Doświadczenia laboratoryjne z materiałami sypkimi 1.Ciężar objętościowy .
2.Współczynnik tarcia na ścianie .
3.Współczynnik naporu bocznego K.
4. Kat tarcia wewnętrznego i kohezja c.
i
Średnica aparatu musi być przynajmniej 5 razy większa niż
maksymalna średnica ziarna i nie mniejsza niż 10 razy średnia średnica ziarna. Wysokość próbki H powinna być równa 0.3 D-
0.4 D. Naprężenie pionowe powinno być równe pionowemu
r
naprężeniu w silosie p . Ciężar objętościowy otrzymuje poprzez
v
podzielenie ciężaru przez objętość.
Badanie
wykonujemy
w
aparacie
bezpośredniego ścinania.
Średnica aparatu musi być przynajmniej 20 razy większa niż maksymalna średnica ziarna i nie mniejsza niż 40 razy średnia średnica ziarna. Wysokość próbki H powinna być równa 0.15 D-
0.20 D. Naprężenie pionowe powinno być równe maksymalnemu
r
poziomemu naprężeniu w silosie p . Prędkość ścinania powinna
h
być równa 0.04 mm/s. Współczynnik tarcia obliczamy ze wzoru
=F /N.
r
Aparat do badania jest pokazany na Rys.12.3. Naprężenie pionowe
powinno być równe maksymalnemu pionowemu naprężeniu w
r
silosie p . Współczynnik naporu obliczamy ze wzoru: K=1.1 ( / ).
v
2
1
Określa się na podstawie badań w aparacie bezpośredniego
ścinania. Średnica aparatu musi być przynajmniej 20 razy większa niż maksymalna średnica ziarna i nie mniejsza niż 40 razy średnia średnica ziarna. Wysokość próbki H powinna być równa 0.3 D-
0.4 D. Naprężenie pionowe powinno być równe pionowemu
r
naprężeniu w silosie p . Prędkość ścinania powinna być równa 0.04
v
mm/s. badanie wykonuje się na 2 próbkach. Pierwsza próbka jest ścinana pod obciążeniem pionowym jest równe p (aby otrzymać
v
). Druga próbka jest wpierw ścinania podobne jak pierwsza, a
a
następnie ścinanie jest zatrzymane. Zmniejsza się o 50%
obciążenie normalne i ścina się próbkę znowu do zniszczenia (aby otrzymać ).
b
Kąt tarcia wewnętrznego oblicza się ze wzoru
arctan( / )
i
a
r
Kohezja jest obliczona ze wzoru
c tan( )
b
r
c
arc tan( a
b )
c
r
b
Kohezja zależy od obciążenia konsolidacyjnego.