Autoprezentacja

i

kierowanie wrażeniem

1

Czym jest autoprezentacja?

Zachowywaniem się, pokazywaniem siebie w taki sposób, który jest dla nas najkorzystniejszy w danej sytuacji.

Najkorzystniejszy nie znaczy pozytywny – w zależności od sytuacji możemy chcieć ukryć nasze zalety np. bogactwo.

Obecność innych ludzi nie jest konieczna aby dokonywać autoprezentacji

– sam

a i

m m

o

m że

ż my

m b

y

b ć

ć o

db

d i

b orca

c m

a i

m w

ł

w as

a ne

n go

g ‘ pr

p ze

z ds

d ta

t w

a i

w en

e i

n a

i ’

a .’

Dlaczego ludzie inwestują swoją energię w autoprezentację?

Definicja sytuacji ułatwia stronom zachowanie

Budują swoje poczucie wartości – autoprezentują się samym sobie

Aby uzyskać doraźne korzyści – np. zwolnienie z dodatkowego zadania

Aby zdobyć uznanie, sympatię, przychylność innych

Pierwsze wrażenie

2

Co jest głównym składnikiem pierwszego wrażenia?

Wygląd fizyczny

Dlaczego troska o pierwsze wrażenie jest tak

opłacalna i ważna?

Pon

P iew

e a

w ż

a w

i

w ąż

ą ą

ą s

ię z

ę n

ią

ą m

.

m in. n

as

a tęp

t

u

ęp jąc

ą e z

e jaw

a i

w ska:

a

Ukryte Teorie Osobowości

Efekt halo

Potwierdzanie hipotez

Samospełniające się proroctwo

Teorie atrybucji:

Podstawowy błąd atrybucji

Zasoby autoprezentacyjne

3

Co wchodzi w skład naszych zasobów

autoprezentacyjnych?

4

4 Wymiary Wizerunku

Wiarygodność

5

Składa się z zaufania i kompetencji.

Zaufanie jest podstawą całości wizerunku. To jego wysokość decyduje o tym, czy odbiorca przyjmie na stałe jako prawdziwe wrażenie jakie wywieramy. Można na przykład sprawiać wrażenie osoby niezwykle inteligentnej, przystojnej i popularnej, ale przy niskim zaufaniu to wrażenie legnie w gruzach. Innymi słowy, nie będzie dla odbiorcy wiarygodne, pozostanie wizerunkiem pozera.

Człowiek o wysokim zaufaniu jest określany jako: uczciwy, szczery, prostolinijny, za

z s

a ł

s u

ł g

u u

g j

u ą

j c

ą y na

n

a za

z u

a f

u a

f n

a i

n e

i ,

e

, ta

t k

a ż

k e

ż ja

j k

a o

k sk

s r

k o

r mny

n ,

y

, do

d jr

j z

r a

z ł

a y

ł ,

y

, mąd

ą r

d y

r i

i r

o

r zw

z a

w ż

a n

ż y

n .

y

Kompetencja decyduje o tym, czy jesteśmy postrzegani jako osoby wartościowe w danej sytuacji. W sytuacji zawodowej kluczowy będzie zestaw kompetencji zawodowych, a np. w sytuacji proszenia o radę – kompetencji merytorycznych w danym temacie. Innymi słowy kompetencja decyduje o tym, czy jesteśmy postrzegani jako wiarygodny partner interakcji w określonej sytuacji.

Człowiek postrzegany jako kompetentny jest zwykle określany jako: wykwalifikowany, wykształcony, dobrze poinformowany, inteligentny, kompetentny, doświadczony, zręczny, profesjonalny, spostrzegawczy itp., w zależności od sytuacji, w jakiej następuje budowanie wizerunku.

Atrakcyjność interpersonalna

6

Wymiar wizerunku mówiący o tym, jak bardzo pożądanym partnerem relacji międzyludzkich jesteśmy. Kontakt międzyludzki (interpersonalny) jest istotnym składnikiem każdej relacji, nawet maksymalnie sprofesjonalizowanej relacji zawodowej. Dlatego to, czy miło się z nami przebywa i rozmawia jest istotne zawsze, nawet jeśli wydaje nam się, że nasza atrakcyjność w danej sytuacji nie powinna mieć żadnego znaczenia.

Atrakcyjność interpersonalna jest niezwykle istotna także dlatego, że jest wymiarem łatwo

w i

o szybko

k ob

o

serwo

w w

o a

w lnym

n

,

ym d

zięki c

zemu od

biorca (

zaws

w ze k

e ier

i o

er w

o a

w ny

n z

y asadą

„oszczędności poznawczej”) może ukształtować sobie o nas opinię małym kosztem.

Ponieważ budowanie wizerunku opiera się głównie na pierwszym wrażeniu, czynniki atrakcyjności, jako łatwo dostępne, są bardzo często podstawą całości naszego wizerunku, nawet jeśli w danej relacji nasza atrakcyjność nie powinna odgrywać znaczącej roli.

Powyższy mechanizm tłumaczy dominującą rolę wyglądu fizycznego w budowaniu wizerunku.

Człowiek atrakcyjny interpersonalnie jest zwykle określany jako: interesujący, towarzyski, społeczny, przystojny, uważny, ekspresyjny, emocjonalny, pożądany, spontaniczny.

Zdolność wzbudzania sympatii

7

To wymiar wizerunku, który mówi o tym, jakie uczucia budzimy w odbiorcach, jaka jest nasza zdolność wzbudzania ich sympatii.

Człowiek o wysokim poziomie sympatii jest także określany jako: miły, kochany, przyjemny, przyjazny, ciepły, nieegoistyczny itp.

Można powiedzieć, że wymiar sympatii to stopień, w jakim bylibyśmy dla odbiorcy wrażenia satysfakcjonującym według niego partne

n rem

m r

ela

l cj

c ij

i ni

n e

i fo

f rma

m ln

l e

n j

j – cz

c y

z postrze

z ga

g na

n s tak,

k

, ja

j kb

k y

b śmy

m

mogli być jego kolegą, przyjacielem, a może partnerem

uczuciowym?

W życiu zawodowym potrzebny jest dość wysoki poziom sympatii, jednak nie za wysoki, aby nie przesłonić zawodowego charakteru relacji, nie obniżyć wymiaru kompetencji.

Dominacja

8

To wymiar wizerunku mówiący o tym, jak odbiorca postrzega naszą siłę i władzę w danej relacji i sytuacji.

Osoby o wysokim indeksie dominacji to ludzie określani jako: pewni siebie, dominujący, aktywni, potężni, asertywni, bezpośredni, silni, odprężeni, stanowczy, męscy, o silnej woli, opanowani, uparci, pełni wigoru, niezależni, niewzruszeni, energiczni.

Domi

m n

i a

n cj

c a

j to wa

w żn

ż y

n e

le

l me

m nt

n wi

w z

i e

z run

u k

n u

k ,

u

, kt

k óry opis

i uj

u e

j na

n szą

z pozy

z c

y j

c ę

j

w danej sytuacji. Trzeba uczyć się umiejętnie nim gospodarować, aby nie wydać się odbiorcy zbyt uległym i słabym, ale także by całkowicie go nie zdominować i nie zastraszyć.

Dominacja jest także wymiarem wizerunku silnie wpływającym na pozostałe wymiary– ludzie silni wydają się bardziej atrakcyjni i wiarygodni, ale zbyt dominujący tracą na sympatii i atrakcyjności, mogą też okazać się niegodni zaufania, jeśli zbytnio starają się podkreślać swoją siłę.