Kazanie




A:hover {
FONT-WEIGHT: bold; COLOR: #dccd47
}








strona
główna nowości  email 
księga gości  ogłoszenia  reklama-banery
chat




Kazanie na zakończenie roku
kalendarzowego 
„Na początku było SłowoA Słowo było u Boga,I Bogiem
było Słowo…Słowo stało się ciałemI zamieszkało między
nami…”Tymi słowami z Ewangelii św. Jana żyjemy od Świąt Bożego
Narodzenia i zastanawiamy się – jakie mają one dziś dla nas znaczenie. Czy
ten fakt, który opisują, ma jakiś wpływ na nasze codzienne życie? Czy też
jest to tylko nawiązaniem do przeżywanej – jak mówimy – tradycji.I
oto te same słowa słyszymy znów dziś, gdy spotykamy się w ten zwykły, a
jednak jakiś inny wieczór. W czasie gdy inni już się bawią i ucztują my
spotykamy się tu w świątyni. Oto znów upłynął nam jeden rok życia, ale
tylko życia doczesnego. Życia dla wielu w rodzinie, dla niektórych
samotnie, ale dla wszystkich w naszej wspólnocie parafialnej. I dziś
stajemy w pewnym umownym punkcie czasu, który określamy jako koniec
jednego roku a na początek drugiego. Jedni z nas się z tego momentu cieszą
– zwłaszcza dzieci – bo chcą być szybko dorosłymi, inni trochę się smucą.
Zwłaszcza gdy zauważyli, że ziemskiego czasu ubywa im coraz szybciej. A
najbardziej smucą się chyba ci, którzy bardzo przywiązali się do tego co
ziemskie – bardziej do tego co ziemskie niż do tego co niebieskie. Całą
swoją bowiem nadzieję położyli w tym co doczesne – a doczesność im ucieka.
Inni jeszcze hałasem i głośną zabawą chcą zagłuszyć w sobie to co woła w
głębi człowieka. Wielu jednak robi dziś coś w rodzaju rewizji swojego
dotychczasowego życia. Jakie otrzymamy wyniki?Michel Quoist w
książce „Modlitwa i czyn” pisze: „Ten, kto dwa lub trzy razy na tydzień, a
nawet każdego wieczoru, sam lub z rodziną, jeżeli jest żonaty, przegląda
swoje życie w świetle wiary, może być pewny, że stopniowo dojdzie do
prawdziwego życia chrześcijańskiego.” A ty jak często przeglądasz swoje
życie? Pewnie mówisz, że nie masz na to czasu! Zatrzymaj się więc dziś na
chwilę i pomyśl… Przychodzimy do Boga z całym balastem minionego czasu i
pytamy co robić dalej. Przychodzimy jako pojedynczy ludzie i jako
wspólnota parafialna. I jak w rodzinie chcemy sobie i Bogu coś powiedzieć.
Posłuchaj bo w tym o czym będzie za chwilę odnajdziesz i
siebie.Sprawozdanie parafialne…Niech
dzisiejszy wieczór po powrocie do domu nie ograniczy się do zdjęcia ze
ściany starego kalendarza i powieszenia nowego z numerem 2005. Niech w
naszym życiu dzieje się to co opisał kapłan poeta ks. Tadeusz
NagelSzukam drogi pewnejod chwili istnienia.szukam
jej uparciecałym życiem swoim.Wiem, ze znaleźć
muszęcel mego istnienia,bom jest dzieckiem Twoim–
Twej miłości tchnieniem.Każdy na tej ziemima drogę do
celu,musi spełnić misjęswego powołania.Szczęśliwy
ten człowiekco Bogiem bogaty,z łatwością
odnajdziecel swego istnienia. Czego sobie, wszystkim tu
zebranym i tym których tu nie ma z całego serca życzę. Niech tak się
stanie w nowym 2005 roku. AmenOpracował
ks. Piotr Kufliński