Hurtowa i detaliczna sieć finansowa
Sieci hurtowe
- Rdzeniem systemu finansowego jest hurtowa sieć transferu pieniądza, która służy zespoleniu kluczowych
instytucji finansowych w jeden organizm. Sieć ta umożliwia dokonywanie między tymi podmiotami transakcji
charakteryzujących się najczęściej dużą wartością i wolumenem oraz wymagających szczególnie wysokiego
poziomu bezpieczeństwa.
- Sieć hurtowa nie musi mieć charakteru sieci multimedialnej i powszechnie dostępnej. Nie ma bowiem
służyć transferowi złożonych struktur danych jak obraz czy animacje, jak również nie zabiega o pozyskiwanie
nowych rzesz użytkowników.
- Powszechnym w sferze hurtowej jest stosowanie technologii EDI (ang.: Electronic Data Interchange) i
komunikatów finansowych. Przykładem tego typu infrastruktury jest system rozliczeniowy stworzony na
bazie zarządzanego przez NBP systemu rozrachunków brutto w czasie rzeczywistym - SORBNET.
- Elementem hurtowej infrastruktury sieciowej są również sieci wewnętrzne banków i innych instytucji
finansowych.
Sieci detaliczne
- Wobec masowego zapotrzebowania na detaliczne usługi transferu pieniądza, w niewielkim tylko stopniu
mogły one zostać oparte, na wzór systemu hurtowego, o wyspecjalizowaną infrastrukturę sieciową. Działania
rozwojowe w tym obszarze od początku bazują na szczególnej kategorii sieci jaką są dostępne media
telekomunikacyjne.
- Czas propagacji mediów komunikacyjnych ulega stałemu skróceniu
1
y
ródło: Opracowanie własne na podstawie: Morgan Stanley Technology Research, The Internet Advertising, Report,
December 1996, http://www.msdw.com/techresearch/index.html.
- Zastosowanie mediów komunikacyjnych w biznesie wymusiło potrzebę odejścia od klasycznych form ich
opisu. W miejsce tradycyjnych funkcji przejęły rolę globalnej infrastruktury sieciowej, na bazie której
ustanowione zostały różnego rodzaju kanały informacyjne.
- Powszechny w gospodarce informacyjnej głód sieci przyczynił się do dynamicznego poszukiwania możliwości
wykorzystania istniejącej infrastruktury. Głównym motorem takiej strategii była powszechność mediów
dająca szansę na masowy charakter świadczonych usług. Z kolei najistotniejszą barierą była pierwotna ich
natura, stawiająca techniczne ograniczenia wykorzystania w charakterze biznesowych kanałów
informacyjnych.
- Kanał informacyjny tworzą nadawca informacji wraz z odbiorcą, pomiędzy którymi występuje połączenie za
pomocą medium komunikacyjnego a informacja przekazywana jest według ustalonych reguł (protokół
sieciowy i oprogramowanie nadajnika i odbiornika).
- Wykorzystanie mediów telekomunikacyjnych w tworzeniu infrastruktury sieciowej dla rozliczeń pieniężnych
zaowocowało stworzeniem całego szeregu kanałów informacyjnych. Jedynie w niektórych przypadkach
określić można jednoznaczny związek pomiędzy pierwotnym rodzajem usługi świadczonej przez określone
medium telekomunikacyjne, a sposobem jego wykorzystania jako kanału informacyjnego transakcji
finansowych.
2
- Formy transferu pieniądza w elektronicznym środowisku sieciowym realizowane za pośrednictwem mediów
3