Rozdział VI
Pogoda nie przerwała mojej zaręczynowej kolacji kilka dni póz
niej i nawet o
piątej po południu, powietrze było gorące i wilgotne.
W kuchni, przypadkiem podsłuchałem plotkujących pracowników, że dziwna pogoda
była wynikiem zabijania zwierząt przez demony. Ale dyskusje o demonach nie
powstrzymały ludzi z całego hrabstwa przed przybyciem do Grange Hall i
świętowania Konfederacji. Powozy powoli odbijały się na kamiennej drodze nie
wykazując żadnych oznak ataków w ich kierunku.
- Stefan Salvatore! - usłyszałem, kiedy wyszedłem z powozu za moim ojcem.
Kiedy postawiłem stopy na ziemi, zobaczyłem Ellen Emerson z jej córką Daisy,
idące pod rękę, ciągnąc za sobą dwie pokojówki. Setki latarni było pozapalanych przy
kamiennych schodach prowadzących do białych drewnianych drzwi oraz przy
powozach wzdłuż zakrzywionego chodnika. Słyszałem walca pochodzącego z wnętrza
sali.
- Pani Emerson. Daisy. - nisko się pochyliłem.
Daisy nienawidziła mnie odkąd byliśmy dziećmi, gdy Damon sprowokował
mnie do wepchnięcia jej do rzeki Willow Creek.
- Czy, nie są to, wspaniałe panie Emerson? - powiedział ojciec również się kłaniając. -
Dziękuję wam obu za przybycie na tak niewielką kolację. Jak to dobrze zobaczyć
wszystkich z miasta. Musimy tworzyć razem zespół, teraz bardziej niż kiedykolwiek -
Ojciec powiedział, puszczają oko do Ellen Emerson.
- Stefanie - Daisy powtórzyła i kiwnęła głową, podając mi rękę.
- Daisy. Każdego dnia wyglądasz piękniej. Czy możesz wybaczyć dżentelmenowi jego
niegodziwą młodość?
26
 Spojrzała na mnie. Westchnąłem.
Nie było żadnej tajemnicy lub intrygi w Mystic Falls, o której nikt by nie wiedział.
Wszyscy się znali.
Jeśli Rosalyn i ja mieliśmy się pobrać, to nasze dzieci będą się bawić z dziećmi
Daisy. Będą miały takie same tematy rozmów, takie same żarty, takie same sprzeczki.
I ten cykl będzie kontynuowany przez wieczność.
- Ellen, zrobisz mi zaszczyt pozwalając się pokazać z tobą w środku? - Ojciec zapytał,
chcąc upewnić się, czy sala była urządzona zgodnie z jego wysokimi wymaganiami.
Matka Daisy skinęła głową do córki i Daisy i ja pozostaliśmy pod czujnym okiem
pokojówki Emersons.
- Słyszałam o powrocie Damona. Jak się czuje? - zapytała, wreszcie racząc ze mną
rozmawiać.
- Panienko Emerson, lepiej wejdz
my do środka poszukać twojej mamy. - pokojówka
Daisy nieprzerwanie, ciągnęła ramię Daisy w kierunku szerokich podwójnych drzwi
Grange Hall.
- Zostaw mu wiadomość, że z niecierpliwością czekam na spotkanie z nim! - Daisy
zawołała przez ramię.
Westchnąłem i wszedłem do sali. Położona pomiędzy miastem, a majątkami,
Grange była kiedyś miejscem spotkań szlachty z hrabstwa, ale teraz stała się
prowizoryczną zbrojownią.
Ściany sali były pokryte bluszczem i wisterią, a na górze wisiały flagi Konfederacji.
Zespół na podniesionej scenie w rogu zagrał lekkie wykonanie "Bonnie Blue Flag", a
co najmniej pięćdziesiąt par krążyło z kieliszkami z ponczem w ręku. Ojciec
oczywiście nie szczędził kosztów i było jasne, że jest to więcej niż tylko kolacja
powitalna dla wojska.
Z ciężkim sercem udałem się do ponczu. Nie odszedłem więcej niż pięć
kroków, gdy poczułem, że czyjaś ręka poklepała mnie po plecach. Przygotowałem się
na mocny uśmiech i akceptacje niewygodnych gratulacji, które tylko po mnie ściekały.
27
Jaki był sens przygotowywania kolacji, aby ogłosić zaręczyny, kiedy wszyscy
wydawali się o tym wiedzieć? Zastanawiałem się kwaśno.
Odwróciłem się i znalazłem się twarzą w twarz z panem Cartwright.
W mgnieniu oka opanowałem się mając nadzieję na podobne emocje.
- Stefan, chłopcze! Czyż to nie jest człowiek tej godziny? - Pan Cartwright powiedział,
ofiarowując mi szklankę whisky.
- Szanowny Panie, dziękuję za przyjemność uwzględnienia mnie w spółce pańskiej
córki - powiedziałem automatycznie, biorąc najmniejszym łyk, teraz mogłem się
skupić. Rano obudziłem się z koszmarnym bólem głowy po whisky, którą wypiłem w
tawernie z Damonem.
Pozostałbym w łóżku z chłodnym okładem na czole, podczas gdy Damon
zdawał się być tym zaledwie dotknięty. Słyszałam go jak gonił Katherine w labiryncie
w ogrodzie. Każdy śmiech, który słyszałem był jak mały sztylet w moim mózgu.
- Wszystko według twojego życzenia. Wiem, że to dobra fuzja. Praktycznie z niskim
ryzykiem i wieloma możliwościami rozwoju.
- Dziękuję, proszę pana - powiedziałem - I bardzo mi przykro z powodu psa Rosalyn.
Mr. Cartwright potrząsnął głową.
- Nie mów mojej żonie ani Rosalyn, ale ja zawsze nienawidziłem tego cholerstwa. Nie
mówię, że powinien być martwy i że sam go zabiłem, ale myślę, że każdy
zdenerwowany mógł coś takiego zrobić. Wszystkie te dyskusje o demonach, które
słyszysz, że są w całym tym piekielnym miejscu. Ludzie szepczą, że miasto jest
przeklęte. To ten rodzaj rozmów prowadzi do tego, że ludzie tak boją się ryzyka.
Sprawia, że zdenerwowani wyprowadzają swoje pieniądze z banku. - Mr. Cartwright
rozkwitł, sprawiając, że kilka osób zaczęło się gapić. Uśmiechnąłem się nerwowo.
Kątem oka widziałem ojca działającego jako gospodarz i przeprowadzającego
ludzi w kierunku długiego stołu w głównej sali. Zauważyłem, że każde miejsce
pochodziło z subtelnej kolekcji matki fleur-de-lis china.
- Stefanie - powiedział ojciec, kładąc rękę na moim ramieniu - Czy jesteś gotowy?
Masz wszystko, czego potrzebujesz?
28
- Tak - dotknąłem pierścionka w mojej kieszeni na piersi i spojrzałem za nim w stronę
stołu. Rosalyn stała obok swojej matki i uśmiechała się mocno do swoich rodziców.
Oczy Rosalyn, były nadal czerwone od płaczu za biedną Penny, kolidując ze
straszliwie dużą, różową sukienką z falbankami, którą miała na sobie.
Kiedy nasi sąsiedzi zajęli miejsca wokół nas, zdałem sobie sprawę, że istnieją
jeszcze dwa puste miejsca po mojej lewej stronie.
- Gdzie jest twój brat? - Ojciec zapytał, ściszając głos.
Spojrzałem w stronę drzwi. Zespół nadal grał, a oczekiwanie wyczuwało się w
powietrzu. Wreszcie drzwi z trzaskiem się otworzyły, a Damon i Katherine weszli
razem.
To nie było fair, pomyślałem brutalnie. Damon może zachowywać się jak
chłopiec, może nadal pić i flirtować, jak gdyby nic, bez żadnych konsekwencji.
Zawsze postępowałem słusznie, odpowiedzialnie, a teraz czułem jakbym był ukarany
za to, jakim stałem się człowiekiem.
Nawet byłem zaskoczony pojawieniem się uczucia gniewu. Natychmiast
poczułem się winny, starałem się opanować emocje przez patrzenie na pełny kieliszek
wina po mojej lewej stronie.
Mimo wszystko, czy oczekiwałem, że Katherine, przyjdzie na kolację sama?
A czy Damon nie był po prostu dzielnym, dobrym starszym bratem?
Poza tym, to nie ma żadnej przyszłości. Małżeństwa, przynajmniej w naszym
społeczeństwie, zostawały zawarte jedynie wtedy, gdy połączyły się dwie rodziny.
A czy taka sierota, jak Katherine ma do zaoferowania coś oprócz piękna?
Ojciec nigdy nie pozwoliłaby mi się z nią ożenić, ale to oznaczało również, że nie
chciał, aby Damon się z nią ożenił. Nawet Damon nie posunie się tak daleko, żeby
wyjść za kogoś, kogo ojciec nie pochwalał. Prawda?
Mimo to, nie mogłem oderwać wzroku od ramienia Damona owiniętego wokół
wąskiej talii Katherine. Miała na sobie zieloną muślinową sukienkę, której materiał
rozpościerał się na kolistej spódnicy, a szmery ucichły, kiedy ona i Damon dotarli do
dwóch pustych miejsc przy środkowej części stołu. Jej niebieski naszyjnik błyszczał
29
na szyi, a ona mrugnęła do mnie przed zajęciem pustego miejsca obok mnie. Jej biodra
otarły się o moje, aż przesunąłem się zakłopotany.
- Damon - Ojciec skinął zwięz
le głową, kiedy Damon usiadł po jego lewej stronie.
- Więc czy myślisz, że armia będzie kierować się w dół Gruzji przez zimę? 
zapytałem głośno Jonaha Palmera, bo po prostu nie ufałem sobie, aby porozmawiać z
Katherine. Gdybym usłyszał jej dz
więczny głos, mógłbym z nerwów nie oświadczyć
się Rosalyn.
- Ja nie martwię się o Gruzję. Jedynie, czym się przejmuję to zebraniem wspólnej
milicji, aby rozwiązać problemy tutaj, w Mystic Falls. Ataki te nie będą się wtedy
wzmagać  powiedział głośno Jonah, lekarz weterynarii miasta, który również szkolił
milicję w Mystic Falls, uderzając pięścią w stół tak mocno, że aż porcelana
zabrzęczała.
Właśnie wtedy, oddział pracowników wszedł do sali, trzymając na tacy
dzikiego bażanta. Wziąłem srebrny widelec i nałożyłem dziczyznę na mój talerz,
mimo że nie miałem apetytu. Wokół mnie, słyszałem zwyczajne dyskusje: o wojnie, o
tym, co możemy zrobić dla naszych chłopców w kolorze szarym, o planowanych
kolacjach i grillach oraz o spotkaniach kościelnych. Katherine przytakiwała uważnie
Honori Fells przy stole. Nagle poczułem, się zazdrosny o szpakowatą, Honorię w
kręconych włosach. Ona była w stanie na jedną jedyną rozmowę z Katherine, której
tak bardzo pragnąłem.
- Gotowy, synu? - ojciec szturchną mnie w żebra i zauważyłem, że ludzie kończą już
swoje posiłki. Więcej wina było rozlane, a zespół, który przestał grać w czasie dania
głównego, teraz grał w rogu.
To był moment, na który wszyscy czekali. Wiedzieli, że miały być oświadczyny
oraz wiedzieli to, że po ich ogłoszeniu będą świętować i tańczyć. Tak było zawsze po
zakończonej kolacji w Mystic Falls. Ale nigdy przedtem nie byłem w ich centrum.
Jakby na zawołanie, pochyliła się ku mnie Honoria, a Damon uśmiechnął się
zachęcająco.
30
 Czułem nudności w brzuchu, ale wziąłem głęboki oddech i stuknąłem nożem w
mój kryształowy kieliszek. Natychmiast, zrobiło się cicho w holu, a nawet pracownicy
przestali się krzątać, patrząc w moim kierunku.
Wstałem, wziąłem długi łyk czerwonego wina dla odwagi i chrząknąłem.
- Ja ... um.. - zacząłem cichym pełnym napięcia głosem, którego nie mogłem uznać za
własny. - Mam ogłoszenie
Kątem oka widziałem Ojca ściskającego swój kieliszek szampana, gotowego do
skoku z toastem. Spojrzałem na Katherine. Patrzyła na mnie, jej ciemne oczy
przenikały przez moje własne. Zerwałem mój wzrok i chwyciłem tak mocno szkło, że
byłem pewien, że je potłukłem.
- Rosalyn, czy uczynisz mi zaszczyt i zostaniesz moją żoną? - powiedziałem w
pośpiechu, przeszukując swoją kieszeń w garniturze za pierścionkiem.
Wyciągnąłem pudełko i ukląkłem przed Rosalyn, wpatrując się w jej
załzawione brązowe oczy.
- Dla Ciebie - powiedziałem bez przeginania, otworzyłem wieczko i podałem jej
pierścionek.
Rosalyn piszczała, a w pokoju wybuchły nieśmiałe oklaski. Czułem z różnych
stron uderzenia w plecy i widziałem, uśmiechającego się do mnie Damona. Katherine
klaskała grzecznie, z niezgłębionym wyrazem twarzy.
- Proszę - wziąłem małą białą rękę Rosalyn i umieściłem pierścień na jej palcu.
Szmaragd był zbyt duży, na jej małym koślawym palcu u ręki. Wyglądała jak dziecko
bawiące się biżuterią matki, ale Rosalyn nie zauważała, że pierścień nie pasuje.
Zamiast tego, wyciągnęła dłoń, patrząc, jak diamenty świecą się w świetle świec na
stole. Natychmiast otoczył nas tłum kobiet, zachwycający się pierścionkiem.
- To wezwanie do świętowania! - zawołał mój ojciec. - Cygaro dla każdego. Chodz
tu,
Stefanie, synu! Przysporzyłeś ojcu dumy.
Skinąłem głową i drżącym krokiem podszedłem do niego. To ironiczne, że
spędziłem całe moje życie próbując zadowolić ojca, żeby był najszczęśliwszy, a teraz
czułem się martwy w środku.
31
- Katherine, zatańczysz ze mną? - usłyszałem głos Damona z nad odgłosów
odsuwanych krzeseł i brzęku szkła. Straciłem ich z moich oczu na dłuższą chwile,
czekając na odpowiedz
.
Katherine spojrzała w moim kierunku, rzucając ukradkowe spojrzenie. Jej oczy
wpatrywały się w moje przez dłuższą chwilę. Dzikie, silne pragnienie ściągnięcia
pierścionka z palca Rosalyn i umieszczenia go na blady palcu Katherine, prawie mnie
dogoniło, ale ojciec mnie trącił od tyłu i zanim zdążyłem zareagować, Damon chwycił
za rękę Katherine i poprowadził ją na parkiet.
***************************************************************************
32
Tłumaczenie  Monika z chomika http://chomikuj.pl/monalisa00
Korygowała  Kasia z chomika http://chomikuj.pl/Kasienkaaa7
Pozostałe rozdziały będę dodawać na
http://chomikuj.pl/monalisa00/VAMPIRE+DIARIES/EBOOK+pl+-+Sefan%27s+Daries+-
T*c5*81UMACZNIE/TOM+I+-+The+Vampire+Diaries+-+Sefan%27s+Diaries+-+1+-
+Origins
33