na rzecz ludzi starszych
WHO wysuwa jako priorytet działań
gerontologicznych na najbliższe lata -
staranie o utrzymanie sprawności,
niezależności, aktywności do późnych lat
życia
Oznacza to wczesne wykrywanie
czynników ryzyka
Oznacza to również taki kierunek działań
profilaktycznych i leczniczych, który
zapobiegałby narastaniu niesprawności
i uzależnieniu od opiekunów lub instytucji
medycznych w geriatrii
Obecnie w Polsce nie istnieją takie
standardy opieki geriatrycznej, które byłyby
obowiązujące dla wszystkich komórek i
placówek służby zdrowia, do których
trafiają ludzie starsi
Brak jest również jednolitej organizacyjnie
formy świadczenia usług medycznych nad
ludźmi starszymi. Istnieją regiony,
w których ta opieka jest dobrze
zorganizowana, ale istnieją również tzw.
białe plamy, gdzie nie uświadczy jednej
chociażby poradni geriatrycznej.
Istnieje jednak projekt rozporządzenia MZ
w sprawie opieki geriatrycznej
uwzględniający propozycje wypracowane
przez geriatrów
Wydanie projektowanego rozporządzenia przez ministra właściwego do spraw zdrowia ma na celu:
1) poprawę jakości opieki nad osobami w wieku 60 lat i powyżej poprzez:
a) kompleksowość i fachowość oferowanych świadczeń opieki
zdrowotnej z zakresu geriatrii;
b) poprawę dostępności do kwalifikowanych świadczeń
geriatrycznych;
c) uproszczenie procedur diagnostycznych dla osób w wieku 60 lat i powyżej – redukcja liczby wizyt specjalistycznych, a przez to zapotrzebowania na transport, odciążenie opiekuna;
d) redukcję polifarmakoterapii;
2) optymalizację organizacji i ekonomizację wydatków na opiekę nad ludźmi starszymi.
specjalistów z zakresu geriatrii
Opieka nad pacjentem w starszym wieku
sprawowana przez wielodyscyplinarny zespół
złożony z personelu medycznego, niemedycznego
oraz wolontariuszy. Tylko taka opieka zapewnia
z jednej strony holistyczne spojrzenie na potrzeby
pacjenta, a z drugiej indywidualizację w zakresie
świadczonych usług zdrowotnych.
Pod pojęciem opieki holistycznej rozumiana jest opieka lekarska, pielęgniarska, i rehabilitacyjna oraz pomoc psychosocjalna. Obejmuje ona również aspekty edukacyjne, gdyż pacjent świadomy ograniczeń wynikających z procesu chorobowego nakładającego się na podeszły wiek może czynnie uczestniczyć w procesie leczenia, a przede wszystkim zapobiegania niepełnosprawności wynikającej powikłań.
Z drugiej strony holistyczne podejścia do pacjenta obejmuje również edukację rodziny czy opiekunów w zakresie zasad opieki nad
pacjentem w wieku podeszłym oraz pomoc w przypadku
pogarszającego się zdrowia i związanej z tym niesprawności.
Holistyczna opieka geriatryczna w okresie
terminalnym zapewniać ma komfort
psychiczny i fizyczny umierającemu
pacjentowi. Pozwala również – poprzez
edukację – przygotować rodzinę/opiekunów
do bycia z pacjentem w ostatnim okresie jego
życia.
Działalność jednostek opieki geriatrycznej opiera
się na następujących zasadach:
1. profilaktyka
2. rozpoznawanie i leczenie chorób występujących u
ludzi starszych;
3. uśmierzanie objawów somatycznych;
4. wsparcie psychiczne i socjalne;
5. pomoc i edukacja rodziny/opiekunów
Kompleksowa Ocena Geriatryczna
Kompleksowa ocena stanu chorego, wykonywana przez
wszystkich członków zespołu geriatrycznego, jest
podstawą diagnozowania i leczenia w geriatrii. Specyfika
pracy personelu geriatrycznego wymaga nielimitowanego
czasu porady, szczególnie wizyty domowej (często
przekraczającym godzinę).
Kompleksowa i interdyscyplinarna Pełna Ocena
Geriatryczna ( Comprehensive Geriatric
Assestment) jest obecnie obowiązującym w świecie,
tzw. „złotym standardem” podejścia geriatrycznego.
Opiera się ona na współpracy praktyków różnych
dyscyplin medycznych i niemedycznych w zakresie
złożonych potrzeb zdrowotnych i środowiskowo-
socjalnych człowieka starszego
Proponowane miejsca sprawowania i formy
organizacyjne opieki geriatrycznej
ambulatoryjna opieka geriatryczna – poradnia geriatryczna,
domowa opieka geriatryczna – geriatryczny zespół opieki domowej przy poradni,
dzienny ośrodek opieki geriatrycznej – dzienny oddział geriatryczny (szpitalny),
stacjonarna opieka geriatryczna – oddział geriatryczny (szpitalny),
geriatryczny zespół konsultacyjny w instytucjach leczniczych, konsultacje udzielane lekarzom rodzinnym i lekarzom innych specjalności
opieka paliatywno-hospicyjna w końcowej fazie życia – geriatryczny zespół opieki domowej przy poradni.
Zgodnie z zaleceniami WHO na 100-120 tys.
mieszkanców powinno funkcjonować ok. 20-
25 łóżek w formie oddziałów stacjonarnych,
15-25 miejsc w oddziałach dziennych
geriatrycznych oraz 1 poradnia (2 etaty
lekarskie)
Oddziały stacjonarne powinny stanowić odrębne jednostki
organizacyjne, spełniać standardy- wymogi, zarówno w
odniesieniu do pomieszczeń, wyposażenia, liczby personelu,
liczby mieszkańców zamieszkałych w danym obszarze (w
promieniu ok. 30 km), niezbędne jest dysponowanie
odpowiednio wyszkolonym personelem, doświadczonym w
sprawowaniu opieki nad ludźmi starszymi.
Na 100 tysięcy mieszkańców przewiduje się
potrzebę zakontraktowania minimum 400-
500/miesiąc lekarskich porad ambulatoryjnych i ok.
200/miesiąc lekarskich wizyt domowych.
Przewidywana liczba pielęgniarskich wizyt
domowych ok. 500 – 600 miesięcznie
W opiece ambulatoryjnej pacjenci
przyjmowani są z terenu miasta (dzielnicy lub
powiatu), natomiast opieka domowa dotyczy
pacjentów miasta, na którego terenie działa
ośrodek i okolic w promieniu 30 km.
Na świecie, w Stanach Zjednoczonych,
Kanadzie, Holandii, Wielkiej Brytanii
istnieje rozmaitość form opieki
sprawowanej nad ludźmi starszymi,
często ludzie starsi mają szansę wyboru
najbardziej odpowiadającej im formy
wsparcia w chorobie czy obniżonej
sprawności
W Polsce człowiek starszy nie ma zapewnionej
specjalistycznej opieki geriatrycznej (nawet
wyłącznie konsultacyjnej), natomiast korzysta z
opieki zespołu podstawowej opieki zdrowotnej,
skąd w miarę potrzeb kierowany jest do lekarzy
specjalistów ( nie geriatrów) bądź szpitali ( gdzie
nadal stwierdza się wysoki stopień geriatryzacji :
ponad 50 % pacjentów leczonych w oddziale).
Odziały rehabilitacyjne są dostępne dla przewlekle
chorych starszych osób w znikomym stopniu.
Alternatywą dla opieki w środowisku
zamieszkania są Zakłady Opiekuńczo-
Pielęgnacyjne oraz Opiekuńczo-Lecznicze,
natomiast brak jest form przejściowych, różnego
typu dziennych ośrodków, oddziałów
zapewniających opiekę nad chorymi starszymi
ludźmi, którzy tego potrzebują np. gdy rodzina
musi coś załatwić, iść do pracy itp.