7 30 marca 2011 Identyfikacja bakterii biochemiczna i serologiczna


Wybrane metody
biochemiczne
i serologiczne identyfikacji
bakterii chorobotw贸rczych
Podzia艂 drobnoustroj贸w ze wzgl臋du na rodzaj ich interakcji
z organizmem ludzkim:
仞drobnoustroje komensalne
- kolonizuj膮 powierzchni臋 cia艂a nie wyrz膮dzaj膮c szkody;
prawid艂owa flora organizmu, np. E. coli
仞drobnoustroje patogenne
- dzia艂aj膮 szkodliwie na organizm gospodarza
> bezpo艣rednia inwazja i uszkodzenie tkanek, np. Shigella sp.
> produkty toksyczne, np. Clostridium
仞drobnoustroje oportunistyczne
- wyst臋puj膮 w 艣rodowisku i s膮 sk艂adnikami flory organizmu
- nieszkodliwe dla os贸b zdrowych
- ci臋偶kie schorzenia u chorych z obni偶on膮 odporno艣ci膮 (zabiegi)
仞drobnoustroje wywo艂uj膮ce choroby odzwierz臋ce
- choroby u kr臋gowc贸w innych ni偶 ludzie, ale mo偶na si臋 nimi
zakazi膰 na skutek kontaktu z zaka偶onymi zwierz臋tami lub
produktami pochodzenia zwierz臋cego
Postulaty Kocha
stanowi膮 do dzi艣
kryterium uznania
danej bakterii
za czynnik
etiologiczny
(przyczyn臋)
okre艣lonej choroby.
Serotyp - odmiana mikroorganizmu, kt贸r膮 mo偶na
okre艣li膰 za pomoc膮 reakcji serologicznych, czyli
reakcji z u偶yciem przeciwcia艂 lub dope艂niacza.
R贸偶nice pomi臋dzy serotypami zale偶膮 od
antygen贸w znajduj膮cych si臋 na powierzchni
kom贸rek drobnoustroju. Cz臋sto s膮 to bia艂ka
o kluczowym znaczeniu dla patogenezy lub te偶
substancje odpowiedzialne za mniejsz膮 lub
wi臋ksz膮 wra偶liwo艣膰 mikroorganizmu na czynniki
odporno艣ciowe. Dlatego okre艣lenie serotypu jest
cz臋sto wa偶ne w przypadku bada艅 laboratoryjnych
s艂u偶膮cych wykryciu i identyfikacji patogenu.
Metody identyfikacji
mikroorganizm贸w
Podzia艂 metod identyfikacji mikroorganizm贸w:
a) biochemiczne
b) biofizyczne
c) biologii molekularnej
d) immunochemiczne
Metody biochemiczne
Polegaj膮 na okre艣leniu zdolno艣ci mikroorganizm贸w
do asymilacji, fermentacji lub rozk艂adu okre艣lonych
zwi膮zk贸w chemicznych
仞 cechy biochemiczne okre艣la si臋 na podstawie reakcji
chemicznych zachodz膮cych w odpowiednio skomponowanych
po偶ywkach wzrostowych
仞 wyniki test贸w biochemicznych odczytuje si臋 makroskopowo
- wzrost lub jego brak
- zmiana zabarwienia po偶ywki
- reakcja barwna po wprowadzeniu odczynnika reaguj膮cego
.......z wytwarzanym metabolitem
- wytworzenie gazu
Test API 20 NE
" Przeznaczony jest do oznaczania jednego szczepu bakterii
" Sk艂ada si臋 z 20 mikroprob贸wek zawieraj膮cych bezwodne
pod艂o偶e
" S艂u偶膮 one do wykonania 8 test贸w konwencjonalnych i 12
asymilacyjmych
" Testami konwencjonalnymi oznacza si臋 zdolno艣膰 do:
- wytwarzania oksydazy cytochromowej
- fermentacji glukozy
- rozk艂adu cukr贸w z艂o偶onych na podstawie stwierdzenia
zdolno艣ci
do zdolno艣ci do wytwarzania enzymu beta-galaktozydazy i
beta-glukozydazy
- rozk艂adu bia艂ek i aminokwas贸w na podstawie oznaczania
wytwarzanego indolu oraz enzym贸w: hydrolazy argininy,
proteazy i ureazy
- redukcja azotan贸w do azotyn贸w oraz do azotu
cz膮steczkowego
(denitryfikacja)
" Testami asymilacyjnymi oznaczana jest zdolno艣膰 bakterii do
wykorzystywania jako zr贸d艂a w臋gla: arabinozy, glukozy,
Interpretacja
wynik贸w bada艅
w艂a艣ciwo艣ci
biochemicznych
bakterii za
pomoc膮 testu API
20 NE
Test API STAPH
" Przeznaczony jest do identyfikacji jednego szczepu bakterii
" Sk艂ada si臋 z 20 mikroprob贸wek zawieraj膮cych bezwodne pod艂o偶a
" S艂u偶膮 do wykonania 19 test贸w biochemicznych, za pomoc膮 kt贸rych
okre艣lana jest zdolno艣膰 do:
- wykorzystania w臋glowodan贸w (cukr贸w prostych,
wielocukr贸w) i alkoholi
- redukcji azotan贸w do azotyn贸w
- wytwarzania fosfatazy alkalicznej
- wytwarzania acetylometylokarbinolu (acetoina) z glukozy
- hydrolizy argininy i mocznika
Interpretacja
wynik贸w
bada艅
w艂a艣ciwo艣ci
biochemicznyc
h bakterii za
pomoc膮 testu
API STAPH
Testy biochemiczne
Naniesienie
Zawieszenie
INKUBACJA
(18  48 h)
Interpretacja wynik贸w w te艣cie API (bioMerieux)
Test Colilert
" Do wykrywania bakterii z grupy coli w wodzie s艂odkiej i morskiej
(przy analizie sanitarnej wody)
" Oparty jest na technologii wskaznikowych substrat贸w od偶ywczych
(DST)
" E. coli wykorzystuj膮 produkowany przez siebie enzym
Beta-glukuronidaz臋 do przemian 4-metyl-umbeliferyl-beta-D-
glukuronidu, kt贸ry jest wskaznikowym substratem od偶ywczym testu
" Badana pr贸bka wykazuje fluorescencj臋, gdy obecne s膮 bakterie E.
coli, w przypadku obecno艣ci innych bakterii z grupy coli utrzymuje
si臋 barwa 偶贸艂ta, ale brak fluorescencji.
" Dwa rodzaje testu: jako艣ciowy (obecne/nieobecne) i ilo艣ciowy
" Test jako艣ciowy przeprowadza si臋 w pojemnikach zawieraj膮cych
100 ml badanej pr贸bki wody, a test ilo艣ciowy na specjalnych
p艂ytkach.
Testy serologiczne
" Polegaj膮 na 艂膮czeniu przeciwcia艂 z antygenem
i wytr膮ceniu osadu lub blokowaniu aktywno艣ci
antygenu
" G艂贸wne rodzaje odczyn贸w serologicznych:
 precypitacji (antygeny rozpuszczalne)
 aglutynacji (wykrywanie przeciwcia艂 i antygen贸w)
 wi膮zania dope艂niacza (blokowanie antygen贸w lub
liza kom贸rek z udzia艂em dope艂niacza)
 neutralizacja (zoboj臋tnianie okre艣lonych w艂a艣ciwo艣ci
antygenu)
Odczyn precypitacji:
" reakcja przeciwcia艂o/antygen - pod wp艂ywem swoistego
przeciwcia艂a 艂膮cz膮cego si臋 z cz膮steczk膮 antygenu powstaj膮
kompleksy antygen-przeciwcia艂o, kt贸re 艂膮cz膮c si臋
w wi臋ksze agregaty wytr膮caj膮 si臋 z roztworu w postaci
precypitatu.
" Reakcja ta jest wysoce swoista, ale czu艂o艣膰 jest mniejsza
ni偶 np. reakcji aglutynacji.
" Najprostsz膮 metod膮 precypitacji jest zmieszanie surowicy
i antygenu w prob贸wce. W obecno艣ci swoistych
przeciwcia艂 na dnie prob贸wki obserwuje si臋
charakterystyczny osad.
Odczyn aglutynacji:
" reakcja przeciwcia艂o/zawiesina antygen贸w - powstaj膮ce
kompleksy antygen-przeciwcia艂o 艂膮cz膮c si臋 (zlepiaj膮c)
w wi臋ksze agregaty powoduj膮 m臋tnienie pierwotnie
jednorodnej zawiesiny.
" Uzyskany wynik wyra偶a si臋 w postaci miana, tzn.
najwi臋kszego rozcie艅czenia przeciwcia艂 powoduj膮cego
aglutynacj臋.
" Ma zastosowanie w diagnostyce m.in. salmonellozy,
listeriozy i mononukleozy oraz wykrywania rotawirus贸w
oraz czynnika reumatoidalnego.
Odczyn wi膮zania dope艂niacza:
" Stosuje si臋 najcz臋艣ciej do wykrywania swoistych
przeciwcia艂.
" Dope艂niacz ma zdolno艣膰 wi膮zania immunokompleks贸w.
Wolny dope艂niacz powoduje liz臋 krwinek czerwonych,
kt贸re jako antygen zwi膮za艂y na swojej powierzchni
przeciwcia艂a. Je艣li dope艂niacz zostanie zwi膮zany przez
immunokompleksy nie wyst膮pi hemoliza.
" Stosowany jest w diagnostyce toksoplazmozy, cytomegalii,
odry, r贸偶yczki, brucelozy, zaka偶e艅 wirusem typu herpes,
duru brzusznego, dur贸w rzekomych oraz zaka偶e艅 o
etiologii Mycoplasma.
Metody serologiczne
" Odczyn immunofluorescencji  przeciwcia艂a znakowane
barwnikiem fluoryzuj膮cym, metoda po艣rednia lub bezpo艣rednia 
wysoka czu艂o艣膰
" Metody radioimmunologiczne  przeciwcia艂a znakowane izotopami
" ELISA  znakowanie przeciwcia艂 enzymami, kt贸re nast臋pnie
reaguj膮 z substancj膮 chemiczn膮 wytwarzaj膮c barwnik, liczne
odmiany metody
" Immunobloting  elektroforeza bia艂ek i przeniesienie ich na b艂on臋,
inkubacja w roztworze przeciwcia艂 po艂膮czonych z peroksydaz膮,
kt贸ra rozk艂ada barwnik  identyfikacja antygen贸w bia艂kowych
i przeciwcia艂
TESTY LATEKSOWE
" Zasada dzia艂ania test贸w oparta jest o reakcj臋 aglutynacji
zachodz膮cej w uk艂adzie antygen-przeciwcia艂o. Antygen
znajduje si臋 w badanym materiale klinicznym, za艣 drugim
elementem tego uk艂adu s膮 monoklonalne przeciwcia艂a
przeciwko okre艣lonemu antygenowi (np. otoczce)
op艂aszczone na no艣niku (cz膮steczki lateksu).
" Dost臋pne na rynku testy lateksowe pozwalaj膮 nie tylko na
stwierdzenie obecno艣ci drobnoustroj贸w, ale tak偶e na ich
identyfikacj臋.
" Mimo i偶 testy lateksowe przy艣pieszaj膮 i ukierunkowuj膮
badanie mikrobiologiczne, nie zwalniaj膮 z wykonania
klasycznej diagnostyki metod膮 hodowli.
TEST ELISA
" pozwala na jako艣ciowe i ilo艣ciowe oznaczanie przeciwcia艂
(we wszystkich klasach) i antygen贸w w materiale
biologicznym
" oparty jest na zasadzie chromatografii powinowactwa -
znany czynnik (antygen lub immunoglobulin臋) absorbuje
si臋 na sta艂ym pod艂o偶u. Do powsta艂ej w ten spos贸b fazy
sta艂ej przy艂膮cza si臋 swoisty antygen lub przeciwcia艂a (je艣li
s膮 obecne w badanej pr贸bce). Nie zwi膮zany materia艂
usuwa si臋 przez p艂ukanie. Po wyp艂ukaniu zb臋dnego
materia艂u i dodaniu odpowiedniego dla enzymu substratu
oznacza si臋 spektrofotometrycznie intensywno艣膰 reakcji
barwnej, kt贸ra jest odzwierciedleniem rozk艂adu substratu
przez enzym. Na tej podstawie wnioskuje si臋 o zawarto艣ci
poszukiwanych czynnik贸w w badanym materiale
(antygen贸w lub przeciwcia艂).
Olbrzymia rola, wysoka czu艂o艣膰 i swoisto艣膰 test贸w
ELISA doprowadzi艂a do wykonania test贸w
fabrycznych, wysoko zautomatyzowanych, a nawet
skomputeryzowanych.
Testy ELISA wykorzystuje si臋 w diagnostyce np.
toksoplazmozy, cytomegalii, r贸偶yczki, 偶贸艂taczki
zakaznej, Chlamydia, wirus贸w RSV, Rotawirus贸w
i Helicobacter pylori.
IMMUNOBLOTTING
" mo偶e by膰 zastosowany do analizy antygen贸w bia艂kowych,
a tak偶e do charakteryzowania przeciwcia艂
" wykorzystywany cz臋sto do wykrywania swoistych
przeciwcia艂 w surowicy chorych
" jest rozszerzeniem bada艅 serologicznych, kt贸re wykazuj膮
obecno艣膰 swoistych antygen贸w r贸偶nych patogen贸w,
a tak偶e swoiste przeciwcia艂a reaguj膮ce
z charakterystycznymi antygenami bia艂kowymi tych
patogen贸w
" z du偶ym powodzeniem jest stosowany w diagnostyce
zaka偶e艅 wirusowych, bakteryjnych i zaka偶e艅
pierwotniakami (np. wirusem cytomegalii, Helicobacter
pylori, Campylobacter, Clostridium, Escherichia coli,
Staphylococcus oraz Toxoplasma gondii)


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
6 23 marca 2011 Metabolizm bakterii
膯wiczenie 7 Identyfikacja bakterii (metoda klasyczna i testy API)
30 03 2011
5 16 marca 2011 Morfologia grzybow mikroskopowych
wyk艂ad 8 30 11 2011
nowe fakty z 30 IX 2011
艢wiatowy Kongres 呕yd贸w wzywa do bojkotu Polski Gazeta pl 30 03 2011
艢wiatowy Kongres 呕yd贸w wzywa do bojkotu Polski Gazeta pl 30 03 2011
poziom podstawowy 12 marca 2011
3 2 marca 2011 Obserwacje mikroskopowe organizm贸w wyizolowanych w preparatach prze偶yciowych
Ustawa o zmianie ustawy o podatku od towar贸w i us艂ug z 18 marca 2011
2011 07 28 08 49 30
Pytania z EC 2 2008 2011 04 30
SIMR AN2 EGZ 2011 06 30

wi臋cej podobnych podstron