Komunikat Komisji z dnia 21 lutego 2007 r. dla Parlamentu Europejskiego, Rady, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów
„Podniesienie wydajności i jakości w pracy: wspólnotowa strategia na rzecz bezpieczeństwa i higieny pracy na lata 2007 – 2012” wskazuje, że zgodnie z art. 137
Traktatu WE bezpieczeństwo i higiena pracy stanowią obecnie jeden z najważniejszych i najbardziej zaawansowanych aspektów polityki Unii Europejskiej dotyczącej zatrudnienia i spraw społecznych.
W nowej strategii na lata 2007-2012 proponuje się osiągnięcie ambitnego celu jakim jest zmniejszenie o 25 % ogólnego wskaźnika wypadków przy pracy w UE-27
do 2012 r. poprzez poprawę ochrony zdrowia i bezpieczeństwa pracowników, co w znacznym stopniu przyczyniłoby się do sukcesu strategii na rzecz wzrostu gospodarczego i zatrudnienia.
Z tej strategii wynika również m.in. obowiązek opracowania przez państwa członkowskie UE krajowych strategii. Krajowa strategia na rzecz bezpieczeństwa i higieny pracy na lata 2009 –2012 stanowi realizację tego obowiązku. Określa zadania i sposób ich wykonania, umożliwiając osiągnięcie celów nowej strategii UE, a jednocześnie poprawę stanu bezpieczeństwa i higieny pracy w Polsce.
Krajowa strategia dotycząca bezpieczeństwa i higieny pracy na lata 2009-2012 ma na celu:
zmniejszenie liczby wypadków przy pracy i chorób zawodowych, zwłaszcza w górnictwie, przetwórstwie przemysłowym, rolnictwie, łowiectwie i leśnictwie, budownictwie,
likwidację lub ograniczenie najbardziej powszechnych rodzajów ryzyka zawodowego, powodowanego w szczególności przez hałas, pyły przemysłowe i substancje chemiczne,
zmniejszenie liczby pracowników zatrudnionych w warunkach szkodliwych dla zdrowia lub uciążliwych.
Dla osiągnięcia powyższych zamierzeń niezbędne jest:
1) wzmocnienie systemu ochrony pracy w Polsce;
2) wzmocnienie wdrażania prawodawstwa wspólnotowego;
3) wzmocnienie działań na rzecz przestrzegania przepisów i zasad bezpieczeństwa i higieny pracy;
4) rozwijanie analizy przyczyn i okoliczności wypadków przy pracy; 5) uzyskanie poprawy skuteczności profilaktycznej ochrony zdrowia; 6) kontynuowanie działań na rzecz propagowania rehabilitacji i reintegracji pracowników;
7) reagowanie na zmiany społeczne i demograficzne;
8) włączanie problematyki bhp do programów edukacji i szkoleń; 9) określenie nowych rodzajów zagrożeń;
10) dokonywanie transferu wiedzy z zakresu bezpieczeństwa i higieny pracy do przedsiębiorstw, ze szczególnym uwzględnieniem przedsiębiorstw małych, średnich oraz mikroprzedsiębiorstw.
OCENA SKUTKÓW REGULACJI (OSR)
1. Podmioty, na które oddziałuje akt prawny.
Realizacja zadań zawartych w Krajowej strategii, będącej przedmiotem projektowanej uchwały Rady Ministrów, oraz jej wdrożenie wpłynie na poprawę warunków pracy w zakładach pracy; wyniki realizacji Krajowej strategii będą stanowić istotną pomoc dla pracodawców w kształtowaniu właściwych warunków pracy oraz będą oddziaływać na pracowników zakładów.
2. Konsultacje społeczne.
Projekt został przesłany do opinii niżej wymienionych partnerów społecznych:
– Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność”,
– Ogólnopolskiego Porozumienia Związków Zawodowych,
– Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność 80”,
– Forum Związków Zawodowych,
– Związku Rzemiosła Polskiego,
– Konfederacji Pracodawców Polskich,
– Polskiej Konfederacji Pracodawców Prywatnych Lewiatan.
Opinie do projektu przesłali: Ogólnopolskie Porozumienie Związków Zawodowych, Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, Związek Rzemiosła Polskiego, Konfederacja Pracodawców Polskich i Polska Konfederacja Pracodawców Prywatnych Lewiatan. Wszyscy partnerzy społeczni, a w szczególności Związek Rzemiosła Polskiego i Konfederacja Pracodawców Polskich poparli ideę opracowania Krajowej strategii, w tym zwiększenie uprawnień koordynacyjnych ministra właściwego do spraw pracy w sprawach bhp.
Projekt został zamieszczony w Biuletynie Informacji Publicznej – zgodnie z art. 5
ustawy z dnia 7 lipca 2005 r. o działalności lobbingowej w procesie stanowienia prawa (Dz. U. Nr 169, poz. 1414).
W związku z pracami nad projektem nie odnotowano żadnych zgłoszeń w trybie ww. ustawy.
3. Wpływ regulacji na sektor finansów publicznych, w tym budżet państwa.
Poprawa stanu bezpieczeństwa i higieny pracy, jaka powinna nastąpić w wyniku realizacji Krajowej strategii, powinna spowodować zmniejszenie kosztów ponoszonych przez państwo i społeczeństwo. Należy tu, w szczególności, wymienić zmniejszenie wydatków ZUS na świadczenia spowodowane niewłaściwymi warunkami pracy (np. renty, jednorazowe odszkodowania, zasiłki chorobowe, świadczenia rehabilitacyjne).
2
Wdrożenie zadań zawartych w Krajowej strategii nie spowoduje dodatkowych kosztów ponad dotychczas ponoszone. Ze środków budżetu państwa będą finansowane zadania realizowane w ramach programu wieloletniego „Poprawa bezpieczeństwa i warunków pracy” – I etap, przyjętego na lata 2008-2010 uchwałą Nr 117/2007 Rady Ministrów z dnia 3 lipca 2007 r. Na realizację zadań w zakresie służb państwowych w ramach tego programu przewidziano łącznie kwotę 70,7 mln zł (w 2008 roku- 23,4 mln zł, w 2009 –23,5 mln zł i 2010 – 23,8 mln zł).
4. Wpływ regulacji na rynek pracy.
Poprawa stanu bezpieczeństwa i ochrony zdrowia w zakładach pracy, która powinna być osiągnięta w związku z realizacją Krajowej strategii, wpływając na zmniejszenie kosztów ponoszonych przez przedsiębiorstwa z tytułu niewłaściwych warunków pracy, umożliwi również w dłuższym horyzoncie czasowym zwiększenie zatrudnienia.
5. Wpływ regulacji na konkurencyjność gospodarki i przedsiębiorczość.
W wyniku realizacji Krajowej strategii powinna nastąpić poprawa stanu bezpieczeństwa i higieny pracy, co w konsekwencji powinno spowodować zmniejszenie kosztów ponoszonych przez państwo i społeczeństwo, wpływając jednocześnie na zwiększenie konkurencyjności polskiej gospodarki i polskich przedsiębiorstw.
6. Wpływ regulacji na sytuację i rozwój regionalny.
Realizacja Krajowej strategii, mającej na celu poprawę bezpieczeństwa i higieny pracy, wpłynie w szczególności na:
– poprawę ochrony zdrowia człowieka w środowisku pracy, a przez to także na poprawę stanu zdrowia pracujących,
– wzrost aktywności zawodowej osób niepełnosprawnych i osób starszych,
– ograniczenie strat ekonomicznych przedsiębiorstw związanych z niewłaściwymi warunkami pracy,
– zwiększenie konkurencyjności polskich przedsiębiorstw.
Powyższe efekty realizacji Krajowego programu powinny, zatem wpłynąć również pozytywnie na sytuację i rozwój regionów.
3