00:00:15:
00:00:16:23.976
00:00:27:Synchro by Rasiel
00:01:14:.:: KOCHANICE KRÓLA ::.
00:01:44:Zostałem dziś oficjalnie poproszony
00:01:46:o rękę Anny
00:01:48:przez rodzinę Carey.
00:01:50:Dla Williama, ich najstarszego syna.
00:01:53:To wspaniale.
00:01:54:Odrzuciłem ich prośbę.
00:01:56:Zaproponowałem im natomiast Marię.
00:02:02:Każda rodzina polepsza|swoją pozycję dzięki córkom.
00:02:05:Myślę, że Anna jest warta|kogoś lepszego niż syn kupca.
00:02:08:A Maria nie?
00:02:10:Myślę, że jej nie doceniasz.
00:02:12:Nie. To nieprawda.
00:02:14:Myślę, że jest łagodniejsza.
00:02:17:Możliwe, że urodziwsza.
00:02:20:Ale, by coś osiągnąć, trzeba czegoś więcej,|niż urody i łagodnego serca.
00:02:35:Wspaniale, Anno.
00:02:37:Wspaniale, dzieci.
00:03:45:Wyglądasz...
00:03:46:Wyglądasz zadowalająco.
00:03:48:Mam nadzieję,|że nie za bardzo zadowalająco?
00:03:50:To święto naszej siostry.
00:03:52:Nie chcielibyśmy jej przyćmić.
00:04:04:Mario?
00:04:05:Czy możemy wejść?
00:04:10:Spójrz na siebie.
00:04:12:Młodsza ode mnie.
00:04:14:Piękniejsza ode mnie.
00:04:16:Mężatka przede mną.
00:04:18:Jestem przyćmiona.
00:04:19:Jestem tylko|tą drugą dziewczyną Boleynów.
00:04:22:Wcale nie.
00:04:24:Czyli to już, pani Carey?
00:04:27:Czy tracimy cię teraz na zawsze?
00:04:30:Nie! Nigdy!
00:04:32:Ja tylko wychodzę za mąż.
00:04:33:Poza tym nic się nie zmieni.
00:04:37:Chodź, George.|Zostawmy naszą siostrę.
00:04:40:Musi zrobić z siebie piękność.
00:04:59:Czy to był chłopiec?
00:05:06:Urodził się martwy, wasza wysokość.
00:05:15:Nie mam dla ciebie brata,
00:05:17:który zabezpieczyłby ten kraj.
00:05:22:Przepraszam.
00:05:30:Przekaż jego wysokości.
00:05:43:Wasza wysokość.
00:05:46:Wasza wysokość.
00:05:51:Tak mi przykro.
00:06:39:Jesteś szczęśliwa?
00:06:40:Tak.
00:06:42:Nie marzysz o ślubie z kimś ważniejszym?|Posiadającym tytuł?
00:06:45:Chcę za męża kogoś, kto mnie kocha.
00:06:47:Kto zaczyna i kończy dzień,|myśląc o mnie.
00:06:50:Znalazłaś więc właściwego mężczyznę.
00:06:57:- On ciągle mi się przygląda.|- Kto?
00:07:00:To Henryk Percy.
00:07:01:Dlaczego jesteś nim tak|zainteresowana?
00:07:04:Cóż mogłabyś chcieć od jedynego dziedzica|największego właściciela ziemskiego w Anglii?
00:07:08:O tym nie wiedziałam.|Po prostu podoba mi się jego twarz.
00:07:10:Naprawdę?
00:07:14:Jest już zaręczony.
00:07:16:Zaręczyny to nie małżeństwo.
00:07:17:Od ołtarza dzieli go daleka droga.
00:07:26:Siostro.
00:07:27:Witaj, bracie.
00:07:29:Tomaszu.
00:07:36:Jak miewa się jego wysokość?
00:07:38:To trudne chwile, Tomaszu.
00:07:40:Królowa i król byli kiedyś szczęśliwą parą.|Teraz niemal nie odzywają się do siebie.
00:07:44:Zniszczyły ich nieudane próby|spłodzenia dziedzica.
00:07:48:Królowa straciła kolejne dziecko,|chłopca.
00:07:53:Sądzę, że nie minie dużo czasu,|aż poszuka ukojenia w ramionach kochanki.
00:07:59:Oczywiście myślałem już, którą|córkę Howardów mogę mu podstawić.
00:08:04:Wyobraź sobie, jakie dałoby to|nam bogactwa i wpływy.
00:08:07:I pomogłoby to królowi|rozwiązać ten drażliwy problem.
00:08:13:Co z Anną?
00:08:16:Rozumiem, że jako "Boleyn"|nie należy oficjalnie do rodziny Howardów.
00:08:21:Ale jako córka twojej siostry...
00:08:23:Tomaszu, to twoja pierworodna.
00:08:25:I ulubienica.
00:08:27:Nie wolałbyś, by żyła w zwykłym,|nieskomplikowanym związku małżeńskim?
00:08:31:Jak Maria.
00:08:32:Gdyby Anna była prostą i nieskomplikowaną|jak Maria, to zgodziłbym się z tobą.
00:08:37:Ale nie jest.
00:08:39:Jest wszystkim, tylko nie tym.
00:08:53:Obawiasz się.
00:08:58:Trochę.
00:09:01:Powinnam ci powiedzieć,|jak masz się zachować dziś wieczorem.
00:09:06:Poradzić, co masz robić.
00:09:09:Jako starsza siostra zawiodłam cię.
00:09:12:Nikt nie mógłby sobie życzyć|lepszej siostry.
00:09:35:Rano opowiesz mi o wszystkim.
00:09:36:Obiecuję.
00:09:38:Nie pomiń niczego.
00:10:15:Połóż się.
00:10:43:- Anno.|- Ojcze.
00:10:46:Wuju.
00:11:02:Chcieliście mnie widzieć.
00:11:03:Pojawiła się pewna szansa,
00:11:05:dzięki której, jeśli ci się uda,|zapewnisz sobie i swojej rodzinie
00:11:09:niezmierzone bogactwa i pozycję.
00:11:11:Małżeństwo króla|jest wystawione na próbę.
00:11:15:W takich okolicznościach mężczyzna|czasem szuka pocieszenia gdzie indziej.
00:11:19:Obecnie dzięki przyjaźni twojego wujka|z jego wysokością wiemy o tym wcześniej,
00:11:23:ale nie upłynie dużo czasu nim wszystkie|szlacheckie rody odkryją prawdę
00:11:26:i zaczną podstawiać swoje córki królowi.
00:11:29:By nie widzieć jak korzysta|z tego ktoś inny, my to zrobimy.
00:11:31:Co?
00:11:33:Zamiast tego ja mam z nim lec.
00:11:35:- Nie, to nie...|- Tak.
00:11:38:Dokładnie.
00:11:42:Łaska spłynie na nas i na ciebie.
00:11:47:Jeśli cię zechce.
00:11:48:Zostać nałożnicą króla Anglii
00:11:51:nie jest w żadnym wypadku poniżające.
00:11:53:A gdy już się mną znudzi,
00:11:55:moja reputacja będzie zrujnowana.
00:11:57:Wręcz przeciwnie.
00:11:59:W takich okolicznościach,|gdy nadejdzie moment
00:12:01:znalezienia ci męża,|zostanie nim markiz lub książę.
00:12:08:Czy podejmiesz się wyzwania?
00:12:22:Nie opieraj się temu.
00:12:24:Król wraz z dworem spędzą tu w przyszłym|miesiącu dwie noce. Twój brat to zorganizował.
00:12:29:- To postanowione!|- Cóż, nie podoba mi się to.
00:12:31:Przygotowanie tego domu na wizytę|króla będzie kosztować majątek.
00:12:34:Nie możemy sobie na to pozwolić.
00:12:36:A co jeśli nie spodoba mu się?
00:12:37:Chciałbym, byś była bardziej|optymistyczna, choć ten raz.
00:12:41:Niczym nie zaryzykujesz, nic nie zyskasz.|Anna to rozumie.
00:12:43:Anna niczego nie rozumie.|Jest tylko dzieckiem.
00:12:47:Powiedz, kiedy ludzie zaczęli|uważać ambicję za cnotę, nie grzech?
00:12:54:Łatwo ci tak mówić.
00:12:56:Miałaś pozycję i bogactwo|przez całe życie.
00:13:04:Póki nie wyszłam za ciebie, Tomaszu.
00:13:07:I byłam szczęśliwa,|wychodząc za mąż z miłości.
00:13:13:I jaka była?
00:13:15:Noc poślubna?
00:13:19:Bardzo zadowalająca.
00:13:21:Naprawdę?
00:13:23:Czy William Carey|jest dobrym kochankiem?
00:13:25:Tak.
00:13:30:Bardzo się spieszył.
00:13:32:I chrapie.
00:13:34:Obudził się w środku nocy|i użył nocnika wielkości łóżka.
00:13:38:To było ohydne.
00:13:45:Muszę ci o czymś powiedzieć.
00:13:47:Zeszłej nocy ojciec zaufał mi|i powierzył zadanie.
00:13:52:Opowiadaj.
00:13:54:Mam uwieść króla, samego króla Anglii,|gdy przybędzie z wizytą.
00:13:59:Uwieść go?
00:14:01:Uwiodę go, upoluję i oczaruję.
00:14:05:Jest żonaty.
00:14:07:Wiem, ale kto wie,|cóż może się stać.
00:14:10:Jeśli mnie polubi,|to wydadzą mnie za księcia.
00:14:13:Mogłabym być szczęśliwą księżną.
00:14:50:Król!
00:14:53:Król!
00:15:07:Żwawo!|Król się zbliża!
00:15:09:Odprowadź konie za targ.
00:15:29:Myślisz, że mu się spodobam?
00:15:31:Oczywiście, że tak, siostro.
00:15:34:Jakże mogłoby być inaczej?
00:16:44:Sir Tomasz.
00:16:47:Witam waszą wysokość.
00:16:52:Lady Elżbieta.
00:16:55:Czy mogę przedstawić moją córkę?
00:16:57:Anna.
00:16:58:Córkę?|Nikt mi nic nie mówił o córce.
00:17:00:Gdybym wiedział,|mógłbym przybyć wcześniej.
00:17:04:Wasza wysokość.
00:17:37:Anno, Anno.
00:17:39:Połóż się.|Wyśpij się dobrze.
00:17:41:Jutro odbędzie się polowanie.|Musisz dobrze wypaść.
00:17:45:Wszystko od tego zależy.
00:18:18:Witaj, Anno.
00:18:20:Witaj, wasza łaskawość.
00:18:22:Z kim jedziesz?
00:18:23:Jeżdżę sama, wasza łaskawość.
00:18:25:Sama?
00:18:27:Pozwala na to nowy typ siodła.
00:18:33:Jak masz zamiar utrzymać się|na koniu bez mężczyzny?
00:18:36:Wykorzystam do tego,|jak wasza wysokość,
00:18:38:moje uda.
00:18:43:W drogę!
00:19:16:Co ich zatrzymuje?
00:19:26:Gdzie się podziewają?
00:20:03:Czy ktoś został ranny?
00:20:06:- Na Boga! To król.|- Król?
00:20:09:Co takiego?
00:20:10:Co się stało?
00:20:12:Jeden z naganiaczy zaprowadził nas|do głębokiego wąwozu.
00:20:14:Wszyscy wiedzą, że jest tam tam przepaść,|która nie pozwola uciec zwierzynie.
00:20:19:Poza Anną.
00:20:20:O nie...
00:20:22:Dobrze zna ten zakątek.|Była tam dziesiątki razy.
00:20:28:Król pojechał za nią i spadł?
00:20:40:Panie nasz!
00:20:42:Co się stało?
00:20:44:Jest ranny.
00:20:50:Choć przypuszczam,|że jego duma ucierpiała bardziej.
00:20:58:Przyprowadź do mnie Marię, dobrze?
00:21:19:Kim jesteś?
00:21:22:Maria, wasza łaskawość.
00:21:25:Siostra Anny.
00:21:32:Byłaś tu przez cały czas?
00:21:35:Jak mogłem cię nie zauważyć?
00:21:39:To łatwe w pobliżu Anny.
00:21:55:Jesteś zamężna?
00:21:57:Tak, wasza łaskawość.
00:21:59:Z Williamem Carey.
00:22:01:Dlaczego zatem nie widziałem cię|na dworze?
00:22:05:Ponieważ przekonałam go,|byśmy najpierw spędzili rok tutaj.
00:22:09:Mamy mały majątek. Nic wielkiego,|ale utrzymuje rodzinę.
00:22:15:Urok wiejskiego życia.
00:22:18:Z daleka od wszystkiego.
00:22:19:Tak.
00:22:22:Nie sądzisz, że brak mu dworu?|To pełen ambicji młody mężczyzna.
00:22:26:Mówi, że nie, wasza wysokość.
00:22:28:Ale jeśli zmieni zdanie, to jako|jego żona podporządkuję się temu.
00:22:48:Lady Elżbieto, dziękuję.
00:22:53:Sir Tomaszu.
00:22:58:Zajmiesz się tą sprawą.
00:23:01:Tak, oczywiście.
00:23:03:Oczywiście, wasza wysokość.|Dziękuję.
00:23:34:Mario, wywarłaś na królu|duże wrażenie.
00:23:37:Zażądał, byś natychmiast|przybyła na dwór.
00:23:40:Król zapewnił ci miejsce|na dworze królowej.
00:23:47:Ale nie chcę jechać na dwór.|Ani mój mąż.
00:23:55:Król także mnie|zaproponował stanowisko.
00:23:58:Jako członka osobistej|rady królewskiej.
00:24:00:Słyszysz, Mario?
00:24:02:Osobista rada.
00:24:04:Będzie służył samemu królowi.
00:24:07:W jego prywatnych komnatach.
00:24:09:A co z naszą przyszłością na wsi?
00:24:11:Musisz przestać o tym myśleć.
00:24:13:Od teraz twoja przyszłość|jest na dworze.
00:24:15:Williamie, proszę.|Nie rozumiesz, co to oznacza?
00:24:18:To nas rozdzieli.
00:24:20:Umieszczą mnie w innych komnatach,|gdzie król z łatwością zawsze mnie znajdzie.
00:24:24:Na szczęście twój mąż|rozumie wartość takiej możliwości.
00:24:29:Dla nas wszystkich.
00:24:37:A co z Anną?
00:24:38:Czy nie mogłaby jechać zamiast mnie?
00:24:40:Anna?
00:24:41:Dzięki swojemu zachowaniu ma szczęście,|że w ogóle tam jedzie.
00:24:54:Matko, proszę, porozmawiaj z ojcem.|Zrób coś. Nie chcę jechać.
00:24:58:To nie jest prośba.
00:25:00:Zostaliśmy wezwani.
00:25:06:Proszę, nie gniewaj się na mnie.
00:25:08:Myślisz, że chcę tam jechać|w tym celu?
00:25:10:Wiem tylko, że nie wiedział,|że istniejesz.
00:25:13:Spędził z tobą pół godziny|i został zauroczony.
00:25:18:Nie wiem, co powiedziałaś.|Albo zrobiłaś.
00:25:20:Nic, siostro.
00:25:21:Poza pochwałami|i rozmową o moim mężu.
00:25:23:Naprawdę?|Musisz mnie kiedyś tego nauczyć.
00:26:17:Maria Carey, wasza wysokość.
00:26:19:Kto?
00:26:20:Pani nowa dama dworu|i jej siostra, Anna.
00:26:23:Naprawdę?
00:26:24:Nie wiedziałam, że mam jej oczekiwać.
00:26:27:Została wybrana
00:26:28:przez jego królewską wysokość.
00:26:33:Przez mojego męża?
00:26:35:Naprawdę?
00:26:37:Cóż...
00:26:39:Zatem jest czymś w rodzaju prezentu.
00:26:42:Albo niespodzianką.
00:26:44:Musiał zauważyć u niej jakiś talent,|który mi się spodoba.
00:26:48:Powiedz.
00:26:50:Jaki talent posiadasz?
00:26:52:Poza tym co oczywiste,|młodością i urodą.
00:26:58:Ja...
00:27:03:Może układasz wiersze?
00:27:05:Nie.
00:27:06:Może szyjesz?
00:27:08:Nie.
00:27:09:Z pewnością śpiewasz.
00:27:11:- Nie, wasza wysokość.|- Na Boga, jesteś zbyt skromna.
00:27:15:Zaśpiewaj nam.
00:27:18:- Błagam panią...|- Śpiewaj.
00:28:06:Witam na dworze, słowiku.
00:28:18:Mario, zaczekaj.
00:28:21:To z pewnością trudne dla ciebie.
00:28:24:Ale postaw się na miejscu królowej.
00:28:26:Wie, że jedynym powodem twojego|przybycia jest to, że król cię pragnie.
00:28:30:Jest dobrą kobietą, uwierz mi.
00:28:33:Jane Parker.
00:29:15:To upokarzające.
00:29:17:Zobacz, ma na ciebie oko.
00:29:19:Słodka Jane Parker|spodobałaby się naszemu ojcu.
00:29:22:Nikczemna dziewczyno.|To najbardziej ambitna służka na dworze.
00:29:28:Nie przestaje się przyglądać.
00:29:43:Jak się czujesz, Stafford?
00:29:45:Dobrze, dziękuję.
00:29:47:Nie jestem pewien|czy pasuję do dworu.
00:29:52:Tęsknię trochę za domem.
00:29:55:To jest nas dwoje.
00:29:57:Moim zdaniem to mnie zmienia.
00:30:01:I niekoniecznie na lepsze.
00:30:04:Twoja siostra błyszczy.
00:30:07:I naprawdę zwróciła uwagę|Henryka Percy.
00:30:09:Dlaczego to robi?
00:30:11:Przecież nie jest wolny.
00:30:37:Dziś w nocy.
00:31:02:Moja mała siostrzyczka.
00:31:04:Moja złota siostrzyczka.
00:31:08:Moja miodowa siostrzyczka.
00:31:10:To ty powinnaś być|na moim miejscu.
00:31:12:Nie martw się o mnie.
00:31:17:Sama sobie poradzę.
00:31:24:Czy mam cię odprowadzić?
00:31:25:Pójdę sama.
00:31:27:Postaraj się go zadowolić.
00:31:29:Jeśli zdołasz.
00:32:05:Wasza łaskawość.
00:32:07:Wejdź.
00:32:21:- Czy napijesz się czegoś?|- Nie.
00:32:25:Coś co pomogłoby ci|się lepiej poczuć?
00:32:29:Może mógłby pan poprosić służbę|o wodę dla mnie?
00:32:36:Proszę.
00:32:48:Proszę.|Nie ma tu służby.
00:32:55:A więc to tutaj.
00:32:58:Tutaj sypia król Anglii.
00:33:00:Czyta i pisze.|I znajduje tu kilka chwil tylko dla siebie.
00:33:06:A mimo to zaprosił mnie tutaj.
00:33:10:Podobasz mi się.
00:33:12:Ufam ci.
00:33:14:Niemal mnie pan nie zna.
00:33:17:Jestem okłamywany|po stokroć w ciągu dnia.
00:33:19:Wnoszą petycje, naciskają.
00:33:21:Ktoś taki uczy się|jak rozszyfrować twarz.
00:33:25:Twoja jest jak słońce, na które|nie powinno się zerkać zbyt długo.
00:33:31:Moje słowa sprawiły,|że poczułaś się niezręcznie.
00:33:35:Czy komplementy w twojej rodzinie|są przeznaczone dla kogoś innego?
00:33:40:Twojej starszej siostry.
00:33:44:Potrafię zrozumieć,
00:33:47:czym jest bycie drugim dzieckiem.
00:33:50:Zawsze w cieniu.
00:33:59:Czy znowu sprawiam,|że czujesz się niezręcznie?
00:36:02:- Mary.|- Stafford.
00:36:04:Dzień dobry.
00:36:05:Rozkazano mi|zaprowadzić cię do ojca.
00:36:08:Nie każmy mu więc czekać.
00:36:24:Cóż...
00:36:27:Czy posiadł cię?
00:36:35:Tak.
00:36:37:Więcej niż raz?
00:36:40:Lepiej przyzwyczajaj się|do rozmawiania o tym.
00:36:42:Jeśli sypiasz z królem,|to przestaje to być sprawą prywatną.
00:36:49:Tak, więcej niż raz.
00:36:51:Czy był zadowolony?
00:36:56:Tak sądzę.
00:36:57:Czy to powiedział?
00:36:59:Nie musiał, wujku.
00:37:03:Możesz odejść.
00:37:14:Dobrze.
00:37:16:Teraz zaczyna się dla nas praca.
00:37:18:Złapanie króla to jedna sprawa,|utrzymanie to całkiem inna.
00:37:21:Musi być oczytana. Znać się na muzyce.|Dotrzymywać towarzystwa. I musi być czysta.
00:37:27:Anna się tym zajmie.
00:37:28:Czym?
00:37:30:Maria zna się na tym wszystkim.
00:37:32:Dzięki temu, czego ją nauczyłam.
00:37:38:I po co?
00:37:39:Żeby była sprzedana jak bydło|dla zabawiania mężczyzn.
00:37:43:Siostro, możesz również nas opuścić.
00:37:51:Katarzyna Aragońska nigdy nie da|Henrykowi Tudorowi syna.
00:37:57:Ale Maria może dać mu dziecko.
00:38:01:I może to być chłopiec.
00:39:09:Czy protestowałabyś, gdybym dał twojemu|mężowi zadanie, by trzymać go z dala od dworu?
00:39:18:Nie pozwoliłabym sobie wtrącać się|w sprawy państwowe.
00:39:55:"Chciałbym, by oddali się w twoje ręce."
00:40:34:Chodzi o Annę.
00:40:36:Wyszła za Henryka Percy.
00:40:39:Pobrali się i skonsumowali|małżeństwo w sekrecie.
00:40:42:Nie wyglądasz na zadowoloną.
00:40:44:A dlaczego miałabym być?
00:40:45:Ponieważ w przyszłości zostanie|księżną Northumberland.
00:40:48:Nasza siostra.
00:40:50:George, nigdy na to nie pozwolą.
00:40:52:Miał przecież poślubić Marię Colbert.
00:40:54:Jeśli to się wyda, będzie zrujnowana.
00:40:57:Jej reputacja będzie zniszczona.
00:41:00:Muszę powiedzieć ojcu.
00:41:01:Dla jej ochrony.
00:41:05:Co sobie myśleliście?!
00:41:07:Małżeństwo szlachcica|to sprawa państwowa.
00:41:10:Tylko król może o tym decydować.
00:41:13:Kto jeszcze o tym wie?
00:41:15:- Nikt.|- Dobrze.
00:41:17:I tak pozostanie na zawsze.
00:41:19:Ale nie możesz unieważnić czegoś,|co zostało zawarte przez Bogiem.
00:41:22:I skonsumowane.
00:41:25:Doszło do niewłaściwych stosunków?
00:41:30:Spałam z moim mężem.
00:41:32:Nie ma w tym nic niewłaściwego.
00:41:34:Na Boga, gdybyś była moją córką!
00:41:37:Chłopak wróci do Northumberland, gdzie|poślubi córkę Talbotów, jak zostało ustalone.
00:41:58:Zostaniesz wysłana do Francji|i zostaniesz tam, póki się czegoś nie nauczysz.
00:42:01:Co takiego?!
00:42:02:Nie!
00:42:04:Ojcze, proszę.
00:42:06:Jak mogłaś to uczynić?
00:42:08:Wiedziałaś, że związek Marii z królem|jest w wyjątkowo delikatnym momencie.
00:42:12:Jakikolwiek skandal, skaza na|naszym nazwisku może temu zaszkodzić.
00:42:16:Dołączysz do dworu francuskiej|królowej i zostaniesz tam,
00:42:20:póki twój ojciec ci nie wybaczy.
00:42:27:Powiedziałaś im?!
00:42:29:To dla twojego dobra.
00:42:30:Nigdy by ci się nie udało.|I na zawsze zniszczyłabyś swoją przyszłość!
00:42:33:Naprawdę? Dla mojego dobra?!
00:42:35:Postaram się o tym pamiętać,|gdy będę na wygnaniu,
00:42:38:a ty tutaj, w łożu króla!
00:42:40:Bez konkurowania o miłość naszego ojca!|I to było dla mojego dobra, nie twojego.
00:42:45:Anno!
00:42:51:Mądrzej byłoby patrzeć na to|jak na pewną szansę.
00:42:56:Jesteś wykształcona.
00:42:58:Nie miałam takiej szansy.
00:43:00:Jedziesz do Francji.|Królowa jest doświadczona.
00:43:04:Bądź dla niej przydatna,|zabawiaj ją.
00:43:07:Spodoba jej się twój animusz.
00:43:09:Ucz się od niej.
00:43:11:Obserwuj dwórki, jak osiągają, co tylko chcą|u mężczyzn nie depcząc im po stopach,
00:43:17:ale przez pozwalanie im,|by myśleli, że oni decydują.
00:43:21:Na tym polega sztuka bycia kobietą.
00:45:08:Już.
00:45:16:Otwórz oczy.
00:45:22:Zostanę hrabią, twój brat wicehrabią.
00:45:24:Dodatkowo dostaniemy nowe ziemie,|więc spłacimy długi.
00:45:30:Król uzgodnił małżeństwo|między tobą i Jane Parker.
00:45:37:Ojcze, proszę cię, nie.
00:45:39:Myślałem, że jesteś|zainteresowany tą rodziną.
00:45:42:Dziewczyna ma dobre koneksje.|Jej ojciec jest kuzynem króla.
00:45:45:Ale czy naprawdę muszę ją poślubić?
00:45:47:Oczywiście, że musisz.
00:45:48:Nie masz dumy?
00:45:50:Czy może zrzucisz wszystko na Marię?
00:45:56:Tak.
00:46:10:Na ślub przybędzie król Anglii
00:46:13:i najwięksi szlachcice.
00:46:16:Czy prosząc o uśmiech,|proszę o zbyt wiele?
00:46:20:Dlaczego mam się uśmiechać?
00:46:22:Jestem matką jednego dziecka, które musi|poślubić dziewczynę, której nienawidzi.
00:46:26:Drugie zostało wygnane|za granicę w niełasce,
00:46:29:a kolejne publicznie|zadaje się z cudzołożnikiem.
00:46:33:Mówisz, że troszczysz się|o jej szczęście.
00:46:35:Czy Maria będzie szczęśliwa,|gdy ją opuści?
00:46:38:Wiesz, że to się w końcu stanie.
00:46:40:Tylko Bóg wie,|jak wszystko się skończy.
00:46:42:Bóg...
00:46:43:odwrócił się od nas dawno temu.
00:46:45:A te komnaty?|Nasza nowa pozycja?
00:46:47:Czy nic z tego, co robię,|nie podoba ci się?
00:46:49:Te prezenty? Te łaski?|Znikną tak szybko, jak się pojawiły.
00:46:55:Te komnaty należały kiedyś do księcia|Buckingham, najbliższego przyjaciela króla.
00:47:00:Jego głowa gnije teraz na palu.
00:47:03:Był winien zdrady.
00:47:04:Zdrady? Czym jest zdrada?
00:47:05:Wszystkim, co postanowi król|i jego ludzie.
00:47:09:Pod wpływem kaprysu.
00:47:57:Dziecko żyje.
00:47:59:Nie poroniła.
00:48:02:Ale dla dobra dziecka
00:48:05:od teraz musi pozostać w łożu.
00:48:49:Teraz gdy Maria leży w łożu,|król dłużej nie będzie z nią sypiać.
00:48:53:Przez jakiś czas będzie ją odwiedzać.
00:48:58:Królowa szybko zaprzątnie mu|głowę ładnymi Hiszpankami.
00:49:02:Nie wspominając mlecznobiałej|twarzy dziewczyny Seymourów.
00:49:06:Musimy wywrzeć na niego wpływ,|czym tylko możemy.
00:49:15:Tak?
00:49:17:Ja...
00:49:18:...chciałem zasugerować
00:49:21:...Annę.
00:49:22:Nie mogłeś kontrolować jej ostatnim razem.
00:49:23:Dlaczego sądzisz, że zmieniło to|parę miesięcy we Francji?
00:49:28:Otrzymuję regularnie sprawozdania
00:49:31:od wdowy po poprzednim królu.
00:49:33:Wydaje się, że...
00:49:36:...zmieniła się.
00:49:45:Na rozkaz twojego wuja|musisz więc powrócić.
00:49:50:Będziesz zabawiać króla,|pilnując, by cały czas myślał o Marii.
00:49:56:Tylko na tym polega twoje zadanie.
00:50:27:Co to za hałas?
00:50:31:To panna Boleyn, wasza łaskawość|i jej historyjki dotyczące dworu francuskiego.
00:50:36:Wiem o jednej dziewczynie Boleynów,|ale leży teraz z dzieckiem w brzuchu.
00:50:42:Dziewczyno Boleynów,
00:50:45:pokaż się.
00:50:58:Co jest tak zabawne?
00:51:00:Dzieliłam się tylko moimi uwagami|na temat nowego króla Francji.
00:51:04:Ma tak wielką władzę,|jednak tak nikły autorytet jako mężczyzna.
00:51:11:Kontynuuj.
00:51:12:Jego małostkowość jest zadziwiająca.
00:51:14:Chowa urazę nawet za|najmniejsze przewinienie.
00:51:17:Rozpuszczony szczeniak|z ostrzem w dłoni.
00:51:20:Karmiący się urazą, niezdolny do|zapomnienia lub przebaczenia.
00:51:25:Wielki król,
00:51:28:wielki mężczyzna
00:51:30:stoi ponad takimi sprawami.
00:51:33:A co możesz wiedzieć|o wielkich mężczyznach?
00:51:35:Przeczytałam wystarczająco|dużo książek
00:51:37:i słyszałam sporo rozmów,
00:51:39:by wiedzieć, że to on,
00:51:41:gdyby stanął przede mną.
00:51:43:Rozejrzyj się.
00:51:45:Jestem ciekaw.
00:51:46:Czy widzisz takiego tutaj?
00:51:52:Szukam, panie.
00:51:54:Nadal szukam, panie.
00:51:58:Tu. Znalazłam.
00:52:06:Mówisz, że przebaczenie|czyni go tak wspaniałym.
00:52:10:Cóż jeszcze?
00:52:12:Wspaniałomyślność,
00:52:14:skromność,
00:52:19:umiejętność rozpoznania podobnych sobie|i nie odczuwania obawy w stosunku do nich.
00:52:25:Podobnych mu mężczyzn?
00:52:26:Także kobiet.
00:52:28:Wierzysz w to?
00:52:29:Że kobieta może być|podobna do mężczyzny?
00:52:32:Takie pytanie zadają sobie kobiety|już od jakiegoś czasu.
00:52:35:Ale zauważamy, że mężczyźni|mają pewną wartość,
00:52:38:więc przyjmujemy ich za równych.
00:52:43:Bardzo się zmieniłaś, panno Anno.
00:52:46:Moje modlitwy zostały więc wysłuchane.
00:52:51:Witamy z powrotem na dworze.
00:52:55:Panie mój.
00:53:00:Co?
00:53:02:Chyba została już dostatecznie ukarana.
00:53:05:Ale w czyim interesie to jest?
00:53:08:Z pewnością nie moim.
00:53:12:Dlaczego zrobili z tego pokoju loch?
00:53:15:Nie musi tu być tak ciemno.
00:53:33:Gdzie byłeś?
00:53:34:Odwiedzałem tylko Marię.
00:53:37:Jak zawsze.
00:53:39:Wraz z powrotem Anny|możesz być podwójnie zazdrosna.
00:53:43:Jestem twoją żoną.
00:53:47:Nigdy ze mną nie ległeś.
00:54:03:Tak!
00:54:06:Mam nadzieję,|że wiesz, co czynisz?
00:54:09:To łotry. Nic ich nie powstrzyma|od zabrania ci pieniędzy.
00:54:12:Nie zakładamy się, wasza łaskawość.
00:54:14:Panna Boleyn przepowiada|naszą przyszłość.
00:54:19:Przepowiedz moją.
00:54:25:To kolejny talent|nabyty we Francji?
00:54:27:Królowa zapewnia damom|wszechstronną edukację.
00:54:31:Słyszałem, że zabawia się|z heretykami.
00:54:35:Uczonymi i filozofami, panie,
00:54:37:uciekającymi przed|prześladowaniami.
00:54:39:Mam nadzieję, że nie słuchałaś.
00:54:41:Nie. I miałam krzyż blisko mojego serca.|Przez cały czas.
00:56:31:Od króla, panno Anno.
00:56:34:Otwórz to.
00:56:37:Otwórz!
00:56:55:A teraz odeślij z powrotem.
00:57:01:Słyszałeś, co powiedziałam.
00:57:06:Co zrobiła?!
00:57:08:Odesłała z powrotem, wasza łaskawość.
00:57:22:Anna.
00:57:29:Miałam zamiar przyjść wcześniej.
00:57:31:Przepraszam, że nie przyszłam.
00:57:33:Byłam zajęta.
00:57:34:A tak, zabawianiem króla.
00:57:37:Tylko tym, siostro,|zapewniam cię.
00:57:39:Pomimo jego starań...
00:57:41:Tak? A nie twoich?
00:57:50:Jak to jest?
00:57:53:Dziecko jest silne.
00:57:55:Nie daje mi odpocząć.|Jak jego ojciec.
00:58:01:Czy czujesz się równie|paskudnie jak wyglądasz?
00:58:04:Wiesz, we Francji żadna kobieta|nie zgodziłaby się być w takim stanie.
00:58:07:Dlaczego przyszłaś, Anno?|Chciałaś mnie męczyć?
00:58:10:Może teraz wiesz, jak to jest...
00:58:13:być oszukaną przez własną siostrę.
00:58:15:Niczego ci nie zrobiłam.
00:58:17:Ukradłaś mi króla, a potem zdradziłaś|moje małżeństwo z Henrykiem Percy.
00:58:20:Jeśli naprawdę tak myślisz,|to myśl.
00:58:23:Tak robiłam, siostro. Każdego dnia|i każdej nocy, gdy byłam na wygnaniu.
00:58:32:Prezent od króla.
00:58:36:Daj go mojej siostrze.
00:58:39:To dla pani, panno Anno.
00:58:42:Dla mnie?
00:58:44:Odeślij go więc.
00:58:46:Natychmiast.
00:58:51:Jak on śmie?
00:58:58:Widzisz?
00:59:00:Dbam o twoje dobro.
00:59:02:Dlaczego?|Skąd to okrucieństwo?
00:59:08:Wiesz, że go kocham.
00:59:11:To może powinnaś przestać.
00:59:40:Wasza łaskawość.
00:59:42:Gdzie jest wasza córka?
00:59:45:Zostawcie nas.
00:59:48:Gdzie jest?
00:59:51:Która?
00:59:57:Która, wasza łaskawość?
01:00:04:Anna.
01:00:06:Wasza łaskawość?
01:00:07:Dostałaś moje prezenty?
01:00:08:Tak.
01:00:09:I?
01:00:10:Nie podobały ci się?
01:00:11:Wręcz przeciwnie, panie.
01:00:12:Bardzo mi się podobały.
01:00:13:To dlaczego mnie obrażasz,|zwracając je?
01:00:15:Ponieważ obrażasz mnie|samym ich wysyłaniem.
01:00:17:Moja siostra leży w łożu|z twoim dzieckiem.
01:00:20:Jeśli chcesz sprawić mi przyjemność, panie,|wyślij te prezenty do niej.
01:00:23:Byłem dla Marii wystarczająco|miły i hojny.
01:00:26:Pozwól, że teraz będę dla ciebie.
01:00:32:Błagam cię, panie,
01:00:33:nie rób tego.
01:00:35:Co się zmieniło?
01:00:36:Ty.
01:00:37:Ty się zmieniłaś.
01:00:39:Jakże mogłabym zapomnieć?
01:00:40:Wolałeś Marię ode mnie,|gdy się poznaliśmy.
01:00:42:Nie, Anno.
01:00:44:Tego dnia w tłumie|widziałem tylko twoją twarz.
01:00:46:Nie powracajmy do tego dnia, panie.
01:00:49:Miałam szansę,|ale jest już za późno.
01:00:54:Nigdy nie zdradzę mojej siostry.
01:00:56:Błagam teraz, zostaw mnie.
01:00:59:To zbyt trudne dla mnie.
01:01:01:Widzisz? Czujesz ten sam ból.
01:01:04:To dowód, że czujesz to samo.
01:01:06:Możliwe...
01:01:07:Ale nigdy do niczego...
01:01:09:Pozwól, że ja o tym zadecyduję.
01:01:11:Pozwól na wszystko.
01:01:14:Zostaw mnie.
01:02:06:Czy król wie?
01:02:08:Został powiadomiony.
01:02:17:W każdej chwili, wasza łaskawość.
01:02:19:Jak się czuje?
01:02:21:Jest odważna i silna,|wszystko powinno być dobrze.
01:03:00:Czy przemyślałaś to,|o co cię pytałem?
01:03:03:Czy jest dla mnie nadzieja?
01:03:04:Jakże mogłabym ci zaufać?
01:03:06:Widziałam, jak najpierw zdradziłeś|swoją żonę, a teraz moją siostrę.
01:03:46:Przysięgam, że nigdy|nie legnę z moją żoną,
01:03:49:ani nigdy więcej nie odezwę się|do twojej siostry.
01:03:53:Daj mi tylko nadzieję.
01:04:00:Chłopiec.
01:04:05:Wasza łaskawość.
01:04:08:Syn.
01:04:11:Syn?
01:04:26:Dobrze, panie.
01:04:30:Możesz mieć nadzieję.
01:04:37:Moja prawdziwa miłość.
01:04:51:Panie.
01:04:59:Panie?
01:05:20:Niech cię diabli!
01:05:22:Niczego nie pozostawiliśmy|przypadkowi.
01:05:24:I w chwili naszej największej chwały...
01:05:26:Chwały?
01:05:27:Jakiej chwały?
01:05:28:Kochanka dała mu bękarta, tylko to.
01:05:31:Ale syna.
01:05:32:Królowa może urodzić syna.
01:05:34:Królowa już nie krwawi.
01:05:40:Jesteś pewien?
01:05:41:Wiem od jednego z jej medyków.
01:05:43:W momencie, kiedy otrzymuje syna,|odwraca się od niego przez wzgląd na ciebie,
01:05:48:więc lepiej miej plan, który zadziała!
01:05:50:Albo co, wujku?
01:05:51:Dość tego!
01:05:53:Oboje.
01:05:58:A co z Marią?
01:06:00:I jej dzieckiem?
01:06:01:Czy już o nich zapomnieliście?
01:06:02:Maria i jej bękart wrócą na wieś.|To życzenie króla... i moje.
01:06:10:Dobrze.
01:06:14:Zatem to ty jej powiesz.
01:06:17:Sądzę, że na to zasłużyłaś.
01:06:43:Jak możesz się tu pokazać?
01:06:48:Moja własna siostra.
01:06:54:Dbaj o siebie, bo nie zaznasz|od niego niczego więcej niż ja.
01:07:00:Nie powinnaś tak łatwo się oddawać.
01:07:02:To są tego konsekwencje.
01:07:05:Oddałam się mężczyźnie,|którego kochałam.
01:07:08:I który mnie kochał.
01:07:10:Miłość mężczyzny|jest bezwartościowa.
01:07:12:Matka kochała i cóż otrzymała?
01:07:15:Niedołężnika za męża.
01:07:18:Miłość nie ma wartości|bez władzy i pozycji.
01:07:21:Jeśli dam królowi syna,|to nie będzie on bękartem.
01:07:33:To, co sugerujesz, to zdrada.
01:07:36:Nie może cię poślubić.|Ma już królową.
01:07:39:Która nie może mu dać męskiego potomka.
01:07:43:Jak zwykle zbyt wysoko sięgasz.
01:07:45:Król zajmie się Katarzyną. |Ja mam ci powiedzieć, dokąd jesteś wysłana.
01:07:51:Wrócisz do Rochford.
01:07:54:Czy nie tego zawsze pragnęłaś?
01:07:57:Wiejskiego życia,|sama z dzieckiem.
01:09:07:Twoja siostra odeszła, jak tego pragnęłaś.
01:09:10:Czy oddasz mi się teraz?
01:09:12:Nie. Tylko gdy będziesz lojalny|wobec mnie bardziej niż wobec innych.
01:09:15:Ależ jestem.
01:09:16:Nie. Jesteś lojalny wobec królowej.
01:09:19:Niemal nie widuję Katarzyny.
01:09:20:Ale siedzi obok ciebie na tronie.
01:09:22:Jest twoją prawą ręką|w sprawach państwowych.
01:09:24:Tylko dla zachowania pozorów.
01:09:25:Ale mimo to jest twoją królową.
01:09:28:W każdym momencie.
01:09:32:Czuję na sobie jej oczy.
01:09:34:I oczy jej szpiegów.
01:09:38:Spójrz na nas.
01:09:40:Skazani na zawsze na potajemne spotkania.|Na rozmowy szeptem.
01:09:45:Raczej nie sprzyja to namiętności.
01:09:48:Co chcesz, bym uczynił?
01:09:59:Nie dbam o to!
01:10:00:Muszę się jej pozbyć!|Znajdź powód!
01:10:05:Woolsey zgodził się nakreślić plan|zesłania królowej do klasztoru.
01:10:09:W ten sposób na dworze|zostaniesz tylko ty.
01:10:12:Ze wszechmiar królowa,|z wyjątkiem tytułu.
01:10:17:Czy to wystarczające zapewnienie?
01:10:19:Czy oddasz mi się teraz?
01:10:22:Panie.
01:10:25:Niczego więcej nie pragnę.
01:10:32:Ale tak długo jak|nie będziemy poślubieni,
01:10:34:każde urodzone przeze mnie dziecko|będzie nazwane bękartem.
01:10:37:A ja ladacznicą.
01:10:39:Czy naprawdę tego|dla mnie chcesz?
01:10:40:Jakiż mamy wybór?|Katarzyna jest moją żoną.
01:10:44:Naprawdę nie wiem, dlaczego trwonimy|czas rozmawiając o klasztorach,
01:10:48:gdy mógłbyś po prostu|unieważnić małżeństwo.
01:10:56:Wtedy ty, drogi panie,
01:11:01:będziesz mógł ponownie się ożenić.
01:11:06:A ja będę mogła w pełni ci się oddać.
01:11:10:Spełnić każde twoje pragnienie.
01:12:09:Maria opowiedziała o wszystkim.
01:12:12:Maria powiedziała narzeczonej Henryka Percy.
01:12:14:Odejdź.
01:12:19:Napisała do króla,|prosząc o rozwód na podstawie tego,
01:12:23:że jego poprzednie małżeństwo|z tobą zostało skonsumowane!
01:12:26:Wiedziałem, że to|będzie nas prześladować!
01:12:29:Muszę iść do króla.
01:12:30:On nie chce cię widzieć, ani słyszeć.|Ani porozmawiać ze mną.
01:12:34:Jedyną osobą z rodziny Boleyn,|z którą porozmawia i której ufa,
01:12:38:jest Maria.
01:12:41:Zatem sprowadź ją tutaj.
01:12:43:Natychmiast.
01:12:51:Czy wasza wysokość chciał mnie widzieć?
01:12:54:Królowa stanie przed sądem,|by ustalona została ważność naszego małżeństwa.
01:12:59:Zanim poddam tę kobietę|tak ciężkiej próbie,
01:13:02:muszę upewnić się, że kobieta,|która zajmie jej miejsce, jest bez skazy.
01:13:08:Mówi się, że Anna i Percy|skonsumowali małżeństwo.
01:13:14:Ona temu zaprzecza.
01:13:16:Muszę być pewny.
01:13:22:Czy mogę jej wierzyć?
01:13:26:A dlaczego nie miałbyś?
01:13:32:Zazwyczaj moje przeczucia są jasne.
01:13:35:Ale w przypadku twojej siostry...
01:13:38:Ma nade mną władzę.
01:13:48:Pytam cię, bowiem ci ufam.
01:13:51:Ponieważ wierzę, możliwe iż mylnie,|że zależy ci na mnie,
01:13:56:że przedłożysz sprawę tej wagi|ponad interesy rodziny.
01:14:15:Chcę podziękować ci za to,|co dziś zrobiłaś.
01:14:23:Jestem twoją dozgonną dłużniczką.
01:14:26:Nic mi nie jesteś winna.
01:14:29:Zrobiłam to jako znak|pojednania między nami,
01:14:32:byśmy w końcu
01:14:34:definitywnie to zakończyły.
01:14:37:I tak się właśnie stanie.
01:14:40:I nowy początek dla nas obu.
01:14:42:Tu, na dworze.
01:14:44:Dziękuję, ale muszę|powrócić na wieś.
01:14:46:Zostawiasz mnie tu samą,|gdy królowa stanie przed sądem?
01:14:51:To nie podlega dyskusji.
01:14:54:Nie podlega dyskusji?
01:14:58:Zostań ze mną.
01:15:01:Proszę.
01:15:03:Potrzebuję siostry u mego boku.
01:15:24:Lud jest za nią.
01:15:25:Lud nie ma prawa głosu.|A biskupi są opłacani przez Woolseya.
01:15:31:Ona idzie w naszym kierunku.
01:15:38:Ladacznice Boleyn.
01:15:42:Moje dawne damy dwory.|W czym wam zawiniłam?
01:15:46:Że zwróciłyście się przeciwko mnie?
01:15:48:Nie dałaś mu dziedzica.
01:15:49:I to tak cię martwi?
01:15:51:Co martwi króla, martwi też mnie.
01:15:53:Jak śmiesz?
01:15:55:/Katarzyno, królowo Anglii,|/stań przed sądem!
01:15:58:Chcesz, bym przebywała w ukryciu|i stała mniszką?
01:16:01:Tak się nie stanie!
01:16:04:Chcesz, bym skłamała przez Bogiem,|że moje pierwsze małżeństwo zostało skonsumowane?
01:16:08:Nie zostało.
01:16:09:Chcesz, bym się usunęła
01:16:11:i zrezygnowała z praw mojej córki|jako jedynej prawowitej dziedziczki korony?
01:16:14:Nie zrobię tego.
01:16:16:Nigdy w życiu.
01:16:18:Nawet jeśli zamęczysz mnie na śmierć.
01:16:24:Jestem Katarzyna, królowa Anglii.
01:16:27:Jedyna prawowita żona króla|i matka dziedziczki tronu.
01:16:31:Ukochana przez lud i przez króla,
01:16:35:na którego rzuciłaś urok.
01:17:04:Panie, w czym ci zawiniłam?
01:17:08:Byłam posłuszną żoną.
01:17:11:Kochałam tych, których kochasz.
01:17:13:Dałam ci dzieci,
01:17:15:choć Bóg zabrał je do siebie.
01:17:18:Jeśli zaprawdę coś świadczy|przeciwko mnie,
01:17:21:to oddalę się we wstydzie i niesławie.
01:17:25:Ale biorąc Boga na świadka, mówię,
01:17:27:że nie ma nic takiego.
01:17:33:Zatem błagam cię, drogi mężu,
01:17:36:oszczędź mi tego upokorzenia.
01:17:39:Ale jeśli tego nie uczynisz
01:17:41:i chcesz podważyć ważność|naszego małżeństwa,
01:17:45:to niech stanie się to|przed właściwym sądem
01:17:47:i przed jedyną władzą,|jaką uznaję.
01:17:51:Jego Świątobliwością.
01:17:53:Papieżem.
01:18:10:To porażka.
01:18:11:Dlaczego? Proces się toczy,|a biskupi nadal są przychylni królowi.
01:18:15:Tak, ale bez aprobaty papieża|wynik będzie bez znaczenia.
01:18:18:Lud nigdy go nie poprze.
01:18:20:Dlaczego król dał mu taką władzę?
01:18:22:Powinien po prostu wziąć sprawy|w swoje ręce i anulować małżeństwo.
01:18:30:Nie. Zerwałby przez to|z kościołem katolickim.
01:18:34:Nie pozwoli mu na to jego wiara.
01:18:36:Ani rozsądek.
01:18:38:Zerwanie z Rzymem politycznie|odizolowałoby Anglię.
01:18:41:Bylibyśmy na łasce protestantów.
01:18:43:Ale alternatywą jest|Anglia bez męskiego następcy tronu.
01:18:47:I ryzyko wojny domowej,
01:18:49:czego najbardziej boi się Henryk.
01:18:53:Muszę jakoś sprawić, by zrozumiał,|że to będzie tego warte.
01:18:58:Gdy zostanę jego królową|i dam mu syna.
01:19:08:Znam cię.
01:19:10:Podjąłeś już decyzję.
01:19:12:I ciąży ci ona.
01:19:14:Czy zniszczysz swoje małżeństwo?
01:19:18:Twój kraj, twoją duszę|dla zachcianki pewnej dziewczyny?
01:19:22:Ponieważ ci odmawia?
01:19:24:Ponieważ dręczy cię swoją odmową?
01:19:27:Sądzisz, że nie zdaje sobie|sprawy z tego, co robi?
01:19:30:Chce, bym się usunęła.
01:19:34:Gdzie jest mój mądry mąż?
01:19:36:Gdzie?
01:19:39:Jesteś królem.
01:19:44:Zatem bądź nim.
01:20:28:Oddasz mi się teraz.
01:20:30:Myślałam, że wyraziłam się jasno.
01:20:33:Póki się nie pobierzemy, nie ma...
01:20:34:Niech cię diabli!
01:20:36:Rozdarłem ten kraj na strzępy|dla ciebie!
01:20:39:Powinieneś mi dziękować,|a nie gniewać się.
01:20:41:Zerwałem z Rzymem.
01:20:43:Raczej uwolniłeś|od dekadencji i korupcji.
01:20:46:Pozbyłem się dobrej kobiety,|która była królową.
01:20:47:Która cię zawiodła i swoją|hiszpańską krwią przykuwa cię do Rzymu.
01:20:51:Zostanę ekskomunikowany!
01:20:53:Ale w zamian zostaniesz|głową nowego kościoła.
01:20:56:Kościoła Anglii.
01:20:58:Bliżej Boga.
01:20:59:Zamilcz!
01:21:01:Ranisz mnie!
01:21:05:Pokażesz mi, jaką jesteś żoną!
01:21:38:Jaki był wobec ciebie?
01:21:43:Czuły, zadziwiająco czuły.
01:23:03:Nazywają mnie wiedźmą.
01:23:05:To minie, gdy zobaczą|jak król cię uwielbia.
01:23:09:Uwielbia mnie?
01:23:21:Mario.
01:23:24:Mario, zaczekaj.
01:23:27:Muszę ci powiedzieć.|Opuszczam dwór
01:23:29:i stanowisko u twojego ojca.|Widziałem już dość.
01:23:34:Oboje widzieliśmy.
01:23:38:Mam trochę oszczędności.|Niedużo, ale
01:23:42:wystarczy na twoje utrzymanie.
01:23:45:Byś była bezpieczna.
01:23:49:Myślę o pewnym miejscu w Tatton,|gdzie dorastałem, na zachodzie.
01:23:53:Stafford?
01:23:54:Jeśli pojedziesz ze mną, to nigdy cię|nie zdradzę, ani nie zaniedbam.
01:23:57:To niemożliwe i wiesz o tym.
01:23:59:Moja rodzina nigdy na to nie pozwoli.
01:24:01:Dbasz o to?
01:24:02:O to, co myślą?|Po tym, co ci zrobili?
01:24:25:Jeszcze raz, tylko raz!
01:24:28:Przyj, jeszcze raz!
01:24:30:Dalej, Anno.
01:24:35:Udało ci się.
01:24:54:Co to jest?
01:24:56:Co?
01:25:14:To dziewczynka.
01:25:17:Piękna, zdrowa dziewczynka.
01:26:12:Nadała jej imię Elżbieta.
01:26:15:Po waszej matce.
01:26:19:Czy dziecko jest zdrowe?
01:26:21:Całkowicie, panie.
01:26:35:Cóż...
01:26:37:Jeśli możemy mieć zdrową córkę,|to możemy też zdrowego syna.
01:27:08:Z kim idzie?
01:27:14:Jane Seymour.
01:27:21:Jak mógł mi to robić?
01:27:23:Anne, musisz wypocząć.
01:27:24:Nie urodziłam syna.|Któż mi pomoże?
01:27:26:Jeśli nie dam mu syna,|to oddali mnie.
01:27:29:Nie pozwolę mu na to!
01:28:06:Uderzyłam go.
01:28:08:Co ja wyprawiam?!
01:28:10:Sama wszystko niszczę.|Nie mogę spać.
01:28:13:Nie mogę myśleć bez snu.
01:28:16:Anno.
01:28:17:I coraz trudniej go podniecić.
01:28:20:Czasem...
01:28:22:nie jest w stanie nic zrobić.
01:28:24:Muszę się posuwać do|bardziej poniżających...
01:28:28:Rano sam się nienawidzi.
01:28:30:Nienawidzi mnie za to,|do czego go zmusiłam.
01:28:34:Wszystko się wymyka!
01:28:37:I to moja wina.
01:28:39:Moja wina.
01:28:53:Królowa jest brzemienna.
01:29:14:Królowa jest brzemienna,|ale sytuacja jest delikatna.
01:29:17:Twoje obawy nie są więc bezpodstawne,
01:29:20:ale zatrzymaj je dla siebie.
01:29:23:Ta ciąża jest zagrożona.
01:29:25:Jeśli to chłopiec,|to Boleyn będą nietykalni.
01:29:30:Jeśli dziewczynka,
01:29:32:albo dziecko urodzi się martwe,
01:29:34:to zginie każdy powiązany|z nimi, w tym ty sama.
01:29:39:Musimy więc razem|nad tym pracować, Jane.
01:30:04:Nic mi nie jest.
01:30:05:Nic nie jest.
01:30:08:To tylko zły sen.
01:30:12:Sprowadźcie mojego brata i siostrę.
01:30:53:Straciłam dziecko.
01:30:57:Niemal bezboleśnie.
01:31:00:I tak szybko.
01:31:04:Tak jakby go nigdy nie było.
01:31:11:Pozbądźcie się tego!
01:31:13:Zakopcie!|Pozbądźcie się jakoś!
01:31:16:Wrzućcie do ognia!
01:32:11:Obserwuje mnie.
01:32:13:Przygląda mi się.
01:32:15:Zastanawia się,|dlaczego tego nie widać.
01:32:17:Nie powiedziałaś mu.
01:32:20:Uzna to za dowód,
01:32:22:że nie mogę urodzić dziecka.
01:32:25:Karze mnie spalić jako wiedźmę.
01:32:29:Jest jeszcze czas.
01:32:31:Zajdziesz jeszcze w ciążę.
01:32:32:Nie będzie spał teraz ze mną
01:32:33:i ryzykował uraz dziecka,|które myśli, że noszę.
01:32:37:Nie.
01:32:44:Czy muszę to przeliterować?!
01:32:47:Spanie z innym mężczyzną|to akt zdrady.
01:33:01:Przestań!
01:33:03:Anno, to szaleństwo!
01:33:04:Nie widzisz tego?|Jesteś moją jedyną nadzieją.
01:33:05:Nie mogę słuchać.|To potworne!
01:33:07:- Mario.|- Chodź, George!
01:33:08:George, proszę.
01:33:11:Moje życie od tego zależy!
01:33:20:Niech Bóg się nad wami zlituje.
01:34:24:Nie mogę.
01:34:26:Przepraszam.
01:34:29:Po prostu nie mogę.
01:34:39:Powiem królowi,
01:34:43:mimo że mnie wygna.
01:34:49:Widziałam ich.|Oboje.
01:34:59:Tak?
01:35:09:Zabierz moje rzeczy|i zawieź je do Rochford.
01:35:27:Wasza łaskawość.
01:35:28:Lady Rocheford przyszła.
01:35:33:Nie teraz.
01:35:34:Ma informacje o swoim mężu,|George'u Boleyn i królowej.
01:35:43:O co chodzi?
01:36:34:Nie mogłam nic poradzić, panie.
01:36:37:Błagam o twoją litość.
01:36:38:Wiedźmo.
01:36:39:Panie, nie.
01:36:40:Przeklęta wiedźmo.
01:36:43:Dlaczego?
01:36:45:Po prostu wyszedł.
01:36:48:Mój syn.
01:36:50:Nie ma w tym naszej winy.
01:36:52:Nie.
01:36:53:Co takiego?
01:36:54:Co jeszcze zrobiłam?
01:36:56:Straże.
01:36:57:Panie?
01:36:58:Straże!
01:37:10:Puśćcie mnie!
01:37:29:Moje dzieci.
01:37:31:Moje dzieci.
01:37:41:Spójrz do czego doprowadziłeś!
01:38:39:To smutny dzień dla Anglii,|gdy szlachta nie powstaje przed królową.
01:38:42:I smutniejszy jeszcze, gdy królowa ta|oskarżona jest o cudzołóstwo i kazirodztwo.
01:38:48:Oskarżona nie jest skazaną,
01:38:50:wujku.
01:38:52:A może jest w tym sądzie?
01:38:56:Panie Cromwell, odczytaj|akt oskarżenia.
01:39:01:W 28. roku panowania Henryka,|króla Anglii, jego żona, królowa,
01:39:08:została uwiedziona przez diabła,|popełniając świadomie kazirodztwo, zdradę stanu
01:39:19:i znieważając Boga.
01:39:22:Czy przyznajesz się do winy?
01:39:24:Niewinna, panie.
01:39:29:Miłość, którą czuję wobec brata,
01:39:32:to naturalne uczucie między|osobami razem się wychowującymi,
01:39:37:razem chorującymi,|bawiącymi się jako dzieci.
01:39:42:Osądźcie mnie, panowie,|nie zapomnijcie nigdy,
01:39:45:że wasz wyrok zostanie|osądzony przez Boga.
01:39:50:W najwyższym z sądów.
01:39:56:Panie, czas na wydanie wyroku.
01:40:12:- Winna.|- Winna.
01:40:14:- Winna.|- Winna.
01:40:17:- Winna.|- Winna.
01:40:35:Winna.
01:41:04:Proszę!
01:41:43:Zostawcie nas.
01:41:48:Wszyscy.
01:42:00:Wasza wysokość.
01:42:03:Powiedziano mi, że jest już|za późno dla mojego brata George'a.
01:42:15:Błagam cię,
01:42:17:oszczędź moją siostrę.
01:42:20:Rozumiem, że cię znieważyła|i nie może być królową.
01:42:22:Ale czy musi umrzeć?
01:42:25:Została osądzona i uznana za winną.
01:42:29:Mógłbyś ją odesłać.|Nikt by się nie dowiedział.
01:42:31:Dlaczego jesteś tu dla niej?
01:42:34:Naraziłaś się na wielkie|niebezpieczeństwo.
01:42:38:Ponieważ jest moją siostrą.
01:42:41:A przez to w połowie|jest taka jak ja.
01:42:46:Niczego nie uczynię,
01:42:48:co mogłoby cię zranić.
01:42:59:Odejdź.
01:43:54:Nie zrobiliśmy tego.
01:43:56:George i ja, my...
01:44:05:Straże ich wpuszczają?
01:44:08:Zostaniesz oszczędzona.|Król dał mi swoje słowo.
01:44:14:Spotkał się z tobą?
01:44:20:Mówią, że jest teraz z Jane Seymour.
01:44:23:Czy to prawda?
01:44:26:Nie.
01:44:30:Dziękuję.
01:44:32:Jesteś wspaniałomyślna.
01:44:39:Przytul mnie.
01:44:42:Zaopiekujesz się Elżbietą?
01:44:45:Nie dojdzie do tego, obiecuję.
01:44:48:Obiecuję.
01:44:51:Dotrzyma słowa.|Wiem, że tak będzie.
01:46:15:Panowie, pokornie poddałam się prawu
01:46:21:i prawo mnie osądziło.
01:46:26:Moje winy
01:46:29:są znane Bogu i powierzam je jemu,
01:46:34:prosząc o łaskę dla mojej duszy.
01:46:38:Proszę Jezusa, by zachował|mojego pana i władcę, króla.
01:46:45:Naj...
01:46:47:Najlepszego
01:46:49:i najłagodniejszego pana|nam wszystkim.
01:46:56:Pani.
01:47:09:/Mario:
01:47:10:/Ryzykowałaś życiem,|/przybywając na dwór.
01:47:13:/Oszczędziłem cię|/z szacunku i uczucia do ciebie.
01:47:19:/Zalecam ci więcej|/tego nie robić.
01:47:22:/Za drugim razem|/nie zostanie ci okazana łaska.
01:47:26:/Niech Bóg cię błogosławi.
01:47:29:/I mojego syna.
01:47:32:/I niech będzie łaskawy dla ich dusz.
01:48:12:Jezu, powierzam ci duszę moją.
01:49:15:Matko, podaj mi dziecko.
01:50:04:Zhańbiony i otoczony pogardą,|sir Tomasz Boleyn zmarł dwa lata później.
01:50:11:Książę Norfolk został uwięziony.|Za zdradę straceni zostali jego syn, wnuk i prawnuk.
01:50:22:Decyzja Henryka o zerwaniu z|kościołem katolickim na zawsze zmieniła Anglię.
01:51:02:Maria wyszła za mąż za Williama Stafforda|i życia żyła z nim szczęśliwie z dala od dworu.
01:51:08:Strach Henryka przed pozostawieniem Anglii|bez silnego następcy okazał się być nieuprawniony.
01:51:14:Zostawił następcę,|który rządził Anglią przez 45 lat.
01:51:21:Nie był to chłopiec, którego pragnął,|ale silna ruda dziewczynka urodzona mu przez Annę,
01:51:29:Elżbieta.