszkodzenie –
tym czas impulsu (timp)
jest dłuższy
• Długie impulsy o dużym natężeniu mimo,
skuteczności motorycznej powodują
powstawanie wrażeń bólowych:
• Elektrostymulację wykonuje się stosując
timp w przedziale: 1000 – 0,1 ms
W przypadku mm bez zaburzonego
przewodnictwa nerwowo-mięśniowego –
czas poniżej 1 ms
Długie czasy impulsu (timp)
wymagają mniejszego natężenia
prądu, a krótkie (timp) –
większego (amplituda)
CZAS PRZERWY (tp)
• Czas przerwy odgrywa dużą rolę, ponieważ jej
długość ma wpływ na powstawanie zmęczenia
m, jak i na jego wypoczynek:
(czas potrzebny na usunięcie produktów
wysiłkowej przemiany materii, oraz uzupełnienie
niedoborów tlenu i substratów energetycznych)
• Ścisła korelacja tp z timp:
stosując długie impulsy – przerwa co najmniej 2
razy dłuższa
Przy krótkich timp – przerwa – kilka,
kilkadziesiąt razy dłuższa od timp
METODYKA
ELEKTROSTYMULACJI
• Techniki elektrostymulacji:
Metoda jednobiegunowa
Elektroda czynna – katoda (-): ułożona w punkcie
motorycznym mięśnia (punkt bezpośredni) lub
w punkcie motorycznym nerwu (punkt pośredni)
Elektroda bierna – anoda (+): ułożona w okolicy
barku lub łopatki → przy zabiegach w obrębie kg.
→ na pośladku lub lędźwiach – przy zab. w
obrębie kd
→ na przeciwległym barku – stymulacja mm
twarzy
→ w max. oddaleniu od elektrody czynnej –
stymulacja mm T.
Zastosowanie:
→ do stymulacji z nieznacznie
zaburzonym przewodnictwem
nerwowo-mięśniowym (zanik
prosty) i małych mm (krótkie
mm ręki, mm twarzy)
→ do stymulacji mm znacznie
porażonych – wykorzystując
punkty motoryczne pośrednie
(nerwu)
Metoda dwubiegunowa:
Stymulacja za pomocą dwóch małych,
równej wielkości elektrod ułożonych
na skórze w miejscu przyczepów m.
(miejsce przejścia m- w ścięgno).
Katoda (-) ułożona dystalnie
Anoda (+) ułożona proksymalnie
Zastosowanie:
• Es mm odnerwionych
• Es dużych grup mięśniowych
(prostowniki zginacze)
• ryc73, 74
• ryc 77, 78
CZAS ZABIEGU
bo:- zaprzestanie skurczu – włączenie do
pracy
mm antagonistycznych.
• Es mm porażonych wiotko: 1-2 lub 3 serie
po 5-20 skurczów (liczenie skurczów i
stała obserwacja pacjenta).
• Mm nieznacznie uszkodzone oraz mm w
zaniku prostym (określony czas – ale – nie
powinien przekraczać 5 min).
• Jeśli 6-miesięczny okres es nie przynosi
rezultatu należy przerwać zabiegi.
Mięsień podczas es nie może
ulec zmęczeniu!
TABLICE Z PUNKTAMI
ELEKTROMOTORYCZNYMI
ELEKTROSTYMULACJA MM W PORAŻENIACH
SPASTYCZNYCH
• Porażenie spastyczne
(nadmierne, skurczowe-
najczęściej w zginaczach) – jako wynik
uszkodzenia CUN:
prowadzi to do zaburzenia równowagi w napięciu
między grupami mm agonistów i antagonistów.
• Wskazania: do es mm porażonych spastycznie:
Uszkodzenia OUN:
→ stan po udarze mózgu,
→ stan po urazach czaszki, (np. stłuczenie pnia
mózgu),
→ choroby CUN (SM, guzy mózgu),
→ MPDz.
→ po chirurgicznych interwencjach w obrębie
czaszki (np. tętniaki mózgu)
Zalety wynikające z es mm
spastycznych
→ zwiększenie siły, masy i
wytrzymałości
→ zmniejszenie bolesności ruchowej w
przykurczonych stawach
→ zapobieganie przykurczom i zrostom
→ zmniejszenie patologicznego
napięcia mm
→ usprawnienie pompy mięśniowej,
limfatycznej
→ pomoc w reedukacji i motywacja do
rehabilitacji
TERAPIA PORAŻEŃ
SPASTYCZNYCH
1. Metoda Hufschmidta
2. Tonoliza
Istota metod – polega na
stymulowaniu mm rozciągniętych
w chwili wyeliminowanego
napięcia mm spastycznych
(porażonych kurczowo).
Kolejność impulsów:
→ pierwszy – krótki impuls na mm
spastyczne w celu ich
rozluźnienia (CZAS OPÓŹNIENIA)
→ drugi – impuls podawany jest na
mm antagonistyczne w
momencie zniesionego napięcia
mm spastycznych (następuje on
po czasie opóźnienia)
→ w dalszej kolejności wytwarzana
jest przerwa między
pobudzeniami obu grup
mięśniowych.
Metoda Hufsmidta:
mm spastyczne i mm
antagonistyczne stymulowane
są pojedynczym, krótkim
impulsem
Tonoliza:
Na mm rozciągnięte podawana
jest seria (pakiet) impulsów o
obwiedni trójkąta, trapezowych
i sinusoidalnych, których czas
można dowolnie regulować.
METODYKA ES MM PORAŻONYCH
KURCZOWO
DOBÓR PARAMETRÓW ZABIEGOWYCH
PARAMETRY
METODA
HUFSCHMIDTA
TONOLIZA
Kształt impulsu
Impulsy prostokątne –
na mm spastyczne
i antagonistyczne
Impulsy ▲ lub ■ na
mm spastyczne
Pakiet (seria) impulsów
o obwiedni sinusoidy,
trapezu lub trójkąta na
mm antagonistyczne
Czas impulsu
0,2 – 0,5 ms na mm
spastyczne i
antagonistyczne
0,2 – 0,5 ms mm
spastyczne 100 – 1000
ms seria impulsów na
mm rozciągnięte
Czas opóźnienia
100 - 300 ms
Czas przerwy między
pobudzeniami obu
grup mm
dla kg → 1 s (1000 ms)
dla kd → 1,5 s (1500 ms)
Ułożenie elektrod
• Metoda es dwubiegunowa
• 2 niezależne obwody: 1-wszy na mm
spastyczne
• 2-gi na antagonistyczne
• zab. rozpoczynamy działając na mm stawów
proksymalnych, następnie dystalnych
TEMATY DO SAMODZIELNEGO
OPRACOWANIA
1. FES - ,,funkcjonalna es’’
2. es mm pozaszkieletowych
(mm gładkich)
3. Es p/bólowa
4. Zastosowanie prądów DD do
es
5. Elektrodiagnostyka
DZIĘKUJĘ
PAŃSTWU ZA
UWAGĘ